Η φήμη ξεκίνησε από τα social media, διογκώθηκε από την απογοήτευση της εξέδρας και κατέληξε να παρουσιάζεται ως «είδηση».

Η πραγματικότητα: Η Μαρία Αγγελικούση είναι πράγματι πανίσχυρη και επιτυχημένη, το δε γήπεδο στον Βοτανικό, που αναμένεται να ολοκληρωθεί σε 1-2 χρόνια, ανεβάζει κατακόρυφα την αξία και τις προοπτικές του συλλόγου. Το ερώτημα είναι ο Γιάννης Αλαφούζος πουλάει κι αν, ναι, πότε.

1

Αφορμή λοιπόν ήταν οι «γκέλες» της ομάδας στο πρωτάθλημα και το φορτισμένο κλίμα. Σε τέτοιες στιγμές το timeline γεμίζει επιθυμίες μεταμφιεσμένες σε πληροφορίες: «έρχεται επενδυτής», «χτυπάει την πόρτα εφοπλιστής», «υπάρχει πρόταση». Στην πράξη, κανένα από αυτά δεν τεκμηριώθηκε. Ούτε ονομαστική, επαληθεύσιμη πηγή, ούτε στοιχεία συναλλαγής, ούτε due diligence, ούτε καν non-disclosure agreement – τίποτα από τα στοιχειώδη που προηγούνται μιας σοβαρής εξαγοράς σε επίπεδο ΠΑΕ. Έτσι, ένα σενάριο που βολεύει ψυχολογικά μετατράπηκε στιγμιαία σε «ρεπορτάζ» – αλλά έμεινε σενάριο.

Ποια είναι η Μαρία Αγγελικούση – αριθμοί που ζαλίζουν

Εδώ, ας είμαστε καθαροί: μιλάμε για την κορυφαία Ελληνίδα του ναυτιλιακού χώρου και μία από τις ισχυρότερες γυναίκες στο παγκόσμιο επιχειρείν. Με ναυτιλιακό όμιλο που απλώνεται σε δεξαμενόπλοια, LNG carriers και dry bulk, με στρατηγικές κινήσεις που έκλεισαν στόματα (χαρακτηριστική η είσοδος στα shuttle tankers και η εξαγορά της Altera Shuttle Tankers), με βραβεύσεις για τη βιωσιμότητα και ναυπηγικά προγράμματα νέας γενιάς.

Η προσωπική της περιουσία αποτιμάται στα 7,6 δισ. δολάρια – περίπου 7,1 δισ. ευρώ. Οι κλίμακες είναι… άλλου επιπέδου. Πρόκειται για κεφάλαιο ικανό να αναμορφώσει ολόκληρους κλάδους, όχι απλώς να «μπει» σε μία ΠΑΕ. Η οικογένεια έχει πράσινα αισθήματα – αυτό δεν αμφισβητείται. Όμως το συναίσθημα δεν ισοδυναμεί με επενδυτική πρόθεση, πόσο μάλλον με δρομολογημένη συναλλαγή.

Τι σημαίνει «ολοκληρωμένη πρόταση»

Στο ποδόσφαιρο αρέσει ο μύθος της «βαλίτσας» και της «πρότασης πάνω στο τραπέζι». Στην πραγματική οικονομία, όμως, μία εξαγορά ΠΑΕ ξεκινά με

  • επιστολή προθέσεων (LoI) με εύρος αποτίμησης,
  • όρους αποκλειστικότητας
  • άνοιγμα βιβλίων και εσωτερικού ελέγχου (due diligence) σε χρέη, εκκρεμοδικίες, εμπορικά συμβόλαια, ροές εσόδων, ρήτρες και υποχρεώσεις προς τρίτους
  • χρηματοδοτική δομή (ίδια κεφάλαια, πιθανό leverage, επενδυτικό πλάνο εγκαταστάσεων/Ακαδημιών),
  • σαφή «use of proceeds» και 5ετές capex/opex πλάνο

Τίποτα από αυτά δεν έχει υπάρξει δημοσίως – ούτε καν ως ίχνος. Όσοι γνωρίζουν πώς κινούνται τα μεγάλα ναυτιλιακά σπίτια, ξέρουν ότι αν και όταν ενδιαφερθούν στ’ αλήθεια, θα το μάθουμε ένα πρωινό, αιφνιδιαστικά και θεσμικά, όχι μέσω «θορύβου» στα social media.

Η πώληση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και ο Βοτανικός

Ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ, Γιάννης Αλαφούζος, έχει καταστήσει σαφές ότι προτεραιότητα είναι να μπει ο Παναθηναϊκός στο νέο του σπίτι. Και είναι απολύτως λογικό: η αξία ενός ευρωπαϊκού brand στο ποδόσφαιρο εκτινάσσεται όταν διαθέτει σύγχρονη, ιδιόκτητη έδρα που πολλαπλασιάζει match-day έσοδα, premium φιλοξενία, εμπορικές χρήσεις και δυναμική naming rights.

Να πουλήσεις «πριν» το γήπεδο, σημαίνει να πουλήσεις φθηνότερα από την πραγματική δυναμική του asset. Να πουλήσεις «μετά», σημαίνει άλλοι όροι διαπραγμάτευσης – άλλη εποχή για το club.

Το έργο που αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού

Σε ορίζοντα 2–3 ετών, ο Βοτανικός είναι η επένδυση που γιγαντώνει τον Παναθηναϊκό. Νέες ροές εσόδων (σουίτες, hospitality, corporate boxes, retail), δυνατότητα 12μηνης αξιοποίησης του χώρου, αναβάθμιση εμπορικής εικόνας, έδρα φιλική σε οικογένειες και υψηλούς χορηγούς, άλλη ποιότητα εμπειρίας για παίκτες και φιλάθλους.

Με απλά λόγια: διαφορετικός Παναθηναϊκός, διαφορετικό «valuation». Όσοι μετρούν σοβαρά τα νούμερα –κι όχι τα likes– αυτό περιμένουν.

Η ναυτιλία λειτουργεί με ψυχρά excel, ρίσκο ελεγχόμενο, ροές σκληρού συναλλάγματος, μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Ένας όμιλος που παραγγέλνει πλοία διπλού καυσίμου δισεκατομμυρίων και ανανεώνει στόλο με πειθαρχία, δεν «πετάει» κεφάλαια επειδή τάχα το ζητά ένα hashtag. Αν ποτέ ανοίξει συζήτηση, θα είναι αθόρυβη, επαγγελματική, με αξιολόγηση ESG, νομικών κινδύνων, πολιτικού περιβάλλοντος, και –πάνω απ’ όλα– με ξεκάθαρη τιμολόγηση του τι αγοράζεται. Αυτά δεν λύνονται στο timeline, λύνονται σε αίθουσες συμβούλων.

«Μα έχει λεφτά – γιατί να μην το κάνει;»

Η επιτυχία της Μαρίας Αγγελικούση δεν αποδεικνύεται με ενστικτώδεις κινήσεις αλλά με στρατηγική συνέπεια: επέκταση σε niche segments (shuttle tankers), έμφαση στη βιωσιμότητα, προσήλωση στην ελληνική σημαία, επένδυση σε ανθρώπινο κεφάλαιο (χιλιάδες Έλληνες ναυτικοί και δοκίμοι). Αυτή η φιλοσοφία ταιριάζει με επενδύσεις που παράγουν σταθερές ροές σε κύκλους 10–20 ετών. Αν κάποτε κρίνει ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο –και ο Παναθηναϊκός ειδικότερα– προσφέρει παρόμοια προβλεψιμότητα απόδοσης, τότε όλα είναι ανοιχτά.

Σήμερα δεν υπάρχει τέτοια ένδειξη.

Περάσαμε κατά καιρούς από «funds» που «χτυπούν πόρτες» μέχρι «μεξικανούς εφοπλιστές» και «Έλληνες παράγοντες». Καμία επωνυμία, κανένας σύμβουλος συναλλαγής, κανένα τραπεζικό engagement, κανένα MoU. Αν υπήρχε έστω ένα πραγματικό ενδιαφέρον, κάποιο ίχνος θα είχε αφήσει: νομικό γραφείο, διεθνής τράπεζα, advisory. Δεν υπήρξε.

Επομένως, μιλάμε για ευσεβείς πόθους και επικοινωνιακή ανακύκλωση.

Τι αλλάζει όταν ανάψει το πράσινο φως του Βοτανικού

Όταν το γήπεδο σηκωθεί και η πρώτη σεζόν κυλήσει, ο Παναθηναϊκός θα έχει νέο προφίλ:

  • μεγαλύτερα, επαναλαμβανόμενα έσοδα
  • ισχυρότερη εμπορική απήχηση
  • υψηλότερη ελκυστικότητα για διεθνείς χορηγούς
  • βελτιωμένο αγωνιστικό budget με βιώσιμο τρόπο

 

Τότε, αν ένας μεγάλος επενδυτής θελήσει να μπει, θα το πράξει για να κλιμακώσει αυτό το μοντέλο – όχι για να «σώσει» κάτι. Και τότε η συζήτηση για αποτίμηση, όρους, μελλοντικό capex και διακυβέρνηση θα έχει τελείως διαφορετικό νόημα.

Λιγότερος θόρυβος, περισσότερη ουσία

Η είδηση «Αγγελικούση αγοράζει τον Παναθηναϊκό» δεν ισχύει. Η Αγγελικούση είναι πράγματι συνώνυμο ισχύος και επιτυχίας, αλλά δεν υπάρχει δρομολογημένη εμπλοκή. Ο Αλαφούζος –ανεξαρτήτως συμπάθειας ή κριτικής– δεν πουλά σήμερα και δεν έχει στα χέρια του πλήρη, δεσμευτική πρόταση εξαγοράς.

Ανάθεμα κι αν είχε ποτέ.

Το πραγματικό «game changer» για τον σύλλογο είναι ο Βοτανικός. Εκεί θα κριθούν οι νέες ισορροπίες, οι πραγματικές αποτιμήσεις και οι σοβαροί –όχι φημολογούμενοι– επενδυτές. Μέχρι τότε, ας αφήσουμε τα hashtags να κάνουν λιγότερο θόρυβο και ας επιμείνουμε στα μόνα που στο τέλος μετράνε: έργα, αριθμοί, διακυβέρνηση, σχέδιο…