• Άρθρα

    Ναυτιλία: Η μείωση της χωρητικότητας η μόνη πρόταση για μακροχρόνια ανάκαμψη

    Έλλη Πατέρα

    Έλλη Πατέρα


    Στον κλάδο της ποντοπόρου ναυτιλίας η ανάπτυξη και η ύφεση είναι άμεσα συνδεδεμένες με τις διεθνείς εξελίξεις της οικονομίας. Δυστυχώς μετά την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 η μείωση του ρυθμού ανάπτυξης του παγκόσμιου εμπορίου σε συνδυασμό με την μεγάλη αύξηση χωρητικότητας σε τονάζ παρέσυρε την ναυτιλία στη δίνη μιας από τις σοβαρότερες κρίσεις που έχει βιώσει ιστορικά.

    Ειδικά στην αγορά του ξηρού φορτίου οι απώλειες που έχουν υποστεί σχεδόν όλες οι εισηγμένες και μη στο ενεργητικό τους είναι σημαντικές.

    Σήμερα παρά την κατακόρυφη μείωση των νεότευκτων παραγγελιών και την ενθαρρυντική αύξηση των διαλύσεων που παρατηρήθηκε μέσα στο 2016 η ναυτιλία εξακολουθεί να κινείται σε τεντωμένο σχοινί.

    Πάραυτα, αν υποθέσουμε ότι μετά την τρικυμία πάντα έρχεται η ηρεμία τότε και σ’ αυτή τη βιομηχανία λογικά την ύφεση θα την διαδεχθεί η ανάκαμψη. Την χρονική στιγμή, βέβαια, κανείς δεν την γνωρίζει.

    Σύμφωνα όμως, με τους περισσότερους αναλυτές, από το 2017 διαφαίνεται κάποιο φως στο τούνελ καθώς εκτιμούν ότι σημαντικοί παράγοντες όπως για παράδειγμα οι μειωμένες παραγγελίες, οι αυξημένες διαλύσεις πλοίων, οι καινούργιοι κανονισμοί του ΙΜΟ σε σχέση με το θαλάσσιο έρμα των πλοίων και η αύξηση της ζήτησης σε άνθρακα -κυρίως από τις αναπτυσσόμενες χώρες- και σιδηρομεταλλεύματος, αργά αλλά σταθερά θα φέρουν την πολυπόθητη ανάκαμψη.

    Εκτιμούν δε ότι ενώ αναμένεται αύξηση 3% στη ζήτηση πλοίων χύδην φορτίου η αντίστοιχη προσφορά σε τονάζ περιμένουν να αυξηθεί μόνο 1%.

    Αυτά δείχνουν να είναι τα καλά νέα.

    Όμως δεν φτάνουν μόνο οι οικονομικές και μη συγκυρίες για να δουν οι πλοιοκτήτες θετικά πρόσημα στα ενεργητικά των ναυτιλιακών τους.

    Κάποια στρατηγική θα πρέπει και οι ίδιοι να διατηρήσουν προς αυτή την κατεύθυνση. Με άλλα λόγια, «Συν Αθηνά και χείρα κινεί» όπως έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.

    Αυτό άλλωστε συνιστούν και οι ίδιοι αφού σ’ένα συνέδριο που έγινε προ ημερών στη Λεμεσό σχεδόν όλοι οι παρευρισκόμενοι, Έλληνες και Κύπριοι πλοιοκτήτες πιστεύουν ότι δεν θα πρέπει να υπάρξει εφησυχασμός καθώς θεωρούν ότι με το που θα ανέβουν οι τιμές των ναύλων σε υψηλότερα επίπεδα οι γιάρδες στην Ασία μετά από την τωρινή ξηρασία που έχουν βιώσει θα αρχίσουν να τρίβουν και πάλι τα χέρια τους δίνοντας το έναυσμα μέσα από ανταγωνιστικότερες τιμές για καινούργιες συμφωνίες.

    Τι πρέπει να γίνει;

    Ο ρεαλισμός και η εγκράτεια φαίνεται να είναι πλέον η μόνη στρατηγική.

    Οι πρακτικές του παρελθόντος πρέπει πάση θυσία να αποφευχθούν. Άλλωστε τα αποτελέσματα από αυτές έχουν ήδη καταγραφεί με τον πλέον πιο επώδυνο τρόπο.

    Οι καινούργιες παραγγελίες νεότευκτων πλοίων είναι η μεγάλη απειλή που θα υπονομεύσει μακροπρόθεσμα την ανάκαμψη της αγοράς.

    Αν, λοιπόν, οι “παίκτες” του χώρου θέλουν να τραβήξουν τον κλάδο έξω από την δίνη της κρίσης θα πρέπει, όπως εύστοχα ανάφερε και ένας από τους παρευρισκόμενους, να καταφέρουν να κρατήσουν το τζίνι μέσα στο λυχνάρι.

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Γ. Οικονόμου: Από τάνκερ… σε τάνκερ ο εφοπλιστής

    ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Π. Λιβανός: Τριπλό τζακ-ποτ κερδοφορίας για τον εφοπλιστή

    ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Θ. Βενιάμης: Θα το πάρει το καράβι;



    ΣΧΟΛΙΑ