Συνέδριο Ε.Ε.ΦΑ.Μ.: Ο φαρμακευτικός κλάδος έχει ήδη κάνει την «αυτοκριτική» του

Μάκης Παπαταξιάρχης

Για μία κρίσιμη χρονικά συγκυρία για τον κλάδο του φαρμάκου, ο οποίος παρά την δυσπιστία που εξακολουθεί να προκαλεί σε μεγάλο μέρος των πολιτών, έχει ήδη κάνει την “αυτοκριτική” του και την “αυτορρύθμισή” του, πολύ πριν αποφασίσει η Πολιτεία να επιβάλλει ένα νέο ρυθμιστικό πλαίσιο, έκαναν λόγο κατά τις εναρκτήριες ομιλίες στο 11ο Συνέδριο Φαρμακευτικού Management (Ε.Ε.ΦΑ.Μ.), οι πρόεδροι της Οργανωτικής Επιτροπής κκ. Μάκης Παπαταξιάρχης, Διευθύνων Σύμβουλος Janssen, Pharmaceutical Companies of Johnson & Johnson και Κώστας Παναγούλιας, Αντιπρόεδρος Vianex.

Σύμφωνα με έρευνα της MRB, η οποία παρουσιάστηκε στο συνέδριο, μόλις 42% του πληθυσμού εμπιστεύεται τις φαρμακευτικές εταιρίες, ενώ ένα ποσοστό της τάξης του 24% δεν τις εμπιστεύεται και το υπόλοιπο δηλώνει ουδέτερο.

Κατά την ομιλία του, ο κ. Παναγούλιας τόνισε ότι φαρμακοβιομηχανία αποτελεί έναν από τους δυναμικότερους κλάδους και έχει ένα μεγάλο ποσοστό επενδύσεων στην έρευνα και την ανάπτυξη, πολύ μεγαλύτερο από άλλους κλάδους. “Τα προϊόντα μας θεραπεύουν και σώζουν ζωές και η ποιότητά τους διασφαλίζεται από αυστηρές προδιαγραφές στον τομέα της παραγωγής και του ποιοτικού ελέγχου. Στις εμπορικές μας πρακτικές αυτορρυθμιστήκαμε πολύ νωρίτερα από την απόφαση της πολιτείας να ρυθμίσει το θεσμικό πλαίσιο του χώρου μας”.

Από την πλευρά του, ο κ. Παπαταξιάρχης υπογράμμισε πως το Συνέδριο έρχεται σε μία κρίσιμη και δύσκολη χρονικά συγκυρία για τον χώρο του φαρμάκου και πως “το φαρμακευτικό επιχειρείν θα πρέπει να επανεξετάσει όχι την παρουσία του στην διαδικασία της οικονομικής κρίσης, αλλά την παρουσία του πριν από αυτήν. Θα πρέπει να εξετάσει το λειτουργικό μοντέλο που εγκατέστησε, την ηθική που υπηρέτησε, την ηθική και την εικόνα που θεώρησε ότι έπρεπε να προσδώσει, τις αξίες που υπηρέτησε και πάνω από όλα τα μηνύματα που θεώρησε ότι έπρεπε να απευθύνει και να μεταδώσει και την προοπτική που προσέφερε προ κρίσης και όχι κρίσεως άλλοθι”.

Κατά τον ίδιο, βασικό ζητούμενο είναι ο κλάδος να σταθεί αυτοκριτικά απέναντι στα αδιέξοδα που δημιούργησε και με τη συμμετοχή των εργαζομένων να αναθεωρήσει τη στρατηγική του, να ανανεώσει το λόγο, σκέψη και φυσιογνωμία, αλλά και να μεταλλάξει συνολικά την επιχειρηματολογία του, δεδομένου ότι ακόμη και σήμερα, η ελληνική κοινωνία τον αντιμετωπίζει με συστολή, καχυποψία και αμφισβήτηση.

“Πρέπει να παραδεχθούμε πως η πολιτεία στην πρώτη της θεώρηση είχε δίκιο όταν μιλούσε για τη συμμετοχή των ασθενών, για την δαπάνη, την τιμολόγηση , την αποζημίωση, την λειτουργία, την αξιοπρέπεια που πρέπει να συνοδεύει όλα αυτά, το θεσμικό πλαίσιο, την ανάγκη διαχρονικότητας” είπε ο κ. Παπαταξιάρχης, επισημαίνοντας ωστόσο πως “οι βελτιώσεις οι οποίες προσφέρθηκαν δεν είναι απαραίτητα μεταρρυθμίσεις” και πως “δεν έχει απαραίτητα δίκιο όταν επιμένει σε μονόδρομες επιλογές, είτε σε επίμονες, μακροχρόνιες, κοστολογικές μονοπροσεγγίσεις, παραγνωρίζοντας κάθε έννοια αξίας”.