• Big Story

    Ο Τσίπρας παρακαλάει τους Αμερικανούς να επενδύσουν – Η Μέρκελ ξεκαθαρίζει: Καμία παροχή χωρίς αντιπαροχή


    Σε μια ιδιαίτερα δύσκολη συγκυρία και αρνητικό κλίμα για την Ελλάδα διεθνώς, ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε το πρωί – σε μια απέλπιδα προσπάθεια – να πείσει τους Αμερικανούς επενδυτές να βάλουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα.
    Επιλέγοντας να μην παρευρεθεί – έστω και για συμβολικούς λόγους – στο road show της Νέας Υόρκης, αλλά να στείλει μήνυμα, παρουσίασε ιδανική την εικόνα της ελληνικής οικονομίας, μιλώντας για μεταρρυθμίσεις υπέρ της διευκόλυνσης των ξένων επενδύσεων, για τις οποίες όμως δεν έχει καν εκκινήσει η νομοθετική τους επεξεργασία (γραφειοκρατία, φορολογικά, κλπ).
    Την ωραιοποιημένη εικόνα, που επιχείρησε να παρουσιάσει ο πρωθυπουργός, χάλασε η ομιλία της Άνγκελα Μέρκελ στο Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα. Η Γερμανίδα καγκελάριος, αφού μίλησε για παλινωδίες και πέρα-δώθε του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του, στις διαπραγματεύσεις του Ιουνίου και του Ιουλίου, έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα προς την Αθήνα: “Καμία παροχή χωρίς αντιπαροχή”.
    Η αναφορά αυτή της κυρίας Μέρκελ, πέραν των ευνόητων λόγων εσωτερικής κατανάλωσης, δεν είναι καθόλου τυχαία και είχε ξεκάθαρα αποδέκτες την Αθήνα και την ελληνική κυβέρνηση.
    Το Βερολίνο δεν κρύβει την ανησυχία του – και την ενόχλησή του – για το γεγονός ότι η ελληνική πλευρά επιχειρεί να παίξει πάλι καθυστερήσεις, ειδικά στις κρίσιμες και δύσκολες αποφάσεις, όπως τα κόκκινα δάνεια και το ασφαλιστικό, μεταθέτοντάς τις για το νέο έτος.
    Σε αυτό το πλαίσιο, η πίεση προς την Αθήνα ασκείται από πολλές πλευρές, με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μέσω της εκπροσώπου του για την Ελλάδα, Νάντια Βελκουλέσκου, να ζητά – παρουσία Ελλήνων υπουργών στη Νέα Υόρκη – περισσότερες μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό από αυτές, που έχουν ανακοινωθεί και σχεδιαστεί (που ούτως ή άλλως καίνε πολιτικά την ελληνική πλευρά).
    Και, μπορεί τα επόμενα δύσκολα να έχουν μετατεθεί για το Φεβρουάριο, το σίγουρο είναι πως η ελληνική κυβέρνηση θα νιώθει όλο και περισσότερο την ανάσα των δανειστών, οι οποίοι θα της αφήνουν διαρκώς λιγότερες επιλογές και ευελιξία για την άσκηση της πολιτικής της.



    ΣΧΟΛΙΑ