Το νέο δύσκολο εγχείρημα της Κριστίν Λαγκάρντ: Να μάθει Γερμανικά

Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ, έχει καταπιαστεί με ένα εγχείρημα πιθανότατα τόσο δύσκολο όσο και η αναζωπύρωση του πληθωρισμού στη ζώνη του ευρώ: να μάθει Γερμανικά.

Είναι λογικό η Γαλλίδα νέα επικεφαλής της ΕΚΤ, που τώρα είναι εγκατεστημένη στα κεντρικά γραφεία της στη Φρανκφούρτη, να θέλει να επικοινωνεί στην πρώτη γλώσσα του νέου «σπιτιού» της. Δεν είναι μόνο ότι τα Γερμανικά είναι η μητρική γλώσσα του 25% του πληθυσμού του νομισματικού μπλοκ, αλλά πολιτικές όπως τα αρνητικά επιτόκια δεν έχουν τύχει θερμής υποδοχής στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης και πιθανόν να βοηθούσε αν ήταν σε θέση να τις εξηγήσει πιο άμεσα.

«Είναι τεράστιο πλεονέκτημα να μπορείς να επικοινωνήσεις τοπικά», δήλωσε ο Philipp Hildebrand, αντιπρόεδρος της Blackrock και πρώην πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας της Ελβετίας, η οποία έχει τέσσερις επίσημες γλώσσες, μεταξύ των οποίων και η γερμανική. «Σε γενικές γραμμές, πολλοί Γερμανοί αισθάνονται ότι η ΕΚΤ δεν έχει επικοινωνήσει επαρκώς».

Αν αυτή είναι η υπόσχεση της Λαγκάρντ για το νέο έτος, είναι δύσκολη. Κάθε ουσιαστικό έχει τρία φύλα που πρέπει να απομνημονεύσει -σε σύγκριση με δύο στα γαλλικά- μαζί με τις αντίστοιχες καταλήξεις επιθέτων. Τα ρήματα μπορεί να πηγαίνουν στο τέλος της πρότασης, και πολλά είναι ανώμαλα.

Ο Αμερικανός συγγραφέας Mark Twain εμπνεύστηκε να γράψει ένα δοκίμιο το 1880 με τίτλο «Η απαίσια γερμανική γλώσσα» μετά από τη δοκιμασία που πέρασε προσπαθώντας να εξοικειωθεί μαζί της.

«Ο εφευρέτης της γλώσσας φαίνεται ότι διασκέδαζε περιπλέκοντάς την με κάθε τρόπο που θα μπορούσε να σκεφτεί», έγραψε.

Μερικοί οικονομικοί όροι

Σταθερότητα των τιμών: Preisstabilität

Στόχος πληθωρισμού: Direkte Inflationssteuerung

Ανεργία: Arbeitslosigkeit

Ακαθάριστο εγχώριο προϊόν: Bruttoinlandsprodukt

Οι «αλφαβητικές πομπές» των σύνθετων ουσιαστικών ήταν μία από τις ενοχλήσεις του Twain. Υπάρχουν μερικοί γλωσσοδέτες που ενδέχεται να αντιμετωπίσει η Λαγκάρντ, όπως οι Eigenmittelanforderungen – οι κεφαλαιακές απαιτήσεις για τις τράπεζες – ή το Anleihekaufprogramm, ο όρος για την ποσοτική χαλάρωση.

Η πρόεδρος, η οποία κλείνει τα 64 την 1η Ιανουαρίου, φαίνεται να απολαμβάνει την πρόκληση. Είπε σε βουλευτές αυτόν το μήνα ότι αντιμετωπίζει μια «επιταχυνόμενη» καμπύλη μάθησης που περιλαμβάνει την εκμάθηση τόσο της γερμανικής όσο και της γλώσσας της κεντρικής τράπεζας.

Εκτός από το να γυρίζει την πόλη όμως, δεν εξήγησε πώς σχεδιάζει να επιτύχει το στόχο της. Απλά το να φτάσει κανείς στο σημείο να μπορεί να κάνει μια στοιχειώδη καθημερινή συζήτηση απαιτεί 240 ώρες μαθημάτων, σύμφωνα με το Goethe Institut, ένα δημόσια χρηματοδοτούμενο δίκτυο κολλεγίων που ειδικεύεται στη διδασκαλία της γλώσσας.

Οι προκάτοχοι της Lagarde είχαν ένα μικτό ιστορικό στο θέμα αυτό. Ο πρώτος πρόεδρος της ΕΚΤ, ο Ολλανδός Wim Duisenberg, μιλούσε γερμανικά πριν μετακομίσει στη Φρανκφούρτη. Ο Jean-Claude Trichet της Γαλλίας έκανε μια προσπάθεια και αναγνώρισε ότι η εμπειρία αυτή τον βοήθησε «να αποκτήσει βαθιά κατανόηση» για το πώς σκέφτονται οι άνθρωποι στη Γερμανία.

Ορισμένα εργαλεία πολιτικής της ΕΚΤ

Αρνητικά επιτόκια: Negativzinsen

Πρόγραμμα αγοράς ομολόγων / QE: Anleihekaufprogramm

Επείγουσα παροχή ρευστότητας: Notfall-Liquiditätshilfe

Στοχοθετημένη λειτουργία μακροπρόθεσμης αναχρηματοδότησης (TLTRO): Gezielte längerfristiges Refinanzierungsgeschäft (GLRG)

«Η δομή μιας γλώσσας αποκαλύπτει επίσης πρότυπα διαλόγου», δήλωσε ο Trichet στο περιοδικό Der Spiegel το 2005. «Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί μεγάλοι φιλόσοφοι είναι Γερμανοί».

Ο Trichet σημείωσε αρκετή πρόοδο για να δώσει μια ομιλία στη γερμανική γλώσσα το 2009, η οποία σηματοδοτούσε τα 10 χρόνια του ευρώ. Αργότερα εκείνο το έτος, είπε σε έναν δημοσιογράφο ότι ήταν πολύ ευχαριστημένος με το πώς την είχε υποδεχθεί το ακροατήριο. Και πάλι, είπε, η γερμανική γλώσσα είναι «δύσκολη».

Ο διάδοχός του, ο Ιταλός Mario Draghi, του οποίου τα αρνητικά επιτόκια και τα προγράμματα αγοράς ομολόγων οδήγησαν σε δαιμονοποίησή του από μερίδα των γερμανικών μέσων ενημέρωσης, ποτέ δεν κατέκτησε τη γλώσσα στα οκτώ χρόνια του ως πρόεδρος. Ίσως η πιο διάσημη απόπειρά του ήταν η φράση «nein zu allem» – όχι σε όλα – που χρησιμοποίησε στοχευμένα το 2012 και πάλι το 2016 για να επικρίνει την αντίσταση στις ριζοσπαστικές πολιτικές του.

Η Λαγκάρντ λέει ότι δεν θα αποθαρρυνθεί από τις δυσκολίες. Όταν ο Joachim Schuster, Γερμανός ευρωβουλευτής, της απηύθυνε ερώτηση στη μητρική του γλώσσα, είχε μια εύκολη απάντηση.

«Μια μέρα, ίσως, θα μπορώ να απαντήσω στα γερμανικά».