ΠΑΣΕΒΙΠΕ: «Η ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ μας υπονομεύει και μας εκβιάζει»

  Σε αδιέξοδο βρίσκονται οι επιχειρήσεις πελάτες της ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ, καθώς τα υπέρογκα  κόστη που χρεώνει, σύμφωνα με τον Πανελλήνιο  Σύνδεσμο Επιχειρήσεων Βιομηχανικών Περιοχών (ΠΑΣΕΒΙΠΕ) επιβαρύνουν τη λειτουργία τους, μειώνουν την ανταγωνιστικότητά τους και τη δυνατότητά τους να κάνουν επενδύσεις. Αυτά δηλώνει στο  mononews.gr o Πάρης Γραβουνιώτης (ιδιοκτήτης της χαρτοβιομηχανίας Elina) και γενικός γραμματέας του ΠΑΣΕΒΙΠΕ.

” Το πρόβλημα ξεκινάει από το θεσμικό πλαίσιο, καθώς η Πολιτεία με νόμο έχει καθορίσει στο 20% το εγγυημένο περιθώριο επί των δαπανών ετησίως που πρέπει να καταβάλουμε στην ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ. Δηλαδή πλέον των δαπανών πρέπει να πληρώνουμε ένα χαράτσι 20% που για τις μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν αντίστοιχα μεγάλες δαπάνες γίνεται ένα κονδύλι υπέρογκο. Και επειδή αυτή  η αμοιβή της ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ έχει καθοριστεί με νόμο,  ο ΠΑΣΕΒΙΠΕ έχει καταφύγει στη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της ΕΕ για να εξεταστεί, αν υπάρχει θέμα παράνομης κρατικής ενίσχυσης προς την ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ, μια ιδιωτική κερδοσκοπική πλέον επιχείρηση, και αναμένεται η εξέταση της υπόθεσης έως το φθινόπωρο”.

Σημειώνεται ότι ο  ΠΑΣΕΒΙΠΕ εκπροσωπεί περίπου 1000 επιχειρήσεις που λειτουργούν στις ΒΙΠΕ, το συντριπτικό ποσοστό των οποίων δεν αναγνωρίζει τις χρεώσεις που τους γίνονται.

   Τα υπέρογκα και αδικαιολόγητα ποσά που χρεώνει η ΕΤΒΑ (π.χ. 10% για αποθεματικά ετησίως και 20% εγγυημένου περιθωρίου επί των δαπανών) στις επιχειρήσεις, έχουν  αποτέλεσμα αυτές να αδυνατούν να πληρώσουν, να καταφεύγουν στα δικαστήρια και να κινδυνεύουν να βάλουν λουκέτο.

“Την ίδια στιγμή”, τονίζει ο κ. Γαβρουνιώτης, “η ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ σκληραίνει τη στάση της και έχει διακόψει ή απειλεί να διακόψει υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης σαν εκβιαστικό μέσο που της επιτρέπει ο παρόν νόμος 3982/11. Αυτή η πρακτική, ενώ οι υποθέσεις ακόμα εκκρεμούν νομικά, οδηγεί σε κλείσιμο με απώλεια θέσεων εργασίας, φόρων και εισφορών για το Δημόσιο και εντείνει την αποβιομηχάνιση”.

Ο ΠΑΣΕΒΙΠΕ ζητά να αναλάβει η πολιτεία ουσιαστικό ρόλο και εποπτεία στη διαχείριση και ανάπτυξη των βιομηχανικών πάρκων. Οι ΒΙΠΕ είναι μοχλός και δομή ανάπτυξης που δεν μπορεί να τη διαχειρίζεται μια μοναδική και προστατευμένη ΑΕ. Πρόσφατες εξελίξεις με την αυτοδιαχείριση και ιστορικά στοιχεία συνηγορούν ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να εμπλακούν στη διαχείριση των πάρκων, όπως στις ΒΙΠΕ Βόλου και Κιλκίς.

Ο κ. Π. Μαντάς  Πρόεδρος του Συνδέσμου σημειώνει «στα τελευταία δύο έτη που η Α’ ΒΙΠΕ Βόλου έχει προχωρήσει σε αυτοδιαχείριση έχει βελτιώσει της εισπραξιμότητά της από κάτω του 405 επί ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ σε 90% ενώ μείωσε κατά 30% τουλάχιστον το κόστος υπηρεσιών εντός 18 μηνών». Προσθέτει ότι «οφείλει η Πολιτεία να προχωρήσει σε διαχειριστικό έλεγχο της ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ για το ύψος και την μεθοδολογία των χρεώσεων». Η ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ από το 2015 έχει τριπλασιάσει τις πωλήσεις της στον ισολογισμό της εν μέσω αποβιομηχάνισης απομυζώντας σημαντικούς πόρους από τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις χωρίς καμία ανταποδοτικότητα ή αιτιολόγηση των δραστικών αυξήσεων των χρεώσεών της.

Επιπλέον, ο ΠΑΣΕΒΙΠΕ  ζητά ελαστικότερους και ευνοϊκότερους όρους για την πραγματοποίηση των αυτοδιαχειρίσεων που θα συνοδεύονται με δεσμεύσεις της πολιτείας, π.χ. μέσω προγραμμάτων δημοσίων επενδύσεων για την υλοποίηση απαραίτητων δομών. Σε περίπτωση που δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις αυτοδιαχείρισης ο ΠΑΣΕΒΙΠΕ προτείνει ένα πλέγμα προστασίας εκτός του εποπτικού ρόλου της Πολιτείας. Η εισαγωγή ανταγωνισμού στις αναθέσεις διαχείρισης βιομηχανικών περιοχών, όπως με τις διαχειρίσεις πολυκατοικιών σαν ένα απλοϊκό παράδειγμα, με κύριο εντολέα τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις που είναι, υπόψη, ιδιοκτήτες γης και όχι φιλοξενούμενοι της ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ.

Καταλήγοντας ο κ. Π. Μαντάς, τόνισε ότι ο ΠΑΣΕΒΙΠΕ, στα δύο έτη λειτουργίας του έχει ενημερώσει φορείς και  παρατάξεις για τις εξοντωτικές και μη αποδοτικές χρεώσεις που λαμβάνει για τις υπηρεσίες στις ιστορικές βιομηχανικές περιοχές και αναμένει να βρεθεί μια λύση, ειδικά με τη ψήφιση του νέου νόμου, του οποίου οι προβλέψεις ελπίζει να εφαρμοστούν άμεσα με τη νέα διοίκηση και ευελπιστεί σε μια συμβιβαστική λύση με γνώμονα την ανταγωνιστικότητα της περιφερειακής παραγωγής και επιχειρηματικότητας.