Ο James Bond στην Αθήνα, στο Παλλάς, και οι γυναίκες που (δεν) είπαν Ποτέ μην Λες Ποτέ

Daniel Craig

«Bond, James Bond». Δεν υπάρχει άλλος άνδρας σαν τον James Bond. Γοητευτικός και ατσαλάκωτος, ακόμη και στις πιο απαιτητικές αποστολές, καλοντυμένος και γενναιόδωρος, ευθυτενής και αρρενωπός. Ο ορισμός του macho άνδρα. Ο 007, με τα sur mesure κοστούμια, τα χειροποίητα και high-tech αξεσουάρ, τα ρολόγια που κυκλοφορούν σε περιορισμένο αριθμό σε ολόκληρο τον κόσμο, ζει και πάλι ανάμεσα μας.

Ο Daniel Craig, για τελευταία φορά με τη στολή του σούπερ ήρωα, κάνει αμήχανες δηλώσεις, φωτογραφίζεται στο Royal Albert Hall στο Λονδίνο με βελούδινο κοστούμι, στην επίσημη avant premiere, μαζί με την Kate Middleton, τον πρίγκιπα William, τον Κάρολο…

Από σήμερα ο ολοκαίνουργιος James Bond «ανήκει» σε όλους. Μια μέρα πριν, χθες το βράδυ, στο κινηματοθέατρο Παλλάς, πραγματοποιήθηκε η επίσημη πρεμιέρα του πολυαναμενόμενου φιλμ «No Time To Die» (το οποίο άργησε να βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες λόγω Covid), στην Αθήνα.

Dress Code: Smart. Και είσοδος αυστηρά για εμβολιασμένους με πιστοποιητικό στο κινητό, ταυτότητα και λευκό φάκελο για να βάλουμε μέσα το κινητό μας στη διάρκεια της προβολής της ταινίας. Σμόκιν, βραδινό φόρεμα, και μάσκα. Νέοι κανόνες. Νέες συνήθειες.

Το εγχώριο κόκκινο χαλί είναι διαφορετικό. Όλοι οι χορηγοί στην πίστα (μπίρα, τζιπ, αθλητικά, όλα branded 007), αναμονή, δηλώσεις στις κάμερες, παρουσιαστές, παρουσιάστριες, δημοσιογράφοι, εκδότες, Ιnstagrammers που θέλουν να γίνουν influencers, wannabe σταρ, Survivors, σχεδιαστές μόδας, φωτογράφοι, κοσμικογράφοι, ηθοποιοί, τραγουδιστές, μοντέλα, κριτές, σεφ, όλοι μαζί μπροστά στα banners, ποζάροντας σα να μην πέρασε μια μέρα.

Επιστροφή στην κανονικότητα, ή στην ψευδαίσθηση ότι η ζωή είναι και πάλι στα χέρια μας. Για νέες περιπέτειες. Είναι η στιγμή που αναρωτιέσαι ποιος υπήρξε τελικά ο ιδανικός James Bond. O Sean Connery ή ο Roger Moore; Γιατί δεν συμπάθησε κανείς στην αρχή τον Daniel Craig ως Πράκτορα, (η Guardian τον παρομοιάζει με τον Shrek), και μας πήρε τόσα χρόνια για να πούμε ότι τελικά μπορεί και να μας λείψει; Kαι γιατί κάθε τόσο το debate για τον διάδοχο του ενισχύεται με το ερώτημα να παραμένει για το αν θα μπορούσε να είναι γυναίκα, έγχρωμος, απλά διαφορετικός; Στο «Νo Time To Die» η διαφορετικότητα είναι σαν το martini, shaken, not stirred. Επειδή όμως απαγορεύονται αυστηρά τα spoilers, δεν θα πούμε τίποτα άλλο… Για τις ανατροπές, το καστ, την πλοκή, το σενάριο.

Μας αρκεί (μάλλον) το γεγονός ότι ο James Bond δεν είναι τελικά ο άνδρας που θα ήθελες να σε συνοδεύει, ο σύντροφος ή ο σύζυγος σου. Πολύ απλά γιατί δεν θα μπορούσες ποτέ να κοιμηθείς ήσυχη το βράδυ. Μπορεί, ούτε καν την ημέρα. Σεξιστής, αλκοολικός, καπνιστής, απρόβλεπτος… Του αρέσουν οι γυναίκες, και δεν είναι και πολύ πιστός, από ότι έχει αποδείξει με τα χρόνια. Και η αλήθεια είναι ότι ο τρόπος που βλέπουμε τα κορίτσια του Βond να εναλάσσονται σε κάθε σκηνή, σε κάθε location, σε σουίτες ξενοδοχείων, σε λιμουζίνες, δεξιώσεις, δεν είναι και τόσο κολακευτικός για το γυναικείο φύλο. Ειδικά το 2021, τώρα που μιλούν όλοι για την ενδυνάμωση των γυναικών, το #metoo, τα ίσα δικαιώματα, τώρα που ο James με την κόκκινη μπέρτα μπορεί και να αποτελεί είδος προς εξαφάνιση.

Ποια είναι τα κορίτσια του James που θα θέλαμε να θυμόμαστε; H Ursula Andress στην ταινία «Dr No» το 1962. Η Grace Jones στο φιλμ «Α View to a Kill» το 1985. Η Sophie Marceau το 1999 στο «The World is not Enough», η Halle Berry το 2002 στο «Die Another Day», η Eva Green στο «Casino Royale» το 2006, η Berenice Marlohe στο «Skyfall» το 2012. Και η Denise Richards, η Τanya Roberts, η Britt Ekland, η Carole Bouquet, η Jane Seymour, η Τόνια Σωτηροπούλου… Και πόσες ηθοποιοί που είδαμε, θαυμάσαμε και δεν ξαναείδαμε ποτέ στο σινεμά.

Δεν είναι και λίγο να το έχεις στο βιογραφικό σου. Ποια άλλη ταινία έχει τόσο πάθος, δράση, δράμα, σασπένς, μακάβριο χιούμορ; Στο «No Time to Die» είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τον James Bond να έχει συναισθήματα, να δακρύζει, να θυμώνει, να ερωτεύεται, να πονάει, να κλείνεται στον εαυτό του, να απογοητεύεται, να είναι ένας από εμάς…

Τα δάκρυα ταιριάζουν σε έναν μυστικό πράκτορα που δεν πεθαίνει ποτέ. Η βιομηχανία της μεγάλης οθόνης έχει επενδύσει στη συνταγή των 60 χρόνων για να αυξήσει θεατές και νούμερα στο box office. Πόσο κόστισε το φιλμ; Περισσότερα από 200 εκατ. δολάρια. Η συνταγή παραμένει η ίδια: Ιan Flemming, franchise, Αston Martin, Μ, Q, Moneypenny και Heracles, όπως Ηρακλής, και όχι Hercules. O Ralph Fiennes εμφανίζεται ως M σχεδόν αγνώριστος, η Lea Seydoux αποδεικνύει ότι μια γυναίκα μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Κι έναν άνδρα.

Υπάρχει και Τed Talk με θέμα, τι είναι προτιμότερο; Να σώσεις τον κόσμο ή να φιλήσεις το κορίτσι; To δίλημμα παραμένει ανοιχτό για τον Daniel Craig στην τελευταία του απόπειρα να πείσει το κοινό ως 007 ή έστω 00 (για να κάνουμε και ένα μίνι spoiler ακόμη). Έχουν περάσει έξι χρόνια από το «Spectre». Δεν είναι τυχαίο πως το «No Time To Die» διαρκεί ακριβώς 2 ώρες και 43 λεπτά (χωρίς τις διαφημίσεις), είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια ταινία στην ιστορία του δημοφιλέστερου σούπερ ήρωα. Θα τον δούμε και «Five years later» στη Τζαμάικα. Ο Ιan Fleming έγραφε στην Τζαμάικα. Και ο Daniel Craig εκεί βρέθηκε. Άλλο spoiler… Έχετε περίπου 3 ώρες στη διάθεση σας για να αποδράσετε.

«We’ve been expecting you, Mr Bond», διαβάσαμε στις αναρτήσεις από το κόκκινο χαλί του Λονδίνου. Αλήθεια πού θα θέλατε να είστε σε πέντε χρόνια από τώρα;