Η Ελλάδα δεν ξαναχτίζεται, αν δεν κατεδαφιστεί πρώτα

Δεν χρειάζονται παρά μόνο μερικά λεπτά για να καταστραφεί ένα ισχυρό brand name. Μετά απαιτούνται χρόνια και προσπάθειες για να χτιστεί ξανά.

Αν, βέβαια, αυτό το brand name είχε αξία. Αν ήταν ισχυρό—πριν την καταστροφή. 

Αυτό λέει το παγκόσμιο μάρκετινγκ. Αυτό αποδεικνύει η παγκόσμια εμπειρία.

Η Ελλάδα, στην καλύτερη περίπτωση, είχε ένα άθλιο brand name.  Στη χειρότερη, δεν είχε τίποτα.

Καμία ταυτότητα.  Μόνο –κι αυτή ερσάτζ- την… αρχαιοπατρηδοκαπηλία. 

Τι θέλουμε να χτίσουμε ξανά, δηλαδή;

Την κληρονομιά της Αρχαίας Ελλάδας; Φαγητό ξαναζεσταμένο που δεν ξέρουμε πια ούτε πώς να το σερβίρουμε. Την παράδοση του ελληνικού Διαφωτισμού που λυσσαλέα πολέμησε η Εκκλησία; Την εχθρότητα της άρχουσας τάξης στην κάθε επαναστατική κίνηση; Την απελευθέρωση ελέω των Μεγάλων Δυνάμεων; Ή τους «επτά πόλεμοι, τέσσερις εμφύλιοι, επτά πτωχεύσεις»;

Την Ελλάδα του Εμφυλίου ή της 21^ης Απριλίου; Την Ελλάδα της μεταπολίτευσης με τις ακλόνητες πελατειακές σχέσεις και τις κακέκτυπες φούσκες του ελληνικού καπιταλισμού-καζίνο; Την Ελλάδα της απέραντης διαφθοράς και των υποβαθμισμένων θεσμών; Την Ελλάδα που ξοδεύει αλόγιστα και στη συνέχεια ζητιανεύει για να ζήσει, κατεχόμενη από το ιερό πάθος ότι οι άλλοι της χρωστάνε τη βοήθεια; Ή την Ελλάδα της αποβιομηχάνισης, του τουρισμού γ΄ ποιότητας, της καταστροφής του περιβάλλοντος, της φτώχειας, της μιζέριας, της υπερφορολόγησης, της αβελτηρίας;

Ναι, στο – όχι τόσο βαθύ—υπέδαφος η Ελλάδα έχει χρυσάφι: νέους ανθρώπους, με σύγχρονες αντιλήψεις και υψηλές ικανότητες. Η σημερινή Ελλάδα, όμως, δεν μπορεί να το εξορύξει. Ψήγματα εμφανίζονται και μας ενθαρρύνουν αλλά είναι πολύ λίγα για να κάνουν τη διαφορά. Τα περισσότερα είτε φροντίζουμε να τα χαντακώσουμε είτε να τα διώξουμε.

Δεν έχουμε τίποτα να ξαναχτίσουμε. Και το χειρότερο; Δεν συνειδητοποιούμε ότι η ένδεια μας είναι βαθιά: δεν έχουμε τα υλικά όχι για να ξαναχτίσουμε το παλιό αλλά ούτε καν για να χτίσουμε κάτι το καινούργιο.

Η σημερινή Ελλάδα δεν ξαναχτίζεται. Δεν έχει προοπτική. Μόνο κατεδαφίζεται. Είναι μία κατεδάφιση που ξεκίνησε πριν από περίπου 600 χρόνια και ακόμη δεν έχουμε πραγματικά καταφέρει να συγκροτηθούμε ως  έθνος –δηλαδή να αποκτήσουμε εθνική συνείδηση, με την έννοια της συλλογικής αναγνώρισης των επιπτώσεων των πράξεων μας.

Η περίφημη φράση του Νίκου Σβορώνου για τον ελληνικό αγώνα ανεξαρτησίας «για να απελευθερωθεί η Ελλάδα πρέπει να μορφωθούν οι Έλληνες» ισχύει σήμερα –τόσο όσο τότε—τόσο όσο ποτέ.

Είναι και η μόνη προοπτική που μας απομένει. Για να πούμε ότι μπορούμε να χτίσουμε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Αριστοτέλης Παντελιάδης: «Να σπάσουμε αυγά για να κάνουμε ομελέτα…»

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Κατερίνα Παναγοπούλου: “Να ξεκινήσουμε να συνθέτουμε και πάλι την εθνική μας αφήγηση”

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Ελάτε να ξαναχτίσουμε το brand name Ελλάδα