Γιατί το σχέδιο της Ελλάδας να επιστρέψει στις αγορές αντιμετωπίζει κινδύνους

Η Ελλάδα σχεδιάζει να επιστρέψει στις αγορές, προσπαθώντας να ανακτήσει το καθεστώς μιας «κανονικής» χώρας. Αν, μάλιστα, η κυβέρνηση καταφέρει να ανακοινώσει μέχρι το τέλος του έτους το πρόγραμμα δανεισμού της από τις αγορές για το 2019 και να επαναλαμβάνει αυτήν την άσκηση κάθε χρόνο για τους επόμενους 12 μήνες, το σχέδιο θα έχει δουλέψει, δήλωσε αξιωματούχος με γνώση του θέματος.

Έχοντας χάσει πάνω από το 25% της οικονομικής παραγωγής της την τελευταία δεκαετία, η πιο υπερχρεωμένη χώρα της Ευρώπης προσπαθεί τώρα να ξανασταθεί στα πόδια της, σημειώνει το πρακτορείο Bloomberg. Και ο στόχος είναι η χώρα να μην εκδώσει περισσότερο χρέος από αυτό που ωριμάζει κάθε χρόνο, δήλωσε ο αξιωματούχος, υπό τον όρο της ανωνυμίας, καθώς οι συζητήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη.

Για το 2019, οι ωριμάνσεις χρέους είναι γύρω στα 10-11 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ για τα επόμενα δύο χρόνια το ποσό πέφτει στα 5 δισ. ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΔΔΗΧ. Αυτό σημαίνει επίσης ότι η Ελλάδα δεν θα χρειαστεί να εκδώσει πάνω από δύο ή τρία χρεόγραφα ετησίως, και αν χρειαστούν περισσότερα, τότε η χώρα μπορεί να ξανανοίξει μία προηγούμενη έκδοση, είπε ο αξιωματούχος.

“Υπάρχει ακόμα δουλειά που πρέπει να γίνει για να ανακτηθεί η επενδυτική εμπιστοσύνη και πλήρης πρόσβαση στις αγορές”, δήλωσε ο Δημήτρης Νταλίπης, επικεφαλής επενδύσεων σταθερού εισοδήματος της Alpha Trust Mutual Fund Management. “Ωστόσο, έχει σημειωθεί πρόοδος και οι αγορές αυτό το εκτιμούν, όπως δείχνουν και οι διακυμάνσεις των τιμών μετά τη συμφωνία της Ευρωζώνης την 21η Ιουνίου.

Οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων είναι ελκυστικές και για τις δύο πλευρές, με το επταετές ομόλογο να διακινείται κάτω από τα επίπεδα της έκδοσης τον Φεβρουάριο, αλλά με τις αποδόσεις ακόμα υψηλές συγκριτικά με άλλα ομόλογα της Ευρωζώνης. Αυτός ο Σεπτέμβρης θα μπορούσε να αποδειχθεί μια καλή ευκαιρία για να εκδώσει η Ελλάδα το επόμενο ομόλογό της, είπε ένας δεύτερος αξιωματούχος, ζητώντας επίσης να μην κατονομαστεί, καθώς οι αποφάσεις δεν έχουν ακόμα οριστικοποιηθεί.

Έχοντας εκδώσει ένα επταετές ομόλογο το 2018 και ένα πενταετές το 2017, τώρα είναι η ώρα να εξετάσει την πιθανότητα έκδοσης ενώ δεκαετούς ή τριετούς ομολόγου, είπαν και οι δύο αξιωματούχοι. Η Ελλάδα δε χρειάζεται να αντλήσει σημαντικά ποσά, καθώς δεν έχει ανάγκη τα χρήματα.

“Οι υψηλότερες αποδόσεις σε ευρώ μπορούν να προσελκύσουν επενδυτές στην αγορά, παρά την περιορισμένη ρευστότητα”, είπε ο Νταλίπης. “Αυτό δε σημαίνει απαραιτήτως ωστόσο ότι η πλήρης κανονικότητα και η πρόσβαση στις αγορές έχει ανακτηθεί”.

Κίνδυνοι εν όψει

Το σχέδιο για μία διατηρήσιμη επιστροφή στις αγορές αντιμετωπίζει δύο σημαντικές προκλήσεις.

Πρώτον, οι ελληνικές αρχές πρέπει να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους και να υλοποιήσουν ό,τι έχει συμφωνηθεί με τους πιστωτές, ώστε να μη χάσουν την αξιοπιστία που έχει δημιουργήσει η ολοκλήρωση του προγράμματος διάσωσης.

Ο δεύτερος κίνδυνος είναι πολιτικός. Στις αρχές του 2019 η κυβέρνηση μπορεί να χάσει την κοινοβουλευτική της πλειοψηφία αν οι βουλευτές κληθούν να εγκρίνουν τη συμφωνία για την ονομασία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.

“Ένας συνδυασμός εσωτερικών και εξωτερικών κινδύνων θα μπορούσαν να πλήξουν την πρόσβαση της Ελλάδας στις αγορές τους επόμενους μήνες”, δήλωσε ο Mujtaba Rahman, διευθυντής της Eurasia Group στο Λονδίνο. “Τα πολιτικά ζητήματα γύρω από τη Μακεδονία θα διατηρήσουν στο τραπέζι την πιθανότητα μίας κατάρρευσης της κυβέρνησης ή πρόωρων εκλογών”, ενώ “από την Ευρώπη, η εν εξελίξει σύγκρουση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ιταλίας για τον προϋπολογισμό της Ρώμης θα μπορούσε, σε ένα σενάριο, να προκαλέσει επιπτώσεις στην Ελλάδα”.

Μαξιλάρι ρευστότητας

Στόχος της κυβέρνησης είναι να διευρύνει την επενδυτική βάση και όχι να αντλήσει πόρους, καθώς η Ελλάδα έχει εξασφαλίσει την ελάφρυνση χρέους της ως το 2022. Η σκέψη είναι ότι το νέο χρέος θα είναι πλήρως καλυμμένο με ρευστό από το “μαξιλάρι” των 24,1 δισ. ευρώ που έχει δημιουργηθεί, είπε ο πρώτος αξιωματούχος, εξηγώντας πως η Ελλάδα πρέπει τώρα να δείξει, πρώτα απ’ όλα, ότι είναι “συχνός εκδότης”.

Αν και η Ελλάδα δε βιάζεται για ρευστό από διεθνείς επενδυτές, η χώρα θα ήθελε να αντλήσει πόρους ώστε να χρησιμοποιήσει τη ρευστότητα για να προχωρήσει στην περαιτέρω αναδιάρθρωση του προφίλ χρέους της. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω της επαναγοράς μέρους του υπάρχοντος χρέους, ώστε να έχει μεγαλύτερο μέρος του χρέους της χώρας με μεγαλύτερες ωριμάνσεις και υπό σταθερό κουπόνι.

“Η υπομονή ίσως αποδειχθεί αρετή στην περίπτωση της νέας έκδοσης ελληνικών ομολόγων”, είπε ο Πέτρος Μυλωνάς, επικεφαλής Νοτίου Ευρώπης της LXM Group στο Λονδίνο: «Οι επενδυτές θέλουν να δουν ότι το ελληνικό χρέος είναι πολύ πιο προστατευμένο από τις αδυναμίες του παρελθόντος για να μπορέσει η χώρα να απολαύσει μία διατηρήσιμη επιστροφή στην αγορά ομολόγων και ο χρόνος μπορεί να αποδειχθεί ο καλύτερος σύμμαχος γι’ αυτό».