Η Ισπανία δοκιμάζει την ικανότητα της Ευρώπη να ενισχύσει την άμυνά της, καθώς η χώρα που εμφανίστηκε πιο διστακτική στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ για τις αμυντικές δαπάνες, επιδιώκει να καταστήσει την Indra, μία εταιρεία που περιορισμένη δραστηριότητά στην άμυνα, ηγέτιδα στον εν λόγω τομέα.

Αν και η ισπανική κυβέρνηση, αρνείται να δαπανήσει όσο οι ομόλογοί της για την άμυνα, υποστηρίζει την μετατροπή της εταιρείας, της οποίας κατέχει το 28%, σε μία επιχείρηση που θα πρωταγωνιστήσει στην στρατιωτική λίγκα που προετοιμάζει η Ευρώπη.

1

Οι αμυντικές δαπάνες άλλαξαν τις προτεραιότητες της Indra

«Αυτή τη στιγμή έχουμε πάρα πολύ δουλειά και αμέτρητες δυνατότητες», δήλωσε πρόσφατα σε δημοσιογράφους ο Ángel Escribano, πρόεδρος της Indra από τον Ιανουάριο, προσθέτοντας ότι «τουλάχιστον στην Ισπανία, στα 30 χρόνια που εργάζομαι στον τομέα, δεν έχει υπάρξει ποτέ μια παρόμοια ευκαιρία». Η στροφή της Indra, η οποία μέχρι σήμερα δραστηριοποιείται στον τομέα της πληροφορικής και των ραντάρ,  σε μια εταιρεία που θα μπορεί να ανταγωνιστεί άλλες εταιρείες όπως η βρετανική BAE, η γερμανική Rheinmetall και η γαλλική Thales δεν θα είναι εύκολη.

Οι απόπειρές της να ενασχοληθεί με την άμυνα παρεμποδίστηκαν για χρόνια από τον πασιφισμό μιας χώρας όπου οι αξιωματούχοι της άμυνας ισχυρίζονται ότι αντιμετωπίζονται ως «ασχημόπαπα».

Ο πρωθυπουργός της χώρας, Πέδρο Σάντσεθ, αποδείχθηκε «κακός μπελάς» στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, πριν λίγες εβδομάδες, ως ο μόνος ηγέτης που διαφώνησε με τον νέο στόχο της συμμαχίας για αμυντικές δαπάνες στο 5% του ΑΕΠ.

Ωστόσο, ένα νέο κύμα αύξησης των στρατιωτικών δαπανών στην Ευρώπη είναι αναπόφευκτο, καθώς οι ΗΠΑ απαιτούν να αναλάβει την αμυντική ευθύνη του εαυτού της.

Η Ισπανία, που βρισκόταν στην τελευταία θέση της κατάταξης για τις δαπάνες του ΝΑΤΟ το 2024, ανακοίνωσε τον Απρίλιο ότι μόνο για να καλύψει τον προηγούμενο στόχο της συμμαχίας που ήταν 2%, θα δαπανήσει 10 δισ. ευρώ επιπλέον για την άμυνα φέτος.

Αυτό θα μπορούσε να εξελιχθεί σε χρυσωρυχείο για την Indra, η οποία περιμένει την κατανομή των ισπανικών κονδυλίων.

Σε τροχιά ανάπτυξης

Τον Απρίλιο, ο όμιλος ανέλαβε ρόλο σε 12 έργα έρευνας και ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας και ηγήθηκε ενός  έργου που αφορά ραντάρ.

Τα στελέχη της βρέθηκαν τον περασμένο μήνα στην Ουκρανία για να προωθήσουν τα προϊόντα της.

Οι μετοχές της Indra έχουν ανακάμψει, όπως και σε άλλες αμυντικές εταιρείες από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022. Συγκεκριμένα, η εταιρεία έχει τετραπλασιάσει την χρηματιστηριακή της αξία της σε πάνω από 6 δισ. ευρώ από τον Φεβρουάριο του 2022.

Ωστόσο, για να αποσπάσει μεγαλύτερο μερίδιο στις αυξανόμενες δημόσιες δαπάνες, αναζητά τολμηρές συμφωνίες συγχωνεύσεων και εξαγορών που θα την βοηθήσουν να πραγματοποιήσει μια ριζική στρατηγική στροφή.

Για χρόνια, η Indra είχε συνδέσει το όνομά της με την τεχνολογία ελέγχου της εναέριας κυκλοφορίας, ενώ η διακριτική παρουσία της στον τομέα της άμυνας επικεντρωνόταν σε συστήματα λογισμικού που συντονίζουν τις επιχειρήσεις μάχης.

Καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία συνδυάζει την ψηφιοποίηση με την επιστροφή του πολέμου των χαρακωμάτων, ο Escribano αποφάσισε ότι θέλει να ασχοληθεί και με τον εξοπλισμό, ξεκινώντας από τα οχήματα εδάφους.

«Είναι ένα κενό που μπορούμε να καλύψουμε, και είναι ένα φυσικό κενό, επειδή ήδη κατασκευάζουμε πολλά από τα συστήματα που χρησιμοποιούνται στα οχήματα», ανέφερε. Πρόσθεσε ότι ήταν «αδυναμία» της Indra να προμηθεύει προϊόντα όπως κιτ επικοινωνίας, αισθητήρες για πυραύλους και τεχνολογία «εξουδετέρωσης» drone από άλλες εταιρείες. «Ποτέ δεν κατασκευάσαμε τον σκελετό του οχήματος, το μεταλλικό μέρος», είπε. «Τώρα εργαζόμαστε σκληρά για να μπορέσουμε να παραδώσουμε το πλήρες προϊόν», σημείωσε.

Στο κυνήγι των εξαγορών

Η Indra ανακοίνωσε τον Ιούνιο ότι αύξησε το μερίδιό της στην Tess Defence στο 51%, αποκτώντας τον έλεγχο του ομίλου, ο οποίος κατασκευάζει 348 οχήματα μάχης Dragón VCR 8 τροχών για τις ένοπλες δυνάμεις της Ισπανίας, στο πλαίσιο σύμβασης προμήθειας και συντήρησης αξίας 2 δισ. ευρώ.

Είχε έρθει σε σύγκρουση με τον μοναδικό μέτοχο της Tess που δεν είναι ισπανικής ιδιοκτησίας, την Santa Bárbara Sistemas, η οποία ανήκει στον αμερικανικό όμιλο άμυνας General Dynamics.

Ο Escribano δήλωσε τον Μάρτιο ότι η GD είχε «καταστρέψει σχεδόν όλο το βιομηχανικό ιστό» της Santa Bárbara και σημείωσε ότι η Indra ήταν πρόθυμη να αγοράσει την επιχείρηση.

Ωστόσο, η GD απέρριψε την πρόταση. Ο José Vicente de los Mozos, διευθύνων σύμβουλος της Indra, δήλωσε ότι ο όμιλος είναι αποφασισμένος να προχωρήσει σε εξαγορές στον τομέα των οχημάτων. Όταν ρωτήθηκε αν η Santa Bárbara εξακολουθεί να αποτελεί στόχο, απάντησε ότι «υπάρχουν άλλες εταιρείες που μπορεί να είναι πιο ενδιαφέρουσες».

Η Indra είναι μία από τις εταιρείες που βολιδοσκοπούν την περίπτωση της μεγαλύτερης ιταλικής εταιρείας κατασκευής στρατιωτικών οχημάτων, ένα τμήμα της οποίας έχει  τεθεί προς πώληση από τον ιδιοκτήτη του, τον όμιλο Exor.

Η στροφή στην παραγωγή δικαιολογείται και από τις ρίζες του Escribano.  Ο ίδιος και ο αδελφός του είναι οι ιδρυτές της Escribano Mechanical & Engineering, η οποία έγινε γνωστή από την κατασκευή πυργίσκων για άρματα μάχης και την πώλησή τους στη Μέση Ανατολή.

Η EM&E είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος της Indra, με μερίδιο 14%. Όταν ο πρωθυπουργός επέλεξε τον προηγούμενο πρόεδρο της Indra, Marc Murtra, για να αναζωογονήσει τον τηλεπικοινωνιακό όμιλο Telefónica, η κυβέρνηση υποστήριξε τον Escribano για να πάρει τη θέση του. Ενώ ο Murtra ήταν υπέρμαχος της στρατηγικής των συστημάτων λογισμικού, ο Escribano, στην πρώτη του εμφάνιση ενώπιον των ισπανών βουλευτών, δήλωσε ότι «θα ήθελε να επικεντρωθεί στην ανάκτηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, κάτι που «η Ισπανία δεν πρέπει ποτέ να χάσει», όπως υποστήριξε.

Ωστόσο, ο Alberto Terol, πρώην μη εκτελεστικός διευθυντής της Indra, εξέφρασε αμφιβολίες για την προσπάθεια της εταιρείας να καταφέρει να κάνει τα πάντα. «Η Indra δεν έχει παράδοση στην κατασκευή. Έχει παράδοση στη μηχανική και το λογισμικό. Το λογισμικό ταιριάζει στα δυνατά της σημεία, όχι στα αδύνατα».

Ο Escribano έχει επίσης υιοθετήσει πιο φιλόδοξους οικονομικούς στόχους. Όταν η Indra ανακοίνωσε πέρυσι έσοδα 4,8 δισ. ευρώ, έθεσε ως στόχο να φτάσει τα 10 δισ. ευρώ έως το 2030, έναν στόχο που ο Escribano θέλει τώρα να επιτύχει έως το 2028.

Ο Juan Cánovas, αναλυτής άμυνας στην Alantra Equities, υποστήριξε: «Για να φτάσουν τα 10 δισ. ευρώ, πρέπει να αγοράσουν κάτι μεγάλο ή να πραγματοποιήσουν διάφορες μικρές εξαγορές».

Ο διευθύνων σύμβουλος δήλωσε τον Ιούνιο ότι η Indra αξιολογεί «περισσότερους από 20» πιθανούς στόχους εξαγοράς στην Ευρώπη. Υπάρχει, βέβαια, μια αμφιλεγόμενη επιλογή: η εξαγορά της EM&E, η οποία είχε πωλήσεις 300 εκατ. ευρώ πέρυσι και διαθέτει τρία εργοστάσια κατασκευής οπλικών συστημάτων, έναν τομέα στον οποίο η Indra θέλει να δραστηριοποιηθεί.

Οποιαδήποτε προσπάθεια γι’ αυτή την εξαγορά θα αποτελούσε ένα πεδίο σύγκρουσης συμφερόντων για τον πρόεδρο της Indra, ο οποίος κατέχει το 50% της EM&E.

Φιλόδοξοι στόχοι

Οι στόχοι του Escribano καλύπτον ένα μεγάλο φάσμα στην ενίσχυση των δραστηριοτήτων της Indra σε όλους τους τομείς του πολέμου. Στη θάλασσα, παρέχει ραντάρ και υποβρύχια σόναρ για τη Navantia, την κρατική ναυπηγική εταιρεία της Ισπανίας. Στο διάστημα, η Indra σύναψε συμφωνία ύψους 725 εκατ. ευρώ τον περασμένο Φεβρουάριο για την εξαγορά του 90% της Hispasat, ενός ισπανικού φορέα εκμετάλλευσης δορυφόρων. Στον αέρα, η Indra εκπροσωπεί την Ισπανία στο εμβληματικό πρόγραμμα μαχητικών αεροσκαφών της Ευρώπης, το Future Combat Air System. Το εν λόγω πρόγραμμα έχει αποδειχθεί μία πρόκληση για την εταιρεία που έχει μία δύσκολη συνεργασία με την Airbus, που εκπροσωπεί τη Γερμανία, και τη γαλλική Dassault Aviation. Επίσης, κατέχει το 9,5% της ITP Aero, κατασκευαστή εξαρτημάτων αεροσκαφών.

Οι επενδυτές εξακολουθούν να έχουν επιφυλάξεις για την Indra.

Η Beatriz Rodríguez, αναλύτρια της Bestinver Securities, σημείωσε ότι η εταιρεία διαπραγματευόταν με «τεράστια έκπτωση» σε σχέση με ορισμένους ομολόγους της.

Η Indra αποτιμάται σε μόλις 18 φορές τα προβλεπόμενα κέρδη της για το 2025, έναντι περίπου 25 για την BAE, 49 για τη σουηδική Saab και σχεδόν 60 για τη Rheinmetall.

Ένας από τους λόγους είναι ότι η εμπλοκή της ισπανικής κυβέρνησης στην εταιρεία «έχει οδηγήσει σε αμφιβολίες σχετικά με τη λογική — τόσο οικονομική όσο και στρατηγική — πίσω από ορισμένες αποφάσεις», δήλωσε η Rodríguez.

Ένας άλλος λόγος είναι ότι η άμυνα δεν αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος της δραστηριότητάς της, καθώς αφορούσε μόλις το 21% των πωλήσεων της πέρυσι, έναντι 10% για τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας και 62% για την επιχείρηση πληροφορικής Minsait.

Η μονάδα πληροφορικής ανταγωνίζεται εταιρείες όπως η Infosys και η Capgemini στην πώληση τεχνολογικών λύσεων σε τράπεζες, συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και κοινωνικής ασφάλισης.

Ένας πρώην στέλεχος δήλωσε ότι η Minsait και η άμυνα ήταν σαν «λάδι και νερό». Μόνο το 2024 η Indra δήλωσε ότι η άμυνα θα γίνει προτεραιότητά της, υποβαθμίζοντας την πληροφορική και προσπαθώντας να ξεφορτωθεί τη Minsait.

«Όταν είπαν ότι «η πληροφορική δεν είναι βασική δραστηριότητα», στην αγορά άρεσε η ιδέα της πώλησης του τμήματος της επιχείρησης που δεν έχει καμία σχέση με την άμυνα. Η αγορά προτιμά τις καθαρές δραστηριότητες», δήλωσε ο αναλυτής Juan Cánovas. Ωστόσο, η Indra δεν κατάφερε να κλείσει τη συμφωνία.

Τώρα, ο Escribano δηλώνει ότι θέλει να πουλήσει μόνο τον τομέα πληρωμών της Minsait και nα κρατήσει το υπόλοιπο κομμάτι. «Όσο περνάει ο καιρός, τόσο περισσότερο την αγαπώ», δήλωσε.

Η Minsait είναι πολύτιμη, σύμφωνα με την εταιρεία, ως πηγή τεχνολογιών «διπλής χρήσης», η τεχνητή νοημοσύνη, κυβερνοασφάλεια και εργαλεία υπολογιστικού νέφους που αναπτύχθηκαν για πολιτικούς σκοπούς, μπορούν να διατεθούν και ως στρατιωτικές εφαρμογές. Στη νέα εποχή του «ολικού πολέμου», η Indra στοιχηματίζει ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες τόσο για τις παλιές όσο και για τις νέες επιχειρηματικές της δραστηριότητες. «Νομίζω ότι δεν θα συγχωρούσαμε τους εαυτούς μας», δήλωσε ο Escribano, «αν δεν καταφέρναμε να μεταμορφώσουμε αυτή την εταιρεία σε αυτό που πρέπει να είναι».

© The Financial Times Limited 2024. All Rights Reserved. Not to be redistributed, copied or modified in any way.
mononews.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation.