Μια «μυστική» γωνιά της Αθήνας, κρυμμένη ανάμεσα στη βαριά κυκλοφορία της Ιεράς Οδού και τις πλέον οχληρές δραστηριότητες της βιομηχανίας διασκέδασης στο Γκάζι, έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει ο επισκέπτης της έκθεσης Γεωμετρίες, που διοργανώνεται από τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, στα κτίρια και στους κήπους του.
Η πρώτη εντύπωση του επισκέπτη, όταν περνά την είσοδο του Πανεπιστημίου, είναι η μουντάδα από την έλλειψη χρώματος στα κτίριά του, που συντονίζεται απόλυτα με τη γενικότερη ατμόσφαιρα, τούτες τις μέρες ειδικά, που ο αττικός ουρανός είναι κατάφορτος από αφρικανική σκόνη.
Κι όμως, μια χαρούμενη νότα σπάει τη γκριζάδα των δημόσιων κτιρίων. Είναι οι πολύχρωμες πινακίδες που προσανατολίζουν τον επισκέπτη της έκθεσης Γεωμετρίες. Ακολουθώντας τις, θα βρεθεί μπροστά σε μια πρώτη έκπληξη –από τις πολλές που θα ακολουθήσουν: Το Γεωργικό Μουσείο, ένα αναπαλαιωμένο υποστατικό, στην καταπράσινη αυλή του οποίου έχει στηθεί μια γυάλινη πυραμίδα, μια καλλιτεχνική απόπειρα για ένα «εναλλακτικό» θερμοκήπιο, φιλοτεχνημένη από καλλιτέχνες σε συνεργασία με μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Η συνάντηση σύγχρονης τέχνης, περιβαλλοντικής επιστήμης και οικολογικού ακτιβισμού βρίσκεται στο επίκεντρο της φιλοσοφίας της έκθεσης Γεωμετρίες, στην οποία συμμετέχουν έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες. Τον υβριδικό αυτό χαρακτήρα, αλλά και την ευκαιρία για το δημόσιο πανεπιστήμιο να καλλιεργήσει, εκτός από τη γη, και τις τέχνες, υπογράμμισε ο αντιπρύτανης Σταύρος Ζωγραφάκης, καλωσορίζοντας τους παρευρισκόμενους στο Γεωργικό Μουσείο. Παράλληλα, η αναπληρώτρια πρύτανη Μαρία Καψοκεφάλου επεσήμανε τη συμμετοχή των φοιτητών στην διοργάνωση, ενώ ο διευθυντής της Στέγης Χρήστος Καρράς χαρακτήρισε τη συνάντηση των δύο ιδρυμάτων «ουσιαστική και αναπάντεχη, ένα βήμα καθόλου αυτονόητο», αν και η σύνδεση πολιτισμού και παιδείας θα έπρεπε να είναι μόνιμη και διαρκής.
Το Γεωργικό Μουσείο αποτελεί τον ένα από τους δύο πυρήνες της έκθεσης που επιμελείται η ομάδα locus athens. Στον παλαιό εκθεσιακό χώρο του επιχειρείται μια άλλοτε ορατή κι άλλοτε αθέατη συνύπαρξη των επιστημονικών εκθεμάτων με έργα που συνδιαλέγονται μαζί τους, σχολιάζοντας τις χρήσεις τους. Ορισμένα από τα έργα είναι τόσο καλά ενσωματωμένα στα εκθέματα που θα ήταν αδύνατον ο επισκέπτης να τα αντιληφθεί χωρίς τις επεξηγηματικές λεζάντες…
Στον επάνω όροφο μια παλιά αποθήκη έχει πλήρως καθαριστεί και ανακαινιστεί για να αποτελέσει τον κυρίως εκθεσιακό χώρο, όπου φιλοξενούνται έργα και εγκαταστάσεις μεγάλου μεγέθους. Εδώ, κάποια από τα αντικείμενα που βρίσκονταν αποθηκευμένα –από την εποχή του Σχεδίου Μάρσαλ, πριν από 70 χρόνια σχεδόν– ενσωματώνονται στα ίδια τα έργα, όπως ένα στρογγυλό τραπέζι με καρέκλες, πάνω στο οποίο παρατίθενται μια αρχειοθήκη με την καταγραφή των αντικειμένων της αποθήκης, καθώς και χρηστικά αντικείμενα, μιας αμφίβολης σήμερα χρήσης, της αμερικάνικης βοήθειας.
