Η βαριά ήττα από την Τουρκία (68-94) στον ημιτελικό πλήγωσε, αλλά δεν ακύρωσε το μεγάλο κέρδος: η Ελλάδα ξαναβρίσκεται στη «ζώνη μεταλλίων» για πρώτη φορά από το 2009 και έχει μπροστά της 40 λεπτά για να γράψει ιστορία.

Το βράδυ της Παρασκευής, η Τουρκία κυριάρχησε απόλυτα, με τον Ερκάν Οσμάνι να κάνει το παιχνίδι της ζωής του και τον Αλπερέν Σενγκούν να οργανώνει ιδανικά την επίθεση, περιορίζοντας ταυτόχρονα την επίδραση του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Το τελικό 94-68 άφησε πικρή γεύση αλλά και ένα σαφές μάθημα: απέναντι σε αθλητικότητα, πίεση στην μπάλα και στοχευμένα hedge-outs, κάθε αδυναμία μεγεθύνεται.

1

«Μην είμαστε μίζεροι»: το μήνυμα Σπανούλη

Ο Βασίλης Σπανούλης ανέλαβε ανοιχτά την ευθύνη για το κακό βράδυ και έστρεψε την προσοχή στο παιχνίδι της τρίτης θέσης. «Είμαστε στη ζώνη μεταλλίου μετά από 16 χρόνια… Έχουμε μπροστά μας μια τεράστια πρόκληση», τόνισε, ζητώντας συγκέντρωση, ενέργεια και καθαρό μυαλό. Δεν ωραιοποίησε τίποτα: «Το μόνο που δεν έπρεπε να συμβεί ήταν να παρατήσουμε πνευματικά το παιχνίδι… Αλλά έγινε». Τώρα, προέχει το πλάνο για τη Φινλανδία, μια ομάδα που «τρέχει», σουτάρει πολύ από την περίμετρο και είναι κορυφαία στο επιθετικό ριμπάουντ στη διοργάνωση.

Η έκπληξη που δεν φοβάται κανέναν

Η Φινλανδία έφτασε ως τον ημιτελικό αποκλείοντας τη Σερβία και κοντράροντας σκληρά τη Γερμανία (98-86). Δεν είναι τυχαίο: παίζει μοντέρνο, «ευρωπαϊκό-NBA» μπάσκετ με nonstop κίνηση μακριά από την μπάλα, σουτ σε πρώτο χρόνο και συμμετοχή όλων στο transition. Το προφίλ της λέει πως ζει από τον ρυθμό και το τρίποντο· αν βρει επαναλαμβανόμενα ελεύθερα σουτ, «φτιάχνει» διαφορά σε ελάχιστο χρόνο.

Λάουρι Μάρκανεν: ο πόλος ισχύος

Ηγέτης των «σουόμι» είναι ο Λάουρι Μάρκανεν. Στο EuroBasket 2025 μετρά 23,6 πόντους, 7,9 ριμπάουντ και 2,4 ασίστ κατά μέσο όρο, ενώ ξεπέρασε ήδη τους 500 συνολικούς πόντους στην ιστορία του στο EuroBasket, ανεβαίνοντας στη 2η θέση των Φινλανδών σκόρερ όλων των εποχών στη διοργάνωση. Η Ελλάδα οφείλει να του «κόψει» τις εύκολες πρώτες επιλογές (early threes, trailer σουτ) και να του αλλάξει τις γωνίες εκτέλεσης με σώμα πάνω του πριν την υποδοχή.

Ο Γιάννης στο σωστό πλαίσιο

Η Τουρκία «έκλεισε» τη ρακέτα και έστησε τοίχο. Η Φινλανδία δεν έχει το ίδιο βάθος αθλητικότητας, αλλά τιμωρεί κάθε λάθος περιστροφή. Ο Γιάννης χρειάζεται γρήγορες αποφάσεις από short-roll (1-2 ντρίμπλες, πάσα ή τελείωμα) και επιθέσεις μετά από αμυντικό ριμπάουντ πριν στηθεί η άμυνα. Το «δύο πάνω στον χειριστή» να γίνει ευκαιρία – όχι παγίδα.

Παιχνίδι ψυχολογίας

Ο μικρός τελικός είναι συχνά παιχνίδι ψυχολογίας. Η Ελλάδα έχει τον «σκελετό» και την εμπειρία (Σλούκας, Παπανικολάου) για να υπερβεί την κούραση και το βάρος της απογοήτευσης. Για τους δύο Κώστες, πιθανότατα τελευταία παράσταση με το εθνόσημο, το κίνητρο είναι διπλό: ένα μετάλλιο που λείπει και το σωστό «κλείσιμο» ενός κύκλου.

Ο μικρός τελικός διεξάγεται Κυριακή στις 17:00, στην Arena Riga. Είναι το οριστικό ραντεβού με την ευκαιρία: να γυρίσει η Εθνική στο βάθρο, να μετατρέψει τη «γλυκόπικρη» υπέρβαση της τετράδας σε ολοκληρωμένη επιτυχία.

Η Φινλανδία είναι αντίπαλος με αυτοπεποίθηση, ρυθμό και ξεκάθαρη ταυτότητα. Η Ελλάδα έχει ποιότητα, εμπειρία και – πάνω απ’ όλα – λόγο. Δεκαέξι χρόνια αναμονής είναι αρκετά. Με καθαρό μυαλό, έλεγχο ρυθμού και περιφερειακή πειθαρχία, το χάλκινο δεν είναι «παρηγοριά». Είναι η επιστροφή στο βάθρο – και η σφραγίδα ότι το ελληνικό μπάσκετ ξαναγράφει ιστορία.