Πώς θα μπορείτε πλέον να εξαγοράσετε πλασματικό χρόνο ασφάλισης – Όλη η εγκύκλιος

Εγκύκλιος- νέος «οδικός χάρτης» για την εξαγορά πλασματικών ετών για την ασφάλιση εξεδόθη σήμερα Τρίτη από το αρμόδιο υπουργείο Εργασίας.

Σε μια απόπειρα να διευκρινίσει τι συμβαίνει στο εξής με τα πλασματικά έτη, και εξειδικεύοντας με παραδείγματα το άρθρο 34 του νέου Ασφαλιστικού, η εγκύκλιος προσδιορίζει σε ποιες περιπτώσεις θα προβλέπεται αύξηση του ποσού εξαγοράς και σε ποιες θα διατηρηθεί σε ίδια επίπεδα.

Στην ίδια εγκύκλιο αναφέρεται πως προβλέπεται έκπτωση 6% επί του συνολικού ποσού εάν η καταβολή γίνει εφάπαξ.

Από τη διαδικασία φαίνεται πως «χάνουν» οι μισθωτοί που απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα και οι ελεύθεροι επαγγελματίες που είναι υψηλόμισθοι.

Χωρίς αλλαγές φαίνεται πως θα εξαγοράζουν τα πλασματικά έτη οι υπάλληλοι του Δημοσίου αλλά και όσοι εργαζόμενοι λαμβάνουν μηνιαίες αποδοχές που δεν ξεπερνούν τα 850 ευρώ.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο:

-Από την έναρξη ισχύος του ν.4387/2016 δηλαδή από 13 Μαΐου 2016 και μετά οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα θα καταβάλλουν το 20% του τελευταίου μικτού μισθού τους, για την εξαγορά πλασματικών ετών. Το εν λόγω ποσοστό είναι το σύνολο της εισφοράς του εργοδότη και του εργαζόμενου για την κύρια σύνταξη.

-Από 1 Ιανουαρίου του 2017 κι έπειτα, οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο θα καταβάλλουν το 10% του μισθού τους κατά το μήνα που υπέβαλλαν αίτηση για εξαγορά πλασματικών ετών. Το ποσοστό αυτό αφορά την εισφορά τους 6,67% αλλά και του δημοσίου που για το 2017 είναι 3,33%.

Ο χρόνος εξαγοράς είναι έως 12 έτη για όσους εργάζονται στον δημόσιο και έως 7 έτη για όσους εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα.

H εγκύκλιος:

1. Αναγνωριζόμενοι – πλασματικοί χρόνοι στον Ε.Φ.Κ.Α.

Εισάγεται νέος τρόπος υπολογισμού του ασφαλίστρου αναγνώρισης των πλασματικών χρόνων ασφάλισης για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος και προσαύξηση του ποσού της σύνταξης, σε όσες περιπτώσεις απαιτείται η καταβολή εισφοράς, ενώ δεν τροποποιούνται οι ισχύουσες διατάξεις που καθορίζουν ποιοι θεωρούνται πλασματικοί χρόνοι ασφάλισης.

Κατά συνέπεια, εξακολουθούν να ισχύουν και όλες οι ειδικότερες εγκύκλιες οδηγίες, οι σχετικές με τους πλασματικούς χρόνους, οι οποίοι συνυπολογίζονται ή όχι στο ανώτατο κατ’ έτος όριο αναγνωριστέου πλασματικού χρόνου της παρ. 6 του αρ. 40 του ν. 2084/1992, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 40 του ν. 3996/2011, για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος ή/και προσαύξηση του ποσού της σύνταξης (ήτοι στα 4 έτη για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις αυξημένες -βάσει του ν. 3863/2010- προϋποθέσεις του έτους 2011, στα 5 έτη για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις αυξημένες προϋποθέσεις του έτους 2012, στα 6 έτη για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις αυξημένες προϋποθέσεις του έτους 2013 και στα 7 έτη για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις αυξημένες προϋποθέσεις του έτους 2014 και εφεξής), καθώς επίσης και τα έγγραφα, με τα οποία έχουν αντιμετωπιστεί κατά περίπτωση θέματα που έχουν προκύψει κατά την εφαρμογή των ως άνω νόμων.

Αναγνωρίσεις χρόνων, οι οποίες δεν έχουν ολοκληρωθεί με την πλήρη εξόφληση του ποσού της εξαγοράς, συνεχίζονται στον Ε.Φ.Κ.Α. μέχρι την ολοκλήρωσή τους, βάσει των διατάξεων που ίσχυαν μέχρι 12/05/2016.

Σημειώνουμε ότι, εξακολουθούν να έχουν ισχύ οι ρυθμίσεις του άρθρου 14 του ν. 1090/1980 σχετικά με την αναγνώριση του χρόνου άσκησης δικηγορίας, με καταβολή του προβλεπόμενου ασφαλίστρου για ασφαλισμένους του ΕΦΚΑ που προέρχονται από το ΕΤΑΑ – Τομέας Ασφάλισης Νομικών άνω 5ετίας.

Όσον αφορά στις ειδικές διατάξεις του άρθρου 58 του ν. 3996/2011 που αφορούν υγειονομικούς ασφαλισμένους του πρώην ΕΤΑΑ – ΤΣΑΥ, με τις οποίες δίνεται η δυνατότητα σε υγειονομικούς να υπαχθούν προαιρετικά στην ασφάλιση του πρώην ΕΤΑΑ – ΤΣΑΥ (υγειονομικοί που έχουν άδεια άσκησης επαγγέλματος, χωρίς έναρξη άσκησης επαγγέλματος και υγειονομικοί που βρίσκονται σε αναμονή για ειδικότητα), σημειώνουμε ότι οι εν λόγω ρυθμίσεις αποτελούν διατάξεις προαιρετικής υπαγωγής στην ασφάλιση και ως εκ τούτου εξακολουθούν να έχουν εφαρμογή και μετά την ισχύ του ν. 4387/2016, και ο χρόνος αυτός, ως πλασματικός χρόνος ασφάλισης, συνυπολογίζεται στο ανώτατο όριο αναγνωριζόμενου χρόνου ασφάλισης.

Αντίθετα, η ειδική διάταξη του άρθρου 58 του ν. 3996/2011 που προβλέπει την προαιρετική συνέχιση της ασφάλισης των υγειονομικών που μετά την έναρξη της επαγγελματικής τους δραστηριότητας δεν αποδεικνύουν άσκηση του υγειονομικού επαγγέλματος, έχει καταργηθεί από 1/1/2017 και η προαιρετική συνέχιση της ασφάλισης γίνεται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 37 του ν. 4387/2016. Επίσης, εξακολουθεί να είναι ισχυρός ο χρόνος ασφάλισης που έχει αναγνωριστεί και εξαγοραστεί ή συνεχίζεται η εξαγορά του στους εντασσόμενους στον Ε.Φ.Κ.Α. φορείς, τομείς, κλάδους και λογαριασμούς, καθώς και ο χρόνος που έχει προσμετρηθεί από προϋπηρεσία ή άλλη αιτία.

Ειδικά σε ό,τι αφορά τους ασφαλισμένους στον πρώην ΟΓΑ, σας γνωρίζουμε ότι με τις διατάξεις του άρθρου 18 του ν. 4302/2014, δόθηκε για πρώτη φορά η δυνατότητα αναγνώρισης πλασματικών χρόνων και στους ανωτέρω ασφαλισμένους, πέραν της εξαγοράς στρατιωτικής υπηρεσίας, η οποία προβλεπόταν ήδη και για τον ΟΓΑ, προκειμένου να συμπληρώσουν 40 χρόνια ασφάλισης σε οποιοδήποτε ασφαλιστικό φορέα (σήμερα ΕΦΚΑ) και να συνταξιοδοτηθούν σε ηλικία 62 ετών.

Η ανωτέρω δυνατότητα εξακολουθεί να ισχύει, οι δε λεπτομέρειες εφαρμογής της ανωτέρω διάταξης περιλαμβάνονται στην αρ. Φ.10034/48417/1280/6.3.2015 (ΑΔΑ: 64ΒΕ465ΦΘ5-Η29) εγκύκλιο του υπουργείου μας.

2. Πρόσωπα που δικαιούνται να αναγνωρίσουν πλασματικούς χρόνους

Η μοναδική διαφοροποίηση ως προς τα πρόσωπα που δικαιούνται να αναγνωρίσουν πλασματικούς χρόνους, εισάγεται με το τελευταίο εδάφιο της παρ. 1γ του κοινοποιούμενου άρθρου 34. Σύμφωνα με αυτό, οι ασφαλισμένοι που συνταξιοδοτούνται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 10 του άρθρου 10 του ν. 3863/2010, έχουν δικαίωμα να αναγνωρίζουν τους πλασματικούς χρόνους ασφάλισης των άρθρων 39, 40 και 41 του ν. 3996/2011.

Πρόκειται για την κατηγορία των νέων ασφαλισμένων (ήτοι των υπαχθέντων για πρώτη φορά στην ασφάλιση από 1.1.1993 και εφεξής), οι οποίοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα λόγω γήρατος με τη συμπλήρωση του 62ου έτους της ηλικίας και την πραγματοποίηση 40 ετών ή 12.000 ημερών ασφάλισης.
Κατά τα λοιπά με τις κοινοποιούμενες διατάξεις δεν επέρχεται διαφοροποίηση ως προς τα πρόσωπα που δικαιούνται να αναγνωρίσουν τους πλασματικούς χρόνους που αναφέρονται στην παρ. 1γ του κοινοποιούμενου άρθρου 34 του ν. 4387/2016.

Και ως προς το σημείο αυτό, εξακολουθούν να ισχύουν οι εγκύκλιες οδηγίες που έχουν κατά καιρούς δοθεί από τις υπηρεσίες του Υπουργείου μας. Συνεπώς, οι αναγνωριζόμενοι χρόνοι του ν. 3996/2011 μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για συνταξιοδότηση με βάση τις αυξημένες προϋποθέσεις του ν. 3863/2010 (ΦΚΑ), ενώ οι αναγνωριζόμενοι χρόνοι του ν. 3865/2010 μόνο για συνταξιοδότηση με βάση τις διατάξεις του Δημοσίου.

3. Πεδίο εφαρμογής των κοινοποιούμενων περί πλασματικών χρόνων διατάξεων

Οι κοινοποιούμενες διατάξεις έχουν εφαρμογή από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του ν. 4387/2016, ήτοι από 13.5.2016 και εφεξής. Συνεπώς, αιτήσεις αναγνώρισης πλασματικών χρόνων που έχουν υποβληθεί μέχρι και την 12/5/2016 αντιμετωπίζονται σύμφωνα με την προϊσχύουσα, στους εντασσόμενους στον Ε.Φ.Κ.Α. φορείς, νομοθεσία. Σημειώνουμε, ότι εξακολουθούν να ισχύουν οι οδηγίες που δόθηκαν με την με αριθμ. Φ80000/21935/1450/2011 (ΑΔΑ: 45ΠΧΛ-ΦΗΘ) εγκύκλιό μας, σχετικά με την ημερομηνία υποβολής της αίτησης αναγνώρισης των χρόνων των άρθρων 39 και 40 του ν. 3996/2011, σύμφωνα με την οποία η σχετική αίτηση μπορεί να υποβληθεί οποτεδήποτε, προγενέστερα ή μεταγενέστερα του έτους, τις προϋποθέσεις του οποίου επιθυμεί να κατοχυρώσει ο ασφαλισμένος, ακόμα και ταυτόχρονα με την αίτηση συνταξιοδότησης, σε καμία ωστόσο περίπτωση μετά την ημερομηνία της εν λόγω αίτησης (εφόσον καθίστανται συνταξιούχοι από αιτήσεως), ή σε χρόνο μεταγενέστερο εκείνου που ο ασφαλισμένος κατέστη συνταξιούχος (εφόσον κριτήριο για την έναρξη συνταξιοδότησης δεν είναι ο χρόνος υποβολής αίτησης συνταξιοδότησης).

Συνεπώς, εξακολουθεί να ισχύει η πρόβλεψη της παρ. 4 εδ. γ’ του άρθρου 40 του ν. 2084/1992, όπως αντικαταστάθηκε από 1/1/2011 με το άρθρο 40 του ν. 3996/2011, σύμφωνα με την οποία σε περίπτωση θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος ή προσαύξησης του ποσού της σύνταξης πριν από το χρόνο εξόφλησης της εισφοράς εξαγοράς, παρακρατείται κάθε μήνα από τη σύνταξη και μέχρι την εξόφληση, ποσό ίσο με το 1Α του ποσού της σύνταξης.

4. Υπολογισμός της εισφοράς εξαγοράς (ποσοστό , βάση υπολογισμού , ανώτατο – κατώτατο όριο)

Μισθωτοί

α. Στις περιπτώσεις όπου, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, για την αναγνώριση των πλασματικών χρόνων προβλέπεται η καταβολή εισφοράς, η αναγνώριση γίνεται με την καταβολή, από τον ασφαλισμένο, του συνόλου των εισφορών (εργοδότη και ασφαλισμένου) για κάθε μήνα αναγνωριζόμενου χρόνου ασφάλισης στο ποσοστό που ισχύει κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης εξαγοράς.

Έτσι, σε περίπτωση που κατά τη διάρκεια αποπληρωμής του εξαγοραζόμενου χρόνου το ύψος – ποσοστό εισφοράς αναγνώρισης διαμορφώνεται μεταβατικά (αυξανόμενο ή μειούμενο), η εξαγορά γίνεται βάσει του ποσοστού εισφοράς που ισχύει κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης αναγνώρισης. Παραδείγματα: – Εργαζόμενος στον ΟΤΕ, ασφαλισμένος στον ΕΦΚΑ (πρώην ΤΑΠ-ΟΤΕ) που αιτείται αναγνώριση χρόνου ασφάλισης το έτος 2017, θα καταβάλλει εισφορά που θα ανέρχεται σε ποσοστό 25,99% (8,29% ασφαλισμένου – 17,70% εργοδότη) – Εργαζόμενος στη ΔΕΗ, ασφαλισμένος στον ΕΦΚΑ (πρώην ΤΑΠ-ΔΕΗ) που αιτείται την αναγνώριση χρόνου ασφάλισης το έτος 2018, θα καταβάλλει εισφορά που θα ανέρχεται σε ποσοστό 26,51% (8,84% ασφαλισμένου – 17,67% εργοδότη)

– Μισθωτός – εργαζόμενος παράλληλα σε δύο εργασίες υπακτέες στην ασφάλιση του κοινού καθεστώτος του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (ασφαλιστέες αποδοχές 1.000 +300 ευρώ), κατά τον τελευταίο μήνα, πριν την υποβολή της αίτησης αναγνώρισης. Η εισφορά θα υπολογιστεί με βάση το σύνολο των αποδοχών του ασφαλισμένου, ήτοι επί 1.300 ευρώ.

β. Η ως άνω εισφορά υπολογίζεται – ανεξαρτήτως αν έχει διακοπεί ή όχι η απασχόληση – με βάση τις αποδοχές του ασφαλισμένου κατά τον τελευταίο μήνα απασχόλησης που προηγείται του μήνα υποβολής της αίτησης εξαγοράς, σύμφωνα με τις ειδικότερες προβλέψεις του άρθρου 5 και του άρθρου 38 του ν. 4387/2016, όπως ισχύει, κατά περίπτωση ασφαλισμένου. Στην περίπτωση, που κατά το μήνα αυτό η απασχόληση δεν αντιστοιχεί σε πλήρη ασφάλιση (π.χ. σε 25 ημέρες ασφάλισης ή πλήρη μήνα ασφάλισης), ανάγεται σε πλήρη ασφάλιση κατά περίπτωση.

Οι ανωτέρω αποδοχές επί των οποίων υπολογίζεται η εισφορά εξαγοράς, προσαυξάνονται για το διάστημα έως και το 2020 κατά τη μεταβολή του μέσου ετήσιου γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και για το διάστημα από το 2021 και εφεξής με βάση το δείκτη μεταβολής μισθών, που υπολογίζεται από την ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις του αρ. 94 παρ. 7 του ν. 4461/2017 και την σχετική εγκύκλιο του Υπουργείου με ΑΔΑ:7ΙΣΒ465Θ1Ω-ΘΕΒ αναλόγως εφαρμοζομένης.

γ. Ως ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού επί της οποίας υπολογίζεται το εκάστοτε προβλεπόμενο ποσοστό εισφοράς των μισθωτών είναι το ποσό που αντιστοιχεί στον κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 3 (περ. α) της υποπαρ. ΙΑ.11 του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 (Α’222), όπως ισχύει. Επομένως, ως ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού για αιτήσεις από 13/5/2016 είναι το ποσό των 586,08 ευρώ.

Για τις αιτήσεις που έχουν υποβληθεί από 13.5.2016 έως και 31.12.2016 το ανώτατο όριο των ασφαλιστέων αποδοχών – όπου προβλεπόταν ανώτατο όριο – για τον υπολογισμό της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς μισθωτού και εργοδότη, είναι αυτό που ίσχυε κατά ασφαλιστικό φορέα και κατά κατηγορία μισθωτών ασφαλισμένων, σύμφωνα με τις γενικές, ειδικές ή καταστατικές διατάξεις εκάστου φορέα.

Όπου δεν προβλεπόταν ανώτατο όριο ασφαλιστέων αποδοχών, ο υπολογισμός της εισφοράς εξαγοράς γίνεται επί των ασφαλιστέων αποδοχών, ανεξαρτήτως του ύψους αυτών.
Για αιτήσεις από 1.1.2017 και εφεξής, το ανώτατο όριο ασφαλιστέων αποδοχών για τον υπολογισμό της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς κύριας σύνταξης των μισθωτών και των εργοδοτών, ανέρχεται στο ποσό των 5.860,80 € .

Ελεύθεροι Επαγγελματίες – Αυτοαπασχολούμενοι – Αγρότες

α. Ύψος ασφαλίστρου

Η μηνιαία εισφορά εξαγοράς υπολογίζεται για τους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους (ασφαλισμένους του πρώην ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ αντίστοιχα),με βάση το προβλεπόμενο ασφάλιστρο άνω 5ετίας, ενώ για τα πρόσωπα του άρθρου 40 του ν. 4387/2016 (ασφαλισμένοι του πρώην ΟΓΑ) λαμβάνεται το μεταβατικό κατ’ έτος ασφάλιστρο.

β. Βάση υπολογισμού της εισφοράς

– Ανώτατο και κατώτατο όριο εισφοράς Σε περίπτωση ελεύθερου επαγγελματία, αυτοαπασχολούμενου, ενός από τα πρόσωπα της Φ.11321/59554/2170/22.12.2016 Υ.Α. (ΦΕΚ Β’4569) ή ενός από τα πρόσωπα του άρθρου 40 του ν. 4387/2016, η εισφορά υπολογίζεται με βάση το μηνιαίο εισόδημά τους κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης αναγνώρισης, σύμφωνα με τα άρθρα 39, 98 και 40 του ίδιου νόμου.

Συνεπώς, σε κάθε περίπτωση το μηνιαίο εισόδημα που αποτελεί τη βάση υπολογισμού για την εισφορά εξαγοράς δεν μπορεί να υπολείπεται της κατώτατης βάσης υπολογισμού, όπως αυτή διαμορφώνεται κατά περίπτωση ασφαλισμένου, δηλαδή των €586,08 για τους ασφαλισμένους του πρώην ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ και τα πρόσωπα της Φ.11321/59554/2170/22-12-2016 Υ.Α. (ΦΕΚ Β’4569), ανεξαρτήτως εάν πρόκειται για ασφαλισμένους άνω ή κάτω 5ετίας, και των €410,26 για τους ασφαλισμένους του πρώην ΟΓΑ.

Σε περίπτωση ασφαλισμένων του πρώην ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ και ΟΓΑ ή ενός από τα πρόσωπα της Φ.11321/59554/2170/22-12-2016 Υ.Α. (ΦΕΚ Β’4569) που κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για αναγνώριση πλασματικών χρόνων καταβάλλουν εισφορές βάσει του άρθρου 39 και 40 του ν. 4387/2016, αλλά το προηγούμενο έτος κατέβαλαν ασφαλιστικές εισφορές ως μισθωτοί, η εισφορά για την αναγνώριση υπολογίζεται επί του μηνιαίου εισοδήματος που προκύπτει κατ’ εφαρμογή των ρυθμίσεων των άρθρων 39 και 40 του ν. 4387/2016, δηλαδή επί της προβλεπόμενης από τα ανωτέρω άρθρα ελάχιστης μηνιαίας βάσης υπολογισμού της ασφαλιστικής εισφοράς (€586,08 για τον πρώην ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ και τα πρόσωπα της Φ.11321/59554/2170/22-12-2016 Υ.Α./ΦΕΚ Β’4569 και €410,26 για τον πρώην ΟΓΑ).

Η εισφορά των αιτήσεων αναγνώρισης πλασματικών χρόνων που έχουν υποβληθεί από τους ελευθέρους επαγγελματίες – αυτοαπασχολούμενους (ασφαλισμένους του πρώην ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ αντίστοιχα) και τα πρόσωπα που υπάγονται στο άρθρο 40 του ν. 4387/2016 από την έναρξη ισχύος του ν. 4387/2016, δηλαδή από 13.5.2016 έως και την 31.12.2016 υπολογίζεται επί του μηνιαίου εισοδήματός τους, όπως αυτό προκύπτει από το φορολογητέο εισόδημά τους του φορολογικού έτους 2015 κατ’ εφαρμογή των άρθρων 39 και 40 του ν. 4387/2016 αντίστοιχα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Σύνταξη πριν τα 62 έως το 2019: Τι κερδίζουν και τι χάνουν όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις (παραδείγματα)

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Prem Watsa: Συμβουλές για ένα καλύτερο αύριο από ένα πολύπειρο επιχειρηματία

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Συντάξεις: Ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν από το νέο τρόπο υπολογισμού