Όπως μπορεί να δείτε στο σχετικό βίντεο πρόκειται για μια σύγκρουση που συνέβη σε φυλασσόμενη διάβαση, τη στιγμή της διέλευσης του τρένου.

Η οδηγός που προσεγγίζει το σημείο έχει STOP, έχει κόκκινο φανάρι, έχει ηχητική προειδοποίηση και υπάρχει κατεβασμένη μπάρα. Στο συγκεκριμένο σημείο ο δρόμος έχει μεγάλο πλάτος και το μήκος της μπάρας δεν καλύπτει το σύνολο του καταστρώματος. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία για την οδηγό. Η οποία είναι σαφές στο βίντεο πως κινείται χωρίς να κόψει καθόλου ταχύτητα, αγνοώντας το δρόμο.

1

Πιθανόν να λειτουργεί υπό απόσπαση προσοχής. Το τρένο προσεγγίζει με μειωμένη ταχύτητα καθώς ακολουθεί στάση και η οδηγός ζει από τύχη καθώς ένα δευτερόλεπτο αργότερα η σύγκρουση θα ήταν πιθανότατα μοιραία. Προφανώς ένα δευτερόλεπτο νωρίτερα θα είχε περάσει. Μιλώντας για το ατύχημα ο σύζυγος της οδηγού δήλωσε:

«Το τρένο μετά από 50 μέτρα έχει στάση και είχε κόψει (ταχύτητα) ο μηχανοδηγός. Αυτό ήταν που την έσωσε. Η μπάρα κλείνει μόνο τη μία λωρίδα. Αν κατεβαίνεις, γιατί είναι δύο λωρίδες που κατεβαίνουν, μόνο η μία λωρίδα έχει μπάρα μπροστά. Η αριστερή είναι ελεύθερη. Ερχόταν από εφημερία εξαντλητική. Είχε αφήσει περιστατικά σε εκκρεμότητα, δεν ξέρω αν μιλούσε γι’ αυτά.  Ήταν κουρασμένη και δεν είδε τίποτα» συμπληρώνει μιλώντας για το ατύχημα με το τρένο.

 

Δείτε το περιβάλλον που αγνόησε η οδηγός προσεγγίζοντας τη διάβαση: Υπάρχει STOP, σήμα ανισόπεδης διάβασης, κόκκινο φανάρι, ηχητικό προειδοποιητικό σήμα και μπάρα. Αξίζει να τονιστεί η ευθύνη της δημοτικής αρχής για την κατάσταση του STOP.

Μέσα σε λίγες φράσεις αποκαλύπτεται ο τρόπος σκέψης και η νοοτροπία του μέσου Έλληνα: «Φταίει η μπάρα, κοστίζει να βάλουν μεγαλύτερη, είχε κόψει ο μηχανοδηγός γι’ αυτό ζει». Άρα φταίει το κράτος που δεν έβαλε μπάρα, μας έσωσε ο μηχανοδηγός που έκοψε. Δεν είδα πουθενά να αναφέρεται πως η οδηγός κινούνταν με ακατάλληλη ταχύτητα, παραβίασε STOP, κόκκινο, φυλασσόμενη διάβαση, αγνόησε ηχητικό σήμα. Αντίθετα επιχειρείται να δικαιολογηθεί με αυτό: «Ερχόταν από εφημερία εξαντλητική. Ήταν κουρασμένη και δεν είδε τίποτα».

Το ρεπορτάζ λέει πως η οδηγός είχε εφημερία 36 ωρών. Tο ερώτημα που εύλογα προκύπτει είναι γιατί αποφάσισε να οδηγήσει μετά από τέτοια κούραση. Η γενική απάντηση – όχι για τη συγκεκριμένη περίπτωση ειδικά – είναι «γιατί βολεύει».

Ως παρατηρητές διαρρηγνύουμε τα ιμάτιά μας ότι πρέπει πάντα ως οδηγοί να τηρούμε τα όρια ταχύτητας (τα παραβίασε) να μην χρησιμοποιούμε το κινητό (το παραβίασε;) να σταματάμε στο STOP, στο κόκκινο (τα παραβίασε) να δίνουμε προτεραιότητα στο τρένο (το παραβίασε) να μην οδηγούμε αν δεν ήμαστε νηφάλιοι (το παραβίασε).

Ως χρήστες της οδού κάνουμε ότι μας βολεύει, πείθοντας τον εαυτό μας ότι έχουμε εξαιρετικές ικανότητες, οπότε είναι σωστό για μας είναι το βολικό! Ευτυχώς αυτό το ατύχημα δεν είχε πιο σοβαρές συνέπειες.

Οφείλει η ιατρική κοινότητα ν’ ανοίξει τη συζήτηση για την ασφαλή επιστροφή του προσωπικού από τις εφημερίες. Να υπάρξει σχετική μέριμνα και οδηγίες.