Νέο υπόμνημα Καλογρίτσα και νέες «βόμβες» για Νίκο Παππά: Τον κατηγορεί για 6 αδικήματα για τον «στημένο τηλεοπτικό διαγωνισμό»

Νίκος Παππάς, Χρήστος Καλογρίτσας

Ένα συμπληρωματικό υπόμνημα «αφιερωμένο» στον πρώην υπουργό Νίκο Παππά κατέθεσε χθες στον εισαγγελέα ο Χρήστος Καλογρίτσας.

Για πρώτη φορά (μετά τη μήνυση και το πρώτο υπόμνημα της εταιρείας του αλλά και τη δική του προφορική κατάθεση) ο επιχειρηματίας κατηγορεί για σωρεία συγκεκριμένων αδικημάτων τον τότε υπουργό που ήταν ο καθ’ ύλην αρμόδιος για τον πρώτο τηλεοπτικό διαγωνισμό που κατέληξε σε φιάσκο:

Δωροληψία πολιτικών αξιωματούχων σε βαθμό κακουργήματος, παρακώλυση συναγωνισμού, παράβαση καθήκοντος, ηθική αυτουργία σε ψευδή βεβαίωση, υφαρπαγή ψευδούς βεβαιώσεως και παραβίαση υπηρεσιακού απορρήτου.

Ο επίδοξος καναλάρχης που, μέσα από τις καταγγελίες του, παραδέχθηκε πως είχε μόνο βοσκοτόπια και καθόλου δικά του χρήματα για να διεκδικήσει άδεια για έναν τηλεοπτικό σταθμό, εξαπολύει νέες «βόμβες» σε βάρος του Νίκου Παππά, «ξεχνώντας» ωστόσο σε αυτό το συμπληρωματικό του υπόμνημα το «White House» (Μέγαρο Μαξίμου) και κάθε άλλο τότε κυβερνητικό στέλεχος.

Το συμπληρωματικό υπόμνημα του Χρήστου Καλογρίτσα που κατατέθηκε χθες στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών Κωνσταντίνο Σιμιτζόγλου από την εταιρεία του, την «Τοξότης Α.Ε.» αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ και η δικαστική συντάκτρια Μίνα Μουστάκα.

«Το ΣΥΡΙΖο-κάναλο και οι δικοί τους άνθρωποι»

Ο Καλογρίτσας, στο υπόμνημα των 18 σελίδων, επαναλαμβάνει τα περί εικονικής συμφωνίας μεταξύ της εταιρείας του και του λιβανέζικου Ομίλου CCC, προκειμένου να βρεθούν 25 εκατομμύρια ευρώ ώστε αν και «άφραγκος» να βγει μπροστά διεκδικώντας μία τηλεοπτική άδεια για να εξυπηρετήσει την επιθυμία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει το «δικό της κανάλι».

«Το σχέδιο που οργάνωσε ο Νίκος Παππάς είχε ως στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων που εκπροσωπούσε και ενδεχομένως τη χειραγώγηση ενός μέσου μαζικής ενημέρωσης και τον επηρεασμό του τηλεοπτικού κοινού», αναφέρει χαρακτηριστικά στο υπόμνημα του ο επιχειρηματίας. Και συνεχίζει:

«Απώτερος σκοπός του ήταν να αποκτήσει μία τηλεοπτική άδεια, έτσι ώστε να υπάρχει ένα κανάλι «του χεριού τους» το οποίο θα εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα. Όταν θα ολοκληρωνόταν ο διαγωνισμός και θα αποκτούσαν την πολυπόθητη άδεια, αυτός θα είχε δικούς του ανθρώπους στο τιμόνι ενός καναλιού, με όλες τις εξ αυτού του λόγου συνέπειες».

Τα αδικήματα

Ο μηνυτής Καλογρίτσας ζητά να διερευνηθούν 6 αδικήματα για τον Νίκο Παππά υποστηρίζοντας ότι «είχε σημαντική και καθοριστική ανάμιξη στο εγκληματικό σχέδιο των εγκαλουμένων (σ.σ. υπευθύνων του λιβανέζικου Ομίλου), καθώς ήταν αυτός που έφερε σε επαφή όλα τα εμπλεκόμενα μέρη και οργάνωσε τις κινήσεις».

Για το κακούργημα της δωροληψίας πολιτικών αξιωματούχων, ο μηνυτής ζητά:

«Πρέπει να ερευνηθεί η συγκρότηση της αντικειμενικής υπόστασης του ως άνω αδικήματος, καθώς το σχέδιο που οργάνωσε ο Νίκος Παππάς είχε ως στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων που εκπροσωπούσε και ενδεχομένως τη χειραγώγηση ενός μέσου μαζικής ενημέρωσης και τον επηρεασμό του τηλεοπτικού κοινού. Κατά συνέπεια, είναι άμεσα ερευνητέα η θεμελίωση «αθέμιτου ωφελήματος» κατά την έννοια της άνω διάταξης του άρθρου 159 ΠΚ, το οποίο όπως επανειλημμένα έχει κριθεί νομολογιακά δεν είναι αναγκαίο να είναι χρηματικό».

Για το αδίκημα της παρακώλυσης συναγωνισμού, ο Καλογρίτσας κατηγορεί τον τότε υπουργό:

«Ο κ. Νίκος Παππάς επιχείρησε να κατοχυρώσει μία από τις τηλεοπτικές άδειες σε πρόσωπα της επιρροής του, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα που εκπροσωπούσε. Με τις ενέργειες αυτές έθεσε εμπόδια στον ελεύθερο ανταγωνισμό και έπληξε βαθύτατα την διαφάνεια και την ακεραιότητα του δημόσιου διαγωνισμού, μολονότι η θέση που κατείχε την δεδομένη χρονική στιγμή καθιστούσε επιτακτική την προάσπιση των συμφερόντων των διαγωνιζόμενων και την διαφύλαξη των αρχών που διέπουν τέτοιου είδους διαγωνισμούς».

Για την παράβαση καθήκοντος, ο Καλογρίτσας υποστηρίζει:

«Ο Νίκος Παππάς ήταν το πρόσωπο που οργάνωσε μαζί με την εταιρεία CCC τη σύσταση αφανούς εταιρείας, βάζοντας άλλη εταιρεία ως «μπροστάρη» ενώ στην πραγματικότητα, άλλοι θα ήταν οι πραγματικοί δικαιούχοι της άδειας του καναλιού. Όταν θα ολοκληρωνόταν ο διαγωνισμός και θα αποκτούσαν την πολυπόθητη άδεια, αυτός (εννοείται ο Υπουργός) θα είχε δικούς του ανθρώπους στο τιμόνι ενός καναλιού, με όλες τις εξ αυτού του λόγου συνέπειες. Συνεπώς, οι κινήσεις του άνω Υπουργού παραβίασαν πλήρως τις αρχές της διαφάνειας και της ισότιμης αντιμετώπισης των διαγωνιζομένων που πρέπει επιτακτικώς να τηρούνται και να γίνονται σεβαστές κατά την διενέργεια τέτοιου είδους δημόσιων διαγωνισμών. Έτσι , ο άνω Υπουργός κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του, δεδομένου ότι αυτός ήταν ο ανώτερος υπεύθυνος της διενέργειας της διαδικασίας του διαγωνισμού, παραβίασε ο ίδιος πρώτα από όλους τους όρους που τέθηκαν στην υπ΄αριθμ. 1/2016 προκήρυξη. Απώτερος σκοπός του ήταν να αποκτήσει μία τηλεοπτική άδεια, έτσι ώστε να υπάρχει ένα κανάλι «του χεριού τους» το οποίο θα εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα. Κατά συνέπεια, γίνεται αντιληπτό ότι η τακτική αυτή είναι ασύμβατη με κάθε έννοια χρηστότητας, δικαιοσύνης, ίσης μεταχείρισης, διαφάνειας και αξιοκρατίας.

Το ανωτέρω αδίκημα τελέστηκε με θετική πράξη του ως άνω προσώπου, καθώς ο ίδιος έφερε σε επαφή τα πρόσωπα που συμμετείχαν αφενός στην εταιρεία «μπροστάρη» και αφετέρου στους πραγματικούς δικαιούχους – Υπουργός και CCC, και ενόσω προχωρούσε η διαδικασία και στα στάδια του διαγωνισμού, αυτός συνέχιζε να αποκρύπτει την αλήθεια».

Για το αδίκημα της ψευδούς βεβαίωσης ο Καλογρίτσας υποστηρίζει:

«Θεωρούμε ότι είναι ερευνητέα η συμμετοχική δράση του Νίκου Παππά και ιδιαίτερα η δράση του ως ηθικού αυτουργού».

Για την υφαρπαγή ψευδούς βεβαίωσης:

«Ο Νίκος Παππάς γνώριζε πολύ καλά από την αρχή ποιοί ήταν οι πραγματικοί δικαιούχοι – υποψήφιοι για την τηλεοπτική άδεια, αλλά αποσιώπησε αυτό, με αποτέλεσμα να μην βεβαιωθούν αυτοί ως πραγματικοί δικαιούχοι κατά τη διαδικασία του διαγωνισμού.

Και για την παραβίαση υπηρεσιακού απορρήτου:

«Κρίσιμο είναι να ερευνηθούν οι τυχόν υπάρχουσες ευθύνες και για το ως άνω αδίκημα, καθώς μέσα από την εκμετάλλευση πολιτικών θέσεων, θα μπορούσε να υπάρχει διαρροή απόρρητων στοιχείων σε τρίτους όσον αφορά τον επίμαχο διαγωνισμό, με σκοπό την ομαλή εκτέλεση του άνω σχεδίου».

Οι επόμενες κινήσεις του εισαγγελέα

Πριν πάρει ο εισαγγελέας στα χέρια του το χθεσινό υπόμνημα του Χρήστου Καλογρίτσα ήταν έτοιμος να αποστείλει αντίγραφα της δικογραφίας (που σχηματίστηκε μετά τη μήνυση που κατέθεσε το περασμένο καλοκαίρι η εταιρεία Τοξότης σε βάρος των εκπροσώπων του λιβανέζικου Ομίλου) στη Βουλή ζητώντας να διερευνηθούν ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες του Νίκου Παππά, βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών.

Όμως, μετά τις χθεσινές εξελίξεις, η αποστολή της δικογραφίας αναμένεται να καθυστερήσει τουλάχιστον για 1 με 2 μήνες. Κι αυτό γιατί ο Καλογρίτσας αιτείται με το υπόμνημα του τη λήψη καταθέσεων από συγκεκριμένους μάρτυρες. Κι όταν τελικώς ληφθούν οι μαρτυρικές καταθέσεις, ο εισαγγελέας (βάσει αυτού του νέου αποδεικτικού υλικού) θα πρέπει να καλέσει σε συμπληρωματικές εξηγήσεις τους υπόπτους-εκπροσώπους του Ομίλου.

Στην παρούσα φάση τουλάχιστον δεν φαίνεται να κυριαρχεί το ενδεχόμενο διαχωρισμού της δικογραφίας για μη πολιτικά και πολιτικά πρόσωπα.

Το υπόμνημα του Χρήστου Καλογρίτσα

Διαβάστε ολόκληρο το συμπληρωματικό υπόμνημα της εταιρείας του Χρήστου Καλογρίτσα, που κατατέθηκε χθες στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Κωνσταντίνο Σιμιτζόγλου:

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΑΞΙΟΤΙΜΟΥ

κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «ΤΟΞΟΤΗΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΤΕΧΝΙΚΗ,ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ, ΕΜΠΟΡΙΚΗ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΊΑ» και τον διακριτικό τίτλο «ΤΟΞΟΤΗΣ Α.Ε», η οποία εδρεύει στη Ν. Σμύρνη Αττικής, επί της οδού Νικ. Πλαστήρα αρ.121,με ΑΦΜ: 094098428 της Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ Πειραιά, όπως νόμιμα εκπροσωπείται.

ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΠΟ 06.07.2020 και με Α.Β.Μ.: E/2020-2721

ΕΓΚΛΗΣΗΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑ

1.] Των νομίμων εκπροσώπων της εταιρείας του α.ν. 89/1967 με την επωνυμία «CCC-CONSOLIDATED CONSTRACTORS GROUP SAL», η οποία εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής.

2.] Του Samer Khoury (Σάμερ Χούρυ), ο οποίος κατοικεί στο Μαρούσι Αττικής.

3.] Του Fouad Khoury (Φουάντ Χούρυ), ο οποίος κατοικεί στο Μαρούσι Αττικής.

4.] Των νομίμων εκπροσώπων της κατά το δίκαιο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων συσταθείσας εταιρίας με την επωνυμία «AL GHANDI & CONSOLIDATED CONTRACTORS INTERNATIONAL COMPANY LLC», η οποία έχει την έδρα της στο Ντουμπάι

ως επίσης και κατά παντός κατά νόμον υπευθύνου, αυτουργού και συνεργού στις κατωτέρω άδικες πράξεις.

Αξιότιμε κ. Εισαγγελεύ,

Σε συνέχεια των όσων αναλυτικά εκθέτουμε στην από 06.07.2020 και με Α.Β.Μ.: Ε/2020-2721 έγκλησή μας και στο από 21.09.2020 Υπόμνημα της εταιρείας μας, επαγόμαστε συμπληρωματικά και τα ακόλουθα, προς διευκόλυνση του έργου της δικαιοσύνης, επί τω τέλει αποκάλυψης της αλήθειας.

Ι. ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ ΕΠΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩ ]386 ΠΚ]

1.1. Όπως αναλυτικά εκθέσαμε και στο από 21.09.2020 Υπόμνημα που καταθέσαμε ενώπιον του κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών και συγκεκριμένα, στο Κεφάλαιο Ι § 1.3 του ως άνω υπομνήματος, η εταιρεία μας αναγκάστηκε καθ’ υπόδειξη των αναφερόμενων στην άνω έγκληση μας προσώπων να υπογράψει εικονική σύμβαση περί υποτιθέμενης “υπεργολαβίας” με την εντασσόμενη στον Όμιλο της εταιρείας «CCC-CONSOLIDATED CONSTRACTORS GROUP SAL», «AL GHANDI & CONSOLIDATED CONTRACTORS INTERNATIONAL COMPANY LLC», προκειμένου αυτή να καταβάλει το συμφωνηθέν ποσό των 3.000.000€ για τις ανάγκες έκδοσης της αναφερόμενης στην άνω έγκλησή μας υπ΄ αριθμόν LD/069/050/183544-183545/29.08.2016 Εγγυητικής Επιστολής Συμμετοχής στον διαγωνισμό που έλαβε χώρα το καλοκαίρι του 2016 για την κατακύρωση άδειας παρόχου εκπομπών εθνικής εμβέλειας. Το αναφερόμενο ποσό αποτελούσε μέρος μόνο από το ποσό που είχε συμφωνηθεί να καταβληθεί από την ως άνω εταιρεία «CCC-CONSOLIDATED CONSTRACTORS GROUP SAL» για τη συμμετοχή της στον ως άνω τηλεοπτικό διαγωνισμό και το οποίο ανερχόταν στο συνολικό ποσό των 25.000.000€.

1.2. Η συμφωνία αυτή ωστόσο ουδόλως τηρήθηκε εν συνόλω από μέρους της εταιρείας «CCC-CONSOLIDATED CONSTRACTORS GROUP SAL», με αποτέλεσμα την καταρχήν κατάπτωση της άνω Εγγυητικής Επιστολής. Πολύ αργότερα δε και μετά την έκδοση της υπ΄ αριθμ. 95/2017 απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ, το ποσό της άνω Εγγυητικής Επιστολής ορίστηκε επιστρεπτέο στη συμμετέχουσα εταιρεία «ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ Χ. ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ Α.Ε.». Οι εγκαλούμενοι ενεργοποιηθέντες μετά από δύο χρόνια από την άνω από μέρους τους καταβολή, ήτοι μόλις το 2018, ήτοι μετά την έκδοση της άνω απόφασης του ΣτΕ, επικαλούμενοι αναληθώς ότι η ως άνω από 22.08.2016 σύμβαση περί υποτιθέμενης υπεργολαβίας είναι δήθεν έγκυρη και αληθινή, καίτοι άπαντες γνώριζαν πολύ καλά ότι τούτο τυγχάνει ψευδές, επικαλέστηκαν εν γνώσει τους ψευδώς ότι το ποσό των 3.000.000€ δήθεν δόθηκε ως προκαταβολή στο πλαίσιο της άνω άκυρης και άρα ανύπαρκτης υπεργολαβίας, αποκρύπτοντας εν γνώσει τους την πραγματική αιτία της οικείας καταβολής. Όλα τα ανωτέρω περιγράφονται εκτενώς στο Κεφάλαιο Ι § 1.6 του από 21.09.2020 Υπομνήματος της εταιρείας μας, όπου και παραπέμπουμε.

1.3. Περαιτέρω, τo ποινικό αδίκημα της απάτης επί δικαστηρίω έχει περατωθεί τυπικά και ουσιαστικά στον νομικό κόσμο, καθώς οι εγκαλούμενοι τέλεσαν τις εξής εγκληματικές πράξεις που στοιχειοθετούν το εν λόγω αδίκημα. Όπως αναλυτικά εκθέτουμε στο από 21.09.2020 Υπόμνημα και ιδία στο Κεφάλαιο Ι §1.8. αυτού, οι νομικοί εκπρόσωποι της εταιρείας με την επωνυμία «AL GHANDI & CONSOLIDATED CONTRACTORS INTERNATIONAL COMPANY LLC» προέβησαν σε ψευδείς παραστάσεις τόσο ενώπιον του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου (ΔΕΕ), το οποίο συνεδρίασε στη Γαλλία και το οποίο εξέδωσε την υπ’αριθμόν 23540/ΑΥΖ Διαιτητική Απόφαση, όσο και ενώπιον του ελληνικού δικαστηρίου – Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Εκούσια Διαδικασία) κατά τη δικάσιμο της 01.07.2020, από το οποίο αιτήθηκαν την κήρυξη εκτελεστής στην Ελλάδα της άνω διαιτητικής απόφασης, οι οποίες (ψευδείς παραστάσεις) στον πυρήνα τους αφορούσαν σε κατάρτιση υποτιθέμενης σύμβασης “υπεργολαβίας” μεταξύ της άνω εταιρείας – «AL GHANDI & CONSOLIDATED CONTRACTORS INTERNATIONAL COMPANY LLC» και της εταιρείας μας- «ΤΟΞΟΤΗΣ Α.Ε», η οποία ωστόσο ουδέποτε στην πραγματικότητα συνήφθη, και στην καταβολή ποσού 3.000.000€ δήθεν ως προκαταβολή για την οικεία ανύπαρκτη σύμβαση υπεργολαβίας, σε συνδυασμό με την αποσιώπηση της περιγραφόμενης στην άνω έγκλησή μας μόνης καταρτισθείσας αληθούς συμφωνίας σύστασης αφανούς εταιρείας για τη συμμετοχή στον διενεργηθέντα το καλοκαίρι του 2016 διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες και στις οποίες (ψευδείς παραστάσεις) εν γνώσει τους προέβησαν με σκοπό τον προσπορισμό παράνομου περιουσιακού οφέλους και συγκεκριμένα, την απόκτηση δια αθέμιτων μέσων και επί τη βάσει ενός όλως ψευδούς ιστορικού ενός εκτελεστού τίτλου- δικαστικής απόφασης ελληνικού δικαστηρίου και την συνακόλουθη βάσει αυτής (της δικαστικής απόφασης) επίσπευση αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της εταιρείας μας για ποσό 3.000.000€ πλέον τόκων και εξόδων.

Όπως επισημαίνεται δε και στην σελ. 15 του Υπομνήματος που καταθέσαμε ενώπιον του Αξιότιμου κ. Εισαγγελέα, η ένορκη κατάθεση του Fouad Khoury (Φουάντ Χούρυ) (γ΄εγκαλούμενος) εδόθη στα πλαίσια του ως άνω εγκληματικού σχεδιασμού που είχε ως απώτερο τελικό στόχο την εξαπάτηση του Έλληνα Δικαστή κατά τη δικάσιμο της 01/07/2020.

1.4. Περαιτέρω, το ελληνικό δικαστήριο, ήτοι το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, κατά την εκδίκαση της ως άνω αίτησης της εταιρείας «AL GHANDI & CONSOLIDATED CONTRACTORS INTERNATIONAL COMPANY LLC», ευρισκόμενο σε πλήρη πλάνη από τα όσα ψευδή παρέστησε ενώπιον του η ως άνω εταιρεία, εξέδωσε δυσμενή για εμάς ως αντιδίκους απόφαση, η οποία προξενεί δυσμενή σε βάρος μας περιουσιακή βλάβη, η οποία θα αποφευγόταν αν η αντίδικος εταιρεία εξέθετε τα αληθή πραγματικά περιστατικά της υπό κρίση υπόθεσης, τα οποία και παρουσιάζονται τόσο στην από 06.07.2020 και με Α.Β.Μ.: Ε/2020-2721 έγκλησή μας και στο από 21.09.2020 Υπόμνημα της εταιρείας μας, και όχι τα όσα ψευδή επικαλέστηκε ενώπιον του ως άνω δικαστηρίου.

Ειδικότερα, προσφάτως το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών εξέδωσε την υπ΄ αριθμόν 2361/2020 απόφαση [Σχετικό Α.], με την οποία τελειώθηκε στον νομικό κόσμο το αδίκημα της απάτης επί δικαστηρίω και σύμφωνα με το διατακτικό της οποίας:

«ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ και ΚΗΡΥΣΣΕΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗ στην Ελληνική Επικράτεια την από 05.06.2019 διαιτητική απόφαση, που εκδόθηκε στη Γενεύη της Ελβετίας από το διαιτητικό δικαστήριο συγκροτηθέν από το Μόνο Διαιτητή Καθηγητή Κριστόφ Μούλλερ (Christoph Muller), στο πλαίσιο της διαιτητικής διαδικασίας επί της 23540/ΑΥΖ υπόθεσης του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου (ΔΕΕ), βάσει του Κανονισμού Διαιτησίας του ΔΕΕ, με την οποία αποφασίσθηκε ότι η ελληνική ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «ΤΟΞΟΤΗΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ», θα καταβάλει το ποσό των 3.000.000 ευρώ στην αιτούσα, θα καταβάλει τόκους στην αιτούσα επί του ποσού των 3.000.000 ευρώ, με επιτόκιο 5% ετησίως από τις 14 Ιουλίου 2017 έως την πλήρη εξόφληση, θα καταβάλει στην αιτούσα τα έξοδα της διαιτησίας ανερχόμενα σε 130.000 δολάρια ΗΠΑ, καθώς και ότι θα καταβάλει στην αιτούσα, ως εύλογα νομικά και λοιπά έξοδα, κατά τα οποία επιβαρύνθηκε αυτή, τα ποσά των Ελβετικών Φράγκων 51.628,90, Ευρώ 4.686,90 και Δολαρίων ΗΠΑ 2.122.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της προαναφερόμενης ελληνικής ανώνυμης εταιρίας τα δικαστικά έξοδα της αιτούσας, το ύψος των οποίων ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων ευρώ (400 ευρώ).»

Βέβαια, η ανωτέρω απόφαση δεν είναι ούτε τελεσίδικη, ούτε αμετάκλητη, η δε Εταιρεία μας θα προσβάλει αυτήν με το ένδικο μέσο της έφεσης.

1.5. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι καίτοι το άνω δικαστήριο παραπλανώμενο από το άνω ψευδές ιστορικό που του παρουσίασε η εκεί αιτούσα – «AL GHANDI & CONSOLIDATED CONTRACTORS INTERNATIONAL COMPANY LLC», έκανε δεκτή την αίτηση της, αναφορικά με το ζήτημα της αναστολής της δίκης λόγω εκκρεμούς ποινικής διαδικασίας κατ΄άρθρο 250 ΚΠολΔ, το δικαστήριο διατύπωσε τις εξής σκέψεις (οράτε εμπρόσθια όψη στιχ.33-41 8^ου φύλλου και οπίσθια όψη στιχ.1-19 8^ου φύλλου):

«Κατ΄ ακολουθίαν των ανωτέρω πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη, και να κηρυχθεί εκτελεστή η 23540/ΑΥΖ Διαιτητική Απόφαση του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου (ΔΕΕ), που εκδόθηκε μεταξύ της αιτούσας και της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «ΤΟΞΟΤΗΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ», απορριπτόμενου του υποβαλλόμενου με την προσθήκη των προτάσεων της τελευταίας αιτήματος περί αναστολής της παρούσας δίκης, κατ΄ άρθρο 250 ΚΠολΔ, εωσότου εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση επί ποινικής δίκης με αφορμή την από 06.07.2020 υποβαλλόμενη στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών έγκλησή της. Τούτο, διότι από το άρθρο 250 ΚΠολΔ προβλέπεται ότι: «Αν είναι εκκρεμής ποινική αγωγή που επηρεάζει τη διάγνωση της διαφοράς, το δικαστήριο μπορεί, αυτεπαγγέλτως ή ύστερα από αίτηση κάποιου διαδίκου, να διατάξει την αναβολή της συζήτησης εωσότου περατωθεί αμετάκλητα η ποινική διαδικασία». Παρά τη γραμματική διατύπωση της ανωτέρω διατάξεως, η οποία αναφέρεται σε αναβολή της συζητήσεως, πρόκειται ενταύθα περί αναστολής της δίκης. Η ποινική διαδικασία πρέπει να είναι εκκρεμής, υπό την έννοια ότι έχει ασκηθεί ποινική δίωξη και έχει διαταχθεί προανάκριση ή κύρια ανάκριση ανεξάρτητα από την εισαγωγή ή μη της υπόθεσης στο ακροατήριο κατά το χρόνο έκδοσης της αναβλητικής απόφασης (ΕφΑθ 1504/2010 ΕφΑΔ 2010. 1356). Ωστόσο, στην προκείμενη περίπτωση, όχι μόνο δεν έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, αλλά η προαναφερόμενη με ΑΒΜ Ε2020/2721 έγκληση της ως άνω ημεδαπής ανώνυμης εταιρίας υποβλήθηκε μετά την παρούσα συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο ,ώστε, προεχόντως, να μη συντρέχει η προϋπόθεση της εκκρεμούς ποινικής αγωγής κατά την παρούσα συζήτηση.»

1.6. Σε σχέση δε με το εν λόγω τελεσθέν αδίκημα της απάτης επί δικαστηρίω αναφέρόμαστε ενδεικτικά στο Βούλευμα 438/2018 ΕφΘεσσ [Σχετικό Β.], κατά το οποίο:

«Περαιτέρω κατά την διάταξη του άρθρου 386 παρ. 1 του ΠΚ ορίζεται ότι «Όποιος με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος βλάπτει ξένη περιουσία πείθοντας κάποιον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων ως αληθινών ή την αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση αληθινών γεγονότων τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και αν η ζημία που προξενήθηκε είναι ιδιαίτερα μεγάλη με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών» Από την διάταξη αυτή προκύπτει ότι για την θεμελίωση του εγκλήματος της απάτης απαιτούνται τα ακόλουθα στοιχεία: α) σκοπός του δράστη να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος, χωρίς να είναι αναγκαίο να πραγματοποιηθεί και η επέλευση του περιουσιακού οφέλους, β) με γνώση του δράστη παράσταση ψευδών γεγονότων ως αληθινών ή αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση των αληθινών γεγονότων (υπαλλακτικώς μικτό έγκλημα) από την οποία ως παραγωγό αιτία παραπλανήθηκε κάποιος, και γ) βλάβη ξένης περιουσίας η οποία πρέπει να τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με τις παραπλανητικές ενέργειες ή παραλείψεις του δράστη. Οι ψευδείς παραστάσεις ή η απόκρυψη ή παρασιώπηση των αληθινών γεγονότων του δράστη με την πλάνη του παθόντα πρέπει να τελούν σε σχέση αμεσότητας και αναγκαιότητας. Αμεσότητα υφίσταται όταν μεταξύ των ψευδών παραστάσεων και της πλάνης του παθόντα δεν παρεμβάλλεται και δεν μεσολαβεί άλλος αιτιώδης παράγοντας. Αναγκαιότητα υφίσταται όταν η πλάνη υπήρξε το αποτέλεσμα των ψευδών παραστάσεων του δράστη. Οι ψευδείς παραστάσεις ή απόκρυψη ή παρασιώπηση των αληθινών γεγονότων πρέπει να ήταν η μόνη αιτία που οδήγησαν στην παραπλάνηση του παθόντα. (βλ., ΑΠ 985/2000, Πράξη λόγ. του ΠΔ 2000 και Παρατηρήσεις καθηγητή Γ. Σιλίκου σελ 323 επ. ΑΠ 66/2007, ΑΠ 411/2007, ΑΠ 72/2007, ΑΠ 747/2008, ΑΠ 761/2012, ΑΠ 171/2012 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ). Για την συγκρότηση του εγκλήματος της απάτης δεν απαιτείται ταυτότητα του παραπλανώμενου και του βλαπτομένου προσώπου, με αποτέλεσμα το έγκλημα της απάτης να πραγματώνεται και ενώπιον του Πολιτικού Δικαστηρίου με την παράσταση ή προσαγωγή ενώπιον του Δικαστή ψευδών ή πλαστών αποδεικτικών στοιχείων εν γνώσει του προσκομίζοντος αυτά. Ο Δικαστής παραπλανώμενος με βάση τα προσκομισθέντα στοιχεία πρέπει να εκδώσει ευνοϊκή για τον κατηγορούμενο απόφαση, προσπορίζοντας έτσι σ΄ αυτόν παράνομη περιουσιακή ωφέλεια και βλάπτοντας αντίστοιχα την περιουσία του αντιδίκου του κατηγορουμένου ή τρίτων. Το έγκλημα της απάτης ενώπιον Δικαστηρίου πραγματώνεται με την προσαγωγή ή επίκληση ψευδών αποδεικτικών μέσων, τα οποία λήφθηκαν υπόψη του Δικαστή και εκδόθηκε οριστική απόφαση προς βλάβη των περιουσιακών συμφερόντων του διαδίκου του κατηγορουμένου. Η περιουσιακή βλάβη συνίσταται στην μείωση της περιουσίας του διαδίκου του κατηγορουμένου. Το έγκλημα της απάτης ενώπιον Δικαστηρίου θεωρείται τετελεσμένο με την έκδοση οριστικής αποφάσεως με την οποία επιδικάζεται περιουσιακό στοιχείο του διαδίκου του κατηγορουμένου υπέρ αυτού. Χρόνος τελέσεως του εγκλήματος της απάτης ενώπιον Δικαστηρίου είναι ο χρόνος υποβολής των πλαστών ή αναληθών αποδεικτικών στοιχείων προς υποστήριξη των αναληθών ή εικονικών ισχυρισμών και είναι αδιάφορο πότε επήλθε η βλάβη στην περιουσία του παθόντος (ΑΠ 991/2010, ΑΠ 245/2011, ΑΠ 318/2011, ΑΠ 378/2012, ΑΠ 852/2012, ΑΠ 28/2013, ΑΠ 602/2013, ΑΠ 303/2013 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ) Στην τακτική ή εκούσια διαδικασία οι αναληθείς ισχυρισμοί πρέπει να υποστηρίζονται και από πλαστά ή αναληθή ή εικονικά αποδεικτικά στοιχεία, στα οποία να στηρίχθηκε ο Δικαστής και να εξέδωσε ευνοϊκή για τον κατηγορούμενο απόφαση. Στην περίπτωση που αγωγικό αίτημα δεν στηρίζεται στον νόμο και δεν συνοδεύεται τούτο με πλαστά ή αναληθή αποδεικτικά μέσα δεν θεμελιώνεται το έγκλημα της απάτης ενώπιον του Δικαστηρίου, αφού για την κρίση του αιτήματος αποκλειστικά αρμόδιος είναι ο δικάζων Δικαστής και όχι ο συνήγορος του ενάγοντος, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να προσκομίσει αποδεικτικά μέσα αληθή προς παροχή βοηθείας στον Δικαστή για ορθή και δίκαια κρίση. Το νόμιμο του αιτήματος κρίνεται από τον Δικαστή. Στην περίπτωση της απάτης ενώπιον Δικαστηρίου πρέπει ο Δικαστής να στηρίχθηκε στα προσκομισθέντα αποδεικτικά μέσα, που να αποδείχθηκαν αναληθή και να εξέδωσε την απόφαση στηριζόμενος σ’ αυτά βλάπτοντας έτσι τα συμφέροντα του αντιδίκου του κατηγορουμένου. (ΑΠ 75/99, ΑΠ 145/2006, ΑΠ 411/2007, ΑΠ 1716/2009, ΑΠ 991/2010, ΑΠ 378/2012, ΑΠ 303/2013, ΑΠ 1447/2017, ΑΠ 70/2017, ΑΠ 251/2017, ΑΠ 415/2017 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ).»

1.7. Εν όψει όλων των ανωτέρω, δέον όπως ερευνηθούν οι ποινικές ευθύνες των ανωτέρω προσώπων, τα οποία πρόσωπα μετά και την έκδοση της υπ΄αριθμόν 2361/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Εκούσια Διαδικασία), έχουν τελέσει πλέον ολοκληρωμένα (και όχι σε απόπειρα) το αδίκημα της απάτης επί δικαστηρίω του άρθρου 386 ΠΚ, καθώς πληρούται τόσο η αντικειμενική όσο και η υποκειμενική υπόσταση αυτού.

ΙΙ. ΕΡΕΥΝΗΤΕΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

2.1. Όπως προκύπτει από την από 06.07.2020 και με Α.Β.Μ.: E/2020-2721 Έγκληση και από το από 21.09.2020 Υπόμνημα της εταιρείας μας, ο τότε Υπουργός Επικρατείας, κ. Νίκος Παππάς, είχε σημαντική και καθοριστική ανάμιξη στο εν λόγω εγκληματικό σχέδιο των εγκαλουμένων, καθώς ήταν αυτός που έφερε σε επαφή όλα τα εμπλεκόμενα μέρη και οργάνωσε τις κινήσεις. Κατά συνέπεια, δέον όπως ερευνηθεί η ευθύνη του ανωτέρου προσώπου αναφορικά με τα κατωτέρω εκτιθέμενα αδικήματα, προκειμένου να αναδειχθεί η πλήρης αλήθεια και να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη.

2.2. ΔΩΡΟΛΗΨΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΩΝ [159 ΠΚ] [ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ).

2.2.1. Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 159 ΠΚ §§ 1,2: «Ο Πρωθυπουργός, το μέλος της κυβέρνησης, ο υφυπουργός, ο περιφερειάρχης, ο αντιπεριφερειάρχης ή ο δήμαρχος, που ζητεί ή λαμβάνει, άμεσα ή μέσω τρίτου, για τον εαυτό του ή για άλλον, «οποιασδήποτε φύσης αθέμιτο ωφέλημα» ή αποδέχεται την υπόσχεση παροχής τέτοιου ωφελήματος, ως αντάλλαγμα για ενέργεια του ή παράλειψη, μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, που ανάγεται στην εκτέλεση των καθηκόντων του, τιμωρείται με κάθειρξη και χρηματική ποινή από 15.000 έως 150.000 ευρώ. Με την ίδια ποινή τιμωρείται το μέλος της Βουλής, των συμβουλίων τοπικής αυτοδιοίκησης και των επιτροπών τους που σχετικά με κάποια εκλογή ή ψηφοφορία η οποία διενεργείται από τα ως άνω σώματα ή επιτροπές δέχεται την παροχή ή υπόσχεση «οποιασδήποτε φύσης αθέμιτου ωφελήματος» , για τον εαυτό του ή για άλλον, ή ζητεί τέτοιο ως αντάλλαγμα για να μη λάβει μέρος στην εκλογή ή ψηφοφορία, για να υποστηρίξει ορισμένο θέμα προς ψήφιση ή για να ψηφίσει με ορισμένο τρόπο.»

2.2.2. Η αντικειμενική υπόσταση του εν λόγω αδικήματος απαιτεί α) την ιδιότητα του Πρωθυπουργού, του μέλους της κυβέρνησης, του υφυπουργού, του περιφερειάρχη, του αντιπεριφερειάρχη ή του δημάρχου, β) απαίτηση ή λήψη οποιασδήποτε φύσης αθέμιτου ωφελήματος ή αποδοχή της υπόσχεσης παροχής τέτοιου ωφελήματος, γ) άμεσα ή μέσω τρίτου, δ) για τον εαυτό του ή για άλλον, ε) ως αντάλλαγμα για ενέργειά του ή παράλειψη, μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, στ) που ανάγεται στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Υποκειμενικά απαιτείται δόλος του δράστη.

2.2.3. Συνεπώς, πρέπει να ερευνηθεί η συγκρότηση της αντικειμενικής υπόστασης του ως άνω αδικήματος, καθώς το σχέδιο που οργάνωσε ο Νίκος Παππάς είχε ως στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων που εκπροσωπούσε και ενδεχομένως τη χειραγώγηση ενός μέσου μαζικής ενημέρωσης και τον επηρεασμό του τηλεοπτικού κοινού. Κατά συνέπεια, είναι άμεσα ερευνητέα η θεμελίωση «αθέμιτου ωφελήματος» κατά την έννοια της άνω διάταξης του άρθρου 159 ΠΚ, το οποίο όπως επανειλημμένα έχει κριθεί νομολογιακά δεν είναι αναγκαίο να είναι χρηματικό.

2.3. ΠΑΡΑΚΩΛΥΣΗ ΣΥΝΑΓΩΝΣΙΜΟΥ [395 § 1 ΠΚ

2.3.1. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 395 §1 ΠΚ: « Όποιος σε προκηρύξεις δημοσίων έργων ή προμήθειες του ελληνικού δημοσίου, νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης εμποδίζει με εναρμονισμένες πρακτικές ή συμφωνίες μεταξύ επιχειρήσεων, με βία ή απειλές, τον ελεύθερο συναγωνισμό ή απομακρύνει με δώρα ή υποσχέσεις αυτόν που συμμετέχει στη διαδικασία τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη διάταξη.»

2.3.2. Η παράγραφος 1 του άρθρου εισήχθη με τον νέο Ποινικό Κώδικα (ν. 4619/2019). Η διάταξη προστατεύει τον ελεύθερο ανταγωνισμό και είναι αντίστοιχη με την ισχύουσα κατά τον χρόνο τέλεσης των επίδικων πράξεων διάταξη του άρθρου 396 του παλιού ΠΚ, κατά το οποίο: «Όποιος σε δημόσιους πλειστηριασμούς εμποδίζει με βία ή με απειλές τον ελεύθερο συναγωνισμό ή απομακρύνει με δώρα ή υποσχέσεις αυτόν που προσφέρει ή έχει την πρόθεση να προσφέρει τιμωρείται με Φυλάκιση.»

2.3.3. Ενδεικτικά στην ΑΠ 1122/2018 [Σχετικό Γ.] διαλαμβάνονται τα εξής:

«Κατά τη διάταξη του άρθρου 396 ΠΚ «όποιος σε δημόσιους πλειστηριασμούς εμποδίζει με βία ή με απειλές τον ελεύθερο συναγωνισμό ή απομακρύνει με δώρα ή υποσχέσεις αυτόν που προσφέρει ή έχει την πρόθεση να προσφέρει τιμωρείται με φυλάκιση». Δια της διατάξεως αυτής προστατεύεται ο ελεύθερος ανταγωνισμός και η διαφάνεια στους δημόσιους πλειστηριασμούς καθώς και τα συμφέροντα των μετεχόντων σ` αυτούς. Ως δημόσιος πλειστηριασμός νοείται κάθε πλειστηριασμός που διενεργείται δημόσια, με πρόσκληση προς το κοινό και στον οποίο μπορεί να λάβει μέρος όποιος επιθυμεί. Του νόμου μη διακρίνοντος, ο πλειστηριασμός μπορεί να είναι πλειοδοτικός ή μειοδοτικός ή και αναπλειστηριασμός, αναγκαστικός ή και εκούσιος. Αντικείμενο του πλειστηριασμού μπορεί να είναι η πώληση ή η μίσθωση πράγματος κινητού ή ακινήτου, ομάδα περιουσίας ή ομάδα πραγμάτων καθώς και παροχή υπηρεσιών ή έργου ή εργασίας (άρθρ. 199 ΑΚ). Επομένως, η ως άνω διάταξη καταλαμβάνει και τους δημόσιους διαγωνισμούς για την ανάθεση δημοσίων έργων, προμηθειών ή υπηρεσιών, αφού σύμφυτο στοιχείο αυτών είναι η πλειοδοσία ή μειοδοσία, δεδομένου ότι οι ενδιαφερόμενοι προσφέρουν είτε μεγαλύτερο ποσοστό εκπτώσεων είτε μικρότερο κέρδος προκειμένου να προτιμηθούν σ` αυτούς. Περαιτέρω, για τη στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής υπόστασης του ως άνω εγκλήματος της παρακώλυσης συναγωνισμού, απαιτείται η παρεμπόδιση με βία ή με απειλές του ελεύθερου σε δημόσιο πλειστηριασμό συναγωνισμού ή η απομάκρυνση με δώρα ή υποσχέσεις αυτού που προσφέρει ή έχει την πρόθεση να προσφέρει στον πλειστηριασμό. Πρόκειται για υπαλλακτικώς μικτό έγκλημα, οι πλείονες τρόποι πραγματώσεως του οποίου, δηλαδή η χρήση βίας ή απειλών ή δώρων ή υποσχέσεων, που μπορεί να συντρέχουν ή μη, συνιστούν ένα και το αυτό έγκλημα. Η χρήση των προαναφερθέντων μέσων μπορεί να γίνει πριν ή κατά τη διάρκεια του πλειστηριασμού. Αρκεί η απομάκρυνση και ενός ενδιαφερομένου με δυνατότητα και πρόθεση συμμετοχής, ενώ για την πλήρωση της υποκειμενικής υπόστασης του εν λόγω εγκλήματος, απαιτείται δόλος (πρόθεση) με την έννοια του άρθρου 27 παρ. 1 ΠΚ, ο οποίος πρέπει να καλύπτει όλα τα στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος, αφού δεν καθορίζεται στην οικεία διάταξη άλλη μορφή υπαιτιότητας (άμεσος ή υπερχειλής δόλος).

2.3.4. Στην υπό κρίση υπόθεση, ο κ. Νίκος Παππάς επιχείρησε να κατοχυρώσει μία από τις τηλεοπτικές άδειες σε πρόσωπα της επιρροής του, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα που εκπροσωπούσε. Με τις ενέργειες αυτές έθεσε εμπόδια στον ελεύθερο ανταγωνισμό και έπληξε βαθύτατα την διαφάνεια και την ακεραιότητα του δημόσιου διαγωνισμού, μολονότι η θέση που κατείχε την δεδομένη χρονική στιγμή καθιστούσε επιτακτική την προάσπιση των συμφερόντων των διαγωνιζόμενων και την διαφύλαξη των αρχών που διέπουν τέτοιου είδους διαγωνισμούς.

2.4. ΠΑΡΆΒΑΣΗ ΚΑΘΉΚΟΝΤΟΣ [259 ΠΚ]

2.4.1. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 259 ΠΚ: «Υπάλληλος που με πρόθεση παραβαίνει τα καθήκοντα της υπηρεσίας του με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο όφελος ή να βλάψει το κράτος ή κάποιον άλλο τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται με άλλη ποινική διάταξη.»

2.4.2. Στην έννοια του υπαλλήλου (άρθρο 13ΠΚ) εμπίπτουν και οι Υπουργοί σύμφωνα με το άρθρο 2§ 3 ν.3126/2003 κατά το οποίο : «Οι Υπουργοί θεωρούνται υπάλληλοι κατά την έννοια του άρθρου 13 περ. α` του Ποινικού Κώδικα.»

2.4.3. Σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 1634/2019 ΑΠ [Σχετικό Δ.]:

«Από τη προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 259 ΠΚ προκύπτει ότι για να στοιχειοθετηθεί το έγκλημα της παράβασης καθήκοντος, δράστης του οποίου είναι υπάλληλος κατά την έννοια των άρθρων 13α και 263α του ΠΚ, απαιτούνται οι εξής προϋποθέσεις : α) παράβαση υπηρεσιακού καθήκοντος, το οποίο καθορίζεται με νόμο ή με διοικητική πράξη ή με ιδιαίτερες οδηγίες της προϊσταμένης αρχής ή ενυπάρχει στη φύση της υπηρεσίας του υπαλλήλου, β) πρόθεση του δράστη, δηλαδή δόλος που περιέχει τη θέληση παράβασης του καθήκοντος της υπηρεσίας και γ) σκοπός να προσποριστεί στον ίδιο τον δράστη ή σε άλλον παράνομη υλική ή ηθική ωφέλεια ή να επέλθει βλάβη στο κράτος ή σε κάποιον άλλον. Ως υπάλληλος, κατά τα άρθρα 13α και 263α του ΠΚ, νοείται κάθε πρόσωπο στο οποίο έχει ανατεθεί, έστω και προσωρινά, η άσκηση υπηρεσίας δημοσίου δικαίου. Ο δόλος συνίσταται είτε στη θέληση είτε στη γνώση και αποδοχή της παράβασης των υπηρεσιακών του καθηκόντων (άμεσος ή ενδεχόμενος δόλος). Σκοπός παράνομης ωφέλειας ή βλάβης υπάρχει όταν ο δράστης επιδιώκει με την παράβαση των υπηρεσιακών του καθηκόντων να επιφέρει την παράνομη ωφέλεια ή τη βλάβη και συγχρόνως όταν η υπηρεσιακή παράβαση είναι αντικειμενικά πρόσφορη να οδηγήσει στην ωφέλεια ή τη βλάβη με τον συγκεκριμένο τρόπο που σχεδιάστηκε και τελέστηκε από τον δράστη, ο οποίος πρέπει να γνωρίζει την εν λόγω προσφορότητα. Τέτοια προσφορότητα υπάρχει όταν η ωφέλεια ή η βλάβη που επιδιώκει ο δράστης μπορεί να πραγματωθεί μόνο με την παράβαση του συγκεκριμένου καθήκοντος ή και με την παράβαση αυτού. Ενώ, αν η παράβαση καθήκοντος έγινε για άλλον σκοπό ή με κανέναν σκοπό ή η ωφέλεια ή η βλάβη επέρχεται ως συμπτωματική συνέπεια της παράβασης, τότε το έγκλημα της παράβασης καθήκοντος δεν στοιχειοθετείται. Τέτοιο δε παράνομο όφελος, κατά την έννοια του άρθρου 259 ΠΚ, είναι κάθε όφελος, το οποίο επιδιώκεται με παράβαση καθήκοντος πρόσφορη να οδηγήσει στην πραγμάτωσή του και το οποίο ως εκ τούτου θίγει την υπηρεσιακή χρηστότητα και καθαρότητα, έστω και αν καθαυτό δεν θεωρείται παράνομο (ΑΠ 541/2017).»

2.4.4. Στην υπό κρίση περίπτωση, ο Νίκος Παππάς ήταν το πρόσωπο που οργάνωσε μαζί με την εταιρεία CCC τη σύσταση αφανούς εταιρείας, βάζοντας άλλη εταιρεία ως «μπροστάρη» ενώ στην πραγματικότητα, άλλοι θα ήταν οι πραγματικοί δικαιούχοι της άδειας του καναλιού. Όταν θα ολοκληρωνόταν ο διαγωνισμός και θα αποκτούσαν την πολυπόθητη άδεια, αυτός (εννοείται ο Υπουργός) θα είχε δικούς του ανθρώπους στο τιμόνι ενός καναλιού, με όλες τις εξ αυτού του λόγου συνέπειες. Συνεπώς, οι κινήσεις του άνω Υπουργού παραβίασαν πλήρως τις αρχές της διαφάνειας και της ισότιμης αντιμετώπισης των διαγωνιζομένων που πρέπει επιτακτικώς να τηρούνται και να γίνονται σεβαστές κατά την διενέργεια τέτοιου είδους δημόσιων διαγωνισμών. Έτσι , ο άνω Υπουργός κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του, δεδομένου ότι αυτός ήταν ο ανώτερος υπεύθυνος της διενέργειας της διαδικασίας του διαγωνισμού, παραβίασε ο ίδιος πρώτα από όλους τους όρους που τέθηκαν στην υπ΄αριθμ. 1/2016 προκήρυξη. Απώτερος σκοπός του ήταν να αποκτήσει μία τηλεοπτική άδεια, έτσι ώστε να υπάρχει ένα κανάλι «του χεριού τους» το οποίο θα εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα. Κατά συνέπεια, γίνεται αντιληπτό ότι η τακτική αυτή είναι ασύμβατη με κάθε έννοια χρηστότητας, δικαιοσύνης, ίσης μεταχείρισης, διαφάνειας και αξιοκρατίας.

2.5. ΨΕΥΔΗΣ ΒΕΒΑΙΩΣΗ [242 ΠΚ)

2.5.1. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 ΠΚ: «Υπάλληλος που στα καθήκοντά του ανάγεται η έκδοση ή σύνταξη ορισμένων δημοσίων εγγράφων, αν σε τέτοια έγγραφα βεβαιώνει με πρόθεση ψευδώς περιστατικό που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται ο υπάλληλος ο οποίος με πρόθεση νοθεύει, καταστρέφει, βλάπτει ή υπεξάγει έγγραφο που του εμπιστεύθηκαν ή του είναι προσιτό λόγω της υπηρεσίας του. Αν όμως ο υπαίτιος κάποιας από τις πράξεις των παραγράφων 1 και 2 είχε σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον αθέμιτο όφελος ή να βλάψει παράνομα άλλον, επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή εάν το συνολικό όφελος ή η συνολική βλάβη υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ. Με την ποινή της παρ. 1 τιμωρείται όποιος εν γνώσει του χρησιμοποιεί το έγγραφο που είναι πλαστό ή νοθευμένο ή έχει υπεξαχθεί. Αν όμως είχε σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον αθέμιτο όφελος ή να βλάψει παράνομα άλλον και το συνολικό όφελος ή η συνολική βλάβη υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ, επιβάλλεται η ποινή της παραγράφου 3. Αν οι πράξεις των προηγούμενων παραγράφων στρέφονται άμεσα κατά του νομικού προσώπου του ελληνικού Δημοσίου, των νομικών προσώπων Δημοσίου Δικαίου ή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και το συνολικό όφελος ή η συνολική βλάβη υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή έως χίλιες ημερήσιες μονάδες. Οι πράξεις αυτές παραγράφονται μετά είκοσι έτη.»

2.5.2. Ως προς το εν λόγω αδίκημα, θεωρούμε ότι είναι ερευνητέα η συμμετοχική δράση του Νίκου Παππά και ιδιαίτερα η δράση του ως ηθικού αυτουργού.

2.6. ΥΦΑΡΠΑΓΗ ΨΕΥΔΟΥΣ ΒΕΒΑΙΩΣΗΣ (220 ΠΚ)

2.6.1. Σύμφωνα με το άρθρο 220 ΠΚ περί υφαρπαγής ψευδούς βεβαίωσης:

«1. Όποιος πετυχαίνει με εξαπάτηση να βεβαιωθεί σε δημόσιο έγγραφο αναληθώς περιστατικό που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες, καθώς και όποιος χρησιμοποιεί τέτοια ψευδή βεβαίωση για να εξαπατήσει άλλον σχετικά με το περιστατικό αυτό, τιμωρείται με Φυλάκιση τριών μηνών μέχρι δύο ετών, αν δεν τιμωρείται βαρύτερα κατά τις διατάξεις για την ηθική αυτουργία. 2. Αν όμως υπάρχουν οι όροι του άρθρου 216 παρ. 3, επιβάλλεται Φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών.»

2.6.2. Σύμφωνα με την υπ’ αριθμ 798/2019 ΑΠ [Σχετικό Ε.] ισχύουν τα εξής:

«Κατά το άρθρο 220 παρ. 1 Π.Κ., όποιος επιτυγχάνει με εξαπάτηση να βεβαιωθεί σε δημόσιο έγγραφο αναληθώς περιστατικό που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες, καθώς και όποιος χρησιμοποιεί τέτοια ψευδή βεβαίωση για να εξαπατήσει άλλον σχετικά με το περιστατικό αυτό, τιμωρείται με φυλάκιση τριών μηνών μέχρι δύο ετών, αν δεν τιμωρείται βαρύτερα από τις διατάξεις για την ηθική αυτουργία. Από τη διάταξη αυτή, που προστατεύει την αποδεικτική δύναμη των δημοσίων εγγράφων και συγκεκριμένα την εσωτερική τους ορθότητα, δηλαδή την αλήθεια της βεβαίωσης και όχι την τυπική εγκυρότητα αυτών, προκύπτει ότι, για τη στοιχειοθέτηση των εγκλημάτων της υφαρπαγής ψευδούς βεβαίωσης και της χρήσης ψευδούς βεβαίωσης που έχει υφαρπαγεί, απαιτείται:

α) Δημόσιο έγγραφο κατά την έννοια των άρθρων 438 και 439 ΚΠολΔ, αφού το ποινικό δίκαιο δεν περιέχει σχετικό ορισμό, δηλαδή έγγραφο, το οποίο εκδίδεται από καθ` ύλη και κατά τόπο αρμόδιο δημόσιο υπάλληλο ή λειτουργό ή πρόσωπο που ασκεί δημόσια υπηρεσία ή λειτουργία και το οποίο προορίζεται για εξωτερική κυκλοφορία και όχι για εσωτερική υπηρεσία και παρέχει πλήρη απόδειξη έναντι όλων για κάθε γεγονός που βεβαιώνεται με αυτό.

β) Βεβαίωση με αναληθές περιεχόμενο σε δημόσιο έγγραφο για περιστατικό που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες για τον ίδιο τον υπαίτιο ή για τρίτους, δηλαδή να μπορεί να επιφέρει γένεση, αλλοίωση ή απώλεια δικαιώματος ή έννομης σχέσης.

γ) Η αναληθής βεβαίωση να προκλήθηκε με οποιοδήποτε απατηλό μέσο (εμφάνιση πλαστού εγγράφου κλπ.), με το οποίο παρασύρθηκε ο υπάλληλος, έστω από αμέλεια ή ευπιστία, στην παροχή της βεβαίωσης. Και

δ) Δόλος του υπαιτίου, (αρκεί και ενδεχόμενος), ο οποίος περιλαμβάνει αα) τη γνώση, ότι το περιστατικό που βεβαιώνεται στο δημόσιο έγγραφο είναι αναληθές και μπορεί να έχει έννομες συνέπειες για τον ίδιο ή για άλλο πρόσωπο και ότι η βεβαίωση αυτού γίνεται σε δημόσιο έγγραφο και ββ) τη θέληση ή αποδοχή του υπαιτίου να παραπλανήσει με οποιονδήποτε τρόπο τον υπάλληλο, ώστε αυτός να βεβαιώσει το αναληθές περιστατικό στο δημόσιο έγγραφο ή να χρησιμοποιήσει την ψευδή βεβαίωση με σκοπό να εξαπατήσει άλλον σχετικά με το γεγονός που βεβαιώνεται αναληθώς σ` αυτό. »

2.6.3. Αναφορικά με το εν λόγω αδίκημα, ο Νίκος Παππάς γνώριζε πολύ καλά από την αρχή ποιοί ήταν οι πραγματικοί δικαιούχοι – υποψήφιοι για την τηλεοπτική άδεια, αλλά αποσιώπησε αυτό, με αποτέλεσμα να μην βεβαιωθούν αυτοί ως πραγματικοί δικαιούχοι κατά τη διαδικασία του διαγωνισμού.

2.7. ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟΥ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ [252 ΠΚ]

2.7.1. Σύμφωνα με το άρθρο 252 ΠΚ περί παραβίασης υπηρεσιακού απορρήτου:

«1. Ο υπάλληλος που εκτός από τις περιπτώσεις των άρθρων 248, 249, 250 και 251, παραβαίνοντας τα καθήκοντα του, γνωστοποιεί σε άλλον: α) πράγμα, το οποίο γνωρίζει μόνο λόγω της υπηρεσίας του ή β) έγγραφο που είναι εμπιστευμένο ή προσιτό λόγω της υπηρεσίας του, αν τέλεσε κάποια από τις πράξεις αυτές με σκοπό να ωφεληθεί ο ίδιος ή να βλάψει το κράτος ή κάποιον άλλο, τιμωρείται με Φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών. 2. Όποιος, υπηρετώντας με οποιαδήποτε σχέση στο Πολιτικό Γραφείο του Πρωθυπουργού, των Υπουργών ή των Υφυπουργών, όπως ιδίως με την ιδιότητα ειδικού συνεργάτη, ειδικού συμβούλου, μετακλητού διοικητικού υπαλλήλου, αποσπασμένου ή με ανάθεση καθηκόντων υπαλλήλου, εργαζομένου με σύμβαση έργου ή και ως μέλος ομάδων εργασίας ή επιτροπών, γνωστοποιεί σε άλλον: α) πληροφορία την οποία γνωρίζει μόνο λόγω της υπηρεσίας του ή β) έγγραφο που του είναι εμπιστευμένο ή προσιτό λόγω της υπηρεσίας του, τιμωρείται με Φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών. Αν ενεργεί με σκοπό να ωφεληθεί ο ίδιος ή άλλος ή για να βλάψει το κράτος ή άλλον, τιμωρείται με ποινή Φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή από εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ έως πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ. 3. Με τις ποινές των προηγούμενων παραγράφων τιμωρείται και ο τρίτος, ο οποίος χρησιμοποιεί την πληροφορία ή το έγγραφο εν γνώσει της προέλευσης του, με σκοπό να ωφεληθεί ο ίδιος ή άλλος ή για να βλάψει το κράτος ή άλλον. Δεν αποτελεί άδικη πράξη, η χρησιμοποίηση, εντός του αναγκαίου μέτρου, της πληροφορίας ή του εγγράφου, που γίνεται για την ικανοποίηση του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος της ενημέρωσης της κοινής γνώμης.»

2.7.2. Κρίσιμο είναι να ερευνηθούν οι τυχόν υπάρχουσες ευθύνες και για το ως άνω αδίκημα, καθώς μέσα από την εκμετάλλευση πολιτικών θέσεων, θα μπορούσε να υπάρχει διαρροή απόρρητων στοιχείων σε τρίτους όσον αφορά τον επίμαχο διαγωνισμό, με σκοπό την ομαλή εκτέλεση του άνω σχεδίου.

2.8. Εν όψει όλων των ανωτέρω και ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΧΘΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ, Η ΑΝΕΥΡΕΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, κρίνεται επιτακτική ανάγκη να διερευνηθούν τα ανωτέρω προς αποκατάσταση του δικαίου.

Επειδή για την απόδειξη των ως άνω ισχυρισμών μας προσκομίζουμε τα ανωτέρω Σχετικά μας [Σχετικά Α. έως Ε.].

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ

Όπως ερευνηθούν τα ανωτέρω.
Όπως κλητευθούν οι ουσιώδεις μάρτυρες που ζητήσαμε, καθώς ενδεικτικά ο Αντώνιος Λιανός, ο οποίος συμμετείχε στην επίμαχη αλληλογραφία με e-mail, εξ όσων γνωρίζουμε, ουδόλως εξετάστηκε κατά την προκαταρκτική εξέταση, καίτοι το ζητήσαμε με την έγκλησή μας, ενώ είναι όλως διαφωτιστικό για το τι ισχύει και το γεγονός ότι οι εγκαλούμενοι ουδόλως εξέτασαν οποιονδήποτε μάρτυρα, προφανώς φοβούμενοι την εκ νέου τέλεση του αδικήματος της ψευδορκίας.
Όπως ασκηθεί ποινική δίωξη σε βάρος των εγκαλουμένων και παντός άλλου κατά νόμον υπευθύνου.
Όπως λάβουμε γνώση της εισαγγελικής προτάσεως.”