Steve Forbes: Ουφ! Παραλίγο…

Ουφ! Παραλίγο. Ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας την Κυριακή -ο δεύτερος γύρος μεταξύ των δύο κορυφαίων υποψηφίων θα διεξαχθεί στις 7 Μαΐου- θα μπορούσε να προκαλέσει την πιο σοβαρή κρίση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ευρώπη, με σοβαρές συνέπειες τόσο για την ήπειρο όσο και για τις ΗΠΑ.

Μία από τους υποψηφίους του β’ γύρου είναι η Μαρίν Λε Πεν, μια ξενοφοβική, αντισημιτική, αντίθετη στην ελεύθερη αγορά, υπέρ του προστατευτισμού, ακραία εθνικίστρια που τάσσεται υπέρ του Πούτιν, η οποία θέλει να ωθήσει τη Γαλλία εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, να βγει από το ευρώ και να γυρίσει την πλάτη της χώρας της στις ΗΠΑ. Ηγείται του Εθνικού Μετώπου, ενός ακροδεξιού κόμματος που ίδρυσε ο πατέρας της, το οποίο είναι όμοιο με τα φασιστικά κινήματα που σημάδεψαν τη Γαλλία πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η κόρη είναι πιο “καταδεκτική” πολιτικός από τον πατέρα της, ο οποίος δεν προσπάθησε να κρύψει τον ακραίο ρατσισμό του και μάλιστα έκανε δηλώσεις που τον χαρακτήρισαν ως τον άνθρωπο που αμφισβήτησε το Ολοκαύτωμα.

Η πολιτική γραμμή της Λε Πεν είναι του είδους “φασισμός με το γάντι”. Έχει εκμεταλλευτεί τις εύλογες ανησυχίες του γαλλικού λαού για τη σοβαρή μεταναστευτική κρίση της χώρας και την πραγματική απειλή της τρομοκρατίας στο εσωτερικό της Γαλλίας από τους μουσουλμάνους εξτρεμιστές. Χρησιμοποίησε επίσης στην επιχειρηματολογία της την άθλια πορεία της γαλλικής οικονομίας. Η ανάπτυξη στη χώρα είναι ανεπαίσθητη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, η ανεργία των νέων κυμαίνεται στο καταστροφικό επίπεδο του 25%. Ωστόσο, οι απόψεις της κατά της ελεύθερης αγοράς θα ήταν ολέθριες.

Όπως θα ήταν και η έξοδος της Γαλλίας από την ΕΕ. Σε αντίθεση με τη Βρετανία, η έξοδος της Γαλλίας θα “ανατίναζε” την ΕΕ. Παρά τα ελαττώματά της, η ΕΕ αντιπροσωπεύει την προσπάθεια της Ευρώπης να αποτρέψει την επανάληψη των φρικιαστικών παγκοσμίων πολέμων του περασμένου αιώνα, που παραλίγο να καταστρέψουν τον δυτικό πολιτισμό. Υπό την ομπρέλα ασφαλείας των ΗΠΑ, η Ευρώπη έχει απομακρυνθεί από την αμφιλεγόμενη παγκόσμια πολιτική εξουσίας. Παρά την εχθρότητα πολλών αιώνων, ένας πόλεμος μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας σήμερα θεωρείται εντελώς απίθανος. Όμως, η κατάρρευση της ΕΕ και η πολιτική βαλκανοποίηση που θα προκύψει από αυτή θα έχουν οδυνηρές επιπτώσεις. Θα ήταν μια απόρριψη των φιλελεύθερων τάσεων που ισχύουν από το 1945, ιδίως της οικονομικής ολοκλήρωσης.

Η ΕΕ χρειάζεται επειγόντως μεταρρυθμίσεις, ιδίως όσον αφορά τις πολιτικές που δεν ευνοούν την οικονομική ανάπτυξη και τις προσπάθειές της για πολιτική ολοκλήρωση χωρίς τη συγκατάθεση των κυβερνομένων. Οπουδήποτε στην Ευρώπη, οι πολίτες παραπονούνται για τον υπερβολικά μεγάλο όγκο γραφειοκρατικών διαταγμάτων της ΕΕ που πηγάζουν από τις Βρυξέλλες, το κέντρο της ΕΕ. Επίσης ανησυχούν όλο και περισσότερο για τη χαλαρή προσέγγιση της ΕΕ στο ζήτημα της μετανάστευσης, το βασικό θέμα, δηλαδή, που προκάλεσε την έξοδο της Βρετανίας από την Ένωση. Αλλά αυτά είναι θέματα που μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς την επιστροφή στις συνθήκες μοιραίας διαίρεσης που οδήγησαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ευτυχώς, ο αντίπαλος της Λε Πεν στον β’ γύρο, ο Εμμανουέλ Μακρόν, είναι ένας φιλοευρωπαίος κεντρώος, ο οποίος έχει υποστηρίξει τις αλλαγές της ελεύθερης αγοράς που θα επανεκκινήσουν την “ετοιμοθάνατη” οικονομία της Γαλλίας. Η πολιτική του εμπειρία είναι περιορισμένη και πολλοί αναρωτιούνται αν έχει τις δεξιότητες και την αναγκαία ευελιξία προκειμένου να προωθήσει ένα γνήσιο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Εξάλλου, ένας ακόμη πρόσφατος πρόεδρος της Γαλλίας, ο Νικολά Σαρκοζί, επίσης έλεγε κατά την εκστρατεία του το 2007 ότι θα ταρακουνήσει τα πράγματα με θετικό τρόπο, αλλά όταν βρέθηκε στο προεδρικό του γραφείο απέτυχε και αποδείχτηκε αναξιόπιστος. Αποφεύγοντας αυτό το θλιβερό παράδειγμα, ο Μακρόν μπορεί να πετύχει μία πιο επιτυχημένη προσέγγιση.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου και μέχρι την Κυριακή, ωστόσο, φάνηκε ότι ο Μακρόν θα μπορούσε να χάσει από τον ακρο-αριστερό Ζαν Λικ Μελανσόν, τον οποίο υποστήριξε το Κομμουνιστικό Κόμμα. Από πολλές απόψεις, οι θέσεις του δεν ήταν διαφορετικές από αυτές της Λε Πεν. Ένας δεύτερος γύρος μεταξύ Μελανσόν και Λε Πεν θα αποτελούσε μια καταστροφική “έκρηξη” για τον Ελεύθερο Κόσμο.

Ο Μακρόν είναι το μεγάλο φαβορί που εκτιμάται ότι θα νικήσει την ακροδεξιά Λε Πεν στον β’ γύρο των εκλογών στις 7 Μαΐου.

Αυτός ο κίνδυνος για έναν επερχόμενο “κατακλυσμό” υπογραμμίζει την ανάγκη τόσο για τη Γερμανία όσο και για τις ΗΠΑ να επαναφέρουν τις οικονομίες τους σε τροχιά δυναμικής ανάπτυξης -οι ΗΠΑ ως πρότυπο για την Ευρώπη, κάτι που συνέβη με τις φορολογικές περικοπές του Ρόναλντ Ρέιγκαν και τις μεταρρυθμίσεις απορρύθμισης της δεκαετίας του ’80 και η Γερμανία να αποδείξει ότι η Ευρώπη μπορεί πάλι να βιώσει έντονη ανάπτυξη, σαν αυτή που παρατηρούνταν τις προηγούμενες δεκαετίες.

Για τη Γερμανία, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να υποστηριχθούν και να θεσπιστούν φορολογικές περικοπές και αλλαγές στην αγορά εργασίας, που θα προωθούν την απασχόληση. Οι συνταγές του Βερολίνου για φορολογικές αυξήσεις και άλλες μορφές λιτότητας μετά την οικονομική κρίση του 2008-2009 για χώρες όπως η Ελλάδα ήταν απολύτως αντιπαραγωγικές. Ο θετικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις είναι θεμελιώδους σημασίας.

Για τις ΗΠΑ, αυτό σημαίνει ότι οι Ρεπουμπλικανοί θα πρέπει να δράσουν από κοινού και να θεσπίσουν γρήγορα μεταρρυθμίσεις στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και, το σημαντικότερο, μια τεράστια περικοπή στους φόρους τόσο των φυσικών προσώπων όσο και των επιχειρήσεων, καθιστώντας μάλιστα τις περικοπές αναδρομικές από την 1η Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους. Επιπλέον, η διοίκηση Τραμπ θα πρέπει να αρχίσει να δίνει ιδιαίτερη προσοχή στις δραστηριότητες της Federal Reserve που λειτουργούν κατά της ανάπτυξης. Η συνεχείς κακές κινήσεις της κεντρικής μας τράπεζας θα μπορούσαν να υπονομεύσουν τον αντίκτυπο των μεγάλων φορολογικών περικοπών.