• Πολιτική

    Άδωνις Γεωργιάδης: Spectemur agendo

    Άδωνις Γεωργιάδης, Υπουργός

    Άδωνις Γεωργιάδης, Υπουργός Εργασίας


    Στον κ. Άδωνι Γεωργιάδη, μπορεί κανείς να προσάψει πολλά. Ουδείς, όμως, μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν έχει το θάρρος της γνώμης του. Ούτε πως δεν γνωρίζει από πολιτική.

    Η ανελικτική πορεία του στα δημόσια πράγματα, εντός και εκτός Βουλής, πρωτίστως κατά τη διάρκεια της θητείας του στη ΝΔ, είτε ως αντιπολίτευση είτε ως κυβέρνηση, οι θεσμικοί ρόλοι που υπηρετεί, στην αντιπροεδρία του κυβερνώντος κόμματος και στο επιφορτισμένο με την Ανάπτυξη και τις Επενδύσεις θώκο, συνηγορούν στο ότι ο 51χρονος υπουργός «το κατέχει το άθλημα», κάνοντας ταυτοχρόνως πράξη το θεώρημα «για να είναι κανείς αναντικατάστατος, πρέπει να είναι διαφορετικός».

    Αν και στα περί αναντικατάστατου υπάρχει και ο αντίλογος, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς μαζί του, είναι δύσκολο να μην αναγνωρίσεις ότι αυτό που εκφράζει δημοσίως ο κ. Γεωργιάδης, όσο δύσπεπτο κι αν είναι, είναι ειλικρινές. Και, τις περισσότερες φορές, σωστό.

    Δύσκολα επίσης, θα μπορέσει ο οιοσδήποτε να αντικρούσει το επιχείρημα ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης έχει συγκρουστεί κι έχει ανοίξει δρόμους.

    Κάποιοι προτάσσουν στο αρνητικό για την προσωπικότητά του πρόσημο, την χειμαρρώδη δεινότητα του να κάνει πρώτο θέμα τον εαυτό του, εις βάρος, λένε, της ίδιας της ημερήσιας διάταξης του κυβερνητικού έργου και των υπουργικών υποχρεώσεων του στην οδό Νίκης.

    Και δεν διστάζουν να  παραθέσουν δεκάδες περιστατικά μιας βεντάλιας που το ένα άκρο της φτάνει στην πρόσφατη αν όχι φαντασιόπληκτη, μάλλον «υπέρ-μακιαβελική» ανάγνωση σχετικών φωτογραφικών ντοκουμέντων ως δήθεν συμμετοχή και του κ. Γεωργιάδη σε σκηνοθετημένα από το ίδιο το πρωθυπουργικό επιτελείο μάλιστα, ομαδικά υπουργικά «κλάματα», προς εξυπηρέτηση μιας επικοινωνιακής-πολιτικής ανάγκης, σε βάρος της  ευθύνης και της ίδιας της αλήθειας, που προκάλεσε και αναζητεί η τραγωδία των Τεμπών.

    Θα ήταν αδιέξοδο, αναλόγως ευτελές σε σχέση με την πραγματικότητα που διαμόρφωσε η πρόσφατη εθνική συμφορά, και ασέβεια στη μνήμη των νεκρών, να μπούμε στη «λογική» τέτοιων ερμηνειών για την πολιτική συμπεριφορά του Υπουργού Ανάπτυξης, πολύ περισσότερο που το hashtag «Adonis» κόβει από μόνο του εισιτήρια στην «πλατεία» των social media και των απανταχού troll.

    Επίσης, θα ήταν άσκοπο να επαναλάβουμε στιγμιότυπα από τους αψείς βρυχηθμούς του βασικού του πολιτικού κατήγορου, ο οποίος, έτσι κι αλλιώς, βρίσκεται πλέον, όπως όλα δείχνουν, στο πολιτικό περιθώριο, με «προεδρική βούλα».

    Θα σταθούμε στο πανθομολογούμενο, τον κοινό παρονομαστή: Ο Άδωνις Γεωργιάδης, πολλάκις, «έβαλε πλάτη» (τη μοναδική σε πλείστες των περιπτώσεων) στο κυβερνητικό έργο και στην προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη.

    Όσο κι αν κάποιοι, παρόλα αυτά, δεν διστάζουν να ισχυριστούν ότι υπάρχει δυσαρέσκεια στο πρωθυπουργικό επιτελείο για το έντονο δηλώσεων υπουργών σε αυτή τη συγκυρία, ο Άδωνις Γεωργιάδης παραμένει μάχιμος και «παρών» και στη δυσκολότερη περίοδο της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

    Σε αντίθεση με κρυπτόμενους συναδέλφους του, οι οποίοι από την επικοινωνιακή και συνάμα εγωκεντρική φλυαρία του προηγούμενου διαστήματος, διήλθαν στο στάδιο της εκκωφαντικής σιωπής αναφορικά με την υπεράσπιση της κυβερνητικής πολιτικής, όταν είδαν τα δύσκολα.

    Εξέλιξη η οποία, προδήλως, ακούγεται πιο θρασύδειλη πολιτικά και σιωπηρά δημαγωγική από τις στομφώδεις αλήθειες ή τις απόψεις που εκφράζει σε πολλά «ντεσιμπέλ» ο υπουργός Ανάπτυξης, και την κριτική που αυτές μπορεί να αντιμετωπίσουν.

    Όμως, η μεγαλύτερη διαφορά του Αδωνι Γεωργιάδη έναντι των  εσχάτως αποστασιοποιημένων συναδέλφων του στο Υπουργικό Συμβούλιο, έχει να κάνει με το έργο που ο πρώτος έχει να επιδείξει στο υπουργείο στο οποίο προΐσταται.

    Το αποδεικνύει το μετρήσιμο αποτέλεσμα στους επίσημους ρυθμούς ανάπτυξης και τις επενδύσεις, που κατατάσσουν, ακόμα και από επικριτές του, την περίοδο Γεωργιάδη στις αξιοζήλευτες της μεταπολιτευτικής οικονομικής ιστορίας της χώρας, παρά την κριτική που μπορεί και πρέπει να του ασκηθεί για επιμέρους πολιτικές.

    Μετρήσιμο αποτέλεσμα είναι οι πρόσφατοι δείκτες με τη 2η υψηλότερη ανάπτυξη που πέτυχε η Ελλάδα στην Ευρωζώνη (5,2% το 4ο τρίμηνο του 2022), τα 200 νέα πεντάστερα ξενοδοχεία στην πενταετία, η 1η θέση της χώρας στον δείκτη Καινοτομίας της ΕΕ και ούτω καθ’ εξής.

    Για να μην θυμηθούμε την επίλυση του τεράστιου προβλήματος του καμποτάζ, όταν ήταν στο Ναυτιλίας, τη δουλειά για τα φάρμακα στο Υγείας- παρά την επίθεση και την πολυετή ταλαιπωρία με την υπόθεση Novartis- και πολλά ακόμα που έχουν εγγραφεί στο πολιτικό βιογραφικό του κ. Γεωργιάδη.

    Spectemur agendo, που θα έλεγε και ο Οβίδιος.

    Διαβάστε επίσης

    Νικήτας Κακλαμάνης: «Η συγγνώμη, για να αποκτήσει περιεχόμενο, πρέπει να μετατραπεί σε πράξεις»

    Σκέρτσος: Η Ελλάδα αυτή δεν μας εκφράζει, υποχρέωση μας να την αλλάξουμε

    ΣΥΡΙΖΑ: «Αδιανόητο ο Κ. Αχ. Καραμανλής να είναι εκ νέου υποψήφιος σαν να μην τρέχει τίποτα»



    ΣΧΟΛΙΑ