Πώς ο εξωδικαστικός συμβιβασμός θα οδηγήσει δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις στα δικαστήρια

Ορατό είναι το ενδεχόμενο ο εξωδικαστικός συμβιβασμός να οδηγήσει δεκάδες χιλιάδες υπερχρεωμένες επιχειρήσεις… εντός των δικαστηρίων, καθώς το γεγονός ότι το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή προβλέπει σχεδόν την ίδια διαδικασία για μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις (ουσιαστικά η μόνη διαφορά είναι ότι για τις μεγάλες επιχειρήσεις είναι υποχρεωτική η συμμετοχή εμπειρογνώμονα, ενώ για τις μικρές είναι προαιρετική) περιπλέκει την κατάσταση.

Το πρόβλημα εντοπίζεται στις μικρές επιχειρήσεις που τηρούν απλογραφικά βιβλία, καθώς σε αυτές τις περιπτώσεις ένας οφειλέτης μπορεί να παρουσιάσει τον οποιονδήποτε ως δήθεν πιστωτή του (αφού στη διαδικασία δεν εντάσσονται μόνο οι τράπεζες και το Δημόσιο, αλλά και οι προμηθευτές), με αποτέλεσμα να “σαμποτάρεται” η διαδικασία της συναίνεσης του 60% των πιστωτών για τη διάσωση της επιχείρησης. Αντί δηλαδή να επιτευχθεί ο εξωδικαστικός συμβιβασμός, σε πολλές περιπτώσεις (μιλάμε για πάνω από 50.000 επιχειρήσεις, σύμφωνα με εκτιμήσεις ανθρώπων της αγοράς), οι υποθέσεις θα καταλήξουν τελικά στα δικαστήρια, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία νέα συμφόρηση στα δικαστήρια – η οποία φυσικά θα ευνοήσει κατά κύριο λόγο τους λεγόμενους “στρατηγικούς κακοπληρωτές”, ενώ αντίθετα θα προκαλέσει έναν νέο “πονοκέφαλο” στις τράπεζες, στην προσπάθεια που καταβάλλουν να περιορίσουν τα “κόκκινα” δάνεια στα χαρτοφυλάκιά τους. Η συμφόρηση αυτή θα μπορούσε να αποφευχθεί αν υπήρχε ένα πιο απλό, αυτοματοποιημένο σύστημα για τις μικρότερες επιχειρήσεις, σε αντίθεση με τις πιο εξειδικευμένες διαδικασίες που απαιτούνται για μία μεγάλη επιχείρηση.

Εν τω μεταξύ, η ηλεκτρονική πλατφόρμα που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο δύσκολα θα είναι σε λειτουργία μέχρι τον Ιούλιο, όπως προβλέπεται, και μέχρι να τεθεί σε λειτουργία οι αιτήσεις υπαγωγής στον εξωδικαστικό συμβιβασμό θα γίνονται με… χαρτοπόλεμο. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο νομοσχέδιο, από την ψήφιση του νομοσχεδίου μέχρι την ενεργοποίηση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας, “οι αιτήσεις θα υποβάλλονται σε έντυπη και ψηφιακή μορφή στις Διευθύνσεις Ανάπτυξης των Περιφερειακών Ενοτήτων, ενώ τα συνοδευτικά της αίτησης έγγραφα και δικαιολογητικά θα υποβάλλονται στις ως άνω υπηρεσίες αποκλειστικά σε ψηφιακή μορφή δηλαδή αποθηκευμένα σε διαδεδομένα μέσα ή συσκευές ψηφιακής αποθήκευσης (π.χ. CD – ROM ή USB stick)”. Και εδώ δηλαδή υπάρχει μία πηγή ανησυχίας για καθυστερήσεις και γραφειοκρατικά προβλήματα, που κάθε άλλο παρά αισιόδοξους δεν αφήνει τους ανθρώπους της αγοράς για την αποτελεσματικότητα του νέου νομικού πλαισίου.

Και δεν είναι μόνο αυτό που προκαλεί ανησυχία στην αγορά: ένα επιπλέον “σκοτεινό” σημείο είναι το ποιος θα αναλάβει την ευθύνη από την πλευρά του Δημοσίου για τις όποιες συμφωνίες και ρυθμίσεις θα γίνουν για τα χρέη επιχειρήσεων προς το Δημόσιο. Ποιος εφοριακός θα βάλει ελαφρά τη καρδία την υπογραφή του σε μία τέτοια ρύθμιση, αναλαμβάνοντας ουσιαστικά την ευθύνη και αντιμετωπίζοντας το ενδεχόμενο να βρεθεί υπόλογος για την υπογραφή του αυτή με μία απλή ανώνυμη καταγγελία; Από τη στιγμή που το νομοσχέδιο δε θεσπίζει τη νομική προστασία των προσώπων που θα αναλάβουν την ευθύνη αυτή, λίγοι θα είναι οι… θαρραλέοι που θα το τολμήσουν – και άρα είναι ακόμα πιο δύσκολο να λειτουργήσει αποτελεσματικά ο εξωδικαστικός συμβιβασμός…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Μέρκελ και Λαγκάρντ συναντιούνται και συζητούν για το ελληνικό χρέος

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Χρήστος Μεγάλου: Σε 8 ημέρες αναλαμβάνει τα ηνία της Πειραιώς. Η αγωνία στο κατακόρυφο

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Άρωμα γυναίκας για την εκλογή στην Εισαγγελία Διαφθοράς. Όλο το παρασκήνιο και τα ονόματα