Θεόδωρος Τρύφων, πρόεδρος ΠΕΦ
Την πρόσφατη 4η τροποποίηση του προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ επικαλείται η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ), προκειμένου να επιβεβαιώσει το σημερινό αδιέξοδο της φαρμακευτικής πολιτικής. Με επιχείρημα τις εκτιμήσεις του ΕΟΠΥΥ για την αξία των αποζημιούμενων φαρμάκων για το 1ο εξάμηνο του 2017 και με δεδομένο το όριο του κλειστού φαρμακευτικού προϋπολογισμού, η ΠΕΦ επισημαίνει αυτό που εδώ και καιρό διαμηνύει η φαρμακοβιομηχανία: ότι τα νούμερα δεν… βγαίνουν.
Ο ΕΟΠΥΥ εκτιμά ότι η αξία των αποζημιούμενων φαρμάκων για το πρώτο εξάμηνο του 2017 θα φτάσει τα 1.373 εκατ. ευρώ με το όριο του κλειστού φαρμακευτικού προϋπολογισμού να έχει οριστεί στα 973 εκατ. ενώ ανάλογη αναμένεται και η υπέρβαση στα φάρμακα των νοσοκομείων. Με βάση τα δεδομένα αυτά, εκτιμάται ότι η βιομηχανία θα κληθεί να επιστρέψει σε ετήσια βάση ένα τεράστιο ποσό σε υποχρεωτικές εκπτώσεις και επιστροφές στον ΕΟΠΠΥ και στα νοσοκομεία, το οποίο πλησιάζει το 1 δις ευρώ.
Σύμφωνα με την ΠΕΦ, έπειτα από μια επταετία «ατυχών επιλογών» και «λανθασμένων κατευθύνσεων», η χώρα οδηγείται σε ένα σύστημα φαρμακευτικής περίθαλψης όπου τουλάχιστον το 1/3 της δαπάνης καλύπτεται από τη φαρμακοβιομηχανία, ενώ ταυτόχρονα, η επάρκεια και ο ομαλός εφοδιασμός της αγοράς αποτελούν καθημερινό στοίχημα.
Η ΠΕΦ αποδίδει, κατά βάση, το δυσβάστακτο πλέον clawback στον καθορισμό του κλειστού προϋπολογισμού για τη φαρμακευτική δαπάνη σε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο, ενώ υπογραμμίζει ότι ο σημερινός τρόπος υπολογισμού του clawback του ΕΟΠΥΥ επιβαρύνει άδικα τη φαρμακοβιομηχανία και με το κέρδος της εφοδιαστικής αλυσίδας. Στο πλαίσιο αυτό, επισημαίνει ότι το clawback του ΕΟΠΥΥ θα πρέπει να υπολογίζεται με βάση την τιμή παραγωγού (ex-factory), ώστε να αντιστοιχεί στα πραγματικά έσοδα των εταιρειών, ενώ είναι απαραίτητο να τεθεί ένα απόλυτο ανώτατο όριο για το clawback π.χ. όχι πάνω από τα 200 εκατ. ευρώ το χρόνο.
Παράλληλα, το νέο αυξημένο rebate και οι συνεχείς μονομερείς μειώσεις τιμών, που – όπως τονίζει – επικεντρώνονται στα ήδη οικονομικά φάρμακα, θέτουν σε κίνδυνο την επάρκεια της φαρμακευτικής αγοράς ενώ, παράλληλα, απειλούν και τη βιωσιμότητα υγειών φαρμακευτικών επιχειρήσεων με εκατοντάδες εργαζόμενους. Σύμφωνα με την ΠΕΦ, το γεγονός αυτό, πέραν των άλλων, εγείρει και σοβαρά νομικά θέματα, αφού το ρυθμιστικό πλαίσιο υποχρεώνει τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις να λειτουργήσουν σε συνθήκες περιορισμένης οικονομικής ελευθερίας. Επιπλέον, χαρακτηρίζει το περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί «κατάφωρα άδικο» για τα παλαιά οικονομικά φάρμακα και τα γενόσημα, τα οποία, όπως αναφέρει, οδηγούνται σε έξοδο από την αγορά ακριβώς τη στιγμή που η παραμονή τους σε αυτή είναι όσο ποτέ άλλοτε απαραίτητη γιατί δημιουργούν κρίσιμες εξοικονομήσεις στο σύστημα Υγείας.
«Είναι ξεκάθαρο ότι η συγκράτηση της φαρμακευτικής δαπάνης απαιτεί μια συνολική πολιτική που θα επιδιώκει τον έλεγχο της υπερκατανάλωσης και τον περιορισμό της αναίτιας υποκατάστασης των καταξιωμένων αποτελεσματικών φαρμάκων από νεότερα ακριβότερα, ενώ θα διασφαλίζει την πρόσβαση σε πραγματικά καινοτόμες θεραπείες. Και αυτό, σε συνδυασμό με την εφαρμογή ενός συστήματος ουσιαστικών κινήτρων που θα οδηγούν στην επιλογή οικονομικών θεραπευτικών επιλογών, όπου αυτές είναι διαθέσιμες», αναφέρει η Ένωση.
Την ίδια στιγμή, ξεκαθαρίζει ότι υπό το παρόν πλαίσιο οι φετινοί στόχοι της διείσδυσης των γενοσήμων στο 40% και της μείωσης του clawback κατά 30% είναι αδύνατο να επιτευχθούν. Παράλληλα υπενθυμίζει ότι καταθέτει σταθερά τα τελευταία χρόνια προτάσεις με στόχο τον εξορθολογισμό του συστήματος φαρμακευτικής περίθαλψης, τη συγκράτηση του κόστους αλλά και τη σύνδεση της φαρμακευτικής πολιτικής με την ανάπτυξη με ότι θετικό αυτό συνεπάγεται σε όρους προστιθέμενης αξίας και προσφοράς στην ελληνική οικονομία και κοινωνία. Τέλος εκφράζει την ελπίδα αυτές οι προτάσεις να αξιοποιηθούν προς όφελος της οικονομίας και της κοινωνίας.
