Ο εκλεκτός των αγορών για την ηγεσία της ΕΚΤ κινδυνεύει να χάσει και τρίτη φορά

Ο Benoit Coeure είναι πιθανώς ο καλύτερος υποψήφιος για να είναι ο επόμενος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αλλά αυτό μπορεί να μην είναι αρκετό.

Ο Γάλλος διαδραμάτισε κομβικό ρόλο στην εφαρμογή των μέτρων της ΕΚΤ για την κρίση εδώ και σχεδόν οκτώ χρόνια ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Με μια εντυπωσιακή καριέρα και εκπαίδευση, αξιωματούχοι συχνά τον αναφέρουν ως την προτιμώμενη επιλογή της τράπεζας και ένα από τα πιο έξυπνα μυαλά της – και είναι ακόμα μόνο 50 ετών.

Ωστόσο, το κορυφαίο πόστο αποφασίζεται από τις κυβερνήσεις, όχι από τους κεντρικούς τραπεζίτες, και γι’ αυτό πιθανότατα θα παραγκωνιστεί όταν η διαδοχή του Mario Draghi διευθετηθεί φέτος. Μετά την αποτυχία του στη διεκδίκηση δύο ηγετικών θέσεων από το 2015, αυτή θα μπορούσε να είναι η τρίτη συνεχόμενη ατυχία του.

«Ο Coeure έχει το όραμα και μπορεί να το κάνει πράξη, αλλά δεν είναι πολιτικό ον», δήλωσε ο Frederik Ducrozet της Banque Pictet & Cie SA στη Γενεύη. «Είναι ένας ειδικός που οι αγορές θα ακούσουν, αλλά πέρα από τις αγορές υπάρχει ένα μεγάλο παιχνίδι με «μουσικές καρέκλες» με άλλους θεσμούς».

Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα επιλέξουν έναν διάδοχο του Draghi στο πλαίσιο μιας διαδικασίας διαπραγματεύσεων για κορυφαία πόστα, συμπεριλαμβανομένης της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία πρόκειται να ξεκινήσει μετά τις ευρωεκλογές στο τέλος αυτού του μήνα.

Ο Coeure αρνήθηκε να σχολιάσει σχετικά με την υποψηφιότητά του. Έχει δηλώσει προηγουμένως ότι θα δεχθεί την προεδρία εάν του προσφερθεί και ότι θέλει να είναι «χρήσιμος» και να «συνεχίσει να υπηρετεί την Ευρώπη».

Ένα εμπόδιο προς την ΕΚΤ είναι η εθνικότητά του. Η Γαλλία είχε ήδη έναν πρόεδρο εκεί, τον Jean-Claude Trichet, και οι ηγέτες της Ευρωζώνης θα ήταν δύσκολο να πειστούν ώστε να διορίσουν κι άλλον.

Ακόμα κι αν μπορούν να πειστούν, ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron μπορεί να επιλέξει να διορίσει τον Francois Villeroy de Galhau, τον φιλόδοξο και με πολιτικές διασυνδέσεις διοικητή της Τράπεζας της Γαλλίας. Ή ο Macron θα μπορούσε να ασκήσει πίεση για να κάνει έναν από τους συμπατριώτες του τον επόμενο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αφήνοντας κάποια άλλη χώρα – ενδεχομένως τη Γερμανία – να διεκδικήσει την ΕΚΤ.

Το Βερολίνο ούτως ή άλλως λέγεται ότι είναι χλιαρό ως προς μία προεδρία Coeuré, δεδομένου του ρόλου του στην επίβλεψη της ποσοτικής χαλάρωσης, του προγράμματος της ΕΚΤ ύψους 2,6 τρισεκατομμυρίων ευρώ που προκάλεσε ευρείες γερμανικές επικρίσεις και αγωγές.

Οι αντίπαλοί του έχουν επίσης ένα εύκολο τεχνοκρατικό επιχείρημα για να τον εμποδίσουν. Η θητεία του στην Εκτελεστική Επιτροπή, η οποία λήγει δύο μήνες μετά την αναχώρηση του Ντράγκι τον Οκτώβριο, υποτίθεται ότι είναι μη ανανεώσιμη.

«Ο Coeure είναι ένας οικονομολόγος που προτιμούν οι αγορές, αλλά παραβλέπεται συχνά σε ποιο βαθμό ο ρόλος του προέδρου είναι πολιτικός», δήλωσε ο Constantine Freser, αναλυτής έρευνας ευρωπαϊκής πολιτικής της TS Lombard στο Λονδίνο.

Η απώλεια του ρόλου στην ΕΚΤ θα ήταν η τελευταία σε μία σειρά απογοητεύσεων για τον Coeure. Ήταν υποψήφιος για να ηγηθεί της γαλλικής κεντρικής τράπεζας το 2015, αλλά τότε ο πρόεδρος Francois Hollande προτιμούσε τον Villeroy αντ‘ αυτού.

Την επόμενη χρονιά ήταν φιναλίστ για να ηγηθεί της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών με έδρα τη Βασιλεία, αλλά έχασε από τον Διοικητή της Τράπεζας του Μεξικού, Agustin Carstens.

Σε περίπτωση που η κακοτυχία του συνεχιστεί, ο Coeure θα μπορούσε να αφήσει την ΕΚΤ στις 31 Δεκεμβρίου χωρίς να του προσφερθεί νέο πόστο, αφήνοντάς τον να ψάχνει για επερχόμενες ευκαιρίες.

Εκτός από τα ανοίγματα που αναμένονται τα επόμενα χρόνια στις ηγεσίες της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, πιο περίπλοκες πιθανότητες περιλαμβάνουν το ενδεχόμενο ο Villeroy να γίνει επικεφαλής της ΕΚΤ και να παραιτηθεί από τη διοίκηση της Τράπεζας της Γαλλίας χάριν του Coeure. Ωστόσο, μια τέτοια επιλογή από τον Macron θα μπορούσε να προκαλέσει επικρίσεις για το γεγονός ότι δεν κατόρθωσε να διορίσει μια καλά καταρτισμένη γυναίκα, όπως η υποδιοικήτρια Sylvie Goulard.

Μία άλλη πιθανότητα είναι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, το ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης, για το οποίο ο Coeure έχει δηλώσει ότι πρέπει να αποκτήσει περισσότερες εξουσίες ως δημοσιονομικό ρυθμιστικό μέσο ενάντια σε μεγάλες οικονομικές κρίσεις. Ο θεσμός που εδρεύει στο Λουξεμβούργο βρίσκεται υπό την ηγεσία του Γερμανού Klaus Regling από το 2010, αλλά αν εκείνος αποχωρήσει, ίσως για την ΕΚΤ, θα μπορούσε να είναι ελκυστικός.

Ή υπάρχει πάντα η επιλογή μιας τράπεζας, κάτι που θα μπορούσε να απαιτεί μια περίοδο ηρεμίας μετά την έξοδο από την ΕΚΤ. Ακόμη και αν ο Coeure βλέπει το μέλλον του σε δημόσια πόστα, μια τέτοια κίνηση δεν μπορεί να κάνει κακό ούτε στην καριέρα του, ούτε στο πορτοφόλι του, και μπορεί να είναι σύντομη. Ο Draghi εγκατέλειψε το ιταλικό Υπουργείο Οικονομικών το 2001 για να συμμετάσχει στην Goldman Sachs Group Inc. για τρία χρόνια πριν γίνει διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας.