Τα επόμενα «κανόνια» επιχειρούν να προβλέψουν οι τράπεζες ή πιο σωστά το σημείο μηδέν στο οποίο θα σκάσουν επιχειρήσεις που είναι ήδη στα όριά τους. Η περίπτωση της Μαρινόπουλος είναι τόσο μεγάλη που «αποενοχοποιεί» τράπεζες και μικρότερες επιχειρήσεις να δουν μια κατεύθυνση που είναι μονόδρομος για αρκετούς επιχειρηματίες σε διάφορους κλάδους. Η πίεση εξυγίανσης των χαρτοφυλακίων είναι τέτοια πλέον από τα εποπτικά όργανα που οι τράπεζες δεν έχουν άλλη δυνατότητα παρά να «τραβήξουν την πρίζα» στους μη βιώσιμους.
Για την Μαρινόπουλος πάντως οι προσπάθειες θα συνεχιστούν μέχρι την τελευταία στιγμή καθώς η έκταση του προβλήματος το κάνει συστημικό αλλά ο Σεπτέμβριος αναμένεται «πικρός» αφού, σύμφωνα με τραπεζίτες, είναι πιθανά ακόμη τρία με τέσσερα μεγάλα κανόνια σε άλλους κλάδους, του εμπορίου και της βιομηχανίας μεταξύ άλλων, με κίνδυνο να συμπαρασύρουν μικρότερες επιχειρήσεις.
Οι τραπεζίτες ανησυχούν για το νέο σοκ σε μια οικονομία που είναι βαθιά ύφεση αλλά και σε μια κοινωνία με νέους ανέργους που δεν μπορούν να απορροφηθούν, τη στιγμή που η κυβέρνηση μένει άπραγη, σε ένα βαθμό γιατί η θέση της έναντι της επιχειρηματικότητας είναι αρνητική.
Το πρόβλημα για το ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να είναι η διασύνδεση του τραπεζικού συστήματος με τους επιχειρηματίες, κάτι που ενώ σε ένα βαθμό ίσχυε, δεν λύνει το παρόν πρόβλημα και κυρίως δεν δίνει καμια προοπτική στην οικονομία.
Η κυβέρνηση επιδιώκει ένα restart σε κλάδους που θεωρεί κρίσιμους, όπως τα media, και με μια επίδοξη νέα γενιά επιχειρηματιών, αφήνοντας αυτή τη στιγμή τα πράγματα να κυλίσουν, με δεκάδες και εκατοντάδες θύματα, εργαζομένους και επιχειρηματίες, επισημαίνουν τραπεζίτες.
Για παράδειγμα, το εργαλείο του νόμου Δένδια που δίνει τη δυνατότητα συνολικής διευθέτησης οφειλών προς τράπεζες σε συνδυασμό με οφειλές προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή μια λύση βιώσιμη για πολλές επιχειρήσεις, δεν χρησιμοποιείται αφού το πλαίσιο χρήζει βελτίωσης. Πρόκειται για μια μνημονιακή υποχρέωση την οποία η κυβέρνηση μεταφέρει από αξιολόγηση σε αξιολόγηση.
Στην ανοχή των τραπεζών βάζει τέλος το νέο μοντέλο εταιρικής διακυβέρνησης που βρίσκεται σε εφαρμογή υπό την πίεση του SSM και με βάση το νόμο που ψηφίστηκε τον Νοέμβριο. Οι δανειστές θεωρούν ότι για να σπάσει ένας ομφάλιος λώρος μεταξύ τραπεζών και επιχειρήσεων χρειάζεται η συμμετοχή στο μάνατζμεντ στελεχών από το εξωτερικό.
Η αλήθεια την οποία και το ίδιο το τραπεζικό σύστημα παραδέχεται είναι ότι η απειλή των ανέργων αποτελούσε μέσο πίεσης στα χέρια πολλών επιχειρηματιών, οι οποίοι χρησιμοποιώντας τις διασυνδέσεις τους με πολιτικούς και τράπεζες, κατάφερναν να επιζούν εις βάρος του υγιούς ανταγωνισμού.
Και οι τράπεζες επέλεγαν να τους συντηρήσουν για να μην γράψουν ζημιές από δάνεια αλλά και το δημόσιο που παραγνώριζε οφειλές πολλών εκατομμυρίων σε ΦΠΑ, φόρους, εισφορές σε ασφαλιστικά ταμεία, ηλεκτρικό ρεύμα, μισθώματα, προμηθευτές και εργαζομένους. Και όλα αυτά όταν οι ίδιοι επιχειρηματίες έβγαζαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, όπως καταγράφεται σε πλειάδα περιπτώσεων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
http://www.mononews.gr/marinopoulos-echi-efthines-ikogenia-gia-ta-chrei/60752
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
http://www.mononews.gr/credit-suisse-voithia-voithia-eperchomeni-ifesi-sti-vretania-tha-skotosi-500000-thesis-ergasias/61046
