Δημήτρης Λιγνάδης: Επίδαυρος – Σύλληψη, μια ανάσα δρόμος

Πώς μια ζωή που προδιαγραφόταν εξαιρετική, πώς μια καλλιτεχνική πορεία που φαινόταν λαμπρή, πώς ο θαυμασμός και το χειροκρότημα μετατράπηκαν σε απέχθεια και περιφρόνηση, πώς από τον μεγαλειώδη χώρο της Επιδαύρου μπορεί να φθάσει ένας άνθρωπος, μέσα μερικές μόνον μέρες σε ένα αστυνομικό κελί.

Κατηγορούμενος για αποκρουστικές πράξεις, που μπορεί να στιγματίσουν δια βίου κάθε άνθρωπο _εκτός φυσικά κι αν αποδειχθεί το αντίθετο _ είναι ο Δημήτρης Λιγνάδης, που από χθες το απόγευμα βρίσκεται στα χέρια της Δικαιοσύνης.

Με άκρα μυστικότητα όσον αφορά τις καταθέσεις των μαρτύρων και με μεγάλη ταχύτητα ως προς τις γενικότερες διαδικασίες οι εισαγγελείς άσκησαν ποινική δίωξη για το κακούργημα του βιασμού στον ηθοποιό και σκηνοθέτη, ο οποίος και θα οδηγηθεί σύντομα στην ανακρίτρια.

Μία πραγματικά εφιαλτική κατάληξη, ανάλογη ωστόσο του εφιάλτη, που έζησαν, σύμφωνα με τις μαρτυρίες – καταθέσεις τους, τα θύματά του.

Από τις δάφνες του περασμένου καλοκαιριού, όταν ο καλλιτέχνης φιλούσε εκείνο το μικρό ομοίωμα του Παρθενώνα στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, έχοντας αναμετρηθεί με ένα από τα πιο απαιτητικά έργα του αρχαίου δράματος, τους ηττημένους «Πέρσες» του Αισχύλου και επευφημούμενος από το κοινό, ως τις χειροπέδες, ο δρόμος ήταν πολύ σύντομος και τα γεγονότα καταιγιστικά.

«Πού είναι οι άλλοι, οι τόσοι και τόσοι φίλοι σου;», ρωτάει ο Χορός των Περσών τον Ξέρξη, που μόλις έχει φθάσει στο παλάτι του, μετά την απόλυτη ήττα που υπέστη από τους Έλληνες στα στενά της Σαλαμίνας. Ίσως το ίδιο να αναρωτιέται τώρα και ο Δημήτρης Λιγνάδης, καθώς όλοι αυτοί που τον αποθέωναν, έχοντας βρεθεί πλέον, μπροστά σε μιαν άλλη, ειδεχθή πραγματικότητα του γύρισαν, όπως ήταν αναμενόμενο την πλάτη.

Οι κατηγορίες

Η σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων, ο βιασμός κατά συρροήν, όλες αυτές οι αποτρόπαιες πράξεις, τις οποίες καταγγέλλουν δημοσίως και επωνύμως άτομα, που υποστηρίζουν ότι τις υπέστησαν επ΄ ουδενί μπορεί να μείνουν ατιμώρητα. Η Δικαιοσύνη έχει τώρα το λόγο. Το σημαντικό είναι εξάλλου, ότι πρόκειται για αδικήματα που δεν έχουν παραγραφεί.

Υπενθυμίζεται, ότι η πρώτη μήνυση κατατέθηκε από 40χρονο σήμερα Βασίλη Κ. που ζει στο εξωτερικό και ήδη έχει μιλήσει δημόσια για όσα υποστηρίζει, ότι υπέστη από τον σκηνοθέτη σε ηλικία 15 χρονών. Ο μηνυτής αναφέρεται σε βιασμό, αποπλάνηση και ασέλγεια. Παρ΄ότι όμως τα αδικήματα που καταγγέλλει έχουν υποπέσει σε παραγραφή, στην κατάθεσή του αναφέρθηκε σε ένα ακόμη άτομο, φερόμενο ως θύμα, που το αδίκημα εις βάρος του είναι σε ισχύ. Κάτι που επιβεβαίωσε το δεύτερο αυτό πρόσωπο.

Η δεύτερη μήνυση για βιασμό, αδίκημα που δεν έχει παραγραφεί, κατατέθηκε την περασμένη Παρασκευή από 25χρονο σήμερα άνδρα, που κατήγγειλε, ότι αυτό συνέβη το 2010 όταν ήταν 14 ετών. Να σημειωθεί ότι μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου έχει καταθέσει από την Παρασκευή και η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη. Όπως είναι γνωστό πάντως, και σύμφωνα με δηλώσεις του δικηγόρου του Δημήτρη Λιγνάδη, ο ίδιος αρνείται όλες τις κατηγορίες που του αποδίδονται.

Το θέατρο

Αν θελήσει κανείς να κάνει το προφίλ του Δημήτρη Λιγνάδη θα πρέπει σίγουρα να ξεκινήσει από τα παιδικά του χρόνια και τον σπουδαίο πατέρα του Τάσο Λιγνάδη, φιλόλογο, δάσκαλο, κριτικό θεάτρου και διευθυντή του Εθνικού και από την άλλη όμως, έναν δύσκολο και απροσπέλαστο, τουλάχιστον για τους μαθητές του, άνθρωπο.

«Η ζωή μου όταν ήμουν παιδί φαινόταν τότε δύσκολη», έχει πει σε συνέντευξή του ο Δημήτρης Λιγνάδης. «Δεν ανήκα σε μια τυπική οικογένεια, μπαμπάς, μαμά, που βγαίνουν μαζί. Είχαμε καταλάβει από νωρίς ότι υπήρχαν σύννεφα στη σχέση του πατέρα μας με την μάνα μας… Πάντοτε θυμάμαι με τον αδελφό μου, ότι είχαμε τον φόβο, επειδή ο πατέρας μου έμενε κοντά μας, αλλά αλλού από την μάνα μου, μην φύγει και η μάνα μας. Τον θυμάμαι αυτόν τον φόβο.

Με επηρέασε η σχέση των γονιών μου αλλά δεν το κάνω και σημαία. ΄Αλλοι έχουν περάσει πολύ πιο δύσκολα από μένα».

Σε μια άλλη συνέντευξή του δήλωνε «ευθυνόφοβος» προσθέτοντας, ότι «γυρνάω το κεφάλι στο πρόβλημα. Θέλω τον αφρό από τη ζωή και με σκοτώνει η ασχήμια». Ενώ συχνά έχει παραδεχτεί την επιθυμία και την ανάγκη του για εξουσία και για φήμη αναφέροντας χαρακτηριστικά, ότι «μου αρέσει να δοξάζομαι».

Όσο για το θέατρο «Το θέατρο μου ξύπνησε έναν άλλον εαυτό, ίσως τον πραγματικό, και πλέον, τώρα που μεγάλωσα, μπορώ σαν παιδί να κάνω παράτολμα πράγματα χωρίς παράλληλα να φοβάμαι να ξοδευτώ στην υπόλοιπη ζωή μου», όπως έχει πει. Και ακόμη: «΄Εχω πολλά σκοτάδια και ευτυχώς το θέατρο μου δίνει την δυνατότητα να φτιάξω φως από τα σκοτάδια μου. Δεν βγαίνει φως από το φως. Είμαι ένας άνθρωπος που ταλαιπωρούμαι αρκετά με τις σκέψεις. Δεν επιλέγω συνειδητά τον δρόμο του παιδέματος. Διαλέγω αυτόν που μου ταιριάζει και φαίνεται ότι αυτός που μου ταιριάζει έχει αγκάθια… ΄Ισως γιατί έτσι νοιώθω ζωντανός».

Ο έρωτας

Οι θέσεις του για τον έρωτα εξάλλου, έχουν πολύ σχολιασθεί: Έχω ερωτευθεί μόλις, τρεις φορές στη ζωή μου. Ο έρωτας, τον οποίο περιγράφω εγώ θυμίζει αρκετά τον έρωτα των αρχαίων Ελλήνων, των οποίων είμαι οπαδός. Εννοώ, ότι δεν αρκεί μια εικόνα για να ερωτευθείς, πρέπει να υπάρχει και κάτι άλλο που σε φτιάχνει. Μόνο έτσι έχει διάρκεια. Αλλιώς είναι ένας ενθουσιασμός, ένα πυροτέχνημα». Και αλλού: «Ο έρωτας με έχει κάνει πολλές φορές ρόμπα. Χωρίς έρωτα είμαι σε μαρασμό. Δεν μπορώ να δημιουργήσω. Δεν μπορώ καν να καταστρέψω γιατί και αυτό μια δημιουργία είναι. Στη δική μου ζωή, ο έρωτας παίζει σχεδόν καταστρεπτικά σημαντικό ρόλο».

Και πιο ακραία: «Aς μου τύχει η καψούρα και ας πάει στον διάολο η αξιοπρέπεια. Αν πρέπει να την διατηρήσεις είναι γιατί λειτουργεί αφροδισιακά. Είναι αφροδισιακό δηλαδή, να κάνεις τον δυνατό. Για ποια αξιοπρέπεια μιλάμε όμως, όταν ο Σοφοκλής έχει γράψει στην «Αντιγόνη» ότι «αυτός που παθαίνει έρωτα, τρελαίνεται». Καψουρεύτηκα και θα κοιτάξω την αξιοπρέπεια; Τι λέτε ρε; Δεν με ενδιαφέρει η αξιοπρέπεια. Με ενδιαφέρει να είμαι ερωτευμένος… Αυτός που πάει προς το φως του έρωτα και ας ξέρει ότι θα καεί- αυτός είναι ο αληθινός Τσε Γκεβάρα. Αν με ρωτάς, θα ήθελα να είμαι ένας Τσε Γκεβάρα του έρωτα».

Πολύ περισσότερο μάλιστα οι δηλώσεις του σε ό,τι έχει να κάνει με το σεξ: «Είμαι εθισμένος στο σεξ. Και το θεωρούσα απολύτως φυσιολογικό. Μέχρι που με πληροφόρησαν ότι δεν είναι ακριβώς έτσι για όλους. Δεν είναι τόσο η πράξη αυτή καθαυτή, όσο η ερωτική πορεία προς αυτήν. Το σεξ λοιπόν είναι βασικό στοιχείο στη ζωή μου».

Και τέλος για τον κίνδυνο: « …Κινδύνευσε η ζωή μου. Ήμουν χύμα στο πάτωμα του σπιτιού μου… Τελικά γλίτωσα γιατί είχα τεράστια θέληση να ζήσω. Δεν ξέρω άλλες λεπτομέρειες γι΄ αυτή την ιστορία, δεν ξέρω τις λεπτομέρειες που κάποιος ίσως ήθελε να ακούσει, ξέρω όμως ότι κινδύνευσε χοντρά η ζωή μου…».

Διαβάστε επίσης

Δικηγόρος Λιγνάδη: Αρνείται όλες τις κατηγορίες – Είναι έντιμος και ειλικρινής

Υπ. Δικαιοσύνης για σύλληψη Λιγνάδη: Η σιωπή έσπασε -Ήρθε η ώρα της Δικαιοσύνης

Δημήτρης Λιγνάδης: Οι τρομακτικές αποκαλύψεις στο σπίτι του