Για τους πλοιοκτήτες πλοίων ξηρού φορτίου χύδην, η ανάπτυξη μετάλλων μπαταριών στην Αφρική δεν θα αντικαταστήσει το σιδηρομετάλλευμα ή τον άνθρακα, αλλά μπορεί να προσφέρει ένα δομικά αυξανόμενο, «πράσινο» επίπεδο ζήτησης συγκεντρωμένο στα Handy/Supra και τα μικρότερα Panamax, επισημαίνει ο ναυλομεσιτικός οίκος  Xclusiv στην εβδομαδιαία επισκόπηση του.

Σε μια αγορά όπου τα παραδοσιακά φορτία φαίνονται κυκλικά και πολιτικά εκτεθειμένα, αυτοί οι νέοι διάδρομοι μεταλλευμάτων μπορεί να γίνουν μια από τις πιο ανθεκτικές ιστορίες ζήτησης της δεκαετίας του 2030, τονίζουν οι αναλυτές της Xclusiv και προσθέτουν:

1

Η βιασύνη της Κίνας να δεσμεύσει μέταλλα μπαταριών της Αφρικής δεν είναι απλώς μια ιστορία για ηλεκτρικά οχήματα ή γεωπολιτική – πιθανώς θα αναδιαμορφώσει αθόρυβα το εμπόριο ξηρού φορτίου χύδην.

Η Αφρική κατέχει περίπου το 30% των παγκόσμιων ορυκτών πόρων και ξεπερνά κατά πολύ το βάρος της στη σειρά μπαταριών.

 Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό προμηθεύει ήδη περισσότερο από το 70% του εξορυγμένου κοβαλτίου και κατέχει περίπου το ήμισυ των παγκόσμιων αποθεμάτων.

Η Νότια Αφρική, η Γκαμπόν και η Γκάνα αντιπροσωπεύουν πάνω από το 60% της παραγωγής μαγγανίου. Η Ζιμπάμπουε, η ΛΔΚ και το Μάλι είναι αναδυόμενοι παραγωγοί λιθίου, ενώ η Μοζαμβίκη και η Μαδαγασκάρη είναι ταχέως αναπτυσσόμενες πηγές φυσικού γραφίτη.

Η Κίνα έχει κινηθεί νωρίς και αποφασιστικά για να μετατρέψει αυτή τη γεωλογία σε δεσμευμένη προσφορά.

Περίπου το 22% των επενδύσεων της στην Αφρική συνδέεται πλέον με την εξόρυξη και τις συναφείς υποδομές, με σιδηροδρόμους, δρόμους και λιμάνια που συνδέουν την Ζώνη του Χαλκού, το κοίτασμα μαγγανίου Καλαχάρι ή τη ζώνη λιθίου της Ζιμπάμπουε απευθείας με κινεζικά χυτήρια και γιγαεργοστάσια.

Το 2024, η Κίνα προμηθεύτηκε περισσότερο από το 80% των εισαγωγών κοβαλτίου και μαγγανίου από την Αφρική, υπογραμμίζοντας πόσο κεντρικός έχει γίνει αυτός ο διάδρομος για τη στρατηγική ενεργειακής μετάβασης του Πεκίνου.

Οι εξαγωγές βωξίτη της Γουινέας έφτασαν σχεδόν τα 100 εκατομμύρια τόνους το πρώτο εξάμηνο του 2025, αυξημένες κατά 36% σε ετήσια βάση, με τα κινεζικά ορυχεία να ευθύνονται για πάνω από το 60% των όγκων.

Η Ζιμπάμπουε εξήγαγε περίπου 1 εκατομμύριο τόνους μεταξύ Ιανουαρίου και Σεπτεμβρίου 2025, περίπου 27-30% υψηλότερες από ό,τι ένα χρόνο νωρίτερα, παρά τις χαμηλότερες τιμές λιθίου, και πάλι σε μεγάλο βαθμό λόγω της κινεζικής απορρόφησης.

Η Μοζαμβίκη και η Μαδαγασκάρη παράγουν ήδη περίπου 150.000 τόνους φυσικού γραφίτη ετησίως, ενώ νέα έργα που χρηματοδοτούνται από την Κίνα θα μπορούσαν να προσθέσουν περίπου 260.000 τόνους χωρητικότητας συμπυκνώματος ετησίως – όλα τα φορτία που εμπίπτουν φυσικά στον χώρο ξηρού φορτίου χύδην Handy to Panamax.

Σε σύγκριση με μια παγκόσμια αγορά ξηρού χύδην φορτίου που μετέφερε περισσότερους από 5,6 δισεκατομμύρια τόνους το 2024, αυτοί οι όγκοι είναι ακόμα μικροί, αλλά έχουν σημασία για δύο λόγους, την ανάπτυξη και την απόσταση.

Οι παραδοσιακοί πυλώνες όπως ο άνθρακας και το σιδηρομετάλλευμα είναι ώριμοι και περιορίζονται ολοένα και περισσότερο από την πολιτική απαλλαγής από τον άνθρακα, ενώ το λίθιο, το κοβάλτιο, το μαγγάνιο και ο γραφίτης βρίσκονται στην καρδιά της ενεργειακής μετάβασης.

Τα ταξίδια από τη Νακάλα, τη Μπέιρα, το Ματάντι ή το Λομπίτο προς τη Βόρεια Κίνα είναι εγγενώς μακρινά.

Οποιαδήποτε μελλοντική διαφοροποίηση προς ευρωπαϊκά ή αμερικανικά γιγαεργοστάσια θα επεκτείνει μόνο περαιτέρω τα τονομίλια. Η πολιτική ενισχύει την τάση.

Η απαγόρευση των εξαγωγών μη επεξεργασμένου λιθίου από τη Ζιμπάμπουε έχει αναγκάσει τους Κινέζους επενδυτές να χρηματοδοτήσουν μονάδες συγκέντρωσης και, σε ορισμένες περιπτώσεις, χημικά εργοστάσια σε ορυχεία, μετατρέποντας τις ευκαιριακές αποστολές σε σταθερές ροές βιομηχανικών φορτίων – ακριβώς το είδος του μοτίβου που στηρίζει την απασχόληση περιόδου για τα φορτηγά χύδην φορτίου με εξειδίκευση.

Η Γουινέα ωθεί τους ανθρακωρύχους προς την τοπική αλουμίνα, ενώ η Νότια Αφρική ενθαρρύνει την παραγωγή περισσότερων κραμάτων μαγγανίου. Και οι δύο κινήσεις υποστηρίζουν πρόσθετα παράκτια και ενδοαφρικανικά σκέλη χύδην φορτίου παράλληλα με τις εξαγωγές μακρινών αποστάσεων.

Εν τω μεταξύ, η S&P Global αναμένει σημαντικά διαρθρωτικά ελλείμματα στο λίθιο και τον χαλκό έως το 2035, ακόμη και μετά από νέα έργα, ενώ η Κίνα έχει αρχίσει να περιορίζει τις εξαγωγές ορισμένων επεξεργασμένων υλικών, όπως ο γραφίτης.

Αυτός ο συνδυασμός σχεδόν εγγυάται περισσότερες αφρικανικές επενδύσεις στην εξόρυξη και προσκαλεί τους δυτικούς και ιάπωνες αγοραστές να ανταγωνιστούν για την απορρόφηση που μέχρι τώρα ρέει σχεδόν αποκλειστικά προς την Κίνα.

Εάν οι συμβάσεις αρχίσουν να κατανέμονται μεταξύ ανατολής και δύσης, η δρομολόγηση γίνεται λιγότερο αποτελεσματική και οι τονομιλικές αποδόσεις αυξάνονται.

Διαβάστε επίσης

Eλληνοκινεζικό επιμελητήριο: Θετικό στην επέκταση των δραστηριοτήτων στα Ναυπηγεία Ελευσίνας

Diana Shipping (Σεμίραμις Παληού): Πρόταση εξαγοράς της Genco με τίμημα 20,60 δολάρια ανά μετοχή

Η Atlas Maritime του Λέοντα Πατίτσα πούλησε δύο πλοία υπό ναυπήγηση