Καυτά ερωτήματα ζητούν απαντήσεις για τις offshore των υπουργών

Μετά την κατακραυγή για την σκανδαλώδη διάταξη που πέρασε στα «μουλωχτά» η κυβέρνηση για τις βουλευτικές και υπουργικές offshore, η κυβέρνηση οπισθοχώρησε και σήμερα καταθέτει τροπολογία με την οποία επιβάλλεται καθολική απαγόρευση συμμετοχής πολιτικών προσώπων σε εταιρείες που έχουν την έδρα τους στο εξωτερικό. Τέλος καλό, όλα καλά; Οπωσδήποτε όχι.

Κι αυτό γιατί μπορεί πλέον με τη νέα διορθωτική τροπολογία να αναιρείται η επίμαχη διάταξη, όμως δε δίνονται απαντήσεις σε μία σειρά από «καυτά» ερωτήματα που εγείρουν οι χειρισμοί της κυβέρνησης όσον αφορά στο θέμα των offshore.

Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει από όλη αυτήν την υπόθεση είναι μάλλον προφανές: ποιος είχε την… έμπνευση να εντάξει την επίμαχη διάταξη στο πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα των 7.500 σελίδων, χωρίς κανείς να το πάρει χαμπάρι; Ποιος είχε συμφέρον από την αναδρομική ισχύ της διάταξης, που επέτρεπε σε υπουργούς και βουλευτές να διαθέτουν offshore εταιρείες ακόμα και σε φορολογικούς παραδείσους όπως τα νησιά Κέιμαν;

Επιπλέον, θα πρέπει κανείς να αναρωτηθεί αν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων, που ψήφισαν την επίμαχη διάταξη, γνώριζαν την ύπαρξή της ή την ψήφισαν εν αγνοία τους – η αλήθεια είναι ότι οι αντιδράσεις που έχουμε δει από βουλευτές των δύο κομμάτων μέχρι τώρα δεν θυμίζουν αντιδράσεις ανθρώπων που έχουν παραπλανηθεί…

Ένα άλλο ερώτημα προκύπτει από την ίδια την «κωλοτούμπα» της κυβέρνησης, που αρχικά υπερασπιζόταν την ψήφιση της διάταξης, υποστηρίζοντας πως αυτή ενίσχυε τη διαφάνεια – αν είναι έτσι, γιατί τελικά την αλλάζει μετά την κατακραυγή; Μήπως τελικά δεν ήταν και τόσο… διαφανής;

Όμως υπάρχει και κάτι ακόμα που θα πρέπει να μας προβληματίσει: σύμφωνα με τα όσα ανέφερε η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη, η «καθολική» απαγόρευση αφορά μόνο σε μετοχές εταιρειών του εξωτερικού, αλλά όχι σε άλλα περιουσιακά στοιχεία, όπως είναι π.χ. τα αμοιβαία κεφάλαια. Δηλαδή είναι ανήθικο να έχει ένας βουλευτής ή ένας υπουργός μετοχές σε μία ξένη εταιρεία, αλλά είναι ηθικό να έχει αμοιβαία κεφάλαια σε κολοσσούς όπως η JPMorgan; Και επίσης, με ποια λογική απαγορεύεται δια ροπάλου η κατοχή μετοχών ξένων εταιρειών από βουλευτές και υπουργούς, αλλά δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη π.χ. για μεγάλες καταθέσεις στο εξωτερικό ή για την κατοχή ακίνητης περιουσίας σε χώρες του εξωτερικού; Δηλαδή όλη η… ζημιά γίνεται από τις μετοχές και όχι από τα άλλα περιουσιακά στοιχεία;

A, και μία σημαντική λεπτομέρεια: Με δεδομένο ότι η επίμαχη διάταξη έχει ήδη ψηφιστεί, και άρα αυτή τη στιγμή ισχύει ως νόμος του κράτους, ισχύει η πρόβλεψη του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ότι, όταν πρόκειται για αδικήματα, η ευνοϊκότερη διάταξη υπερισχύει κάθε άλλης – και φυσικά η ευνοϊκότερη διάταξη είναι η… απαλλαγή που προβλέπει η διάταξη-σκάνδαλο που πέρασε με το πολυνομοσχέδιο!

Μάλλον η κυβέρνηση θα πρέπει (πάλι) να δώσει εξηγήσεις, γιατί ενώ φαινομενικά λύνει τα προβλήματα που ανέκυψαν με την επίμαχη διάταξη, στην πραγματικότητα δημιουργεί ακόμα περισσότερα…

Διαβάστε ακόμα στο mononews.gr:

http://www.mononews.gr/teos-vasilefs-konstantinos-den-ime-teos-i-proin-alla-o-vasilefs-konstantinos/49933