Ραγίζει καρδιές η μητέρα της Κυριακής Γρίβα που καταθέτει σήμερα στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας. Η Δέσποινα Καλέα εμφανίστηκε στο δικαστήριο κρατώντας φωτογραφίες από το μνήμα της κόρης της. Με σπαρακτικά λόγια απευθύνθηκε στους δικαστές για το κορίτσι που άδικα έχασε από τις μαχαιριές του πρώην συντρόφου της εξω από το αστυνομικό τμήμα των Αγίων Αναργύρων. Η μαυροφορεμένοι μητέρα στραφηκε και προς τον κατηγορούμενο . Το τέρας όπως τον αποκάλεσε.

«Αυτή είναι μια φωτογραφία για το πού βρίσκεται σήμερα το παιδί μου», ειπε αρχικά στους δικαστες. “Θέλω να τη δώσω στα χέρια του δικηγόρου του ή στο Θανάση να δει πού είναι. Τις αναγνωρίζεις τις φωτογραφίες; Βλέπεις πού είναι; Σεβαστείτε με! Δεν είμαι σε καλή ψυχολογική κατάσταση. Αυτός ο τόπος είναι ο τόπος που πηγαίνω κάθε φορά που νιώθω την ανάγκη να αγκαλιάσω το παιδί μου.

1

Εσείς όταν θέλετε θα πάρετε τηλέφωνο να τους μιλήσετε, θα τα αγκαλιάσετε θα τα φιλήσετε. Αλλά εγώ δεν ξέρω τι να σας πως… Να δικαιωθεί η ψυχή του παιδιού μου. Τη Δευτέρα γιορτάζει και θέλω να της κάνω ένα δώρο αυτός της δικαίωσης, να γιορτάζει, χαίρεται.. Πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εδώ. Εγώ, ο μπαμπάς της, η κόρη μου η μικρή…”

Η Δέσποινα Καλέα άρχισε την κατάθεση της προσκομίζοντας φωτογραφίες στο δικαστήριο από παλιές οικογενειακές στιγμές και σημειώματα του κατηγορουμένου που ζητούσε συγνώμη:

“Είμαι η μαμά της Κυριακής Γρίβα που δολοφονήθηκε στο αστυνομικό τμήμα από τον πρώην σύντροφο της. Αυτό το τέρας. Έτσι συστήνομαι από την 1η Απριλίου και μένουν όλοι με το στόμα ανοιχτό. “

Η μητέρας του θύματος στράφηκε στον κατηγορουμενο δείχνοντας του φωτογραφία από το μνήμα της Κυριακής:

“Το βλέπεις Θανάση; Εκεί είναι τώρα η θεραπεύτρια σου που είπε ο συνήγορος σου. Εκεί είναι τώρα, εκεί κατάφερες να την πας. Δεν έκανε ρούπι από το πλευρό σου. Ήταν η μόνη που σε αγάπησε πραγματικά αλλά εσύ δεν την αγάπησες και της το ανταπέδωσε με πέντε μαχαιριές στο αστυνομικό τμήμα! Πάντα χειροδικούσε, σε κάθε διένεξη. Ήταν κτητικός και χειριστικός.

Πρόεδρος: Πώς το μάθατε;

Μάρτυρας: Το έμαθα μέσα από την τηλεόραση και με πήρε ο πατέρας της τηλέφωνο. Την 1η Απριλίου που σταμάτησε η ζωή μου, μόλις είχα γυρίσει από το σχολείο που άφησα το παιδί και άνοιξα την τηλεόραση και ξεκίνησα τις δουλειές μου. Άκουσα ότι έχει γίνει κάποιο έγκλημα αλλά δεν είχαν πει ονόματα και δεν το συνδύασα. Με πήρε ο πρώην άντρας μου κατευθείαν και μου είπε «είδες τί έγινε;» Και μου λέει έτσι και έτσι και το μόνο που θυμάμαι είναι ένα ντουπ και ήρθε και με μάζεψε ο σύζυγος μου.

Πρόεδρος: Πότε επικοινωνήσατε τελευταία φορά;

Μάρτυρας: Την προηγούμενη μέρα πήγα στο καινούργιο σπίτι της. Κάναμε σχέδια, πως θα φτιάξουμε το σπίτι, τα έπιπλα… θα έμενε μόνη της, το είχε πάρει απόφαση.

Πρόεδρος: Τη ρωτήσατε πώς πήρε την απόφαση;

Μάρτυρας: Μου είπε ότι δεν μπορεί άλλο, “έχω φτάσει στα όρια μου, δεν μπορώ άλλο να είμαι η καλή, θέλω να ξεφύγω”. Είχε κουραστεί από τη σχέση της.

Πρόεδρος: Βλέπουμε στις φωτογραφίες ένα συμπαθητικό αγόρι…

Μάρτυρας: Αυτό το βλέπετε ως συμπαθητικό;

Πρόεδρος: Έτσι θα το χαρακτήριζα εγώ. Βλέποντας μόνο από τη φωτογραφία που μας προσκομίσατε από κάποια Χριστούγεννα. Δεν βλέπεις τίποτα νοσηρό ή άρρωστο. Βλέπεις φυσιολογικούς ανθρώπους νεαρής ηλικίας να χαίρονται.. Ωστόσο ερευνούμε ένα έγκλημα για το πώς αυτός ο άνθρωπος έφτασε στο σημείο να σκοτώσει το παιδί σας. Πότε καταλάβατε ότι υπάρχει ζήτημα; Τι βλέπατε;

Μάρτυρας: Αυτό που φαίνεται δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Στις φωτογραφίες βγαίνουμε με χαμόγελο ενώ η ψυχή μας είναι μαύρη. Σε καμία περίπτωση δεν έδειχνε να είναι ψυχιατρικά ή ψυχολογικά διαταραγμένος. Ήμουν πάντα κοντά στα παιδιά μου. Θέλησα να είμαι όσο πιο καταδεκτική μητέρα για να είμαι κοντά τους σαν φίλη κάνοντας κάποιες υποχωρήσεις.

Το πρώτο εξάμηνο της σχέσης τους περπατούσαν στο δρόμο και τους συνάντησε ένας συμμαθητής της και της μίλησε. Αυτό δεν άρεσε σε αυτό το τέρας και τη χτύπησε, της έδωσε δύο χαστούκια. Μιλήσαμε με βιντεοκλήση, μου το είπε ως κάτι κολακευτικό, ότι τη ζηλεύει άρα την αγαπάει. «Είσαι αποκλειστικά δικιά μου, δεν θα σε πάρει κανένας».

Πρόεδρος: Σταδιακά πέρασε και σε άλλες πράξεις;

Μάρτυρας: Κλιμακώθηκε η κακοποίηση σταδιακά με αποτέλεσμα εκείνη να μην έχει χρήματα, να της παίρνει τις κάρτες. Δεν εργαζόταν ποτέ, πάντα η Κυριακή. Ο μόνος του σκοπός ήταν πώς θα πάρει χρήματα χωρίς να δουλέψει, από επιδόματα.