Αντώνης Ζαΐρης: “Να εφαρμόσουμε στη χώρα μας τον κανόνα των ίσων ευκαιριών”

“Κανείς σοβαρός επιστήμονας, επαγγελματίας ή φοιτητής δεν θα επιστρέψει στην Ελλάδα, σε μια χώρα που ευνοούνται μόνον οι έχοντες υψηλές γνωριμίες και οι τελούντες σε κομματική διασωλήνωση”, δηλώνει κατηγορηματικά στο mononews.gr ο Δρ. Αντώνης Ζαΐρης, αντιπρόεδρος του ΣΕΛΠΕ και μέλος της Ένωσης Αμερικάνων Οικονομολόγων.

Ο κ. Ζαΐρης με το ρεαλισμό που τον διακρίνει, δεν δηλώνει ιδιαίτερα αισιόδοξος ως προς το σπάσιμο του φαύλου κύκλου της απογοήτευσης και της απαισιοδοξίας, αντίθετα διαβλέπει επιδείνωση αυτών των συναισθημάτων λόγω των δυσμενών δημοσιονομικών προβλέψεων και φορολογικών επιβαρύνσεων.

Πάντως για το χτίσιμο του brand name Ελλάδα προτείνει ένα ολοκληρωμένο στρατηγικό σχέδιο εξόδου από την κρίση που να το πιστέψουμε και να το φτιάξουν άνθρωποι με όραμα και μεράκι.

Με ποιό τρόπο μπορούμε να ξαναχτίσουμε το Brand name Ελλάδα;

Οι μάρκες -σύμβολα με εθνικά χαρακτηριστικά στις μέρες μας αποκτούν αξία όταν συνδυάζουν από τη μια ,τη λειτουργικότητα των ιδιαίτερων στοιχείων που διαθέτουν και από την άλλη, όταν επενεργούν δυναμικά στην προσωπικότητα και το παγκόσμιο κύρος που ενσωματώνει τις αναλλοίωτες και διαχρονικές αξίες που συνεγείρουν τον παγκόσμιο πολίτη, από όποια γωνιά της γης και αν προέρχεται.

Το ίδιο συμβαίνει και με το branding που λέγεται Ελλάδα. H βιωματική και συναισθηματική εμπειρία που βιώνει κανείς επισκεπτόμενος τη χώρα μας μπορεί να συγκριθεί μόνο με ένα συναρπαστικό ταξίδι στο χρόνο και μια ιστορική περιήγηση που «ξυπνά» συνειδήσεις και διαμορφώνει στρατηγικές στο μέλλον. Για να «ξαναχτιστεί» το brand-name που λέγεται Ελλάδα πρέπει πρώτα απ όλα να πιστέψουμε σε αυτό πρακτικά και όχι θεωρητικά και κυρίως να πιστέψει το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Αν η αξία αυτή γίνεται βαθιά κατανοητή τότε και μόνον τότε μπορεί να σχεδιαστεί σε μακροχρόνιο ορίζοντα μιας εμπνευσμένη πολιτική που θα « στεγάσει » το όραμα για μια νέα Ελλάδα, το οποίο θα υλοποιηθεί με συγκεκριμένη στοχοθέτηση και ανθρώπους που έχουν όρεξη και μεράκι να αφοσιωθούν σε αυτό το σκοπό.

Ποιοι είναι αυτοί που πρέπει να πρωταγωνιστήσουν στη μάχη για να πάρει η Ελλάδα τη θέση που της αξίζει στο Ευρωπαϊκό στερέωμα;

Στη μάχη για να πάρει η Ελλάδα τη θέση που της αξίζει στο ευρωπαϊκό στερέωμα είναι αναγκαίο να πρωταγωνιστήσουν υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας με εκπροσώπηση όλων εκείνων των φορέων επηρεασμού και διαμόρφωσης συνειδήσεων και ελληνικής ταυτότητας. Σπουδαίο ρόλο θα μπορούσαν να διαδραματίσουν οι διανοούμενοι, ο καλλιτεχνικός κόσμος, οι δημοσιογράφοι, οι επιχειρηματίες, η ακαδημαϊκή κοινότητα, το πολιτικό σύστημα και το σύνολο εν γένει του αστικού δυναμικού στοιχείου της κοινωνίας. Πρωτοπόροι όλοι αυτοί σε μια συνθετική διαδικασία, απαιτητική αλλά σπουδαία ιστορικά, θα ανακινήσουν το βαθύτερο νοηματικό πεδίο, το brand equity όπως λέγεται της χώρας τροφοδοτώντας με συνάψεις ρεαλισμού, ορθολογισμού, ενσυναίσθησης και καινοτομίας τα ψυχρά χαρακτηριστικά κέντρων λήψης αποφάσεων που εκπορεύονται από τη βόρεια και κεντρική Ευρώπη.

Και προφανώς για την ανασύνταξη αυτή του branding στα όρια Εθνικής παλιγγενεσίας, δεν είναι αναγκαίο να αλλάζει κάθε χρόνο η διαφημιστική επικοινωνιακή καμπάνια που αφορά την προώθηση της Ελλάδας στο εξωτερικό.

Πώς μπορεί η Ελλάδα να πείσει όλους όσοι έχουν μεταναστεύσει τα τελευταία χρόνια να επιστρέψουν στη χώρα τους;

Αν πρώτα πείσει τον εαυτό της ότι η ίδια είναι σοβαρή κι έχει πλήρως κατανοήσει τη σοβαρότητα των θεμάτων και των χρόνιων παθογενειών που ταλανίζουν το σαρκίον της τα τελευταία 35 χρόνια και αναφέρομαι συγκεκριμένα όχι μόνο στους πολιτικούς αλλά και στο σύνολο της κοινωνίας που επί δεκαετίες ανέχτηκε τη διαφθορά, τη διαπλοκή, τη λαμογιά, την προάσπιση της ιδιωτικής μόνο σφαίρας και την ταυτόχρονη ακύρωση του συλλογικού συμφέροντος της κοινωνίας δηλαδή του οφέλους των πολλών και όχι των ολίγων ,όπως μέχρι σήμερα με ευλάβεια υπηρετείται τροφοδοτούμενο από την υποκρισία του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Κανείς σοβαρός επαγγελματίας και επιστήμονας αλλά και φιλόδοξος φοιτητής δεν θα επιστρέψει σε μια χώρα που ευνοούνται μόνον οι έχοντες υψηλές γνωριμίες και οι τελούντες σε κομματική διασωλήνωση.

Δεν ισχύει καν στη χώρα ο κανόνας των ίσων ευκαιριών σε αξίες και δυνατότητες, γι αυτό και η Ελλάδα θα βρεθεί τα επόμενα χρόνια σε διαρκή μαρασμό και οπισθοδρόμηση αφού το πλέον ενεργό και ικανό « κομμάτι » της ελληνικής κοινωνίας μεταναστεύει ,ενώ εδώ θα κατοικοεδρεύει το κομμάτι της κοινωνίας που δεν δύναται να λειτουργήσει με όρους εργασιακής ανταγωνιστικότητας αλλά και κάποιοι έντιμοι πατριώτες που θα δίνουν μάχες οπισθοφυλακής.

Πώς μπορεί να σπάσει ο κύκλος της απαισιοδοξίας και της απογοήτευσης;

Ο κύκλος της απαισιοδοξίας και απογοήτευσης είναι μία φυσιολογική κατάσταση- εξέλιξη και διόλου δραματοποιημένη καθώς σχετίζεται απολύτως με τις πραγματικές διαστάσεις της ελληνικής κοινωνίας. Θα μπορούσε ίσως να « σπάσει » αν βρίσκονταν πολιτικές ηγεσίες με εμπνευσμένα οράματα και στρατηγικό Σχέδιο εξόδου από την κρίση στην κατεύθυνση μιας ρεαλιστικής υπερβάσης, ως αποτέλεσμα ενδελεχούς μελέτης και έρευνας των αιτίων της κρίσης , και όχι ως αξιοποίηση συμβάντος « παραμυθίας » στο οποίο εν πολλοίς αρέσκεται ο ελληνικός λαός.

Πάντως στο κοντινό μέλλον δεν διακρίνω εμφανείς λόγους απαγκίστρωσης από τον φαύλο κύκλο απογοήτευσης, αντίθετα ανακαλύπτω και νέους λόγους για περαιτέρω επιδείνωση συναισθημάτων απογοήτευσης εξαιτίας δυσμενών δημοσιονομικών προβλέψεων και πολλαπλών φορολογικών επιβαρύνσεων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Γιώργος Βερνίκος: “Οι παραγωγικές τάξεις να αποκτήσουμε μία ενιαία θέση σε κρίσιμα θέματα για τη βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας μας”

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: K. Σπυροπούλου: Nα ξεκινήσουμε να συνθέτουμε την εθνική μας αφήγηση, τα θέλω μας, το σχέδιο μας για την Ελλάδα του μέλλοντος

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Γιώργος Ευθυμίου: «Χρειαζόμαστε ηγέτες που να εμπνέουν»