Η Μπαρτσελόνα είχε οραματιστεί το 2024 ως τη χρονιά της μεγάλης επιστροφής στο «Καμπ Νου». Σήμερα, σχεδόν δυόμισι χρόνια μετά την έναρξη των εργασιών, το γήπεδο ανοίγει ξανά τις πόρτες του μόλις με 45.401 θέσεις (στο προσεχές ματς με την Αθλέτικ Μπιλμπάο, σε ένα soft opening που περισσότερο θυμίζει «δοκιμαστική λειτουργία» παρά επιστροφή σε πλήρη ισχύ. Το project των 1,1 δισ. ευρώ έχει χτυπηθεί από καθυστερήσεις παντού: από άδειες, από τεχνικά προβλήματα, από διεθνείς κρίσεις, από οικονομικούς υπολογισμούς που αλλάζουν κάθε τρίμηνο.

Το αποτέλεσμα; Ένα έργο που ξεκίνησε ως φιλόδοξη αναβάθμιση έχει εξελιχθεί σε μια υπόθεση διαχείρισης κρίσεων – με την ομάδα να αγωνίζεται στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονζουίκ στη Βαρκελώνη, να χάνει έσοδα, να παλεύει με τον χρόνο και να περιμένει την τελική παράδοση του «νέου Καμπ Νου» το 2026.

1

Τα αδιέξοδα με άδειες και ασφάλεια: ο Δήμος πάτησε φρένο

Ο σοβαρότερος λόγος των καθυστερήσεων δεν είναι ούτε ο καιρός, ούτε τα υλικά, ούτε καν η εργολαβία. Είναι ο δήμος της Βαρκελώνης. Δημοτικοί μηχανικοί διαπίστωσαν ότι τα έργα δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις ασφαλείας για την παρουσία φιλάθλων, ακόμη και σε περιορισμένη κλίμακα: ανεπαρκείς έξοδοι κινδύνου, ανετοιμα εισιτήρια πρόσβασης, ελλείψεις σε κρίσιμα σημεία της βόρειας εξέδρας.

Χωρίς άδεια λειτουργίας (operating license), καμία επιστροφή δεν μπορούσε να υλοποιηθεί. Το φιάσκο του Οκτωβρίου 2025, όταν η ομάδα αναγκάστηκε να ακυρώσει την πρώτη επιστροφή και να ξαναφύγει για το Μονζουίκ, ήταν το αποκορύφωμα μιας ατέλειωτης γραφειοκρατίας.

Ακόμη και τώρα, η απόφαση να μην υπάρξει κερκίδα φιλοξενούμενων στο ματς με την Μπιλμπάο σχετίζεται ακριβώς με αυτό: δεν μπορούν να διασφαλιστούν ξεχωριστές ροές κίνησης και απομόνωση.

Η «τρίτη κερκίδα» που μπλοκάρει τα πάντα

Οι εργασίες στη λεγόμενη τρίτη βαθμίδα έχουν αποδειχθεί δυσκολότερες απ’ ό,τι είχε υπολογιστεί. Η κατασκευή νέων δομών, η ενσωμάτωση του τεράστιου στεγάστρου και η παράλληλη ενίσχυση του παλιού σκυροδέματος απαιτούν λεπτομερή, χρονοβόρα εργασία. Το Espai Barça είναι μια πλήρης αναδιάρθρωση δομής, συστήματος πρόσβασης, ηλεκτρομηχανολογικών υποδομών και κυκλοφορίας 100.000 ατόμων.

Όσο πιο φιλόδοξο το σχέδιο, τόσο πιο δύσκολο το χρονοδιάγραμμα. Και η Μπαρτσελόνα το μαθαίνει με τον σκληρό τρόπο.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι παγκόσμιες διαταραχές στις αλυσίδες εφοδιασμού ανέβασαν το κόστος υλικών όπως χάλυβα και τσιμέντο, ενώ καθυστέρησαν παραδόσεις. Η Limak, η τουρκική κατασκευαστική εταιρεία του έργου, κλήθηκε να λειτουργήσει σε ένα περιβάλλον με αυστηρότερη εργατική νομοθεσία, περισσότερους ελέγχους ασφαλείας και, συχνά, έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού. Προσθέστε σε αυτά τους καύσωνες του καλοκαιριού και τις ισχυρές ριπές ανέμου στη Βαρκελώνη – που επιβάλλουν υποχρεωτικές διακοπές εργασιών – και η συνταγή για καθυστερήσεις ολοκληρώνεται.

Γιατί συμφέρει να… καθυστερεί η επιστροφή

Η απόφαση της διοίκησης του Τζουάν Λαπόρτα να περιμένει την «Phase 1B» αντί για την αρχική «1A» δεν ήταν τυχαία. Με 27.000 θέσεις, τα έσοδα από αγώνες θα ήταν μικρότερα από όσα προσφέρει το Μονζουίκ με πάνω από 50.000 θεατές. Τα 500.000 ευρώ ανά παιχνίδι για λειτουργικά κόστη στο Ολυμπιακό Στάδιο είναι πολλά, αλλά όχι περισσότερα από το χαμένο matchday revenue.

Η επιστροφή με 45.000+ θέσεις αυξάνει τις πιθανότητες να προσεγγιστεί ο στόχος των 226 εκατ. ευρώ σε έσοδα, όπως προβλέπει ο φετινός προϋπολογισμός. Η αποχώρηση από το Μονζουίκ σημαίνει επίσης εξοικονόμηση πάνω από 25 εκατ. ευρώ που ξόδεψε το κλαμπ για ενοίκιο και χρήση του σταδίου τα τελευταία δύο χρόνια.

Κι όλα αυτά την ώρα που το εμπορικό κομμάτι προβλέπει έσοδα 543 εκατ. ευρώ, με το megastore του νέου «Καμπ Νου» να θεωρείται «χρυσή αρτηρία» για την οικονομική εξυγίανση.

Ένα έργο με μακρύ ιστορικό καθυστερήσεων

Το «Καμπ Νου» δεν είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται σε τέτοιο σταυροδρόμι. Από το 2007, όταν ο Νόρμαν Φόστερ κέρδισε τον διαγωνισμό για ανακαίνιση που δεν έγινε ποτέ λόγω κρίσης, μέχρι το project των 600 εκατ. ευρώ του 2015 που πάγωσε μετά, το γήπεδο κουβαλά μια παράδοση αναβολών.

Το σημερινό mega–project, που ξεκίνησε το 2023, ήταν εξαρχής τριετές. Σήμερα, μιλάμε για ολοκλήρωση το 2026 – και με πολύ προσεκτική αισιοδοξία.

Το Σάββατο 22/11 απέναντι στην Αθλέτικ Μπιλμπάο, η Μπαρτσελόνα γυρίζει σπίτι της. Το γήπεδο θα είναι μισό, η ηλεκτρολογική εγκατάσταση ημιτελής, οι κερκίδες θα θυμίζουν εργοτάξιο, οι φιλοξενούμενοι δεν θα έχουν θέση. Αλλά το σύμβολο της επιστροφής είναι εκεί: μετά από 30 μήνες, το μεγαλύτερο έργο στην ιστορία του συλλόγου ζωντανεύει ξανά.

Και όσο κι αν μοιάζει με «γεφύρι της Άρτας», για τους «μπλαουγκράνα» αυτό είναι το πρώτο βήμα ώστε το 2026 να έχουν στα χέρια τους το νέο, γιγαντιαίο, σύγχρονο «Spotify Καμπ Νου».

Το έργο συνεχίζεται, τα εμπόδια παραμένουν. Αλλά η πόρτα άνοιξε. Από εδώ και πέρα, η Μπαρτσελόνα μπορεί επιτέλους να πει ότι το σπίτι της – έστω μισό – ξαναζεί.