Το γαλλικό ποδόσφαιρο, αν και έχει στο ενεργητικό του μία από τις ισχυρότερες ομάδες της Ευρώπης (και νυν πρωταθλήτρια της ηπείρου), την Παρί Σεν Ζερμέν, βιώνει το 2025 τη μεγαλύτερη κρίση της σύγχρονης ιστορίας του. Η Ligue de Football Professionnel (LFP) επιχείρησε να απογειώσει την αξία των τηλεοπτικών δικαιωμάτων με στόχο το 1 δισ. ευρώ ετησίως. Όμως, η πραγματικότητα αποδείχθηκε σκληρή: οι συμφωνίες κατέρρευσαν, τα χρήματα δεν ήρθαν ποτέ και οι σύλλογοι βρέθηκαν στο χείλος της οικονομικής κατάρρευσης.

Η ακύρωση της συνεργασίας με τη DAZN μέσα σε επτά μήνες, με αποζημίωση ύψους 100 εκατ. ευρώ, αποτέλεσε το πρώτο μεγάλο πλήγμα. Η κίνηση πανικού να δημιουργηθεί το δικό της streaming, η Ligue 1+, με πάνω από 600.000 συνδρομητές, δεν μπόρεσε να καλύψει τα τεράστια κενά.

1

Το βάρος της αποτυχίας στους συλλόγους

Η αβεβαιότητα μεταφράστηκε σε δραματική μείωση εσόδων. Ο Φρανκ ΜακΚουρτ της Μαρσέιγ και ο Ζοζέφ Ουγουρλιάν της Λανς έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου: ομάδες που δεν συμμετέχουν στο Champions League έχασαν έως και το 50% των εσόδων τους. Αυτό οδήγησε σε πωλήσεις βασικών παικτών και περικοπές σε όλα τα επίπεδα.

Η εικόνα είναι αποκαλυπτική: σύμφωνα με αναφορά της «Εquipe», αν η Παρί Σεν Ζερμέν κατακτήσει το πρωτάθλημα θα εισπράξει μόλις 4,67 εκατ. ευρώ – ποσό μικρότερο από αυτό που είχε λάβει πέρυσι η τελευταία της κατάταξης, η Μονπελιέ (πάνω από 5 εκατ. ευρώ).

Το… βαρίδι της συμφωνίας με το CVC

Η πώληση του 13% των μελλοντικών εσόδων της LFP Media στο επενδυτικό fund CVC έναντι 1,5 δισ. ευρώ, που αρχικά φάνηκε σαν σωσίβιο, μετατράπηκε σε «θηλιά». Κάθε σεζόν, 54 εκατ. ευρώ αφαιρούνται από την κεντρική πίτα, περιορίζοντας δραματικά το ποσό που φτάνει στις ομάδες.

Η Λιόν, για παράδειγμα, κατέγραψε μείωση εσόδων από τα τηλεοπτικά από 44 εκατ. ευρώ τη σεζόν 2023-24 σε μόλις 22,8 εκατ. ευρώ το 2024-25, ενώ τόνισε ότι η ίδια αγωνιστική επίδοση απέφερε κατά 71,8 εκατ. ευρώ λιγότερα σε σχέση με το παρελθόν.

Η Παρί και ο παράγοντας Αλ Κελαϊφί

Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο λόγω του ρόλου της Παρί Σεν Ζερμέν. Ο πρόεδρός της, Νασέρ Αλ Κελαϊφί, είναι ταυτόχρονα στέλεχος του BeIN Sports, το μοναδικό κανάλι που συνεχίζει να δείχνει αγώνες της Ligue 1 με συνεισφορά μόλις 80 εκατ. ευρώ ετησίως. Η διπλή του ιδιότητα έχει προκαλέσει έντονη δυσπιστία, ειδικά αφού το BeIN βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη με τη LFP για καθυστερούμενες πληρωμές.

Για πολλούς, η πεποίθηση ότι «αν πάει καλά η Παρί, πάει καλά και η Ligue 1» είναι παραπλανητική. Αντίθετα, το χάσμα με τις υπόλοιπες ομάδες διευρύνεται, με αποτέλεσμα η ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος να καταρρέει.

Κατάρρευση κύρους και διεθνούς απήχησης

Η κρίση δεν περιορίζεται στο οικονομικό σκέλος. Το γαλλικό πρωτάθλημα πλέον δεν μεταδίδεται σε σημαντικές ευρωπαϊκές αγορές όπως η Ισπανία, ενώ η αποχώρηση ξένων επενδυτών έχει στεγνώσει την αγορά. Οι μικρομεσαίοι σύλλογοι βρίσκονται σε απόγνωση: η Αζαξιό υποβιβάστηκε στα τοπικά πρωταθλήματα αφού δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει εγγυήσεις 15 εκατ. ευρώ, ενώ η ιστορική Μπορντό κατρακύλησε στη δ’ κατηγορία.

Η σταδιακή απώλεια αστέρων –παίκτες που παλιότερα έδιναν λάμψη στη Ligue 1– καθιστά το προϊόν λιγότερο ελκυστικό, ενισχύοντας τον φαύλο κύκλο της παρακμής.

Εσωτερικός πόλεμος και διάσπαση

Η επίθεση των ΜακΚουρτ και Ουγουρλιάν στον πρόεδρο της LFP, Βενσάν Λαμπρούν, αποτέλεσε την κορύφωση μιας ανοιχτής πλέον σύγκρουσης. Κατηγόρησαν τη διοίκηση για έλλειψη διαφάνειας και διατήρηση υψηλόμισθων στελεχών παρά τα αρνητικά αποτελέσματα. Η δυσαρέσκεια έχει εξαπλωθεί και σε άλλες ομάδες όπως η Ναντ, η Τουλούζ και η Νις, που εμφανίζονται πρόθυμες να συστρατευτούν για αλλαγή πορείας.

Τι ακολουθεί;

Το γαλλικό μοντέλο απέτυχε επειδή στηρίχθηκε σε υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις, αδύναμα συμβόλαια και μια διοίκηση που προτίμησε την επικοινωνία από την ουσία. Χωρίς έναν δίκαιο καταμερισμό των εσόδων, στρατηγική εξωστρέφειας και ισχυρούς εταίρους στη διεθνή αγορά, η Ligue 1 κινδυνεύει να συρρικνωθεί σε ένα πρωτάθλημα εσωτερικής κατανάλωσης με μοναδικό κερδισμένο την Παρί.

Το γαλλικό ποδόσφαιρο βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα: είτε θα προχωρήσει σε ριζική αναθεώρηση του τηλεοπτικού του μοντέλου, είτε θα βυθιστεί ακόμη περισσότερο σε μια κρίση που απειλεί τη βιωσιμότητα συλλόγων με τεράστια ιστορία και οπαδικές βάσεις.