Μάχη «οπλάδων» για τα 787 εκατ. του SAFE – Τι συμβαίνει με το «εθνικό όχημα», το project των 200 εκατ.

Σημαντικά απομειωμένο, σε σχέση με τις αρχικές προσδοκίες της Ελλάδας, κατατίθεται σήμερα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το τρίτο draft του εθνικού σχεδίου για το πρόγραμμα SAFE, με τον τελικό προϋπολογισμό να διαμορφώνεται στην περιοχή των 787 εκατ. ευρώ. Το νούμερο απέχει από τις αρχικές ελληνικές φιλοδοξίες, καθώς στην πρώτη φάση σχεδιασμού οι προτάσεις που είχαν τεθεί στο τραπέζι ξεπερνούσαν τα 3 δισ. ευρώ, με έμφαση σε ναυπηγικά, εξοπλιστικά και βαριά αμυντικά έργα.

Το τελικό σχέδιο που αποστέλλεται σήμερα στις Βρυξέλλες είναι προϊόν σκληρής εσωτερικής διαλογής, τεχνοκρατικών φίλτρων αλλά και πολιτικών ισορροπιών, με αποτέλεσμα να μείνουν εκτός ορισμένα από τα πιο εμβληματικά και βιομηχανικά φιλόδοξα projects.

Βεβαίως, η μάχη των «οπλάδων» που έχουν πάρει θέση για να διεκδικήσουν έργα είναι μεγάλη καθώς και αυτό το ποσό δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο.

Αρμόδιες πηγές αναφέρουν ότι η Κομισιόν έστειλε από νωρίς το μήνυμα πως τα εθνικά σχέδια θα πρέπει να είναι ρεαλιστικά, χρηματοδοτικά συγκρατημένα και ταχύτατα υλοποιήσιμα, κάτι που λειτούργησε ως κόφτης για μεγάλα projects.

Βεβαίως, μια φράση του υπουργού Αμυνας, Νίκου Δένδια, πριν από μερικές ημέρες στη Βουλή ξεκαθάρισε τα πράγματα και αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο για μελλοντικές τροποποιήσεις: «Ουδέποτε ζητήθηκε επανυποβολή του σχεδίου. Το “cover letter” αλλάξαμε, όσον αφορά το ποσό. Εμείς βάλαμε το μέγιστο ποσό, εάν υπάρξει αναδιανομή και εάν υπάρξει SAFE-2», είπε ο κ. Δένδιας καθώς ήδη στην Κομισιόν γίνεται συζήτηση για ένα νέο αμυντικό πρόγραμμα

Το «εθνικό όχημα»

Υπό αυτό το πρίσμα, πληροφορίες του mononews αναφέρουν ότι στο σχέδιο που υποβάλλουμε στην Κομισιόν δεν εντάσσεται το πρόγραμμα για το λεγόμενο «εθνικό όχημα». Δηλαδή το πρόγραμμα αντικατάστασης των γηρασμένων οχημάτων γενικής χρήσης των Ενόπλων Δυνάμεων, οχήματα είτε για τη μεταφορά προσωπικού είτε για τη μεταφορά των σύγχρονων οπλικών συστημάτων που διαθέτει πλέον η χώρα.

Ωστόσο, οι ίδιες πληροφορίες ανέφεραν ότι μέχρι την τελευταία στιγμή γίνονταν σκληρές διαπραγματεύσεις και υπήρχαν ασφυκτικές πιέσεις για να ενταχθεί τελικά η πρόταση η οποία είναι συνολικού προϋπολογισμού 200 εκατ. ευρώ.

Δημιουργώντας ένα σκηνικό… θρίλερ για το ποια τελικά θα είναι η εξέλιξη της υπόθεσης.

Το mononews διαθέτει τα έγγραφα της πρώτης και της δεύτερης πρότασης που είχε καταθέσει η ελληνική πλευρά και στην οποία καταγράφονται τα προγράμματα που ήθελε να ενταχθούν στο SAFE.

Μεταξύ αυτών και στις δύο φάσεις της υποβολής του σχεδίου ήταν τα οχήματα γενικής χρήσης. Οπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς, υπήρχε στο πρώτο draft η πρόταση της IVECO για τα πολεμικά οχήματα, όπως και στο τέλος του δεύτερου draft επίσης η πρόταση για την αντικατάσταση των οχημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων.

Μένει να φανεί αν τελικά στο τρίτο draft που κατατίθεται σήμερα θα υπάρξει ή όχι το συγκεκριμένο πρόγραμμα.

Δείτε εδώ τα έγγραφα των 2 φάσεων με τα υπό ένταξη σχέδια

Σύμφωνα με πληροφορίες, το project διεκδικούσε ο γνωστός επιχειρηματίας Πολυχρόνης Συγγελίδης σε συνεργασία με την ιταλική εταιρεία IVECO.

Στην τελική ευθεία βεβαίως, και εφόσον το έργο έμπαινε στο SAFE, υπήρχαν κι άλλοι ενδιαφερόμενοι που θα διεκδικούσαν το έργο καθώς θα μπορούσε να δημιουργηθεί σταθερή γραμμή παραγωγής/συναρμολόγησης, με προοπτική εξαγωγών ή συμμετοχής σε ευρωπαϊκά προγράμματα στο μέλλον.

Εφόσον τελικά υπάρξει θετική εξέλιξη και είτε το πρόγραμμα ενταχθεί στο SAFE είτε στο σχεδιαζόμενο SAFE 2, εκτός του Πολυχρόνη Συγγελίδη σε συνεργασία με τον Ευάγγελο Μυτιληναίο και την IVEVO, στη μάχη θα μπορούσε να μπει και η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ του Γιώργου Περιστέρη ο οποίος πριν από μερικούς μήνες εξαγόρασε την Νικ. Κολεϊδης, μια ιστορική εταιρεία κατασκευής οχημάτων με έτοιμη γραμμή παραγωγής στον Βόλο.

Και η πρόταση Ξενοκώστα

Στο ίδιο κύμα περικοπών εντάχθηκε και η πρόταση της ΟΝΕΞ του Πάνου Ξενοκώστα, η οποία είχε σαφές ναυπηγικό και αμυντικό αποτύπωμα και συνδεόταν με τη συνολικότερη προσπάθεια επανατοποθέτησης των ελληνικών ναυπηγείων στον ευρωπαϊκό χάρτη άμυνας.

H πρόταση του ομίλου αφορούσε τρεις κατηγορίες πλοίων που καλύπτουν υπαρκτές και δημόσια διατυπωμένες ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού: Ταχεία Περιπολικά Κρούσης (ΤΠΚ), modular πλοία από OPV έως κορβέτες πολλαπλών αποστολών, καθώς και κανονιοφόρους.

Συνδύαζε αμυντικές και ναυπηγικές εργασίες, με στόχο την ενίσχυση υποδομών και δυνατοτήτων. Προέβλεπε επενδύσεις σε εξοπλισμό, γραμμές παραγωγής και πιστοποιήσεις, απαραίτητες για συμμετοχή σε ευρωπαϊκά αμυντικά προγράμματα.

Για το «μαχαίρι» στην πρόταση αυτή πρόσφατα η Ένωση Ελληνικών Ναυπηγείων (ΕΕΝ) εξέφρασε την έντονη διαμαρτυρία της διότι παραβλέπεται η εγχώρια ναυπηγική παραγωγή.

Το ερώτημα πλέον είναι αν τα projects που τέθηκαν εκτός SAFE:

• θα επανέλθουν μέσω άλλων ευρωπαϊκών εργαλείων,
• θα αναζητήσουν εθνική χρηματοδότηση,
• ή θα παραμείνουν στα συρτάρια.

Σε κάθε περίπτωση, το σημερινό SAFE των περίπου 800 εκατ. ευρώ δεν είναι αυτό που περίμενε η αγορά όταν άκουγε για αμυντική στροφή και ευρωπαϊκή στήριξη.