• Think Tanks

    Ποιες πόλεις παίρνουν «άριστα» για τις περιβαλλοντικές τους δράσεις


    Η Βαρκελώνη, το Κέιπ Τάουν, το Λονδίνο και η Νέα Υόρκη συγκαταλέγονται στις λίγες πόλεις που βρίσκονται ψηλά στη λίστα όσων λαμβάνουν μέτρα για την κλιματιική αλλαγή.

    Μόνο το 7% των 596 πόλεων που βαθμολογήθηκαν από την CDP, έναν οργανισμό που βοηθά τις εταιρείες, τις πόλεις και τις χώρες να εντοπίσουν το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα, πέτυχαν βαθμολογία «Α» για τη μείωση των εκπομπών και τη θέσπιση σαφούς στρατηγικής. Ορισμένες από αυτές, συμπεριλαμβανομένης της Χάγης, της Βοστώνης και του Σίδνεϊ, στοχεύουν στο να είναι κλιματικά ουδέτερες ή χωρίς άνθρακα έως το 2050, ενώ πέντε έχουν στόχους για 100% ανανεώσιμη ενέργεια σε ολόκληρη την πόλη – το Ρέικιαβικ έχει ήδη φτάσει σε αυτό το όριο.

    «Η ανάγκη για δράση για την αλλαγή του κλίματος δεν ήταν ποτέ πιο επείγουσα», δήλωσε η Kyra Appleby, παγκόσμια διευθύντρια για πόλεις, κράτη και περιφέρειες της CDP. «Καλούμε τις πόλεις σε όλο τον κόσμο να επιταχύνουν τη δράση τους, θέτοντας στόχους σύμφωνα με όσα λέει η πιο πρόσφατη επιστημονική γνώση για να αποφευχθεί η επικίνδυνη κλιματική αλλαγή και να μοιραστούν με διαφάνεια την πρόοδό τους».

    Από Α έως D

    Περισσότερες από 625 πόλεις παραχώρησαν πληροφορίες χρησιμοποιώντας την πλατφόρμα περιβαλλοντικών δηλώσεων της CDP. Από αυτές, 596 έλαβαν βαθμούς από Α έως D, με βάση το πόσο αποτελεσματικά διαχειρίζονται, μετρούν και αντιμετωπίζουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και τους κινδύνους που σχετίζονται με το κλίμα, όπως η ασφάλεια των υδάτων.

    Οι πόλεις με χαμηλή επίδοση δεν κατονομάζονται, δεδομένου ότι οι βαθμολογίες παραμένουν εμπιστευτικές, και η CDP ελπίζει ότι η δημόσια επιβράβευση αυτών που έχουν τις καλύτερες βαθμολογίες θα ωθήσει και άλλους να δράσουν.

    Για να βαθμολογηθεί με Α, μια πόλη πρέπει να επιδείξει ισχυρές στρατηγικές κλιματικής προσαρμογής και να έχει σαφές σχέδιο για το μέλλον. Οι 43 κορυφαίες πόλεις έχουν φιλόδοξους στόχους για τη μείωση των εκπομπών, με 14 να στοχεύουν στο να είναι ουδέτερες ως προς το κλίμα ή ουδέτερες από άποψη εκπομπών άνθρακα έως το 2050. Μεταξύ αυτών είναι η Μελβούρνη, το Ρέικιαβικ και η Χάγη. Η Μελβούρνη σκοπεύει να είναι ουδέτερη σε σχέση με τον άνθρακα έως το 2020, το Ρέικιαβικ έως το 2040 και η Χάγη μέχρι το 2030, αναφέρει η έκθεση.

    Το Λονδίνο εισήγαγε φέτος μια ζώνη εξαιρετικά χαμηλών εκπομπών, η οποία θα αναγκάσει τους οδηγούς παλαιότερων, πιο ρυπογόνων αυτοκινήτων να πληρώνουν επιπλέον για να οδηγούν στο κέντρο της πόλης.

    Η δημιουργία καθαρότερων πόλεων είναι ζωτικής σημασίας λόγω της τεράστιας ποσότητας εκπομπών που παράγουν. Το Παγκόσμιο Συμβούλιο για τις πόλεις και την αστικοποίηση  του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στοχεύει στην προώθηση έξυπνων και αειφόρων αστικών έργων και αυτά καθίστανται όλο και πιο σημαντικά καθώς μεγαλώνουν οι αστικές περιοχές. Τα Ηνωμένα Έθνη εκτιμούν ότι περίπου το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε αστικές περιοχές μέχρι το 2050, από περίπου 55% τώρα.

    Κλιματική αντοχή

    Το Κάλγκαρι έχει μια ευρεία στρατηγική για την κλιματικής αντοχή και οικοδομεί ένα νέο ελαφρύ σιδηροδρομικό σύστημα που ονομάζεται «Πράσινη Γραμμή» και αποσκοπεί στη μείωση κατά 30.000 τόνους των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα ετησίως. Αυτό είναι το ίδιο με το να αποσύρονται περισσότερα από 23.000 αυτοκίνητα από το δρόμο κάθε χρόνο.

    «Το Κάλγκαρι υπήρξε ηγέτης στην κλιματική δράση για πάνω από μια δεκαετία τώρα», δήλωσε ο Warren Brooke από το Πρόγραμμα Κλιματικής Αλλαγής του Κάλγκαρι. «Έχουμε βρεθεί στην πρώτη γραμμή σε όλη την επαρχία και στη χώρα, εφαρμόζοντας πιλοτικές στρατηγικές για να μειώσουμε τις εκπομπές μας και να αυξήσουμε την αντοχή μας».

    Η έκθεση ξεχώρισε επίσης τη Χάγη για τη νέα παραθαλάσσια λεωφόρο της, η οποία χρησιμεύει και ως προστασία έναντι των πλημμυρών, και την Ταϊπέι για την διόρθωση διαρροών ώστε να εξοικονομηθούν χιλιάδες τόνοι νερού ετησίως.

    Η πρόσφατη κλιματική μελέτη από τη Διεθνή Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος δείχνει ότι η παγκόσμια οικονομία πρέπει να μειώσει κατά το ήμισυ τις παγκόσμιες εκπομπές έως το 2030 και να φθάσει στο μηδενικό επίπεδο εκπομπών μέχρι το 2050 για να έχει καλές πιθανότητες να διατηρήσει τις θερμοκρασίες στον πλανήτη στο +1,5 Κελσίου.

    Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο world economic forum.org και συγγραφέας είναι η Emma Charlton



    ΣΧΟΛΙΑ