Barclays: Έρχεται οικονομική καταιγίδα και δεν έχουμε τρόπο να την αντιμετωπίσουμε

Η ικανότητα των φορέων χάραξης πολιτικής, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα των αναλυτών της Barclays, να τονώσουν την οικονομική ανάπτυξη φθίνει ραγδαία και τόσο οι κεντρικές τράπεζες όσο και οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο ξεμένουν από διαθέσιμες επιλογές. Στο note της Barclays με τίτλο “Global Economics Weekly” ο αναλυτής Christian Keller ισχυρίζεται ότι αν ο κόσμος έχει να αντιμετωπίσει ένα “ισχυρό σοκ” στην οικονομία, τότε οι ικανότητες των κεντρικών τραπεζών ή των κυβερνήσεων, ακόμα και με τη χρήση δημοσιονομικών ή νομισματικών κινήτρων, “εξαντλούνται σημαντικά”.

Από την αρχή της οικονομικής κρίσης, οι κεντρικές τράπεζες ανά τον κόσμο έχουν υιοθετήσει μια άνευ προηγουμένου χαλαρή νομισματική πολιτική, μειώνοντας τα επιτόκια και λανσάροντας τεράστια πακέτα ποσοτικής χαλάρωσης με σκοπό να διευκολύνουν τον πληθωρισμό και την οικονομική ανάπτυξη. Η ποσοτική χαλάρωση έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα που η Bank of America Merrill Lynch τόνισε την Παρασκευή ότι οι κεντρικές τράπεζες έχουν μειώσει πια τα επιτόκια 666 φορές από την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008. Υπενθυμίζεται ότι η Τράπεζα της Αγγλίας προχώρησε σε μείωση των επιτοκίων της από 0,5% στο 0,25% μόλις την προηγούμενη Πέμπτη.

Όλες αυτές οι πολιτικές δράσεις δεν έχουν φέρει βέβαια τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Η ανάπτυξη παγκοσμίως παραμένει υποτονική με την Ευρωζώνη – όπου τα επιτόκια βρίσκονται κάτω από το μηδέν και τα προγράμματα εξαγοράς ομολόγων είναι γιγάντια – και ιδιαίτερα αδύναμη. Το πρόβλημα, σύμφωνα με την Barclays, είναι ότι πλέον η ΕΚΤ δεν μπορεί να κάνει και πολλά για να δώσει ώθηση στην οικονομία.

Παρακάτω ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την ανάλυση του Keller:

“Στο μεταξύ, η χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής μοιάζει να έχει φτάσει στο απροχώρητο. Από τις αρχές του Ιουνίου, οι δράσεις των κεντρικών τραπεζών (και οι προσδοκίες τους) έχουν βυθίσει τις αποδόσεις των ομολόγων και έχουν ισοπεδώσει κι άλλο τις καμπύλες. Οι επιπτώσεις έχουν πάρει τη μορφή ισχυρών εισροών στα ομόλογα αναδυόμενων αγορών, μιας και οι επενδυτές έχουν αφοσιωθεί στο κυνήγι των αποδόσεων και τη μορφή της συνεχιζόμενης πίεσης στα τραπεζικά κεφάλαια αφού οι επενδυτές αγωνιούν για την κερδοφορία των τραπεζών σε έναν κόσμο που ‘παραμένει χαμηλός’ (λόγω των αποδόσεων). Για την ακρίβεια, οι δυσμενείς αυτές συνθήκες για τις τράπεζες υποδεικνύουν νομισματικές πολιτικές περαιτέρω μείωσης των αποδόσεων και ενδεχομένως ένα σημείο αντιστροφής με περιοριστικά όμως χαρακτηριστικά, καθώς τα όρια του τραπεζικού δανεισμού στενεύουν απειλητικά. Και οι αξιωματούχοι της ΕΚΤ αναγνωρίζουν ότι η πολιτική των αρνητικών επιτοκίων δεν έχει καν πλησιάσει ένα τέτοιο σημείο αντιστροφής”.

Η εναλλακτική στην επεκτατική νομισματική πολιτική είναι η επιστροφή σε μια δυναμική δημοσιονομική πολιτική που θα έχει τη μορφή μεγάλου δανεισμού και επενδύσεις σε έργα υποδομών, όπως σιδηρόδρομοι, νοσοκομεία, τεχνολογία και σχολεία. Μια άλλη εναλλακτική είναι τα αποκαλούμενα “helicopter money”, κάτι που κερδίζει έδαφος τον τελευταίο χρόνο. Πάντως και οι δυο μορφές φορολογικών κινήτρων, όπως σημειώνει η Barclays, είναι περιορισμένες, ειδικά με τα επίπεδα στα οποία έχει φτάσει το δημόσιο χρέος σε πολλά μέρη του κόσμου.

Το αντίστοιχο απόσπασμα λέει ότι:

“Ενώ είναι αλήθεια ότι η χρηματοδότηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων έχει διευκολυνθεί πολύ εξαιτίας των εξαιρετικά επιθετικών νομισματικών πολιτικών, τα επίπεδα του δημοσίου χρέους παραμένουν ιδιαίτερα υψηλά και συνεχίζουν να αυξάνονται, δεδομένων των ελλειμμάτων σε πολλές ανεπτυγμένες οικονομίες. Κάποιου είδους ‘helicopter money’ μπορεί να βοηθήσουν στη θεωρία, δημιουργώντας έσοδα από τα ελλείμματα ή διαγράφοντας χρέος που κρατάνε οι κεντρικές τράπεζες. Παρόλα αυτά, οι ανησυχίες για τις ενδεχόμενες συνέπειες που μπορεί να έχουν στην πράξη αυτές οι ριζοσπαστικές πολιτικές στην γενικότερη εμπιστοσύνη στο σύστημα έχουν κρατήσει μακριά ακόμα και τους πιο τολμηρούς φορείς χάραξης πολιτικής της Ιαπωνίας, με τις ανησυχίες αυτές να διογκώνονται κατά πολύ σε άλλες χώρες. Ως εκ τούτου, εάν οι πολιτικές αποτύχουν να φέρουν την απαραίτητη αλλαγή στην παγκόσμια οικονομία, οι μελλοντικές λύσεις στα ισχυρά σοκ θα μοιάζουν να μην έχουν κάποια βάση“.

Το διάγραμμα αυτό τα λέει όλα:

Και ενώ δεν αποτελεί νέο ότι οι νομισματικές πολιτικές δεν είναι πια αποτελεσματικές, οι φόβοι ότι ούτε η δημοσιονομική πολιτική δεν μπορεί πλέον να δημιουργήσει ανάπτυξη προκαλούν αν μη τι άλλο, ταραχή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

http://www.mononews.gr/marinopoulos-vazi-30-ek-evro-ikogenia-gia-na-sothi-alisida/66289

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

http://www.mononews.gr/new-york-times-pirovoloun-de-facto-chreokopimeni-ellada-thimizi-pouerto-riko/66343