Μαρίνα Πατούλη: Πήρε τα -χρυσά- κουμπούρια της και σήκωσε (για λίγο) παντιέρα για το Μαρούσι

Μια ξανθιά που απενοχοποιεί το γκλίτερ, την τρέσα, το χρυσό, την παγιέτα και λούζεται σχεδόν με χρυσόσκονη, ως θηλυκός Λιμπεράτσε, χωρίς, όμως, πιάνο και ένοχα μυστικά. Μια σοφιστικέ εκδοχή της Αννούλας Φλωρινιώτη, με γλύκα Γωγούς – Γωγουλίνι- Γαρυφάλλου, θα λέγανε οι κακόπιστοι και κακοήθεις. Μια Μαρίνα, όχι «πράσινο αστέρι» των βράχων και «άγριο περιστέρι», αλλά γαλανή σταρ του αντάρτικου της Νέας Δημοκρατίας, του εμπορικού κέντρου της Κηφισίας και μακριά από Περιστέρια και Αιγάλεα, υποψήφια, για λίγο, στην καρδιά των Βορείων Προαστίων, στον δήμο Αμαρουσίου, πάρα τη θέληση του συζύγου της, που είναι υποψήφιος για την Περιφέρεια Αττικής. Λέμε για λίγο, γιατί, σύμφωνα με τις καινούργιες, σεμνές ενδείξεις της υποψήφιας, κάνει πίσω, σε χρόνο ρεκόρ.

 

Ω! Χωρίς την Μαρίνα Πατούλη, πόσο πληκτική θα ήταν η πολιτική ζωή της χώρας!

Προλαβαίνοντας κάθε δυο μέρες να βάζει τρέσες στο κομμωτήριο.

Τα καταφέρνει όλα! Να είναι φιλόλογος και να διδάσκει, παλιά, σε φροντιστήρια, ιδιωτικά σχολεία και στη δημόσια εκπαίδευση, ενώ τώρα κοπιάζει ως  επιστημονικός συνεργάτης της ΑΣΠΑΙΤΕ -ότι κι αν είναι αυτό!

Προλαβαίνει όμως και κάθε δεύτερη μέρα να βρίσκεται στο «Gino hair and more», στη πλατεία στο Μαρούσι, κάτω από τον σταθμό του ηλεκτρικού και να αφήνεται στα μαγικά δάχτυλα του Βασίλη, για να έχει πάντα φρέσκες και κομψές τις τρέσες της.

Προλαβαίνει να ασχολείται με τα κοινά και -κυρίως- τον πολιτισμό, όπως έκανε στον δήμο Πεύκης, αλλά να είναι και πάντα βαμμένη άψογα, ντυμένα εντυπωσιακά και μοντέρνα, σαν θεία της Κατερίνας Καινούργιου, της οποίας και μιας το έφερε η κουβέντα ήταν καθηγήτρια φιλόλογος.

Ακόμη, προλαβαίνει να διοργανώνει συναυλίες για τους πυροπαθείς, με τον Μιμή Πλέσσα και βραδιές λογοτεχνίας, όπως για τον Καζαντζάκη, αλλά να είναι και στα μπουζούκια στου Ρέμου και στης Βανδή, στις μουσικές σκηνές, σε κοσμικά καλέσματα, όπου πάντα αστράφτει πυρακτωμένα σχεδόν, απ’ την φεγγοβολιά των φλας πάνω στις παγιέτες της.

Είναι επίσης, ως τρελή ισορροπίστρια τσίρκου, εργαζομένη, καλλονή, πάντα περιποιημένη, σύζυγος, πολιτικοποιημένη, μητέρα, νύφη μιας και ζει με την πεθερά της, ενώ κάθε Κυριακή μπαίνει και στη κουζίνα να μαγειρέψει μόνη της! Δικαιολογίες δεν υπάρχουν όταν η γυναίκα είναι άξια! Όχι σαν μερικές που επειδή κάνουν μια δουλειά, κάνα 10ωρο τη μέρα για να τα βγάλουν πέρα, βαριούνται και τη ρίζα να περάσουν!

Μ’αυτά λοιπόν τα προσόντα καθώς και με τις γνώσεις της, κανονιστικές και εμπειρικές, αλλά και τον ανθρωπισμό της μιας και είναι μέλος αρκετών οργανώσεων φιλανθρωπικών, όπως «Η Μέριμνα του Γήρατος», «Σύλλογος Αλκυονίδες», Πανελλαδική Οργάνωση Γυναικών «Παναθηναϊκή» και πρόεδρος του Ομίλου για την UNESCO Βορείων Προαστίων, θέλει να γίνει όχι απλή δημοτική αρχόντισσα, αλλά να καθίσει στον ίδιο το δημοτικό θρόνο, που υπηρέτησε ο σύζυγος της, αυτόν του Αμαρουσίου. Τι; Δεν είναι χρυσός; Τι σημασία έχει;

Σαν το διαμέρισμα της, το μεγάλο προικώο στη Πεύκη, το όλο περασμένο με χρυσή μπογιά, όπως έχουμε απολαύσει σε φωτογραφίσεις στο παρελθόν, έτσι θα συμβεί και στη καρέκλα του δημάρχου. Διότι η αισθητική του χρυσού, πάντα κερδίζει, όπως αποδεικνύει περίτρανα η περίπτωση του Ριχάρδου, αλλά και το επιχρυσωμένο κλαρίνο του Γιώργου Μάγκα…

Πάρα τη θέληση του συζύγου, της παράταξης της, των ομοϊδεατών της

Πολύ δημοφιλής στον δήμο Πεύκης, όπως δημοσιοποιήθηκε, επιθυμούσε να θέσει υποψηφιότητα για δήμαρχος εκεί, μόνο που ο τωρινός δήμαρχος ήθελε να συνεχίσει το έργο του, ο άνθρωπος και για την επομένη τετραετία.

Ο Γιώργος Πατούλης έχει ήδη πάρει το χρίσμα της Ν.Δ. για την Περιφέρεια Αττικής, υστέρα από χρόνια πολύ επιτυχημένης θητείας στο δήμο Αμαρουσίου. Δυναμική και άξια, όπως προείπαμε η κυρία Μαρίνα Πατούλη, λέγεται, πως συναντήθηκε με τον υποψήφιο δήμαρχο Αθήνας κύριο Κώστα Μπακογιάννη, με διάθεση να συμπεριληφθεί στο ψηφοδέλτιό του.

Ο κύριος Μπακογιάννης, εύσχημα και ευγενικά πάντα, δεν μπόρεσε να κάνει δεκτή αυτή την προσφορά. Είναι γνωστό πως στο Μαρούσι, υποψήφιος για δήμαρχος, με την στήριξη της Νέας Δημοκρατίας, είναι ο πολύ αγαπητός στους δημότες Θεόδωρος Αμπατζόγλου, φαρμακοποιός και για ένα διάστημα Πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου, που έχει διατελέσει διοικητής του ΙΚΑ και του ΟΑΕΔ.

Λέγεται πως και αυτός, πάντως, παρέλειψε να συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτια της δημοτικής του παράταξης το όνομα της Μαρίνας Σταυράκη – Πατούλη, που ναι μεν είναι απ’ την Μαγκουφάνα, αλλά «έλκει», όπως σημειώνει στο βιογραφικό της, την καταγωγή της από την Κρήτη.

Παραμονή Χριστουγέννων, λοιπόν, η δυναμική Μαρίνα, η γυναίκα που πρόσφερε τόσα στη πολιτική πορεία του συζύγου της, δηλώνει την υποψηφιότητα της και εκείνη για το δήμο Αμαρουσίου, αφήνοντας τους δημότες να αποφασίσουν, κόντρα στη θέληση του συζύγου της και της παράταξης της.

Ως άλλη Δέσπω Μπότσαρη στη προσταγή «Γιώργαινα, ρίξε τ’ άρματα, δεν είν’ εδώ το Σούλι. Εδώ είσαι σκλάβα του πασά, σκλάβα των Αρβανίτων» εκείνη αγωνίζεται και ανταπαντά πως «Το Σούλι κι αν προσκύνησε, κι αν τούρκεψεν η Κιάφα, η Δέσπω αφέντες Λιάπηδες δεν έκανε, δεν κάνει». Δαυλί στο χέρι νάρπαξε, κόρες και νύφες κράζει: «Σκλάβες Τούρκων μη ζήσομε, παιδιά μ’, μαζί μου ελάτε». Και τα φυσέκια ανάψανε κι όλοι φωτιά γενήκαν».

Μπουρλότο στο Μαρούσι λέμε και αγώνας μέχρι εσχάτων!

Ο Πλάτωνας και η Μαρίνα «ως άνθρωπος και ως πολιτικός»

Τον περασμένο Φλεβάρη, η Αθήνα συγκλονιζόταν με το κοσμικό πάρτι γενεθλίων της Μαρίνας Πατούλη, όπου έλαμψε μέσα στην μαύρη μακριά, δαντελένια τουαλέτα της, την συγκρατημένη στο κορμί της με τούλια στο χρώμα του δέρματος και που είχε τρεις εντυπωσιακές τούρτες καρδιά – όλες σε κόκκινη απόχρωση, με βεγγαλικά και διάσημους καλεσμένους όπως ο αιώνιος ωραίος Νίκος Παπαδάκης και ο γνωστός για το χιούμορ του δημοσιογράφος Γιώργος Μπέζας, διότι κανέναν άλλον δεν αναγνωρίσαμε.

Τότε, τίποτα δεν προοικονομούσε τραγικά, πως στη λήξη της ίδιας χρονιάς, το πάρτι θα γινόταν πολιτική διαμαρτυρία.

«Τον Μάιο του 2019 θα διεκδικήσω τον Δήμο Αμαρουσίου και μόνο οι πολίτες θα κρίνουν την επιλογή μου» ανακοίνωσε επίσημα η κύρια Πατούλη, αυτό τον Δεκέμβριο του 2018, και ακόμα «… Όταν το 2014 αποφάσισα να ασχοληθώ με την αυτοδιοίκηση, το έπραξα με γνήσια διάθεση να εμπλακώ στα κοινά, να προσφέρω κάτι από τον εαυτό μου στον τόπο μου. Γιατί πίστευα ακράδαντα αυτό που έλεγε ο Πλάτων, ότι δηλαδή «μια από τις τιμωρίες που δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου».

Δεν το έπραξα ούτε για να αυτοπροβληθώ, ούτε γιατί μου έλειπε η οποιαδήποτε δημοσιότητα. Και, βέβαια, ούτε ήμουν τόσο άσχετη με τα αυτοδιοικητικά, αφού για πολλά χρόνια παρακολουθώ και στηρίζω ολόψυχα τη μακρά και επιτυχημένη αυτοδιοικητική διαδρομή του συζύγου μου Γιώργου Πατούλη.

Η μέχρι σήμερα πορεία μου, οι όποιες επιτυχίες και τα όποια λάθη μου, είναι αυτονόητο να μπαίνουν καθημερινά στην κρίση του πολίτη. Εξάλλου, αυτός είναι που τελικώς αποφασίζει σε ποιον επιθυμεί να δώσει τη δυνατότητα να ηγηθεί σε μια θέση και να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Πέρα από κομματικές πειθαρχίες και υποδείξεις, αδιαφορώντας για συστήματα και πιέσεις.

Η πρόσφατη δημοσκόπηση στον Δήμο Αμαρουσίου έδειξε ότι υπάρχει μια σημαντική μερίδα συμπολιτών μου που βλέπει στο πρόσωπό μου έναν άνθρωπο που έχει και μπορεί να συνεισφέρει σε ένα καλύτερο αυτοδιοικητικό αύριο στην πόλη. Και αυτό δεν καταγράφεται μόνο στα χαρτιά, αλλά μου μεταφέρεται καθημερινά από τους ανθρώπους που συναντώ και συνομιλώ.

Οι προκλήσεις, όπως και οι προσκλήσεις, πρέπει να απαντώνται. Ως άνθρωπος και ως πολιτικός, έχω την υποχρέωση να ανταποκριθώ στις προσδοκίες των συμπολιτών μου. Τον Μάιο του 2019, μαζί με μια ομάδα ανθρώπων που δεν συμβιβάζονται με συμβατικές και «προκατασκευασμένες» λύσεις, θα διεκδικήσουμε τον Δήμο Αμαρουσίου, για να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε το επιτυχημένο έργο της σημερινής διοίκησης. Το οφείλουμε και στους Μαρουσιώτες και στους εαυτούς μας. Η τελευταία λέξη ανήκει στους πολίτες και αυτοί θα κρίνουν την επιλογή μας…»… Ευτυχώς κιόλας!

Αυτός, αυτή και η υποψηφιότητα

Λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας για τον δήμο του Αμαρουσίου της κυρίας Πατούλη, ο Γιώργος Πατούλης κατέστησε σαφή, επίσημα ο άνθρωπος, την δική του θέση: «Τα τελευταία δώδεκα χρόνια έγινε στο Μαρούσι ένα σημαντικό έργο, το οποίο πρέπει να συνεχιστεί και στο μέλλον. Η υποψηφιότητα του Θόδωρου Αμπατζόγλου είναι μια επιλογή που μπορεί να εγγυηθεί και την εκλογική νίκη στις εκλογές του προσεχούς Μαΐου, αλλά και τη συνέχεια της προσπάθειας που ξεκίνησα στο Μαρούσι το 2007. Για το λόγο αυτό από την πρώτη στιγμή δήλωσα με ξεκάθαρο και κατηγορηματικό τρόπο ότι στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις, χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις, την υποψηφιότητα του για το Δήμο Αμαρουσίου. Μαζί θα δώσουμε τη μάχη για τη νίκη στο Μαρούσι και στην Περιφέρεια Αττικής».

Μια δυο μέρες αργότερα -και φανταστείτε τι θα έγινε στο σπίτι δηλαδή, θα τρίξανε οι χρυσοί καναπέδες και θα σπάσανε οι πλατινένιοι καθρέφτες- η κυρία Πατούλη βγήκε στην πρωινή εκπομπή στο ΣΚΑΪ, την ενημερωτική βέβαια και δήλωσε πως: «Εγώ όταν βρήκα κλειστές πόρτες, έπρεπε να επιλέξω. Δεν δέχτηκα κανένα κάλεσμα να συνεισφέρω στο πλευρό του Θεόδωρου Αμπατζόγλου. Ο  σύζυγός μου γνώριζε την επιθυμία μου να προσφέρω στα κοινά. Προσφέρω από το 2014 στα κοινά δεν ήρθα ουρανοκατέβατη. Και δεν έχω κομματικές βλέψεις και στεγανά. Αγαπώ το Μαρούσι και εκφράζω την επιθυμία μου να εργαστώ και να προσφέρω. Είχα κάθε δικαίωμα να επιλέξω», είπε αρχικά η σύζυγος του Γιώργου Πατούλη για να απαντήσει σε ερώτηση δημοσιογράφου, αν ήρθε σε ρήξη με τον Γιώργο Πατούλη για την απόφασή της, πως: «Δεν υπάρχει καμία πικρία με τον άντρα μου. Είμαστε μαζί 32 χρόνια και η σχέση αυτή έχει δοκιμαστεί. Δεν υπάρχει μάχη, μόνο διάθεση προσφοράς. Ήταν αρνητικός, δεν γνώριζε τη στιγμή της υποψηφιότητας γιατί υπήρχε μια πολύ έντονη αντίδραση. Ο σύζυγός μου έχει πράξει ένα τεράστιο έργο στο Μαρούσι με δουλειά ετών. Είναι ένας άντρας που πρέπει να είναι ακριβοδίκαιος και τον εξυψώνει σαν άντρα αυτή η στάση και τον τιμά»!

Και ενώ αυτή η οικογενειακή σύγκρουση πολιτικών φιλοδοξιών είναι βούτυρο στο ψωμί των δημοσιογράφων με αποτέλεσμα να αρχίσουν επικά πρωτοσέλιδα, όπως «Κάνε με Δήμαρχο ή φύγε» και άλλα πιο ήπια, πως υπάρχει πρόβλημα στη σχέση τους, το ζευγάρι διαψεύδει τις φήμες με μια κοινή εμφάνιση…

«Ό,τι είπε ο Γιώργος»…

Πρωτοχρονιά 2019! Ο κύριος Πατούλης ντυμένος απλά, με κοστούμι αλλά χωρίς γραβάτα και η εντυπωσιακή πάντα, Μαρίνα, με έξωμο, μίνι φόρεμα, κατακόκκινο λουστρίνι μπότες πάνω από το γόνατο, και γυαλί ηλίου «πεταλουδέ» τεράστιο, γιορτάζουν στην Θεσσαλονίκη τη νέα χρονιά, μαζί.

Είναι η  πρώτη δημόσια εμφάνιση που κάνει το ζευγάρι μετά τον σάλο που προκλήθηκε από την απόφαση της Μαρίνας Πατούλη να κατέβει υποψήφια στον δήμο Αμαρουσίου, κόντρα στην Νέα Δημοκρατία και στον σύζυγο της.

Η δημοσιογράφος βέβαια, τονίζει την «οικογενειακή» τους στιγμή, με την κυρία Πατούλη, παρά το μίνι και το έξωμο φορεματάκι της, να μη τουρτουρίζει στο χιονιά του «Ραφαήλ» και της «Σοφίας» που πλήττουν την χώρα, αλλά να απολαμβάνει με θερμή, την δήλωση του συζύγου της πως: «Εμείς ξεκινήσαμε αυτοδημιούργητοι, με την αγάπη του κόσμου, και είναι σίγουρο ότι αυτόν τον κόσμο δε θα τον διχάσουμε».

Όταν η δημοσιογράφος της τείνει το μικρόφωνο εκείνη λέει ως Ελληνίδα σύζυγος κυρά και αφέντρα: «Ό,τι είπε ο Γιώργος»! Και κάπου εδώ η κυρία Πατούλη δείχνει να μαζεύει την ορμητική διάθεση για τη δημαρχεία του Αμαρουσίου. Όμως εμείς, κυρία Μαρίνα, αν υποψιαστούμε πως ο δυναμισμός σας, η αποφασιστικότητα σας, ο Πλάτωνας σας, βάρεσαν υποχώρηση για την υποψηφιότητα σας στο Δήμο, πολύ θα στεναχωρηθούμε. Και αλήθεια λέμε, να μη σώσουμε να χαρούμε τα καινούργια μας στραφταλιζέ  12ποντα…

Η ιστορία ενός έρωτα…

Ήταν το 1986, που ο «γιος της Πόπης», που είχε μαγαζί με λουλούδια για βαφτίσεις και γάμους στα Πετράλωνα και μεγάλωνε μονή της δυο γιους, σε ένα φωταγωγό με νοίκι, ήταν, πια, στο έκτο έτος της Ιατρικής, σε ένα πολύ βαρύ καλοκαίρι από τις εφημερίες και τις κλινικές. Φίλοι του, τον ξεσήκωσαν να πάνε στην Πάρο. Δεκαπενταύγουστος. Εκείνος μάθαινε γερμανικά για να συνεχίσει στη Χαϊδελβέργη ειδικότητα.

Στο λιμάνι της Πάρου, στον Μύλο, βλέπει μια εντυπωσιακή ξανθιά, μαζί με μια φίλη της, που μόλις είχαν κατέβει από το καράβι κι αναζητούσαν κατάλυμα. Την πλησίασε και της είπε: «Σπρέχνε Ντόιτς;» Γύρισε νευρικά και του είπε: «Ελληνίδα είμαι. Δεν με κατάλαβες;», ενώ τον στόλισε και με έναν χαρακτηρισμό καθόλου κόσμιο.

Θα τον προσπεράσει, αλλά κάποια στιγμή μέσα στις διακοπές θα ξανασυναντηθούν και θα το πιάσουν απ’ την αρχή, στα ελληνικά το πράγμα.

Η Μαρίνα είχε πετύχει στη Νομική. Ήθελε όμως τη Φιλολογία. Πέρασε τελικά, Φιλολογία στα Γιάννενα και προσπαθούσε να πάρει μετεγγραφή στην Αθήνα.

Παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο κι έτσι πήρε τη μετεγγραφή, αφού είχε σύζυγο φοιτητή. Ο θρησκευτικός γάμος έγινε το 1991, στη Μητρόπολη Αθηνών, μετά τις ορκωμοσίες τους. Απέκτησαν ένα γιο, τον Αλέξανδρο και μαζί τους μένει πάντα, εκείνη η ηρωική μάνα, η Πόπη, που μεγάλωσε δυο γιους και σπούδασε γιατρό, δουλεύοντας νύχτα – μέρα.

Εκείνος, λοιπόν, έχει πει για την Μαρίνα του: «Ο εσωτερικός θαυμασμός κρατάει τη φλόγα. Έχει όμως να κάνει και με την αυτογνωσία και την ωριμότητα που έχει ο καθένας. Προφανώς οι δυο μας, για διαφορετικούς λόγους, είχαμε ωριμάσει στη ζωή μας πολύ πρόωρα. Εκείνη, επειδή ήταν το μοναχοπαίδι της οικογένειας. Συνδύαζε όμως ηθική και τσαμπουκά μαζί. Η Μαρίνα δεν ενδιαφέρεται για το τι θα πει ο άλλος. Τη νοιάζει τι θα κάνει εκείνη. Αν θέλει ο περίγυρος να την καταλάβει, ας την ψάξει εκείνος για να καταλάβει ποια είναι. Γελάει με την πρόκληση και τη χαζομάρα που γίνεται στην κριτική που της κάνουν».

Όσο για το στιλ της, το εντυπωσιακά και υπερβολικά φανταχτερό , έχει δήλωσε πως δεν της κάνει υποδείξεις και πως: «… είμαστε άνθρωποι ελεύθεροι και δεν μας αρέσει να είμαστε δυνάστες ο ένας στον άλλον. Έχει σημασία το εξής: Γουστάρεις να είσαι μαζί με τον άλλον, όπως είναι; Δεν γουστάρεις; Φεύγεις. Άρα, λοιπόν, λες την άποψή σου και μέχρι εκεί. Η κοινωνία σε ορισμένα ζητήματα είναι λίγο υποκριτική. Κοιτάει την επιφάνεια. Πρέπει αυτά τα ταμπού, που δείχνουν ανωριμότητα και κόμπλεξ, να σταματήσουν να υπάρχουν. Εμείς, λοιπόν, γουστάρουμε να τα προκαλούμε και λίγο αυτά. Έτσι, για να σπάσουν τα ταμπού. Σημασία ξέρετε τι έχει; Το τι προσφέρεις στην κοινωνία. Αυτό μετράει».

Αξέχαστες Στιγμές

Οι δημοσιογράφοι λατρεύουν την μοναδική, απενοχοποιημένη, εκρηκτική επαναστατική κυρία Μαρίνα Πατούλη, ότι κι αν κάνει, ίσως γιατί η ίδια τα περί ντυσίματος και διακόσμησης δε τα παίρνει και τόσο σοβαρά!

Χορεύει καλαματιανά με φόντο σφάγια το Πάσχα, ντυμένη με σιελ μίνι και λουλούδι στην μέση της. Γελάει με το Λαζόπουλο, που την κάνει ηρωίδα των Δέκα Μικρών Μήτσων, σπάει τη σιωπή της στου Λιάγκα, με λευκό, εφαρμοστό φόρεμα και διαφάνεια στη μέση, να φαίνεται ακριβώς πάνω απ’ το τραπέζι του σκηνικού.

Θυμώνει με τους ράδιο Αρβύλα. Ανοίγει το χρυσό της σπίτι στα life style περιοδικά και φωτογραφίζεται με σέξι τουαλέτες και φόντο ασημένιες και χρυσές εικόνες αγίων. Ποζάρει με μαγιό πλεκτό, με κίτρινο φόρεμα και γόβες στη γιορτή της, με ροζ γουνίτσα, με ροζ ταγιεράκι, σαν Μπάρμπι που έχει ατέλειωτη γκαρνταρόμπα και αδυναμία στο χρυσό!

Κάνει νάζια που δεν την έχει καλέσει ο Αρναούτογλου στην εκπομπή του. Μιλά πάντα στα μικρόφωνα μπροστά της και αποθεώνεται από τους ρεπόρτερ των πρωινών και μεσημεριανών εκπομπών. Μπαίνει στο Λευκό Οίκο, με λευκό εξίσου συνολάκι, που έχει χρυσά κουμπιά τεράστια, κλείνοντας το μάτι στις ναυτικές στολές των ναυάρχων που ωχριούν μπροστά της, ενώ βλέπει τον Ντόναλντ Τράμπ να σφίγγει θερμά το χέρι του συζύγου της!

Στέλνει κάρτες για τις γιορτές, μέσα απ’ το χρυσό της σαλόνι, στα αμερικανικά επικοινωνιακά πρότυπα, φορώντας μπορντό αποκαλυπτική δαντέλα, με τους άνδρες της οικογένειας της να φορούν ασορτί απόχρωσης γραβάτα!

Ω! Αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να την εφεύρουμε…

Με δικά της λόγια

«Ως σύζυγος του Πατούλη θεωρώ πως αντιπροσωπεύει έναν τύπο άνδρα που πολλοί λένε πως είναι ο Τζορτζ Κλούνει και θεωρώ πως είναι ένας πολύ ωραίος άνδρας»

«Μου λέγανε για τον Βαρουφάκη. Σιγά μωρέ τον Βαρουφάκη, εγώ έχω τον Πατούλη!»

“Όλοι όσοι με κατηγορούσαν για τα χρυσά σαλόνια έχουν διαψευσθεί…. μετά τον Τραμπ με τα χρυσά σπίτια, η αισθητική η δική μου δικαιώθηκε”.

«Η αισθητική του σπιτιού είναι δικής μου επιλογής και θεωρώ ότι ο καθένας έχει τη δική του αισθητική. Είπαν για “κιτς”, αλλά αυτά εγώ δεν τα ακούω καν…»

«Ξέρω ότι δεν θα του άρεσε του Γιώργου να έκανα μια γυμνή ή αισθησιακή φωτογράφιση»

«Δεν θέλω να με βλέπουν σαν sex symbol… Θέλω να είμαι η γυναίκα της διπλανής πόρτας»

«Θα με ανησυχούσε αν σταματούσαν να λένε για εμένα. Εντάξει, το Barbie έχει καθιερωθεί. Αλλά το κλασσικό υποκοριστικό είναι το “Πατούλαινα”. Εδώ στις απονομές με προσφώνησαν έτσι…»