Οικογένεια Παπαγιάννη: Η κατάρρευση της ΒΙΚΗ, το χαβιάρι & ο πλειστηριασμός

Το άδοξο τέλος μίας από τις μεγαλύτερες αλλαντοβιομηχανίες των περασμένων δεκαετιών ήρθε να υπενθυμίζει η εκποίηση της μονάδας αποθήκευσης της ΒΙΚΗ στο Κρυονέρι.

Η βιομηχανία αλλαντικών της Άρτας, που ξεκίνησε από το όραμα ενός δημοσίου υπαλλήλου, δεν κατάφερε να σωθεί, παρά το επενδυτικό ενδιαφέρον, ύστερα από την ενεργοποίηση του εκρηκτικού μείγματος λανθασμένων χειρισμών, απόσυρσης των τραπεζών από τη διαδικασία υπαγωγής της εταιρείας σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης και του σκανδάλου εύρεσης κρέατος αλόγου σε αλλαντικά.

Η αίτηση για πτώχευση κατατέθηκε τον Μάιο του 2018 – για την ιστορία, η οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Άρτας με την οποία απορρίφθηκε το Σχέδιο Αναδιοργάνωσης εκδόθηκε το 2021 –, ωστόσο οι διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές της για την υπογραφή συμφωνίας εξυγίανσης έπεσαν στο κενό. Οι ιδιοκτήτες της ηπειρωτικής αλλαντοβιομηχανίας, η οικογένεια Παπαγιάννη, παραιτήθηκαν από την αίτηση πτώχευσης που είχαν καταθέσει λίγες ημέρες προτού εκδικαστεί, με αποτέλεσμα να βρεθούν εκτεθειμένοι και περίπου 120 εναπομείναντες εργαζόμενοι της εταιρείας.

Η ΒΙΚΗ ξεκίνησε το 1973 ως το όραμα ενός δημοσίου υπαλλήλου, που δεν αρκέστηκε στη θέση του στο υπουργείο Γεωργίας, την οποία κατείχε από το 1965. Ο Δημήτρης Παπαγιάννης έφυγε για μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία και γυρνώντας έχτισε μία από τις μεγαλύτερες μονάδες παραγωγής και επεξεργασίας κρέατος στην Ελλάδα.

Ωστόσο, η φιλοδοξία του ιδρυτή δεν αποδείχθηκε αρκετή για να διοικηθεί μία εταιρεία που δραστηριοποιούνταν εν μέσω εντονότατου ανταγωνισμού. Ο κύκλος εργασιών της ΒΙΚΗ είχε μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια – το 2016 ο τζίρος είχε διαμορφωθεί σε 19,7 εκατομμύρια (το 2009 ξεπερνούσε τα 30 εκατομμύρια) – ενώ κατά τις τελευταίες της χρήσεις ήταν ζημιογόνα: το 2016 οι καθαρές ζημιές είχαν φτάσει τα 800 χιλ. ευρώ και το 2015 τα 1,25 εκατομμύρια. Την τελευταία δεκαετία, από το 2010 έως το 2016 οι συσσωρευμένες καθαρές ζημίες της ΒΙΚΗ είχαν ξεπεράσει τα 23 εκατ. ευρώ, ενώ το 2017, οι συνολικές υποχρεώσεις της εταιρείας έφταναν τα 44,65 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων 27,32 εκατομμύρια βραχυπρόθεσμες.

Στο λουκέτο της ΒΙΚΗ συνέτεινε βέβαια και η κατάρρευση της Μαρινόπουλος, σε μία εποχή όπου η ζήτηση είχε ήδη μειωθεί και τα σούπερ μάρκετ πίεζαν για προσφορές. Το 2016 οι απαιτήσεις σε καθυστέρηση από την πλευρά της ΒΙΚΗ είχαν φτάσει τα 10,7 εκατομμύρια.

Η οικογένεια Παπαγιάννη είχε αναθέσει στη Διαδικασία Α.Ε. τη σύνταξη του σχεδίου εξυγίανσης και βιωσιμότητας, ενώ το 2017 αισιοδοξούσε πως οι προοπτικές θα ήταν καλύτερες χάρη στην προσπάθεια μείωσης των δαπανών και την βελτίωση του μικτού αποτελέσματος, αλλά και σε μία σύμβαση προμήθειας με το δημόσιο, αξίας 4,7 εκατ. ευρώ. Προοπτικές που δεν ανέτρεψαν το προδιαγεγραμμένο τέλος. Η πυρκαγιά που ξέσπασε στις εγκαταστάσεις της βιομηχανίας ζωοτροφών LAKY τον Απρίλιο του 2017 στράγγιξε οικονομικά και τη ΒΙΚΗ.

Οι προσπάθειες διάσωσης

Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος είχε φτάσει κοντά σε συμφωνία για τη διάσωση της ΒΙΚΗ, την οποία διαπραγματευόταν σχεδόν παράλληλα με αυτή της Νίκας. Αμέσως όταν ανέλαβε τη διοίκηση της Νίκας, ο επιχειρηματίας είχε επιβεβαιώσει ότι σκόπευε να διαδραματίσει ρόλο «consolidator» στον κλάδο των αλλαντικών, τονίζοντας πάντως πως η ΒΙΚΗ επρόκειτο για «μία εταιρεία με πάρα πολλά χρέη, ένα πολύπλοκο deal, με πολλούς παράγοντες που πρέπει να εξεταστούν». Σχεδόν ένα χρόνο μετά, ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος απέσυρε το ενδιαφέρον του, εξαιτίας των χρονοβόρων διαδικασιών, με τους πιστωτές να βρίσκουν τον λευκό ιππότη στο πρόσωπο του Δημήτρη Βιντζηλαίο, τότε μέτοχο της βουλγαρικής Impala Invest και της Λακωνικής Τροφίμων, νυν ιδιοκτήτη της Creta Farms. Η στάση της PHQ δυσχέρανε τις διαπραγματεύσεις, καθώς στην αίτηση λήψης προληπτικών μέτρων η ΒΙΚΗ είχε αναγνωρίσει υποχρέωση από δάνειο της Αγροτικής Τράπεζας, ύψους 1,14 εκατ. ευρώ, ωστόσο η PQH (ως εκκαθαρίστρια) είχε απαίτηση ύψους 14 εκατ. ευρώ, διαφωνώντας με τον διακανονισμό του προηγούμενου εκκαθαριστή, σύμφωνα και με ρεπορτάζ της Καθημερινής.

Η δεύτερη γενιά, ο Νίκος και η Μαρία Παπαγιάννη, στους οποίους είχε περάσει η διοίκηση της ΒΙΚΗ, δεν εγκατέλειψαν το επιχειρείν, αφού ασχολήθηκαν περισσότερα με το χαβιάρι, το οποίο εμπορεύονται με την επωνυμία Thesauri. Μετά την κήρυξη πτώχευσης της ΒΙΚΗ ύστερα από 46 χρόνια, τα αδέλφια έστρεψαν την προσοχή τους στην καλλιέργεια οξύρρυγχου και την παραγωγή χαβιαριού, στην οποία βέβαια η εταιρεία είχε παρουσία από το 1992.

Ο πλειστηριασμός που θα πραγματοποιηθεί στις 7 Ιουλίου αφορά στη μονάδα logistics στο Μπάφι. Σε οικόπεδο 16.453 τ.μ. έχουν ανεγερθεί από το 2007 επαγγελματικές αποθήκες επιφάνειας 4.262 τ.μ.. Επισπεύδουσα είναι η σύνδικος πτώχευσης και τιμή εκκίνησης έχει οριστεί το ποσό των 2,2 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, χώροι κύριας και βοηθητικής χρήσης επιφάνειας 4.114 τ.μ. είναι εκμισθωμένοι στον Αγροτικό Πτηνοτροφικό Συνεταιρισμό Άρτας έναντι μηνιαίου μισθώματος 4.300 ευρώ.

Διαβάστε επίσης

Παπαστράτος: Ο πιο ελκυστικός εργοδότης στην Ελλάδα για το 2023

Intracom Telecom: Συνεργασία με την 802 Networks

ElvalHalcor: Ισχυρός αναπτυξιακός πόλος της ελληνικής οικονομίας

──────────────────

Εκλογές 2023

Εκλογές 2023: Όλη η επικαιρότητα στο mononews.gr

Οδηγός – Πού και πώς ψηφίζω στις 25 Ιουνίου

Δείτε live τον χάρτη των αποτελεσμάτων