Το γαλλικό ποδόσφαιρο, παρότι διαθέτει μία από τις ισχυρότερες ομάδες της Ευρώπης, την Παρί Σεν Ζερμέν, βιώνει μια πρωτοφανή κρίση στον τομέα των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Μετά το περσινό φιάσκο και τη διάλυση της συμφωνίας με την πλατφόρμα DAZN, η γαλλική λίγκα αποφάσισε να αναλάβει δράση δημιουργώντας τη δική της υπηρεσία streaming, τη Ligue1+, με σκοπό να διασώσει ό,τι μπορεί από τη βαθιά οικονομική κρίση που πλήττει ήδη τα ταμεία των συλλόγων.

Βέβαια, τα ποσά που θα διανεμηθούν για την τρέχουσα σεζόν είναι αποκαρδιωτικά. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως, εάν η Παρί κατακτήσει το φετινό πρωτάθλημα, θα εισπράξει μόλις 4,67 εκατομμύρια ευρώ – ποσό μικρότερο από αυτό που έλαβε πέρυσι ο τελευταίος της κατάταξης, η Μονπελιέ, η οποία εξασφάλισε πάνω από 5 εκατομμύρια.

1

Η νέα πλατφόρμα Ligue1+, που έκανε πρεμιέρα στις 11 Αυγούστου και ήταν έμπνευσης του προέδρου της γαλλικής ομοσπονδίας Βινσέντ Λαμπρούν, δεν είναι σε θέση να υπολογίσει έσοδα για ολόκληρη τη σεζόν, αφού αυτά εξαρτώνται από τον αριθμό των συνδρομητών. Παράλληλα, το μοναδικό παραδοσιακό τηλεοπτικό κανάλι που συνεχίζει να εκπέμπει ματς του πρωταθλήματος, το BeIN Sports, συνεισφέρει μόνο 80 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, με επιπλέον 20 εκατ. ευρώ να εξαρτώνται από μια χορηγία του Κατάρ που ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί.

Ιστορικό χαμηλό

Το συνολικό ποσό από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, μετά τις αναγκαίες κρατήσεις και αφαίρεση 54 εκατομμυρίων ευρώ που κατευθύνονται στον επενδυτικό όμιλο CVC –ο οποίος έχει εξασφαλίσει μερίδιο 13% στα έσοδα των ομάδων με αντάλλαγμα χρηματοδότηση ύψους 1,5 δισ. ευρώ–, περιορίζεται σε μόλις 80,5 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για ιστορικό χαμηλό που φέρνει το γαλλικό ποδόσφαιρο στο χείλος της κατάρρευσης.

Ενώ η Παρί, με τις διεθνείς της επιτυχίες και άλλες πηγές εσόδων, μπορεί να αντέξει προσωρινά, η πλειονότητα των συλλόγων της Ligue 1 και ακόμη περισσότερο οι μικρότεροι σύλλογοι, βρίσκονται αντιμέτωποι με οικονομική ασφυξία. Η Αζαξιό υποβιβάστηκε στα τοπικά πρωταθλήματα αφού δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει εγγύηση 15 εκατ. ευρώ. Η Λυών απέφυγε τον διοικητικό υποβιβασμό κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, με έλλειμμα άνω των 100 εκατ. ευρώ. Η ιστορική Μπορντό έχει ήδη πέσει στην τέταρτη κατηγορία και δεν έχει καταφέρει να επιστρέψει.

Κι όμως, μάζεψε πάνω από 1 εκατ. συνδρομητές

Παρά την απαισιοδοξία, τις προάλλες η LFP Media ανακοίνωσε ότι η streaming πλατφόρμα Ligue 1+ ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο συνδρομητές, επιτυγχάνοντας τον στόχο που είχε τεθεί για ολόκληρη τη σεζόν 2025-26 μέσα στον πρώτο κιόλας μήνα του πρωταθλήματος. Το ορόσημο αυτό επιτεύχθηκε παρά την απουσία του Canal+ ως «συνεργάτη μετάδοσης». Ωστόσο, η Ligue 1+ επωφελείται από τη διανομή της μέσω των DAZN, Prime Video, RMC Sport, Molotov, Orange, Free, SFR και Bouygues Telecom. Διατίθεται επίσης απευθείας (DTC) σε πλατφόρμες όπως Samsung, LG, Google, Apple και FireTV. Κάτι πρωτοφανές…

Οι συνδυαστικές προσφορές και οι στοχευμένες καμπάνιες μάρκετινγκ συνέβαλαν στην ενίσχυση της εμβέλειας της Ligue 1+. Το 72% των τωρινών συνδρομητών έχει δεσμευτεί για ολόκληρη τη διάρκεια της σεζόν.

Σε ανακοίνωσή της, η LFP Media ανέφερε πως η επιτυχία αυτή οφείλεται στην ισχυρή δέσμευση του κοινού με το γαλλικό πρωτάθλημα Ligue 1 και τους συλλόγους του, καθώς και σε μια ελκυστική επιμέλεια περιεχομένου που σχεδιάστηκε σε συνεργασία με τις ομάδες.

Πόστο κοστίζει το Ligue1+

Το Ligue1+ ξεκίνησε τη λειτουργία του στις 15 Αυγούστου και μεταδίδει τους δέκα σημαντικότερους αγώνες της σεζόν, οκτώ ζωντανούς αγώνες κάθε αγωνιστική από Παρασκευή έως Κυριακή, καθώς και μια μεγάλη εκπομπή με στιγμιότυπα που προβάλλεται δωρεάν το βράδυ της Κυριακής. Ο ένατος αγώνας, που προβάλλεται ζωντανά από το beIN Sports, είναι σε live delay.

Η συνδρομή στο Ligue 1+ κοστίζει 14,99€ τον μήνα. Οι νέοι κάτω των 16 ετών μπορούν να έχουν πρόσβαση στο κανάλι με 9,99€ τον μήνα, αλλά μόνο από κινητά, τάμπλετ και υπολογιστές.

Live streaming και μεγάλες διοργανώσεις: λύση ή αδιέξοδο;

Το live streaming έχει πλέον παγιωθεί ως βασικό κομμάτι της αθλητικής κατανάλωσης. Από το YouTube και το Twitch μέχρι τις εξειδικευμένες πλατφόρμες OTT, ο θεατής έχει συνηθίσει να βλέπει αγώνες στο κινητό, στο tablet ή στην smart TV του. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και κορυφαίες διοργανώσεις όπως το NFL ή το Champions League έχουν δώσει μεγάλα πακέτα σε πλατφόρμες όπως το Amazon Prime ή το Apple TV.

Η λογική είναι σαφής: οι νεότερες γενιές καταναλώνουν περιεχόμενο διαφορετικά, με μεγαλύτερη ευελιξία και διάθεση για on-demand εμπειρία. Έτσι, η μετάδοση ενός μεγάλου πρωταθλήματος αποκλειστικά μέσω live streaming μοιάζει με φυσικό επόμενο βήμα.

Η περίπτωση της γαλλικής Ligue 1 είναι χαρακτηριστική. Μετά τις διαδοχικές κρίσεις στα τηλεοπτικά συμβόλαια και την αδυναμία να βρεθεί μακροπρόθεσμος «παραδοσιακός» πάροχος, η λύση του δικού της καναλιού streaming (Ligue1+) έμοιαζε μονόδρομος. Από τη μια, διασφαλίζει ότι το προϊόν θα συνεχίσει να διανέμεται με συνέπεια, δίνοντας έσοδα στα ταμεία. Από την άλλη, όμως, φανερώνει και μια αδυναμία: η απουσία ισχυρού media partner στερεί στο πρωτάθλημα την αναγνωρισιμότητα και το promotion που θα έδινε ένα μεγάλο δίκτυο.

Σε διεθνές επίπεδο, το live streaming μπορεί να είναι ευκαιρία όταν υπάρχει στρατηγικό πλάνο και επένδυση σε μάρκετινγκ, όπως με το NBA League Pass ή το UFC Fight Pass. Όταν όμως εφαρμόζεται ως «αναγκαστική λύση», για να καλυφθεί το κενό των παραδοσιακών δικτύων, υπάρχει κίνδυνος να περιοριστεί η απήχηση μόνο στο «σκληρό πυρήνα» των φιλάθλων.

Γιατί απέτυχαν PAOK TV και PAO TV

Η Ελλάδα είχε δοκιμάσει αντίστοιχα μοντέλα, με τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό να μεταδίδουν μόνοι αγώνες τους, από δικά τους κανάλια. Το εγχείρημα είχε ενδιαφέρον, όμως απέτυχε να μακροημερεύσει για συγκεκριμένους λόγους:Αφενός την περιορισμένη αγορά: Το κοινό είναι μικρότερο και δεν μπορεί να στηρίξει οικονομικά ένα μοντέλο αποκλειστικά μέσω pay-per-view ή συνδρομής. Αφετέρου την έλλειψη διανομής: Χωρίς παρουσία σε ευρεία τηλεοπτική πλατφόρμα, η απήχηση παρέμεινε περιορισμένη.

Συν βέβαια τα τεχνικά προβλήματα καθώς σε αρκετούς αγώνες υπήρξαν παράπονα για την ποιότητα της εικόνας ή τη σταθερότητα της μετάδοσης. Το αποτέλεσμα ήταν η επιστροφή των ομάδων σε κεντρικές τηλεοπτικές συμφωνίες, με σαφώς καλύτερους οικονομικούς και επικοινωνιακούς όρους.

Θα μπορούσε να αποδώσει στο μέλλον;

Για την Ελλάδα, ένα πλήρες μοντέλο live streaming θα μπορούσε να λειτουργήσει μόνο αν εντασσόταν σε μια κεντρική στρατηγική της Super League και όχι μεμονωμένα από συλλόγους. Ένα «Super League TV» με ενιαία παραγωγή, προσιτή τιμή, τεχνική αξιοπιστία και δυνατή εμπορική εκστρατεία ίσως έβρισκε κοινό, ιδίως στις νεότερες ηλικίες. Ωστόσο, απαιτείται ισχυρό κεφάλαιο εκκίνησης και κυρίως αλλαγή νοοτροπίας: ότι το προϊόν δεν είναι μόνο οι 90 λεπτά ποδοσφαίρου, αλλά ένα πλήρες media brand.

Το live streaming αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του μέλλοντος των αθλητικών μεταδόσεων. Ωστόσο, από μόνο του δεν είναι πανάκεια. Χρειάζεται στρατηγική, επένδυση και κυρίως συνεργασίες με άλλα media για να αποδώσει. Η Ligue 1 δείχνει ότι μπορεί να κρατήσει «ζωντανό» ένα πρωτάθλημα όταν δεν υπάρχει τηλεοπτικός κολοσσός να το στηρίξει. Στην Ελλάδα, τα προηγούμενα εγχειρήματα απέτυχαν, αλλά ένα συλλογικό, οργανωμένο σχέδιο ίσως αποτελέσει κάποτε εναλλακτική.