Τι δεν πρέπει να ξεχνάμε όταν μαθαίνουμε στα παιδιά μας για τα χρήματα

Ένα από τα πιο πολύτιμα μαθήματα που μπορούν να διδάξουν οι γονείς στα παιδιά τους για τα χρήματα μπορεί να είναι πώς να τα προσφέρουν.

Μια νέα μελέτη διερευνά το πώς οι οικογενειακές συνήθειες επεκτείνονται από γενιά σε γενιά και πώς τα πρώτα μαθήματα ζωής για την προσφορά μπορούν να συμβάλουν στην προσωπική και οικονομική ευημερία αργότερα.

Προηγούμενες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι τα παιδιά μαθαίνουν περισσότερα για τα οικονομικά από τους γονείς τους από οποιαδήποτε άλλη πηγή. Σε προηγούμενο έργο της, η ερευνήτρια του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, Ashley LeBaron, τόνισε πόσο σημαντικό είναι για τους γονείς να δίνουν στα παιδιά πρακτική εμπειρία με τα χρήματα, εκτός από τη συζήτηση μαζί τους για τα χρήματα και την παρουσίαση ενός καλού οικονομικού παραδείγματος.

Η νέα μελέτη της LeBaron στην επιθεώρηση Journal of Family and Economic Issues, υποδηλώνει ότι η πρακτική εμπειρία με την προσφορά μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική.

Οικογενειακές συνεντεύξεις

Η LeBaron και οι συνεργάτες της πήραν συνεντεύξεις από 115 συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανομένων φοιτητών, γονέων και παππούδων, για το τι έμαθαν για τα χρήματα από τους γονείς τους. Οι συμμετέχοντες γονείς και παππούδες ρωτήθηκαν επίσης τι διδάσκουν τα παιδιά τους σχετικά με το θέμα, παρέχοντας στους ερευνητές μια εικόνα για το πώς οι οικογένειες δίνουν οικονομικά μαθήματα σε τέσσερις γενιές.

Οι ερευνητές δε ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να μιλήσουν ευθέως για την προσφορά χρημάτων, παρόλο που το 83% περίπου το ανέφερε ως σημαντικό μέρος της χρηματοοικονομικής εκπαίδευσης που έδωσαν ή έλαβαν.

«Όταν σκέφτεστε τα χρήματα και το τι μαθαίνουν τα παιδιά για τα χρήματα από τους γονείς τους, οι περισσότεροι από εμάς δεν θα σκέφτονταν την προσφορά ως μία από τις βασικές αρχές των οικονομικών», λέει η LeBaron, διδακτορική φοιτήτρια στο Norton School of Family and Consumer Sciences στο Κολλέγιο Γεωργίας και Επιστημών Ζωής του Πανεπιστημίου της Αριζόνα.

«Έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε περισσότερο τον προϋπολογισμό και την αποταμίευση και τέτοια πράγματα, οπότε ήταν πραγματικά μια ευχάριστη έκπληξη να βλέπουμε ότι η προσφορά ήταν τόσο διαδεδομένη».

Τρεις τύποι προσφοράς

Οι συμμετέχοντες περιέγραψαν διαφορετικά κίνητρα για την επιμόρφωση των παιδιών τους σχετικά με την προσφορά, συμπεριλαμβανομένης της αίσθησης ενός θρησκευτικού καθήκοντος, της επιθυμίας να βοηθήσουν τους άλλους και της επιθυμίας να επιστρέψουν χρήματα. Γενικά μιλούσαν για τρεις διαφορετικούς τύπους προσφοράς:

• Φιλανθρωπικές δωρεές.Αυτό περιλαμβάνει χρηματικά δώρα σε θρησκευτικές ή φιλανθρωπικές οργανώσεις.
• Πράξεις καλοσύνης.Αυτό περιλαμβάνει δωρεές, δώρα ή υπηρεσίες που παρέχονται πιο άμεσα σε άτομα που έχουν ανάγκη. Παραδείγματα μπορεί να είναι η παροχή γευμάτων για άστεγους ή η αγορά χριστουγεννιάτικων δώρων για οικογένειες γειτόνων που έχουν ανάγκη.
• Επενδύσεις στην οικογένεια. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει τις οικονομικές αποφάσεις που λαμβάνουν οι γονείς για να ωφεληθούν τα παιδιά ή η οικογένειά τους. Για παράδειγμα, ορισμένοι γονείς ενδέχεται να κάνουν οικονομικές θυσίες προκειμένου να εγγράψουν ένα παιδί σε αθλητικά ή μουσικά μαθήματα ή για να σχεδιάσουν οικογενειακές διακοπές.

Γιατί να διδάσκουμε τα παιδιά τη φιλανθρωπία;

Το να διδάσκουμε στα παιδιά να προσφέρουν είναι σημαντικό για αρκετούς λόγους, λέει η LeBaron.

Από πρακτική άποψη, μπορεί να είναι ένας καλός τρόπος για τα παιδιά να μάθουν βασικά οικονομικά στοιχεία, όπως ο προϋπολογισμός και η εξοικονόμηση πόρων. Για παράδειγμα, μερικοί συμμετέχοντες στη μελέτη μίλησαν για την ύπαρξη κουμπαράδων από νεαρή ηλικία, με έναν κουμπαρά αφιερωμένο στα χρήματα που θα αποταμίευαν, έναν άλλο για τα χρήματα που θα ξόδευαν και έναν για τα χρήματα που θα πρόσφεραν.

«Εάν ένα συγκεκριμένο ποσοστό των χρημάτων σας πηγαίνει προς την προσφορά, αυτή είναι η αρχή ενός προϋπολογισμού «, λέει η LeBaron.

Τα διδάγματα που προσφέρονται μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη θεμελίωση ενός ευτυχέστερου, πιο υγιούς μέλλοντος.

«Οι άνθρωποι που είναι γενναιόδωροι τείνουν να είναι πιο ευτυχισμένοι και να έχουν πιο υγιείς σχέσεις, οπότε αυτό διαμορφώνει όχι μόνο τα οικονομικά των παιδιών, αλλά και πτυχές της υγείας και της ευημερίας τους», λέει η LeBaron.

Οι γονείς που έχουν ήδη ως συνήθεια να προσφέρουν χρήματα θα πρέπει να επιτρέψουν στα παιδιά τους να γίνουν μάρτυρες αυτής της συμπεριφοράς, λέει η LeBaron. Ή καλύτερα, πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να εμπλέξουν άμεσα τα παιδιά τους σε δραστηριότητες προσφοράς.

Η LeBaron και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν επίσης ότι τα παιδιά μπορούν να επηρεάσουν και τις οικονομικές συμπεριφορές των γονιών τους.

«Οι γονείς και οι παππούδες αναφέρουν ότι έχουν αυτή την επίγνωση ότι τα παιδιά τους μαθαίνουν οικονομικές συμπεριφορές και αξίες από αυτούς, κι έτσι μερικές φορές ΄ξηταν πιο δοτικοί, διότι γνώριζαν ότι τα παιδιά τους παρακολουθούσαν και ήθελαν να δώσουν το καλό παράδειγμα», λέει .

Τα ευρήματα θα μπορούσαν να έχουν συνέπειες όχι μόνο για το πώς οι γονείς μιλούν στα παιδιά τους για τα χρήματα, αλλά και για το πώς οι εκπαιδευτικοί συζητούν το θέμα, λέει η LeBaron.

«Στα μαθήματα οικονομικών, ποτέ δεν μιλάμε για την προσφορά», λέει. «Αλλά μάθαμε ότι η προσφορά είναι ίσως μια από τις πιο σημαντικές πτυχές της χρηματοοικονομικής κοινωνικοποίησης, οπότε πρέπει να δίνουμε περισσότερη προσοχή στο πώς διδάσκεται».

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο world economic forum.org και συγγραφέας είναι η Alexis Blue