• Διεθνής πολιτική

    Τζόνσον, Κλίντον, Τραμπ: Οι τρεις πρόεδροι των ΗΠΑ που κάθισαν στο «σκαμνί»

    • Νένα Σώκου
    Τραμπ

    Ντόναλντ Τραμπ


    Η είδηση για την παραπομπή του Ντόναλντ Τραμπ στην Γερουσία με το ερώτημα της αποπομπής από τον Λευκό Οίκο συνοδευόταν από την πληροφορία ότι επρόκειτο για τον τρίτο Αμερικανό πρόεδρο που περνάει από τη διαδικασία αυτή. Τι είχε, όμως, συμβεί στις δύο άλλες περιπτώσεις, που έφτασε να παραπεμφθεί σε δίκη πρόεδρος των ΗΠΑ;

    Η μία ιστορία είναι αρκετά πρόσφατη, το 1998, είχε συγκλονίσει τις ΗΠΑ και ο θόρυβός της είχε φτάσει στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Επρόκειτο για την πολύκροτη υπόθεση της «ανάρμοστης σχέσης» του Μπιλ Κλίντον  με την Μόνικα Λουίνσκι. Οι πιπεράτες αποκαλύψεις είχαν φέρει στο φως απίθανες λεπτομέρειες για έναν λεκέ πάνω σε ένα μπλε φόρεμα, για πούρα, αλλά και για τις διαφορές μεταξύ σεξουαλικής συνάντησης και σεξουαλικής επαφής.

    Το διάστημα 1995-1996 η νεαρή Μόνικα εργαζόταν ως μαθητευόμενη στον Λευκό Οίκο. Εκ των υστέρων η ίδια παραδέχτηκε ότι στη διάρκεια της διετούς μαθητείας της είχε εννέα «σεξουαλικές συναντήσεις» στο Οβάλ Γραφείο με τον πρόεδρο Κλίντον. Ο τελευταίος, υπό την πίεση των αποκαλύψεων και του ανεξάρτητου εισαγγελέα και ορκισμένου εχθρού του, Κένεθ Σταρ, παραδέχτηκε τελικά την «ανάρμοστη σχέση» με την νεαρή μαθητευόμενη.

    Τελικά, ο Μπιλ Κλίντον αθωώθηκε στις αρχές του 1999, αφού η Γερουσία τον έκρινε αθώο για τις κατηγορίες της παρακώλυσης του έργου της Δικαιοσύνης και της ψευδορκίας, στο πλαίσιο εις βάρος του έρευνας, έπειτα από καταγγελίες για το οικονομικό σκάνδαλο Whitewater, την εποχή που ήταν κυβερνήτης του Άρκανσο.

    Η δεύτερη ιστορία δεν είναι ευρύτερα γνωστή και πάει αρκετά χρόνια πίσω. Αφορά στον Άντριου Τζόνσον, τον 17ο πρόεδρο των ΗΠΑ. Ο Τζόνσον ήταν στην αρχή αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, αλλά αντικατέστησε τον Αβραάμ Λίνκολν μετά την δολοφονία του, το 1865. Μια άλλη ενδιαφέρουσα πληροφορία γι’ αυτόν: ήταν ο μοναδικός πρόεδρος των ΗΠΑ που δεν πήγε ποτέ στο σχολείο και διδάχτηκε γράμματα από την γυναίκα του.

    Ο Τζόνσον προχώρησε στην απόλυση του υπουργού Άμυνας της κυβέρνησής του, του Εντουιν Στάντον, κατά παράβαση του αμερικανικού Συντάγματος, που προβλέπει ότι ο πρόεδρος δεν μπορεί να απολύσει υπουργό χωρίς την προηγούμενη έγκριση της Γερουσίας.

    Στην αρχή ο Τζόνσον έθεσε σε διαθεσιμότητα τον Στάντον και τον αντικατέστησε, όμως το Κογκρέσο παρενέβη και τον ξανατοποθέτησε στην ηγεσία του υπουργείου. Τότε, στις 21 Φεβρουαρίου 1868 ο Τζόνσον απέλυσε τον Στάντον.

    Τρεις ημέρες αργότερα, στις 24 Φεβρουαρίου 1868, η Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφισε υπέρ της παραπομπής του Τζόνσον κατηγορώντας τον ότι παραβίασε το νόμο. Και αυτός αθωώθηκε στη δίκη του στην Γερουσία, με μόλις μία ψήφο διαφορά.

    Η παραπομπή του Ντόναλντ Τραμπ, την περασμένη εβδομάδα, δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Επί τρία χρόνια στον Λευκό Οίκο, ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος έχει αψηφήσει τους πάντες και τα πάντα, έχει επιβάλει νέα ήθη που κάνουν το πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ, αλλά και όλο τον πλανήτη να ξύνει με απορία το κεφάλι του.

    Η Νάνσι Πελόσι, η σιδηρά κυρία των Δημοκρατικών και πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων τον περίμενε στην γωνία. Με το που συγκεντρώθηκαν ικανά στοιχεία για να στοιχειοθετηθεί η κατηγορία της παρέμβασης Τραμπ στον πρόεδρο της Ουκρανίας, Ζελένσκι, για να ξεκινήσει έρευνα κατά του πολιτικού του αντιπάλου, Τζο Μπάιντεν, βάζοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια των ΗΠΑ, η Πελόσι πάτησε το κουμπί.

    Η δίκη δεν αναμένεται, βέβαια, να έχει αρνητική έκβαση για τον Τραμπ, καθώς η Γερουσία ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικανούς. Αυτό που προσδοκούν οι Δημοκρατικοί είναι να κουρέψουν τις πιθανότητες του Τραμπ για μια δεύτερη θητεία -οι εκλογές είναι του χρόνου τον Νοέμβριο- και να τον ξεφορτωθούν άπαξ και δια παντός.

    Κυρίως επειδή το ερώτημα που φέρνουν στο προσκήνιο τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης μετά και τις τελευταίες εξελίξεις είναι κατά πόσο ένας πρόεδρος παραμένει ελκυστικός στον λαό του, αφού παραπεμφθεί με το ερώτημα της αποπομπής. Και, φυσικά, το ερώτημα αυτό τίθεται υπό το πρίσμα του άγριου πολέμου που έχει ανοίξει ο Τραμπ με τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης.



    ΣΧΟΛΙΑ