30% αύξηση στη λαϊκή αγορά!

Είμαι φαν της λαϊκής αγοράς, ψάχνω μανιωδώς τους πάγκους των παραγωγών, πηγαίνω νωρίς το πρωί, αναζητώντας την ποιότητα.

Οι εξωφρενικές αυξήσεις με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι οι Αθηναίοι που επισκέπτονται αυτές τις μέρες τις λαϊκές αγορές είναι αποτέλεσμα της απαραίτητης αλλά πολύ πρόχειρα σχεδιασμένης απόφασης για απαγόρευση εισόδου στο νομό Αττικής των παραγωγών από Πελοπόννησο και Κρήτη.

Χτες στη λαϊκή αγορά, ψώνισα πορτοκάλια με 1 ευρώ το κιλό, ντομάτες με 1.9 ευρώ το κιλό, αγγούρια στην ίδια τιμή, μανταρίνια στα 2.5 ευρώ, κρεμμύδια στο 1.3 ευρώ και κρητικές μπανάνες στα 4 ευρώ. Οι ανατιμήσεις στα προϊόντα αυτά φτάνουν ή και ξεπερνούν το 30% μέσα σ’ ένα μήνα. Ειδικά τα πορτοκάλια τέτοια εποχή πέρυσι πωλούνταν 30 – 40 λεπτά το κιλό.

Είναι προφανές ότι κάποιοι κονομάνε χοντρά λόγω των κυβερνητικών αποφάσεων. Άκουσα τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Μάκη Βορίδη, το πρωί στην κρατική τηλεόραση να αναφέρει πως έχει αυξηθεί πολύ η ζήτηση στα εσπεριδοειδή λόγω πανδημίας και η φετινή παραγωγή ήταν μέτρια. Από κει μέχρι τον τριπλασιασμό της τιμής υπάρχει τεράστια απόσταση. Ακούω τον υπουργό ανάπτυξης Άδωνη Γεωργιάδη να λέει ότι θα μπουν πρόστιμα για αισχροκέρδεια αυτό κι αν είναι…

Έκανα ρεπορτάζ γιατί έφτασαν εκεί οι τιμές, μίλησα με φίλους μου παραγωγούς από Κορινθία, Αργολίδα, Λακωνία: «Πώς να φτάσει το πορτοκάλι στην Αθήνα; Το δίνω στον χονδρέμπορο 20 λεπτά και αυτός το πουλάει στα S/M 50 λεπτά. Αφού αυτοί βάζουν 100% πάνω, βρήκαν ευκαιρία και οι έμποροι στη λαϊκή να κάνουν το ίδιο».

Άλλοι αναφέρουν ότι τα πετάνε τα προϊόντα ή δεν τα μαζεύουν (λεμόνια) γιατί δεν τους συμφέρει. Εδώ λοιπόν αναδεικνύεται περίτρανα το πρόβλημα του υδροκέφαλου της πρωτεύουσας. Έξι εκατομμύρια κάτοικοι σ’ έναν τόπο που δεν μπορεί να θρέψει ούτε 500 χιλιάδες. Έτσι έχουμε το οξύμωρο οι Αθηναίοι να πληρώνουν εξωφρενικά ποσά για προϊόντα που παράγει εν αφθονία η Ελληνική γη. Η απόφαση περιορισμού πάρθηκε χωρίς να ληφθεί μέριμνα για την μεταφορά και διάθεση των αγροτικών προϊόντων, που γίνεται μόνο με παρέμβαση των χονδρέμπορων.

Οι ρίζες του κακού βρίσκονται στο πλαίσιο που καθόρισε η ΠΑΣΕΓΕΣ δεκαετίες πριν. Για σκεφτείτε πόσο πιο ποιοτικά προϊόντα, σε πόσο χαμηλότερες τιμές θα έφταναν στη γειτονιά μας αν οι αγροτικοί συνεταιρισμοί δεν λειτουργούσαν ως κομματικές οργανώσεις (κλαδική). Αν υπήρχαν συνασπισμένοι παραγωγοί με δική τους μεταφορική εταιρεία και συνεργάτες/πάγκους στις λαϊκές όλα θα ήταν αλλιώς. Αυτή είναι μια χαρακτηριστική διαφορά ανάμεσα στην Ελλάδα που θέλουμε και στην σημερινή.