Τι αναφέρουν τα διεθνή ΜΜΕ για την κρίση στο Κατάρ (pic)

Ένα κλίμα που θυμίζει έντονα ψυχρό πόλεμο έχει αρχίσει να καλλιεργείται από τη Δευτέρα στον αραβικό αλλά και τον μουσουλμανικό κόσμο. Η αιτία, είναι η διακοπή των σχέσεων των χωρών του Κόλπου με το Κατάρ, εξαιτίας του γεγονότος ότι ενισχύει -κυρίως οικονομικά- το ISIS, την Αλ Κάιντα και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις.

Πώς αντιμετωπίζουν όμως τα ξένα μέσα αυτήν την εξέλιξη και σε τι βαθμό το περίμεναν να γίνει; Η ισραηλινή εφημερίδα “Haaretz”, μετά και την συμφωνία δις. ανάμεσα σε Κατάρ και Ιράν για ένα κοίτασμα πετρελαίου, ήταν απλά θέμα χρόνου να ξεσπάσει η κρίση αυτή.

Έτσι, με την κατηγορία της στήριξης προς την τρομοκρατία, οι χώρες του Κόλπου αποφάσισαν να κόψουν κάθε σχέση με το πλούσιο αυτό κράτος (η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Υεμένη, η Λιβύη και το Μπαχρέιν). Παρ’ όλα αυτά, το Κατάρ μπορεί να στηρίζεται στο Κουβέιτ, που δεν ακολούθησε την τακτική των υπολοίπων.

Το Ριάντ, είχε σκεφτεί πολύ καλά την κίνηση να πρωτοστατήσει σε αυτήν την συμμαχία μεταξύ των χωρών του Κόλπου. Στο Κατάρ, βρίσκεται μία μεγάλη αμερικανική στρατιωτική βάση και έτσι η Σαουδική Αραβία χρησιμοποίησε την τακτική αυτή ως μέσο πίεσης στον Τραμπ να διαλέξει “πλευρά”, όπως λέει η γαλλική “Le Figaro”. Βέβαια,το ίδιο πρέπει να πράξουν και αρκετοί μουσουλμανικοί λαοί.

Ο Τραμπ, πάντως, σε μία προσπάθεια να πάρει ενδεχομένως μαζί του και την Ρωσία, απαίτησε από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στο Ριάντ, την ανάληψη ευθυνών από την κυβέρνηση στο θέμα των τζιχαντιστών, ώστε να υπάρχει ισοπέδωσή τους. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονται γερμανικά ΜΜΕ.

Σε ότι αφορά την θέση του Ιράν, είναι πολύ λεπτή, καθώς τα συμφέροντα αφενός είναι ίδια με του Κατάρ και αφετέρου μεταξύ τους βρίσκεται η συνιδιοκτησία του μεγαλύτερο κοιτάσματος φυσικού αερίου, το South Pars. Από την άλλη, καθαρά γεωγραφικά, θέλει να απεμπλακεί από τις διαμάχες σουνιτών – σιιτών. Ενώ όμως παραδοσιακά, όταν υπήρχε κόντρα ανάμεσα σε Ριάντ και Τεχεράνη, η Ντόχα απείχε, πλέον πρέπει να επιλέξει ποια πλευρά θα ακολουθήσει, αφού μιλάμε για ένα ζήτημα που αφορά όλη την Μέση Ανατολή.

Το γερμανικό περιοδικό “Focus” θεωρεί πολύ έξυπνο το παιχνίδι που παίζει το Ριάντ με τους Αμερικανούς, αφού πέρα από την αμυντική ενδυνάμωση, μετά την συμφωνία 350 δις δολαρίων για αγορά οπλικών συστημάτων, αποκτά και επιρροή στα κέντρα λήψης αποφάσεων των ΗΠΑ. Κάτι αντίθετο βέβαια από την πολιτική που ακολουθούσε ο Ομπάμα.

Όμως και ο ρόλος της Υεμένης θα είναι παράγοντας στο όλο θέμα. Αναμένεται να κινηθεί στον δρόμο που χαράζουν οι υπόλοιπες χώρες του Κόλπου, που μάχονται κατά των φιλοϊρανών ανταρτών Χούτι, που βρίσκονται εντός της χώρας.

Τι βλέπουν τα ξένα ΜΜΕ

Δύο παραμέτρους βλέπουν πίσω από την ενόχληση των χωρών του Κόλπου που οδήγησε στην περιθωριοποίηση του Κατάρ, τα ξένα μέσα:

1η παράμετρος: Με την υποστήριξη που φέρεται να παρέχει το Κατάρ στους Αδερφούς Μουσουλμάνους, το παλαιότερο παγκοσμίως ισλαμιστικό κίνημα και
2η παράμετρος: Με το γεγονός ότι η Ντόχα συντάσσεται με την ατζέντα του περιφερειακού του αντιπάλου, του Ιράν.

Βέβαια, υπάρχουν και άλλες λεπτομέρειες που εντάσσουν τις σχέσεις. Σύμφωνα με την “Bild”, γύρω στα τέλη Μαίου η κυβέρνηση του Κατάρ έσπευσε να συγχαρεί δημοσίως τον Ιρανό ηγέτη Ροχανί για την επανεκλογή του.

Η “Le Figaro” λέει πως ο διπλωματικός πόλεμος στον Κόλπο είναι η σοβαρότερη κρίση από τη δημιουργία, το 1981, του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (Σαουδική Αραβία, Μπαχρέιν, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Κουβέιτ, Ομάν και Κατάρ).

Οι “Financial Times”, έκαναν λόγο για μία απαγωγή της βασιλικής οικογένειας του Κατάρ, όπου αναγκαστικά η Ντόχα έπρεπε να πληρώσει λύτρα ενός δις. δολαρίων, κάτι που οδήγησε στην σκέψη ότι χρηματοδοτείται το Ισλαμικό Κράτος.

Ποιοι πρωταγωνιστούν στην κρίση

Κατάρ: Ο εμίρης του Κατάρ Ταμίμ Μπιν Χαμάντ αλ Θανί, τέταρτος γιος του Χαμάντ μπιν Χαλίφα Αλ Θανί, βασιλεύει στο Κατάρ από τον Ιούνιο του 2013. Ο ίδιος ανησυχεί ότι ο πατέρας του συνωμοτεί με τον ετεροθαλή αδερφό του και διάδοχό του Αμπντουλάχ, να τον ανατρέψουν με πραξικόπημα. Την εξουσία στο πάμπλουτο αραβικό κρατίδιο του Κατάρ καρπώνονται τρεις: ο εμίρης Ταμίμ, οι θείοι του και ο εκθρονισμένος πατέρας του που ζει στο Λονδίνο, ο οποίος είναι μόλις 65 ετών και δεν έχει «χωνέψει» ότι αναγκάστηκε να αφήσει τον θρόνο πριν από τέσσερα χρόνια. Ο πρώην εμίρης φέρεται να προσπαθεί να πείσει τις δυτικούς να πάψουν να υποστηρίζουν τον γιό του Ταμίν και να αναγνωρίσουν τον άλλο του γιο, Αμπντουλάχ, ως εμίρη.

Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα: Ο σεΐχης Μοχάμεντ Μπιν Ζαγέντ Αλ Ναγιάν διαθέτει ισχυρή επιρροή ως πρόεδρος του εκτελεστικού συμβουλίου του εμιράτου και υπαρχηγός των ενόπλων δυνάμεων.

Μπαχρέιν: Ο σείχης Χαμάντ μπιν Ισά αλ Χαλίφα είναι βασιλιάς του Μπαχρέιν από το 2002. Από το 1999 έως το 2002 ήταν εμίρης της χώρας. Προέβη σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις, όπως τη χορήγηση αμνηστίας σε όλους τους πολιτικούς κρατουμένους, τη χορήγηση του δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες και τη διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών.

Σαουδική Αραβία: Ο βασιλιάς Σαλμάν κυβερνά τη χώρα από το 2015. Κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Ντόναλντ Τραμπ συνήψε συμφωνία – μαμούθ με τις ΗΠΑ, ύψους 350 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Αίγυπτος: Ο στρατάρχης Αλ Σίσι, ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα στην αραβική χώρα και ο «εκλεκτός» των Αμερικανών, ήταν αυτός που ενορχήστρωσε πραξικόπημα για την εκδίωξη του Μοχάμεντ Μόρσι, μέλους της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Ως επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκδίωξη του πρόεδρου Μόρσι με στρατιωτικό πραξικόπημα στις 3 Ιουλίου 2013. Ο Αλ Σίσι είναι αμερικανοσπουδαγμένος. Έκανε πολυετείς μεταπτυχιακές σπουδές σε στρατιωτικά θέματα στην Ουάσιγκτον.