Η αλήθεια για το Safe, οι 27 προτάσεις για τα 787 εκατ., τα οχήματα του Στρατού και το δίδυμο Μυτιληναίος – Συγγελίδης

Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα SAFE αναδεικνύεται σε μία από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες των τελευταίων ετών για την ενίσχυση της αμυντικής αυτονομίας της Ευρώπης, αλλά και για την ανασυγκρότηση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας των κρατών-μελών. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα επιχειρεί να αξιοποιήσει το πρόγραμμα όχι μόνο ως χρηματοδοτικό εργαλείο, αλλά κυρίως ως μοχλό μεταφοράς τεχνογνωσίας (know how) και δημιουργίας πραγματικής παραγωγικής βάσης στο εσωτερικό της χώρας.

Το ελληνικό πρόγραμμα υπολογίζεται σε 787 εκατ. ευρώ και είναι τόσο διότι πρόκειται ακριβώς για χρηματοδοτικό πρόγραμμα και το υπουργείο Οικονομικών έβαλε πλαφόν.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο πρόγραμμα SAFE, το οποίο απέστειλε στην Κομισιόν πριν από μερικές ημέρες το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, έχουν κατατεθεί συνολικά 27 προτάσεις από Έλληνες επιχειρηματίες και βιομηχανικούς ομίλους, γεγονός που αποτυπώνει το αυξημένο ενδιαφέρον αλλά και τις προσδοκίες που έχουν δημιουργηθεί. Ωστόσο, το βασικό και αδιαπραγμάτευτο κριτήριο συμμετοχής είναι σαφές: Η ύπαρξη μονάδας παραγωγής στην Ελλάδα και η δυνατότητα η χώρα να αποκτήσει ουσιαστική τεχνογνωσία, ώστε να μην περιοριστεί απλώς σε ρόλο υπεργολάβου ή συναρμολογητή.

Ποιοι πληρούν τα κριτήρια

Σε αυτό το πλαίσιο, λίγοι είναι εκείνοι που πληρούν πραγματικά τις αυστηρές προϋποθέσεις του προγράμματος. Σύμφωνα με πληροφορίες του mononews, οι βασικοί «παίκτες» με αποδεδειγμένη παραγωγική ικανότητα και εμπειρία είναι τα Ναυπηγεία σε Σκαραμαγκά και Ελευσίνα, τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ), η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) και ο όμιλος Μυτιληναίος, ο οποίος διαθέτει σύγχρονες βιομηχανικές εγκαταστάσεις και τη δυνατότητα να αναπτύξει γραμμές παραγωγής στρατιωτικών οχημάτων.

Σε αυτούς πρέπει να προστεθεί και το Group Theon του επιχειρηματία Κρίστιαν Χατζημηνά ο οποίος θα μπορούσε να αναλάβει την παραγωγή διόπτρων και συστημάτων στόχευσης για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Ο όμιλος διαθέτει μονάδα παραγωγής στην Ελλάδα κι έχει πολυετή εμπειρία στην ανάπτυξη αμυντικών οπτικών και ηλεκτρονικών συστημάτων καθώς και αεροδιαστημικών συστημάτων.

Για τις εξελίξεις γύρω από το πρόγραμμα SAFE και τις προοπτικές που ανοίγονται, είναι ενήμερο και το Μέγαρο Μαξίμου. Με επιστολές προς τον πρωθυπουργό έχουν αναλυθεί τα δεδομένα του προγράμματος αλλά και οι δυνατότητες των ελληνικών επιχειρήσεων να κάνουν παραγωγή για τις Ενοπλες Δυνάμεις στη χώρα μας.

Η ενημέρωση του πρωθυπουργού, μάλιστα, καθώς και άλλων υπηρεσιακών παραγόντων του Μεγάρου Μαξίμου, έγινε διότι δεκάδες ελληνικές εταιρείες θέλησαν να καταθέσουν προτάσεις για να μπουν στο SAFE, παρά το γεγονός ότι ούτε γραμμές παραγωγής είχαν, αλλά και ουδεμία σχέση με την αμυντική βιομηχανία.

Οι πληροφορίες, πάντως, αναφέρουν ότι από τις 27 προτάσεις, αν υλοποιηθούν 3 έως 5 η κυβέρνηση θα είναι ευχαριστημένη.

Η σύμπραξη για τα οχήματα

Ιδιαίτερη βαρύτητα αποκτά η συνεργασία του ομίλου της Metlen (Ευάγγελος Μυτιληναίος) με τον Πολυχρόνη Συγγελίδη και την ιταλική IVECO Defence Vehicles, μία εταιρεία με μακρά εμπειρία στην κατασκευή στρατιωτικών οχημάτων για ευρωπαϊκούς στρατούς.

Η συγκεκριμένη σύμπραξη θεωρείται από τις πλέον ώριμες προτάσεις, καθώς συνδυάζει διεθνή τεχνογνωσία με πραγματική δυνατότητα παραγωγής στην Ελλάδα. Το ζητούμενο δεν είναι απλώς η τελική συναρμολόγηση, αλλά η σταδιακή μεταφορά τεχνολογίας, η εκπαίδευση ελληνικού προσωπικού και η δημιουργία μιας εγχώριας αλυσίδας αξίας που θα μπορεί να υποστηρίξει τις Ένοπλες Δυνάμεις σε βάθος χρόνου.

Ο Συγγελίδης είχε προσπαθήσει και στο παρελθόν να πάρει τη δουλειά σε συνεργασία με τους Ιταλούς, ωστόσο, η παρουσία του Μυτιληναίου και της Metlen είναι καταλυτική λόγω των εργοστασίων παραγωγής οχημάτων που ήδη κάνει.

Το ζήτημα των στρατιωτικών οχημάτων μεταφοράς κυρίως προσωπικού, αλλά και οπλικών συστημάτων νέας γενιάς, κρίνεται περισσότερο ώριμο από τα υπόλοιπα και λόγω της άμεσης ανάγκης που έχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις. Τα περισσότερα από τα σημερινά οχήματα, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι της δεκαετίας του… ’70, διαλυμένα και μπορούν να κυκλοφορούν χάρη στις πατέντες που βρίσκουν τα συνεργεία του Στρατού.

Το πρόγραμμα ανανέωσης του στόλου, ύψους τουλάχιστον 200 εκατ. ευρώ, είχε ενταχθεί και στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά το υπουργείο Αμυνας το έβαλε στο SAFE θέλοντας να εκμεταλλευτεί το συγκεκριμένο χρηματοδοτικό εργαλείο.

Επίσης, πληροφορίες αναφέρουν ότι για το πρόγραμμα είχε ενδιαφερθεί και ο επιχειρηματίας Γιάννης Σαρακάκης, χωρίς ωστόσο να προχωρήσει η πρότασή και λόγω έλλειψης ελληνικής γραμμής παραγωγής.

Όχι στο τυφέκιο

Αναφορικά με άλλα προγράμματα που έχουν ακουστεί, όπως το λεγόμενο «εθνικό τυφέκιο», δεν υπάρχει καν στις προτάσεις καθώς θεωρείται ότι τα σύγχρονα δεδομένα στην Άμυνα μιας χώρας δεν «υπηρετούνται» πλέον με τυφέκια. Άλλωστε, η αναβάθμιση του γνωστού G3 καλύπτει τις ανάγκες του ελληνικού στρατού.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το μεγάλο στοίχημα στο SAFE δεν είναι ο αριθμός των προτάσεων, αλλά η ποιότητα και η στρατηγική τους αξία. Η Ελλάδα καλείται να επιλέξει έργα που θα αφήσουν μόνιμο αποτύπωμα στην οικονομία και στην εθνική ασφάλεια, αποφεύγοντας λύσεις «βιτρίνας» που δεν προσφέρουν πραγματικό όφελος. Η ενίσχυση των κρατικών αμυντικών βιομηχανιών, σε συνδυασμό με σοβαρές ιδιωτικές επενδύσεις και διεθνείς συνεργασίες, μπορεί να δημιουργήσει έναν βιώσιμο πυλώνα παραγωγής αμυντικού υλικού.

Το πρόγραμμα SAFE, εφόσον αξιοποιηθεί σωστά, μπορεί να αποτελέσει σημείο καμπής για την Ελλάδα: Oχι μόνο ως χώρα-αγοραστή οπλικών συστημάτων, αλλά ως παραγωγό και εξαγωγέα τεχνογνωσίας, με ισχυρή εγχώρια βιομηχανική βάση και ουσιαστικό ρόλο στο ευρωπαϊκό αμυντικό οικοσύστημα.

Διαβάστε επίσης:

Η Ευρωπαϊκή Άμυνα ως συντελεστής ασφάλειας και ανάπτυξης
Μάχη «οπλάδων» για τα 787 εκατ. του SAFE – Τι συμβαίνει με το «εθνικό όχημα», το project των 200 εκατ.
Μάχη εκατομμυρίων για το όπλα του SAFE – Όλο το παρασκήνιο για «εθνικό όχημα και τυφέκιο»