Μαρμαρινός – Καραζήσης: Όταν ο Κολοκοτρώνης ατενίζει το μέλλον | Ρεπορτάζ και ειδήσεις για την Οικονομία, τις Επιχειρήσεις, το Χρηματιστήριο, την Πολιτική

Μιχαήλ Μαρμαρινός και Ακύλλας Καραζήσης

«Ο Κολοκοτρώνης ατενίζει το μέλλον, γυναίκες προετοιμάζονται για την επανάσταση κι εγώ, κάτι θα σκέφτομαι»…

Αν ο τίτλος της παράστασης που ανεβάζουν ο Μιχαήλ Μαρμαρινός και ο Ακύλλας Καραζήσης στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος τον Οκτώβριο μοιάζει σουρεαλιστικός στην πραγματικότητα όλα είναι πιο απλά.

Γιατί, όπως λένε οι δύο σκηνοθέτες, που υπογράφουν επίσης τη δραματουργία, πρότασή τους είναι, να ανοιχθεί η Ιστορία στην μυθοπλασία και να λειτουργήσει απενοχοποιημένα ως πρόσληψη από τους σύγχρονους δημιουργούς. Και αυτή ακριβώς είναι η επιδίωξή τους με τη συγκεκριμένη παράσταση: Να προσεγγίσουν την Ελληνική Επανάσταση ως ένα πολυσχιδές πεδίο διαρκούς κριτικής και αυτοκριτικής, προτείνοντας μια σκηνική ανάγνωση, που διαπραγματεύεται το θέμα με τρόπο παιγνιώδη, ποιητικό αλλά και ιστορικά τεκμηριωμένο.

Να σημειωθεί εξάλλου, ότι η παράσταση αποτελεί ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ στους σκηνοθέτες – ερμηνευτές Μιχαήλ Μαρμαρινό και Ακύλλα Καραζήση, στο πλαίσιο του επετειακού προγράμματος για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Στόχος, να τονισθεί η αγωνιστική όσο και ανταγωνιστική διάσταση της Επανάστασης και της υποδοχής της στη διαχρονία της νεότερης Ελλάδας.

«Η αποστροφή για την επίσημη Ιστορία είναι στοιχειώδης. Η εκπαίδευση και τα εθνικά αφηγήματα έχουν φροντίσει γι’ αυτό. Αντίθετα, η δίψα για προφορικές ή γραπτές αφηγήσεις, παραλειπόμενα, τεκμήρια, με δυο λόγια για τη θραυσματική Ιστορία είναι τεράστια. Αυτό είναι το υλικό και ο τρόπος μας», όπως επισημαίνουν οι καλλιτέχνες. «Ενδυόμενοι τα λόγια και τα ρούχα των ηρώων και των συγγραφέων προσπαθούμε (κάποιες φορές αδέξια, άτολμα) να εξερευνήσουμε τη δυνατότητα μιας λαθραίας εισόδου στη ρίζα της εντύπωσης, στο σημείο όπου το παρελθόν γίνεται ένα διευρυμένο παρόν. Αυτό αρκεί. Για μας, για την Ιστορία, για το θέατρο», προσθέτουν.

Πρόκειται για ένα εγχείρημα δημιουργικό, διαφορετικό και σίγουρα τολμηρό, που αναπτύσσεται ανασύροντας βιώματα από τα τεκμήρια του παρελθόντος. Βιώματα ανθρώπων που έχουν χαθεί και δεν μπορούν σήμερα να πάρουν ζωή και ανάσα παρά μόνον μέσα από την ερμηνευτική τους ανασύσταση. Στην παράσταση της Λυρικής έτσι ο Μιχαήλ Μαρμαρινός και ο Ακύλλας Καραζήσης δίνουν μια μαρτυρία για πρόσωπα, συμβάντα, τόπους και χρόνους μακρινούς. Συγκεντρώνουν στη σκηνή «φέτες ζωής» που έρχονται από άλλοτε και εκπροσωπούνται στο σκηνικό παρόν.

Αναδεικνύουν επιτυχημένες και αποτυχημένες απόπειρες συνάντησης με το παρελθόν και παραθέτουν στη σκηνή τις ανακαλύψεις των «ανασκαφών» τους. Αντιμετωπίζουν τα υλικά τους ως σκίτσα ή μισοτελειωμένους πίνακες ζωγραφικής που απαιτούν την επέμβαση των ζωντανών συμμετεχόντων για να τα συμπληρώσουν, να τα σχολιάσουν και να τους δώσουν νόημα. Και τελικά τα παρόντα πρόσωπα, με τις φωνές, τα σώματα και την ύπαρξή τους επιχρωματίζουν όσα αποκαλύπτονται, διατυπώνοντας τη δική τους εκδοχή για τη γενεαλογία του παρόντος.

Σκέψεις και ιδέες, αφηγήσεις και τραγούδια, ποίηση, χορός επιστρατεύονται στην παράσταση, που εκτός των άλλων χρησιμοποιεί και κείμενα της εποχής ως τεκμήρια μιας «πολύγλωττης» πραγματικότητας. Πρόκειται για ένα άτακτο αλλά πλούσιο υλικό, γραμμένο σε κάθε είδους διάλεκτο ή και γλώσσα, που μοιάζει να αποτελεί την άμεση, συγχρονική αντίδραση στα ιστορικά συμβάντα.

Σημαντικός είναι ο ρόλος και της μουσικής, που υπογράφει ο συνθέτης Αντώνης Ανισέγκος αναφέροντας ότι επικεντρώνεται στις ψυχολογικές και συναισθηματικές του πτυχές του θέματος, που είναι φορτισμένο, σύνθετο και τεράστιο.

Η παραγωγή «Ο Κολοκοτρώνης ατενίζει το μέλλον, γυναίκες προετοιμάζονται για την επανάσταση κι εγώ, κάτι θα σκέφτομαι» υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και θα παρουσιαστεί στις 9, 10, 14, 15, 16 Οκτωβρίου. Ερμηνεύουν οι Λάμπρος Γραμματικός, Ακύλλας Καραζήσης, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Έκτορας Λυγίζος, Ηλέκτρα Νικολούζου, Μάριος Σαραντίδης, Μαρία Σκουλά και Μιχαήλ Μαρμαρινός.