Γιατί ο Κυριάκος δεν βάζει πλάτη με μια οικουμενική κυβέρνηση;

Γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα στο mononews.gr για τον Βασίλη Λεβέντη, που με την επιμονή του για τον σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης δείχνει αυτή τη στιγμή να είναι η φωνή της λογικής στη σημερινή Βουλή. Όμως μήπως και αυτοί που αντιστέκονται στο ενδεχόμενο σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης έχουν καλούς λόγους που το κάνουν;

Μία οικουμενική κυβέρνηση «χτίζεται» πάνω στη συνεννόηση και τη συναίνεση – και αυτός είναι και ο λόγος που στην Ελλάδα δεν είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους κυβερνήσεις, καθώς η συνεννόηση και η συναίνεση είναι έννοιες που πολλοί Έλληνες πολιτικοί δε βρίσκουν ούτε στο… λεξικό. Και ο πρώτος που οφείλει να είναι ανοιχτός στη συνεννόηση, προκειμένου να είναι εφικτός ο σχηματισμός μίας οικουμενικής κυβέρνησης, είναι αυτός που έχει τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη. Στην περίπτωσή μας, ο ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ανοιχτός στη συναίνεση; Μάλλον θα έλεγε ψέματα όποιος απαντούσε καταφατικά. Σε σημαντικά θέματα, όπως η Παιδεία, οι τηλεοπτικές άδειες, το προσφυγικό και το ασφαλιστικό, η κυβέρνηση είτε αρνείται να ακούσει τις απόψεις των άλλων κομμάτων, είτε απλά τις αγνοεί επιδεικτικά και κάνει αυτό που ήθελε εξαρχής. Με αυτά τα δεδομένα, είναι λογικό στη Νέα Δημοκρατία να θεωρούν πως δεν υπάρχει πρόσφορο έδαφος για να συνεργαστεί η αξιωματική αντιπολίτευση με τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνησή του.

Αυτό ασφαλώς δε σημαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία απορρίπτει συλλήβδην την ιδέα των οικουμενικών κυβερνήσεων – αντίθετα, όπως και στα περισσότερα κόμματα πια, έτσι και στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης γνωρίζουν πως η εποχή των άνετων αυτοδυναμιών αποτελεί πλέον παρελθόν, και είναι ανοιχτοί σε συνεργασίες, αρκεί να υπάρχει μία λογική βάση, ένα κοινό «πάτημα» ώστε να μπορεί μία τέτοια συνεργασία να αντέξει στο χρόνο. Άλλωστε, αυτός ακριβώς είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο η Ελλάδα χρειάζεται μία οικουμενική κυβέρνηση: η πολιτική σταθερότητα. Να υπάρχει δηλαδή μία κυβέρνηση που θα απολαμβάνει ευρείας αποδοχής και θα γνωρίζουμε όλοι πως δεν θα καταρρεύσει μετά από κάποιους μήνες ή έναν χρόνο και μετά θα στηθούν ξανά οι κάλπες, αλλά θα εξαντλήσει τη θητεία της, στη διάρκεια της οποίας θα κυριαρχήσει το εθνικό συμφέρον και όχι τα μικροκομματικά συμφέροντα.

Πληρούνται σήμερα αυτές οι προϋποθέσεις; Οπωσδήποτε όχι – σίγουρα η άποψη ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι αναξιόπιστος ως συνομιλητής και με μία εντελώς δική του ιδέα για το τι σημαίνει «συναίνεση» δεν είναι προσωπική αίσθηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά μία πραγματικότητα που πολλοί από μας αντιλαμβανόμαστε.

Και αν το διακύβευμα είναι «οικουμενική κυβέρνηση ή εκλογές»; Ε, τότε η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί παρά να σηκώσει το γάντι, θεωρώντας πως αυτή τη φορά τα δεδομένα έχουν αλλάξει και είναι υπέρ της – άλλωστε, πολλοί συμφωνούν στη Συγγρού ότι η ταλαιπωρία (από όλες τις απόψεις) μίας νέας εκλογικής διαδικασίας θα είναι ασφαλώς μικρότερη από την «ταλαιπωρία» που θα συνεχίσει να υφίσταται η χώρα όσο είναι στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας…