Για τις τρεις αδελφές του Τσέχωφ, το όνειρο ήταν η Μόσχα. Ένα νοσταλγικό όνειρο που έμεινε να τις μελαγχολεί, να τους θυμίζει περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαιν.
Για τη Μύκονο, όμως, δεν ισχύει το ίδιο. Το αντίθετο μάλιστα. Από την ώρα που ανοίγει ο καιρός, το όνειρο μιας ανέμελης, κοσμοπολίτικης και τρυφηλής ζωής βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Έστω κι αν κοστίζει κάτι παραπάνω…
Αυτό φαίνεται να σκέφτηκε και ο τέως διευθύνων σύμβουλος της Folli Follie, Τάσος Φράγκου, και μόλις ξέμπλεξε από τις υποχρεώσεις του ξεχύθηκε στα σοκάκια της Μυκόνου. Εκεί όπου συναντώνται -έστω και νοητά- πολλοί μεγαλοσχήμονες και μη, αλλά σίγουρα τυχεροί, αυτής της χώρας. Άλλοι επειδή έχουν σπίτι, όπως οι αδελφές Αθανασιάδη της πολύπαθης «Ναυτεμπορικής», και άλλοι επειδή χρειάζονται απεγνωσμένα λίγο παραπάνω glitter στη ζωή τους. Glitter που γίνεται ένα με τη χρυσή άμμο της Ψαρούς και, σαν να ήταν αληθινή χρυσόσκονη, μετατρέπει από μία μερίδα ταπεινά καλαμαράκια μέχρι μία -όχι και τόσο ταπεινή- μπριζόλα σε πιάτα από χρυσάφι.
Εκεί, λοιπόν, και ο Τάσος Φράγκου. Χαμογελαστός και ευδιάθετος ανάμεσα στους λοιπούς glitterati της Μυκόνου να βγάζει τη μία φωτογραφία μετά την άλλη, μαζί με την εξωτικής ομορφιάς, εντυπωσιακή συμβία του. Και ας μην πέρασαν καλά-καλά 24 ώρες από την ανακοίνωση της αποχώρησής του.
Αδίκως; Κάθε άλλο… Η αμαρτωλή Folli Follie ήταν, όπως και να το κάνουμε, μία περιπέτεια. Της οποίας το τέλος, βέβαια, δεν έχουμε δει ακόμα…
Να θυμίσουμε το «δεν θέλω να πάω φυλακή για κανέναν Κουτσολιούτσο»; Χρειάζεται; Όχι;
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
