• Τράπεζες

    Γιατί έχει κολλήσει στους 348 το φιλόδοξο πρόγραμμα της εθελούσιας εξόδου των 1.000 από την Εθνική Τράπεζα

    • Δημήτρης Κόκκορης


    Συμπτώματα κόπωσης και κορεσμού εμφανίζονται στο νέο πρόγραμμα εθελοντικής αποχώρησης για τους υπαλλήλους της Εθνικής Τράπεζας, το οποίο είναι το τρίτο κατά σειράν στη διάρκεια της τελευταίας τριετίας.

    Σύμφωνα με πληροφορίες, η συμμετοχή στη νέα εθελούσια κινείται σε «φτωχά» επίπεδα, καθώς δηλώσεις οικειοθελούς αποχώρησης έχουν κάνει 348 εργαζόμενοι. Όταν ο στόχος της διοίκησης της τράπεζας είναι να μπορέσει να απομειώσει το προσωπικό κατά 800 έως 1.000 άτομα στην καλύτερη των περιπτώσεων.

    Κάτω από αυτές τις συνθήκες και με αυτά τα δεδομένα, το πρόγραμμα της εθελούσιας εξόδου που έληξε στις 24 Μαΐου, πήρε παράταση μέχρι και την ερχόμενη Δευτέρα 10 Ιουνίου.

    Και πάλι όμως, όπως όλα δείχνουν, η ανταπόκριση είναι εξαιρετικά υποτονική, με συνέπεια να είναι αμφίβολο εάν έως τη χρονική ολοκλήρωση της παράτασης, η συμμετοχή στην εθελουσία θα ξεπεράσει τα 360 άτομα. Καλύπτοντας έτσι, μόνο ένα συγκριτικά μικρό υποσύνολο του φιλόδοξου στόχου της Εθνικής.

    Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι, σχεδόν εξ ολοκλήρου, οι δηλώσεις των εθελοντικών αποχωρήσεων που έχουν γίνει από πλευράς των εργαζομένων αφορούν τον βασικό «πυλώνα» της εθελούσιας. Με μηδαμινό ενδιαφέρον για το άλλο σκέλος του προγράμματος, που δίνει τη δυνατότητα για άδειες μετ’ αποδοχών, δύο, τριών και τεσσάρων ετών, με λύση των συμβάσεων εργασίας στη λήξη των αδειών αυτών.

    Κατά τα φαινόμενα, το πιθανότερο σενάριο είναι η νέα εθελούσια έξοδος να παραταθεί ατύπως, μετά από την εκπνοή της «συμβατικής» παράτασης που έχει δοθεί.

    Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί και στην αμέσως προηγούμενη περίπτωση, όταν και η εθελούσια είχε μείνει επί μήνες «εν ζωή» και εν τέλει «απορρόφησε» 784 εργαζόμενους έως τη λήξη της, στα τέλη του περασμένου Μαρτίου.

    Την περίοδο 2016-2017 είχε υπάρξει κι άλλο πρόγραμμα εθελοντικής αποχώρησης, στο οποίο και συμμετείχαν περίπου 1250 εργαζόμενοι.

    Με τα τρέχοντα δεδομένα, το νέο, στρατηγικό πλάνο μετασχηματισμού της Εθνικής, στοχεύει μεταξύ των άλλων και στη μείωση του αριθμού των εργαζομένων κατά 2000 άτομα. Προκειμένου, μαζί και με τον περιορισμό του αριθμού των καταστημάτων, να απομειώσει τα λειτουργικά κόστη της τράπεζας, έτσι ώστε να θωρακίσει την κερδοφορία της.

    Το απαιτητικό «στοίχημα» και οι δυσκολίες

    Στην παρούσα φάση το υπαλληλικό δυναμικό της Εθνικής είναι 9,1 χιλιάδες άτομα για τις αμιγώς τραπεζικές της δραστηριότητες στην Ελλάδα. Χωρίς δηλαδή να περιλαμβάνεται η Εθνική Ασφαλιστική. Εκ των πραγμάτων, όμως, οι 1000 εθελοντικές αποχωρήσεις από την τράπεζα άμεσα και οι άλλες τόσες σε ορίζοντα διετίας-τριετίας συνιστούν ένα ιδιαίτερα απαιτητικό «στοίχημα».

    Οι χαμηλές ταχύτητες με τις οποίες κινείται η νέα εθελουσία, δείχνουν να είναι απόρροια αρκετών παραγόντων.

    Κατ’ αρχήν φαίνεται να έχει εξαντληθεί η «δεξαμενή» των εργαζομένων που είναι κοντά στη σύνταξη. Από εκεί και πέρα το νέο πρόγραμμα εθελοντικών αποχωρήσεων έρχεται ‘’καπάκι’’ με το αμέσως προηγούμενο, έχοντας προφανώς στόχο να ‘’αλιεύσει’’ ενδιαφερόμενους, ηλικίας άνω των 50 ετών. Σε αυτήν την ηλιακή ομάδα, η Εθνική έχει περίπου 1500 υπαλλήλους. Ωστόσο στα κίνητρα της οικειοθελούς αποχώρησης από την τράπεζα δύσκολα πλέον λένε «ναι» οι εργαζόμενοι στην Αθήνα που είναι και οι περισσότεροι. Γιατί εν αντιθέσει με την περιφέρεια, οι συνθήκες αναζήτησης μιας άλλης απασχόλησης μετά από την έξοδο από την τράπεζα είναι πιο περιορισμένες.

    Πέραν τούτων, το δικό τους ξεχωριστό ‘’ειδικό βάρος’’ στις οικειοθελείς αποχωρήσεις έχουν το ‘’καυτό’’ ζήτημα με τον Λογαριασμό Επικούρησης (ΛΕΠΕΤΕ), οι αρρυθμίες που ταλανίζουν το Ταμείο Υγείας, αλλά και η χρονοβόρα αναμονή για την καταβολή του εφάπαξ.

    Η «μάχη» για την Επιχειρησιακή, μέχρι τα τέλη Ιουνίου

    Όλα τούτα έρχονται σε μια κρίσιμη χρονική συγκυρία για την ‘’εργασιακή ειρήνη’’ στην τράπεζα, καθώς είναι σε εξέλιξη οι διεργασίες για την υπογραφή, της νέας, τριετούς, επιχειρησιακής σύμβασης.

    Τα κεντρικά ζητήματα που έχει θέσει το συνδικάτο αφορούν τη διασφάλιση της απασχόλησης, τη (σταδιακή) αποκατάσταση των μισθολογικών απωλειών που έχουν υπάρξει στα χρόνια της κρίσης, αλλά και τη στήριξη του δικτύου της τράπεζας με νέες προσλήψεις.

    Από τη δική της πλευρά, η διοίκηση της τράπεζας διασυνδέει τα της νέας Επιχειρησιακής με την ανάγκη τροποποίησης άρθρων του κανονισμού εργασίας. Συστατικά στοιχεία του οποίου είναι τα δελτία αξιολόγησης, το βαθμολόγιο, οι προσλήψεις και οι αμοιβές.

    Το συνδικάτο των εργαζομένων αντιτίθεται στη διασύνδεση της Επιχειρησιακής με τις αλλαγές στον κανονισμό εργασίας και πλέον το ζητούμενο είναι να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση , μέχρι τα τέλη Ιουνίου το αργότερο. Οπότε και εκπνέει η η τρέχουσα Επιχειρησιακή σύμβαση.

    Αναμφίβολα, το κλείσιμο αυτού του «ανοικτού μετώπου» καθιστά ευχερέστερο το στρατηγικό σχέδιο της διοίκησης της Εθνικής να επαναφέρει την τράπεζα στην πρωτοκαθεδρία του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος.



    ΣΧΟΛΙΑ