Ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, αντιμετωπίζει ακόμη έναν τεράστιο πολιτικό πονοκέφαλο μετά την αιφνιδιαστική παραίτηση του πρωθυπουργού του, Σεμπαστιέν Λεκορνί — έπειτα από μόλις 27 ημέρες στην εξουσία.

Ο πρώην υπουργός Άμυνας και στενός σύμμαχος του Μακρόν παραιτήθηκε τη Δευτέρα, προτού καν παρουσιάσει τα σχέδια της νεοσύστατης κυβέρνησής του, δηλώνοντας ότι αδυνατεί να ηγηθεί της κεντροδεξιάς κυβέρνησης μειοψηφίας, καθώς οι συνομιλίες με τα αντίπαλα κόμματα έδειξαν πως δεν ήταν διατεθειμένα να συνεργαστούν.

1

«Κάθε πολιτικό κόμμα συμπεριφέρεται σαν να έχει τη δική του πλειοψηφία στο κοινοβούλιο», δήλωσε ο Λεκορνί, προσθέτοντας ότι «οι προϋποθέσεις δεν πληρούνταν» για να παραμείνει στην εξουσία, σύμφωνα με σχόλια που μετέδωσε το France 24.

Η κρίση στην οποία έχει περιέλθει η Γαλλία είναι σε μεγάλο βαθμό δημιούργημα του ίδιου του Μακρόν, καθώς ο πρόεδρος αποφάσισε πέρυσι με αυτοπεποίθηση να διαλύσει το κοινοβούλιο προκειμένου να «ξεκαθαρίσει το κλίμα» στην διχασμένη Εθνοσυνέλευση της χώρας, αναφέρει το CNBC.

Οι αδιέξοδες εκλογές που ακολούθησαν έφεραν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, με τη δεξιά και την αριστερά να κερδίζουν διαδοχικούς γύρους ψηφοφορίας, γεγονός που οδήγησε σε μια μάχη εξουσίας και ένα πολιτικό αδιέξοδο που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Ο Μακρόν, απρόθυμος να παραχωρήσει την ηγεσία της κυβέρνησης σε οποιαδήποτε πλευρά, διόρισε αντ’ αυτού πιστούς συνεργάτες του να ηγηθούν κυβερνήσεων μειοψηφίας — όμως αυτές αποδείχθηκαν ευάλωτες σε προτάσεις μομφής από τα αντίπαλα κόμματα.

Η βραχύβια κυβέρνηση του Λεκορνί ήταν η τρίτη που απέτυχε, μετά τις ατυχείς θητείες των Μισέλ Μπαρνιέ και Φρανσουά Μπαϊρού.

Κοινό στοιχείο όλων ήταν η δυσκολία τους να καταλήξουν σε συμφωνίες με τα υπόλοιπα κόμματα σχετικά με τον κρατικό προϋπολογισμό — και ειδικότερα για τις περικοπές δαπανών και τις αυξήσεις φόρων που θεωρούνται αναγκαίες για τον περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος της Γαλλίας, το οποίο το 2024 ανήλθε στο 5,8% του ΑΕΠ.

Σε μια αναπάντεχη εξέλιξη το βράδυ της Δευτέρας, ο Μακρόν έδωσε στον Λεκορνί ακόμη 48 ώρες για «τελικές συζητήσεις» με τα αντίπαλα κόμματα, προκειμένου να προσπαθήσει να ξεφύγει από το αδιέξοδο.

Ο Λεκορνί έγραψε στο X ότι θα ενημερώσει τον πρόεδρο το βράδυ της Τετάρτης για οποιαδήποτε πιθανή πρόοδο «ώστε εκείνος να μπορέσει να εξαγάγει όλα τα απαραίτητα συμπεράσματα».

Τι θα γίνει μετά την παραίτηση Λεκορνί;

Ο Μακρόν βρίσκεται τώρα αντιμέτωπος με το δυσάρεστο καθήκον να αποφασίσει ποιο θα είναι το επόμενο βήμα, χωρίς καμία επιλογή να φαίνεται ελκυστική για τον πιεσμένο πρόεδρο, ο οποίος έχει επανειλημμένως δηλώσει ότι δεν πρόκειται να παραιτηθεί — μια κίνηση που θα πυροδοτούσε νέες προεδρικές εκλογές, οι οποίες κανονικά είναι προγραμματισμένες για το 2027.

Ο πρόεδρος της Γαλλίας α μπορούσε να επιλέξει έναν νέο πρωθυπουργό — τον έκτο της Γαλλίας μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια — όμως η επιλογή ενός προσώπου που δεν προέρχεται από τον δικό του πολιτικό κύκλο θα ήταν μια δυσάρεστη και άβολη προοπτική για τον ίδιο, ο οποίος έχει επανειλημμένα διορίσει πιστούς συνεργάτες του για να ηγηθούν της κυβέρνησης τον τελευταίο χρόνο.

Εναλλακτικά, θα μπορούσε να διαλύσει το κοινοβούλιο και να προκηρύξει νέες βουλευτικές εκλογές. Όμως ούτε αυτή η επιλογή φαίνεται ελκυστική, καθώς το ακροδεξιό, κόμμα της Μαρίν Λεπέν, Εθνικός Συναγερμός, προηγείται αυτή τη στιγμή στις δημοσκοπήσεις με περίπου 32% των ψήφων, έναντι 25% που συγκεντρώνει η αριστερή συμμαχία Νέο Λαϊκό Μέτωπο.

Οι αναλυτές εκτιμούν ότι είναι απίθανο ο Μακρόν να επιλέξει την παραίτηση. «Είναι πολύ επικίνδυνο γι’ αυτόν να κάνει το σωστό και, φυσικά, δεν είναι διατεθειμένος να παραιτηθεί από την εξουσία», δήλωσε ο Ντάγκλας Γέιτς, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο INSEAD, μιλώντας στο CNBC.

«Το μόνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα σήμερα», πρόσθεσε, «είναι ότι ο Μακρόν δεν πρόκειται να ανακοινώσει τη δική του παραίτηση, και έτσι φαίνεται πως το πιο εύκολο που μπορεί να κάνει είναι να ορίσει έναν νέο πρωθυπουργό — κάτι που κάνει όπως αλλάζω εγώ πουκάμισα — και αν ο νέος πρωθυπουργός δεν αντέξει για πολύ, μπορεί απλώς να διορίσει άλλον. Έτσι θα αξιοποιήσει προς όφελός του το θεσμικό του πλεονέκτημα».

Ο Γέιτς δεν πιστεύει ότι ο Μακρόν θα προκηρύξει νέες εκλογές «επειδή την τελευταία φορά που το έκανε, ήταν καταστροφικό» και οποιαδήποτε νέα ψηφοφορία θα αντικατόπτριζε ξανά τον βαθύ διχασμό της πολιτικής στη Γαλλία, με το χάσμα ανάμεσα στους ψηφοφόρους της άκρας αριστεράς και της άκρας δεξιάς. «Οι πολίτες θα εγκατέλειπαν το κόμμα του και θα ψήφιζαν με την καρδιά τους, είτε αριστερά είτε δεξιά», πρόσθεσε ο Γέιτς.

Αριστερά ή δεξιά;

Υπάρχουν εικασίες ότι ο Μακρόν ίσως πάρει το ρίσκο να ορίσει έναν πρωθυπουργό που δεν θα προέρχεται από τον δικό του κεντρώο πολιτικό χώρο. Ίσως ένα πρόσωπο από το κεντροαριστερό Σοσιαλιστικό Κόμμα να θεωρείται πιθανή επιλογή.

Είναι ελάχιστες οι πιθανότητες ο Μακρόν να επιλέξει υποψήφιο είτε από το ακροαριστερό κόμμα Ανυπότακτη Γαλλία είτε από τον ακροδεξιό Εθνικό Συναγερμό, καθώς και τα δύο κόμματα ζήτησαν τη Δευτέρα την αποπομπή του προέδρου.

«Μέχρι τώρα έχει κάνει λάθος επιλογές, και επιλέγοντας άτομα από το κέντρο, έχει αποξενώσει τόσο την αριστερά όσο και τη δεξιά», δήλωσε ο Γέιτς.

«Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο να προσφέρει κάτι νέο στο κεντροαριστερό χώρο, που θα μπορούσε να τον βοηθήσει να σχηματίσει κυβέρνηση και ενδεχομένως να αποφύγει την πρόταση μομφής, οπότε πιστεύω ότι ένας σοσιαλιστής θα ήταν πιθανώς ο πιο αποδεκτός, ή ακόμα και ένας από τους υποψηφίους των Πρασίνων», πρόσθεσε.

Το πρόβλημα με τον προϋπολογισμό

Ενώ το πολιτικό αδιέξοδο συνεχίζεται στο Παρίσι, ο προϋπολογισμός του 2026 παραμένει «στον αέρα», και οι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι είναι ολοένα και πιο πιθανό ο φετινός προϋπολογισμός να μεταφερθεί αυτούσιος στην επόμενη χρονιά ως προσωρινή λύση.

Ο Γιάσιν Ρουΐμι της Deutsche Bank δήλωσε τη Δευτέρα ότι, εφόσον η κυβέρνηση καταρρεύσει — όπως συνέβη τώρα — η Γαλλία θα λειτουργήσει πιθανότατα βάσει ενός ειδικού νόμου, «διατηρώντας τις δαπάνες κοντά στα επίπεδα του 2025, με το έλλειμμα να κυμαίνεται γύρω στο 5,0–5,4% του ΑΕΠ».

«Δεν είναι απίθανο να δούμε σύντομα νέες εκλογές», πρόσθεσε ο Ρουΐμι.

Αν ο Μακρόν επιλέξει τελικά νέο πρωθυπουργό από διαφορετικό κόμμα, όπως το Σοσιαλιστικό Κόμμα, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι περικοπές δαπανών που είχαν προτείνει οι προηγούμενες κυβερνήσεις — αλλά απέτυχαν να υλοποιήσουν — ενδέχεται να μειωθούν ακόμη περισσότερο και να γίνουν πιο περιορισμένες.

Διαβάστε επίσης:

Κριστίν Λαγκάρτ: Τέλος στις επιβαρύνσεις των ευρωπαίων πολιτών με το ψηφιακό ευρώ

Γερμανία: Νέα πτώση στις εργοστασιακές παραγγελίες – Αβεβαιότητα για την ανάκαμψη της οικονομίας

Φον ντερ Λάιεν: Oι αντίπαλοι της ΕΕ είναι “έτοιμοι να εκμεταλλευτούν τυχόν διαιρέσεις”