Μια μικρή Πινακοθήκη περιμένει τον επισκέπτη στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, φιλοξενώντας 160 έργα τέχνης ελλήνων καλλιτεχνών, επιλεγμένα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος, που αποτελούν μια επιτομή της ελληνικής ζωγραφικής του 19ου και του 20ού αιώνα, στις πλέον αναγνωρίσιμες –και αναγνωρισμένες– τάσεις της.
Ποια ζωγραφική, λοιπόν, αγαπούσαν οι τραπεζίτες; Ποια ονόματα ήθελαν να κοσμούν τα γραφεία τους; Κωνσταντίνος Βολανάκης, Ιωάννης Αλταμούρας, Νικόλαος Γύζης, Γεώργιος Ιακωβίδης, Κωνσταντίνος Μαλέας, Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης, αλλά και Γιάννης Τσαρούχης, Πάρις Πρέκας, Σπύρος Βασιλείου, Παναγιώτης Τέτσης…
Τα περισσότερα από τα «μεγάλα» ονόματα της παραστατικής ζωγραφικής, καθώς και αρκετά «ελάσσονα», άγνωστα σήμερα στο ευρύ κοινό, συγκροτούν τους σταθμούς αυτής της περιήγησης στη διαδρομή της ελληνικής τέχνης, που φιλοξενείται στην έκθεση με τίτλο «Τόποι αναφοράς».
Η έκθεση διοργανώνεται από το Κέντρο Πολιτισμού, Έρευνας και Τεκμηρίωσης της Τράπεζας της Ελλάδος, σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη, με αφορμή τη συμπλήρωση 90 ετών λειτουργίας του τραπεζικού ιδρύματος, που από το 1928, έπειτα από διεθνείς πιέσεις, ανέλαβε κατ’ αποκλειστικότητα το εκδοτικό προνόμιο, δηλαδή το δικαίωμα να «κόβει νόμισμα», που είχε έως τότε η Εθνική Τράπεζα. Την ίδια εποχή, επί διοικήσεως Αλέξανδρου Διομήδη, άρχισε να συγκροτείται και η συλλογή έργων τέχνης, που φτάνει σήμερα να αριθμεί περίπου 3.000 έργα ζωγραφικής και χαρακτικής, καθώς και λίγα γλυπτά.
Τα έργα της συλλογής παρουσιάζονται στο κοινό για πρώτη φορά, σε τέτοια έκταση τουλάχιστον, παρατήρησε ο Άγγελος Δεληβορριάς, μιλώντας εκ μέρους του Μουσείου Μπενάκη, κατά την παρουσίαση της έκθεσης. Από τη μεριά του, ο διευθυντής του Κέντρου Πολιτισμού της Τράπεζας, Παναγιώτης Παναγάκης, τόνισε πως ένας από τους στόχους της έκθεσης είναι να ενισχύσει το πολιτιστικό προφίλ του οργανισμού και να το αποσυνδέσει, ει δυνατόν, από «το γκρίζο χρώμα, που συνήθως συνδέεται με τους τραπεζίτες».