Κάποτε ήταν κυριολεκτικά παλάτι. Το σημερινό κτήριο της Βουλής των Ελλήνων δεν χτίστηκε για να φιλοξενεί βουλευτές, ψήφους και πολιτικούς διαξιφισμούς. Χτίστηκε για σκήπτρα και βασιλιάδες.

Ο λόφος της Μπουμπουνίστρας — έτσι έλεγαν παλιά την πλατεία Συντάγματος — επιλέχθηκε από τον Φρίντριχ φον Γκαίρτνερ, τον αρχιτέκτονα του Όθωνα, για να χτιστεί εκεί το πρώτο παλάτι του νέου ελληνικού κράτους. Στρατηγική θέση, με θέα προς την Ακρόπολη. Το παλάτι έγινε, οι βασιλείς ήρθαν και έφυγαν, αλλά το κτήριο παρέμεινε να δεσπόζει πάνω από την πλατεία Συντάγματος και το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, Ώσπου, έναν αιώνα μετά, άλλαξε ρόλο. Από βασιλική έδρα, μετατράπηκε στο ναό της δημοκρατίας.

1

Από το 1975 άλλαξε χρήση και η μορφή του παρελθόντος ντύθηκε το ένδυμα του παρόντος. Και όμως, όσο κι αν το κτήριο εκσυγχρονίζεται, εξακολουθεί να κουβαλά την αύρα μιας εποχής που δεν φεύγει. Το γραφείο του Προέδρου της Βουλής — με τα ροδιακά πλακίδια και τα σκαλιστά έπιπλα — εξακολουθεί να θυμίζει κάτι από την παλαιά αίγλη.

Τα πλακίδια

Στο ισόγειο του Μεγάρου της Βουλής, βρίσκεται σήμερα το γραφείο του Προέδρου της Βουλής, του ανώτατου άρχοντα του Κοινοβουλίου. Παλαιότερα όμως ο ίδιος χώρος χρησιμοποιούνταν από τον βασιλιά για τη διοίκηση, τις επίσημες συναντήσεις του ή λειτούργησε και ως ιδιωτικό διαμέρισμα. Αυτή η χρήση του χώρου αποτυπώνει την ιστορική συνέχεια και τη μετατροπή των ανακτόρων σε κοινοβουλευτικό κτήριο, καθώς μετά την κατάργηση της μοναρχίας και την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας, οι χώροι προσαρμόστηκαν σε νέες ανάγκες, διατηρώντας ωστόσο το ιστορικό τους αποτύπωμα.

 

Βουλή. Φωτογραφία μιας άλλης εποχής
Βουλή. Φωτογραφία μιας άλλης εποχής

 

Τα ροδιακά πλακίδια τύπου Ιζνίκ, που κοσμούν σήμερα τους τοίχους του γραφείου του Προέδρου της Βουλής κρύβουν μια πολύ ωραία ιστορία. Τα συγκεκριμένα πλακίδια είναι έργα τέχνης,  φτιαγμένα από πρόσφυγες αγγειοπλάστες της «Κιουτάχειας», που βρέθηκαν στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Φέραν μαζί τους τη γη, τον πηλό και την τέχνη τους. Και άφησαν αποτύπωμα στη Βουλή των Ελλήνων. Η τέχνη της Ιζνίκ είναι του 16ου αιώνα.

Κρεβατοκάμαρα

Σύμφωνα με ιστορικές περιγραφές λέγεται πως το ιδιαίτερο διαμέρισμα της βασίλισσας Αμαλίας στα Ανάκτορα, που σήμερα στεγάζουν τη Βουλή των Ελλήνων, βρισκόταν σε έναν ξεχωριστό και προσεκτικά διαμορφωμένο χώρο στο ισόγειο του κτιρίου.

Ήταν σχεδιασμένο ώστε να προσφέρει άνεση και ιδιωτικότητα. Αυτό το διαμέρισμα βρισκόταν κυρίως στα ανατολικά τμήματα του Μεγάρου, με θέα προς την Ακρόπολη αλλά και προς τον εθνικό κήπο που τότε ακόμα δεν είχε διαμορφωθεί. Η Αμαλία ήταν γνωστή για την  αισθητική της. Έτσι, δεν αποκλείεται εκεί που σήμερα βρίσκεται το Γραφείο του Προέδρου της Βουλής κάποτε να ήταν το ιδιαίτερο δωμάτιο της Αμαλίας και σε ένα από τα παράθυρα της να είχε ανεμπόδιστη θέα προς την Ακρόπολη.

Ίσως πάλι, εκεί που σήμερα στεγάζεται το Γραφείο του Πρωθυπουργού στο ισόγειο της Βουλής κάποτε να ήταν χρησίμευε ως  κρεβατοκάμαρα και κοιτώντας την από εκεί την θέα να οραματίστηκε η Φρειδερίκη να φτιάξει τον «Βασιλικό κήπο» που σήμερα είναι εθνικός.