Τέσσερις επαναστατικές τεχνολογίες που είναι πλέον ξεπερασμένες

Ο τελευταίος βομβητής της Ιαπωνίας εξεπεμψε το τελευταίο «μπιπ» του.

Η Tokyo Telemessage, ο μοναδικός πάροχος βομβητών της χώρας, έκλεισε τα ραδιοσήματά της αυτή την εβδομάδα, μετά από δεκαετίες συρρίκνωσης των συνδρομητών της.

Οι βομβητές κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στην Ιαπωνία τη δεκαετία του 1960 και ήταν γνωστοί ως pokeberu ή «κουδούνια τσέπης». Ήταν ένας δημοφιλής τρόπος επικοινωνίας με κάποιον εν κινήσει, ενώ οι καλούντες μπορούσαν να στείλουν ένα σύντομο μήνυμα καλώντας έναν αριθμό τηλεειδοποίησης από ένα σταθερό τηλέφωνο.

Η συσκευή χρησιμοποιήθηκε αρχικά για να επικοινωνία με πωλητές που βρίσκονταν στο δρόμο, αλλά αργότερα έγινε σύμβολο κύρους, που έμπαινε στις ζώνες των εργαζομένων στην πόλη για να δείξει την εργατικότητά τους.

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980, υπήρχαν 60 εκατομμύρια χρήστες παγκοσμίως. Αλλά μέσα σε μια δεκαετία, η δημοτικότητά της ξεπεράστηκε γρήγορα από το κινητό τηλέφωνο. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το 86% των παιδιών ηλικίας άνω των έξι ετών δεν είναι πλέον σε θέση να αναγνωρίσει έναν βομβητή.

Ακολουθούν τρεις ακόμα εφευρέσεις που έχουν οδηγηθεί σε εξαφάνιση.

• Το γουόκμαν

Το Sony Walkman έφερε επανάσταση στη μουσική όταν κυκλοφόρησε το 1979. Αντί να μεταφέρουν ένα κασετόφωνο πλήρους μεγέθους, οι άνθρωποι μπορούσαν να συνδέσουν ελαφριά ακουστικά, να βάλουν μία κασέτα και να ακούσουν την αγαπημένη τους μουσική εν κινήσει. Μέχρι το 1992, η Sony είχε πωλήσει 100 εκατομμύρια κομμάτια. Ως ένδειξη της πολιτισμικής επιρροής της, η λέξη «Walkman» έχει προστεθεί στο λεξικό Oxford English Dictionary.

Το αρχικό μηχάνημα ζύγιζε λίγο λιγότερο από μισό κιλό και αργότερα κυκλοφόρησε σε ηλιακά και αδιάβροχα μοντέλα. Το χονδροειδές σχήμα του είναι πολύ μακριά από τις εύχρηστες, ελαφριές συσκευές που έχουμε συνηθίσει σήμερα. Αλλά με τη διάδοση της τεχνολογίας για χρήση εν κινήσει, άνοιξε το δρόμο για καινοτομίες όπως το iPod και το smartphone.

• Η δισκέτα

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, περισσότερα από 5 δισεκατομμύρια δισκέτες πωλούνταν σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο. Σήμερα, υπάρχει μια ολόκληρη γενιά που ίσως ποτέ δεν έχει δει ούτε μία.

Ξεκίνησαν να παράγονται από την IBM στη δεκαετία του 1970, και οι δισκέτες ήταν καθοριστικές για την ανάπτυξη της βιομηχανίας λογισμικού. Αντί οι ιδιοκτήτες προσωπικών υπολογιστών να πρέπει να γράψουν τις δικές τους εφαρμογές λογισμικού για υπολογιστικές εργασίες όπως η επεξεργασία κειμένου, τα προγράμματα θα μπορούσαν να φορτωθούν στις δισκέτες και να πωληθούν στους καταναλωτές. Οι χρήστες θα μπορούσαν επίσης να αποθηκεύσουν την εργασία τους σε δισκέτες, έτσι ώστε τα έγγραφα να μπορούν να μεταφερθούν μεταξύ υπολογιστών.

Οι δισκέτες δεν έχουν παραχθεί από το 2011, αλλά η κληρονομιά τους παραμένει με τη μορφή λογισμικού με δυνατότητα λήψης και αρχείων με δυνατότητα κοινής χρήσης μέσω διαδικτύου.

• Η βιντεοκασέτα

Τώρα που τα περισσότερα τηλεοπτικά κανάλια έχουν υπηρεσίες προβολής προηγούμενων επεισοδίων, δε χρειάζεται να γράψετε τις αγαπημένες σας εκπομπές. Αλλά αυτό ακριβώς συνέβαινε με τα βίντεο (VCR). Μέσω ενός συνδυασμού εύχρηστων μαγνητικών βιντεοκασετών και ενός προγραμματισμού που χρειαζόταν ένα ολόκληρο εγχειρίδιο οδηγιών για να τον κατανοήσεις, κανείς δε χρειαζόταν ποτέ να χάσει ούτε ένα επεισόδιο.

Τα τελευταία βίντεο βγήκαν από τη γραμμή παραγωγής το 2016, αλλάζοντας όχι μόνο τις συνήθειες θέασης, αλλά και το μέλλον των αλυσίδων ενοικίασης ταινιών όπως η Blockbuster. Οι βιντεοκασέτες αντικαταστάθηκαν από τα DVD, οι διαδικτυακές εταιρείες ενοικίασης αυξήθηκαν και οι υπηρεσίες streaming μεταμόρφωσαν την αγορά για πάντα.

Στη δεκαετία του 1990, υπήρχαν 9.000 καταστήματα Blockbuster σε όλο τον κόσμο. Τώρα υπάρχει τώρα μόνο ένα, στην αμερικανική πόλη Bend στο Όρεγκον, όπου οι νοσταλγικοί πελάτες συνεχίζουν να νοικιάζουν ταινίες με τον παλιομοδίτικο τρόπο.