Στην Ελλάδα της κρίσης και ενώ χιλιάδες επιχειρήσεις καθημερινά βάζουν λουκέτο υπάρχει μια βιομηχανία που συνεχίζει να πρωτοστατεί διεθνώς: Η ελληνική ναυτιλία.

Πρόκειται για έναν κλάδο που πέρα της σημαντικής συνεισφοράς του στην οικονομία της χώρας προσφέρει ήδη εργασία σε σχεδόν 190,000 ανθρώπους που απασχολούνται είτε σε ναυτιλιακές και παράπλευρες εταιρείες είτε σε ποντοπόρα πλοία. Κι αυτό δείχνει να είναι το λιγότερο.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τις δημόσιες τοποθετήσεις που έκαναν προ ημερών ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων εφοπλιστών Θεόδωρος Βενιάμης και ο εφοπλιστής Παναγιώτης Τσάκος υπάρχει περιθώριο για περίπου 50,000 παραπάνω θέσεις εργασίας σε νέα παιδιά  που επιθυμούν να εργαστούν σε ελληνόκτητα ποντοπόρα πλοία.

Κι όμως σε μια χώρα που βυθίζεται, συνέπεια της κρίσης και που η ανεργία μαστίζει κυρίως τους νέους, εξακολουθεί να υπάρχει μια χούφτα ανθρώπων που ενώ δήθεν μάχεται για τα συμφέροντα των εργαζομένων επί της ουσίας φροντίζει για το ακριβώς αντίθετο.

Πρόκειται για τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και συγκεκριμένα για τους συνδικαλιστές της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας.

Κι αναρωτιέμαι. Οι συνδικαλιστές αυτοί δεν ζουν στη χώρα μας; Δεν βλέπουν τους καφενέδες γεμάτους νέα παιδιά που σκοτώνουν τον χρόνο τους μπροστά σ’ ένα “άδειο” αύριο;

Εντάξει, χρέος τους είναι να αγωνίζονται και να διεκδικούν το καλύτερο για τους εργαζομένους.

Όμως το να μην αναγνωρίζουν την σημερινή δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας και να θέτουν εμπόδια στην πρόσληψη ελληνοπαίδων στα ποντοπόρα πλοία επιμένοντας σε αμοιβές που απέχουν πολύ από την σημερινή πραγματικότητα ουσιαστικά εργάζονται σε βάρος των παιδιών αυτών.

Ποιο σκοπό αλήθεια εξυπηρετεί η διεκδίκηση μισθών που δεν ανταποκρίνονται στην σημερινή πραγματικότητα;

Δεν γνωρίζουν ότι οι πλοιοκτήτες στο τέλος θα προτιμήσουν να προσλάβουν ξένα πληρώματα που είναι ανταγωνιστικότερα; Ειδικά τώρα που η ναυτιλία διανύει μια από τις σημαντικότερες κρίσεις των τελευταίων δεκαετιών παραμένει επίτευγμα ότι υπάρχουν Έλληνες εφοπλιστές που προτιμούν να προσφέρουν εργασία σε ελληνόπουλα με μισθό που ούτε στελέχη σε επιχειρήσεις δεν εισπράττουν πλέον.

Στη χώρα με την μεγαλύτερη ναυτική παράδοση η επανασύνδεση των νέων με εκείνη δείχνει πλέον να είναι θέμα υψίστης σημασίας.

Η πολιτεία οφείλει να πάρει θέση και να πάει ένα βήμα πιο μπροστά.

Πρέπει με την κατάλληλη πολιτική βούληση να αντιμετωπίσει αποφασιστικά αυτές τις αναχρονιστικές τακτικές που όχι μόνο δεν εξυπηρετούν το συμφέρον της χώρας αλλά και δεν προσφέρουν καμία προοπτική στη νέα γενιά που ατενίζει το μέλλον με άδειο βλέμμα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Οι πέντε σημαντικότερες ειδήσεις στη ναυτιλία τώρα

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σ. Παληός: Οι φόβοι των αναλυτών για τα αποτελέσματα της Diana Shipping δεν επαληθεύτηκαν

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Τι δείχνουν οι δείκτες για την αγορά ξηρού φορτίου