Δραστικές μειώσεις χρεώσεων με έντονο πολιτικό χρώμα

Αναμφίβολα η είδηση της χθεσινής ημέρας ήταν ο δραστικός περιορισμός των τραπεζικών χρεώσεων που ανακοίνωσε στη Βουλή ο Κυριάκος Πιερρακάκης.

Ωστόσο, πέρα από τα γρήγορα κυβερνητικά αντανακλαστικά σε ένα θέμα που δικαίως ενόχλησε έντονα τους πολίτες, αυτό που έχει το δικό του, ξεχωριστό ενδιαφέρον ήταν το έντονο πολιτικό χρώμα που επέλεξε για την ομιλία του ο ΥΠΟΙΚ.

1

«Πρόκειται για μια ουσιαστική παρέμβαση με κοινωνικό πρόσημο και είναι απόδειξη ότι το κράτος αντιλαμβάνεται και δρα» ήταν μια από τις φράσεις που ξεχώρισαν από την ομιλία Πιερρακάκη, που λίγο αργότερα τόνισε ότι «η τεχνολογία, η τραπεζική λειτουργία, οι οικονομικοί μηχανισμοί υπάρχουν για να υπηρετούν, όχι για να παγιδεύουν. Και αυτό ακριβώς ερχόμαστε να κάνουμε και σήμερα.»

Και κάτι μου λέει ότι το δόγμα «λύσεις με πολιτικό χαρακτήρα» θα φορεθεί ιδιαίτερα τους επόμενους μήνες – μη σας πω και καθ’ όλη τη διάρκεια του δεύτερου μισού της τετραετίας.

 

Θερινή σύγκρουση στη Βουλή για την παραπομπή Καραμανλή

Στην Ολομέλεια της Βουλής αναμένεται σήμερα (εν μέσω καύσωνος) να συζητηθεί το πόρισμα της προανακριτικής για τον Κώστα Καραμανλή, σε κλίμα που προδιαγράφεται ιδιαίτερα συγκρουσιακό.

Να σκεφτείτε ότι βουλευτές της ΝΔ έχουν διακόψει τις άδειες τους και επιστρέφουν από τις περιφέρειές τους για να είναι παρόντες στη Βουλή. Υπάρχει βουλευτής που βρίσκεται στο εξωτερικό εδώ και αρκετές ημέρες και επιστρέφει και αυτός, έστω για μία ημέρα.

Κρίσιμη λοιπόν η συνεδρίαση για τον Κώστα Καραμανλή όπως κρίσιμη και καταληκτική ήταν και η συνεδρίαση της επιτροπής την προηγούμενη εβδομάδα, όπου ΠαΣοΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά αποχώρησαν καταγγέλλοντας αντισυνταγματικές και αντιθεσμικές μεθοδεύσεις από την πλευρά της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

 

Η δίκη των υποκλοπών από την αρχή

Την προσεχή Πέμπτη, μαθαίνω ότι ξαναρχίζει η δίκη των υποκλοπών στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών με άλλη σύνθεση που πρακτικά σημαίνει ότι η δίκη αρχίζει εξ αρχής και ότι όλες οι ενστάσεις που υποβλήθηκαν στην προ αναβολής δίκη θα υποβληθούν και πάλι και η δίκη αρχίζει ωσάν να μην έγινε ποτέ…

Στη δίκη αυτή, υπενθυμίζω πως είναι κατηγορούμενοι οι Φέλιξ Μπίτζιος, Χάμου Σάρα Αλεξάνδρα, Ταλ Ντίλιαν και Ιωάννης Λαβράνος. Η δίκη εισάγεται για 8 βεβαιωμένες περιπτώσεις υποκλοπών και άλλες 100 περίπου όπου δεν αναφέρονται τα πρόσωπα στα οποία υπήρξε απόπειρα παρακολούθησης.

Το τελευταίο, δηλαδή τα μη γνωστά στο κατηγορητήριο πρόσωπα, είναι και το ιδιαιτέρως αδύνατο σημείο του κατηγορητηρίου από νομική άποψη.

Ένα θέμα που την τελική λύση αν υπάρξει καταλογισμός για αυτά τα πρόσωπα θα αχθεί προς νομική κρίση μέχρι τον Άρειο Πάγο Η δίκη έχει πολλαπλά νομικά ζητήματα οι δε επαΐοντες θεωρούν εν γένει το υπάρχον κατηγορητήριο εν μέρει προβληματικό

 

Πόσο κλειστή είναι η συνεδρίαση του ΣΕΠ;

Προτού σας πω τι έγινε (και εάν πρέπει για λόγους δεοντολογίας να πω τι έγινε) μέσα σε ένα Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής (ΣΕΠ), αφού, γιατί να το κρύψουμε άλλωστε, υποτίθεται ότι είναι ένα κλειστό εθνικό όργανο και ότι λέγεται στην αίθουσα, πρέπει για ευνόητους λόγους, να μένει εκεί μέσα, θυμήθηκα κάτι άλλο πιο… εθνικό.

Ο Τσίπρας όταν ήταν Πρωθυπουργός, θέλοντας προφανώς να ξεφύγει από μια δύσκολη φάση που περνούσαν τότε τα εθνικά μας θέματα, εξήγγειλε τη σύσταση ενός Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, κάνοντας τότε τον Σταύρο Θεοδωράκη (Ποτάμι) να δηλώσει ότι το στηρίζει.

Βεβαίως τέτοιο πράγμα δεν έγινε ποτέ, τη στιγμή που άλλοι έλεγαν πως πρόκειται κάτι παρόμοιο με το πανίσχυρο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας (αυτό με το Casus Belli) και άλλοι πρότειναν ένα άλλο Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής.

Αυτό το Συμβούλιο συνεδρίασε χθες με πρωτοβουλία του Γεραπετρίτη, ο οποίος μάλιστα ανακοίνωσε και την ατζέντα, λέγοντας ότι θα συζητούσαν μόνον για το Κυπριακό. Συζήτηση μόνον για Κυπριακό, σπανίως γινόταν με τέτοια πρωτοβουλία.

Και νόμιζαν ότι θα ασχοληθούν τα πολιτικά κόμματα μόνον με το Κυπριακό, τη στιγμή που το θέμα της Λιβύης «βράζει». Με τις ρηματικές διακοινώσεις της που ήταν μια αντίδραση στις ελληνικές πρωτοβουλίες (Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός, δυνητικά όρια ελληνικής υφαλοκρηπίδας, Chevron κ.τ.λ.).

Υποτίθεται ότι στο Συμβούλιο αυτό, ακούγονται οι απόψεις των κομμάτων και εν συνεχεία (και εδώ είναι το πιο ενδιαφέρον) η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών συνθέτει την εθνική γραμμή (η οποία και θα πρέπει να ακολουθηθεί).

Στο χθεσινό Συμβούλιο δεν έγινε κάτι τέτοιο, υπήρξαν διαφωνίες, αντιφατικές δηλώσεις (μία μάλιστα δήλωση μπροστά στις κάμερες ξεπέρασε τα 17 λεπτά) και έμοιαζε ωσάν μια συζήτηση στη Βουλή με προ ημερησία διάταξη για το Κυπριακό. Αφήστε που δεν ακούστηκε κάτι νέο…

 

Όταν η Ελλάδα ξεχνά το βαφτιστήρι της

Ίσως ελάχιστοι το γνωρίζουν ότι η Ελλάδα έγινε νονά. Στις 28 Απριλίου 1997, ο τότε υπουργός Εξωτερικών Θόδωρος Πάγκαλος, βάπτισε εκ μέρους της ελληνικής κυβερνήσεως μέσα σε συγκινητική ατμόσφαιρα την κόρη του Τάσου Ισαάκ, που βάρβαροι έποικοι και στρατιώτες του Αττίλα δολοφόνησαν στις 11 Αυγούστου 1996, εντός της πράσινη γραμμής, στην περιοχή Δερύνεια, της Νότιας Αμμοχώστου.

Ο 24χρονος ήρωας έπεσε αιμόφυρτος. Το πιο τραγικό περίμενε να γεννηθεί η κόρη του.

Η Ελλάδα, δια του Πάγκαλου, βάφτισε την κόρη του, της έδωσε το όνομα Αναστασία. Η Χάρις Αλεξίου μάλιστα της αφιέρωσε το «Τραγούδι του Χελιδονιού» που έγραψε ειδικά για το μικρό κοριτσάκι.

Γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Τα χρόνια πέρασαν η μικρή Αναστασία μεγάλωσε (πρέπει να πλησιάζει τα 30), ο Πάγκαλος πέθανε και δεν γνωρίζω εάν η επίσημη πολιτεία θυμάται ότι έγινε κάποια στιγμή με καμάρι νονά της κόρης ενός ήρωα. Και εάν το γνωρίζει αλήθεια τι έκανε για αυτό;

 

Μας κάνουν και… παρατήρηση τώρα οι Τούρκοι

Σε ιδιαίτερα επιθετικό τόνο, η εφημερίδα Χουριέτ επικεντρώθηκε στο ότι ο Μητσοτάκης επανάφερε, δημόσια μια φράση (την εθνική φράση «Δεν ξεχνώ») ταυτισμένη —κατά την τουρκική ερμηνεία— με την εχθρότητα προς την Τουρκία και τη συνεχιζόμενη άρνηση αποδοχής των τουρκικών επιχειρημάτων για την επέμβαση του 1974.

Κατά το CNN Turk η ανάρτηση Μητσοτάκη επιχειρεί να αναζωπυρώσει ένα τραύμα που «ιστορικά, ωφέλησε περισσότερο την Ελλάδα παρά την Τουρκία». Απέδωσε την ανάρτηση του Έλληνα πρωθυπουργού σε μια εθνικιστική ρητορική που αρνείται να αναγνωρίσει το ιστορικό πλαίσιο της επέμβασης της Τουρκίας στο νησί και παρουσίασε την εισβολή ως αναγκαστική ενέργεια αυτοπροστασίας.

Κάποιος θα πρέπει να μιλήσει στους Τούρκους, έστω και μετά από 51 χρόνια, για τις βαρβαρότητες του τουρκικού στρατού, τις λεηλασίες, την παράνομη κατοχή, τις κλεψιές ελληνοκυπριακών περιουσιών, την κατοχή, την καταδίκη από όλα τα πολιτισμένα κράτη και τη μη συμμόρφωση στα ψηφίσματα του ΟΗΕ.

 

Παραιτήθηκε και επέστρεψε την επιδότηση από τον ΟΠΕΚΕΠΕ

Θα πρέπει να σταθούμε στον Γραμματέα της Νομαρχιακή Ηρακλείου ΠαΣοΚ Λάμπρο Αντωνόπουλο. Το όνομά του δεν ακούστηκε στους διαλόγους της δικογραφίας για τον ΟΠΕΚΕΠΕ και όμως πήρε παράνομες επιδοτήσεις.

Ωστόσο υπέβαλε την παραίτησή του από την Νομαρχιακή του ΠαΣοΚ για την εμπλοκή του ονόματός του στον ΟΠΕΚΕΠΕ για «αποκλειστικά για λόγους ευθιξίας» όπως αναφέρει.

Και αυτό που ενδιαφέρει είναι ότι επέστρεψε και την επιδότησή που πήρε από τον ΟΠΕΚΕΠΕ.

 

Έξω τον θυμούνται ακόμα ως ειδικό για την Μετανάστευση

Μέσα ο Νότης Μηταράκης είναι πρώην υπουργός και νυν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Έξω όμως ακόμα τον θυμούνται ως υπουργό Μετανάστευσης και τον καλούν σε συζητήσεις για το Μεταναστευτικό.

Όχι όποιοι-όποιοι, αλλά οι Βρετανοί Συντηρητικοί στο ετήσιο συνέδριό τους που θα γίνει τον Οκτώβριο. Και να ‘ταν μονάχα αυτό; Σήμερα ζωντανά στην τηλεόραση της Deutsche Welle πάλι για το Μεταναστευτικό.

Μην αιφνιδιαστείτε εάν τον δείτε να τον καλούν να μιλήσει και για την… έφιππη αστυνομία

 

Σαν τις μύγες πέφτουν τα τουρκικά AKINCI

Ακούστε τι έχω μάθει. Στις10 Ιουλίου 2025, στο Βόρειο Νταρφούρ του Σουδάν, οι παραστρατιωτικές δυνάμεις των Rapid Support Forces (RSF) κατέρριψαν ένα ντρόουν τύπου AKINCI, του κυβερνητικού Στρατού. Αυτά τα Μη Επανδρωμένα Αεροχήματα (ΜΕΑ), τα οποία κατασκευάζει η εταιρεία Μπαϊκάρ (Baykar) του γαμπρού του «σουλτάνου» Ερντογάν, τα έχει πουλήσει σε αρκετές χώρες της Αφρικής.

Η Τουρκία μάλιστα καυχιέται για τα συγκεκριμένα και τα παρουσιάζει ως «άτρωτα». Από ότι φαίνεται όμως, κάτι μάλλον δεν πάει καλά..

Σημειώνεται ότι το συγκεκριμένο AKINCI είναι το τέταρτο στη σειρά που πέφτει, αφού έχει προηγηθεί η καταγεγραμμένη κατάρριψη άλλων 3. Ένα στη Λιβύη (τέλη Ιανουαρίου 2025), ένα στο Κουρδιστάν (από αντάρτες του ΡΚΚ τον Μάρτιο του 2025) και ένα στο Μάλι (από την Αλγερινή Αεροπορία πάλι τον Μάρτιο αυτού του έτους).

Οι Αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων που ρώτησα, μου τόνισαν τον εξής κανόνα: «Για καθετί μέτρο, υπάρχει και αντίμετρο…».