• ΑΓΟΡΕΣ

    Ένα μυστήριο ράλι


    Οι περισσότεροι traders, ακόμη και στη ρηχή ελληνική αγορά, θα συμφωνούσαν ότι είναι μεγάλη ευτυχία να βλέπεις τις long θέσεις σου να σου βάζουν λεφτά στην τσέπη. Μέρες σαν τη χθεσινή είναι από αυτές που φτιάχνουν τη διάθεση των επενδυτών, οι οποίοι βλέπουν τις αποτιμήσεις των χαρτοφυλακίων τους να αυξάνονται, παρά τα απαγορευτικά κατά πλειοψηφία μηνύματα που λαμβάνουν από την επικαιρότητα. Μιλάμε άλλωστε για ένα τεχνικό ράλι, στο οποίο αναγκαστικά στρεφόμαστε για εξήγηση κάθε φορά που οι αγορές κάνουν τα «δικά τους».

    Οι δύο τελευταίες ημέρες, λοιπόν, προσέφεραν γενναιόδωρα κέρδη, ειδικά στον ισοπεδωμένο από προβλήματα τραπεζικό κλάδο. Και ενώ δεν είναι παράλογο κάποιος να προσπαθήσει να εξηγήσει το ράλι των τραπεζών ως «προεξόφληση της επιτυχίας του συμφωνηθέντος σχεδίου μεταξύ τραπεζών και κυβέρνησης», ένας απλός αναγνώστης ειδήσεων, με αντίληψη της χώρας στην οποία βρίσκεται, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί, ποια ακριβώς είναι η επιτυχία που έχει επιτευχθεί, από τη στιγμή που οι επιπτώσεις που θα έχει ο νέος νόμος περί προστασίας πρώτης κατοικίας στα κεφάλαια των τραπεζών, είναι παντελώς άγνωστες.

    Και έχει μεγάλη σημασία να ξέρει ο επενδυτής σε ποια χώρα βρίσκεται.

    Πρόκειται για τη χώρα όπου ένας τζίρος 40 εκατομμυρίων την ημέρα θεωρείται άνω του μετρίου (!), γεγονός που καθιστά τη χρηματιστηριακή αγορά εν δυνάμει παιδική χαρά ολίγων.

    Πρόκειται επίσης για τη χώρα όπου σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα θα τοποθετηθούν τέσσερις κάλπες και άρα οι φερέλπιδες κυβερνώντες μοιράζουν όσο πιο πολλά μπορούν ή στην καλύτερη περίπτωση, αφήνουν έναν αέρα ασάφειας να πλανάται γύρω από τα σημαντικά, με την ελπίδα ότι κανείς δε θα αναρωτηθεί τι θα γίνει στη συνέχεια.

    Το πιο σημαντικό, όμως είναι ότι πρόκειται για τη χώρα που πολύ την ταλαιπώρησε τη ζώνη του ευρώ τα τελευταία χρόνια, και ως εκ τούτου λαμβάνει μεταχείριση ανηλίκου στο σχολείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΕΚΤ, ΔΝΤ και ό,τι άλλο ακρωνύμιο παραπέμπει σε ελεγκτικό ή χρηματοδοτικό οργανισμό μπορείτε να φανταστείτε. Που σημαίνει ότι ακόμη και αν οι προαναφερθέντες «δάσκαλοι» κάνουν τα στραβά μάτια σε ό,τι διατυπώνεται τον τελευταίο καιρό αναφορικά με νόμους Κατσέλη, κόκκινα δάνεια κλπ. εν όψει Ευρωεκλογών, όταν έρθει η ώρα των τελικών εξετάσεων και της σφραγίδας Pass / Fail, δηλαδή πολύ πολύ μετά τις εκλογές, θα εξετάσουν με τρομερή προσοχή και την παραμικρή λεπτομέρεια που θα μπορούσε να εξοκείλει του κανονισμού και των απαιτήσεών τους.

    Ένα άλλο αξιοσημείωτο του ταμπλό τις δύο τελευταίες ημέρες ήταν η μειωμένη για ακόμη μια φορά απόδοση της Eurobank έναντι άλλων συστημικών τραπεζών και πιο ειδικά της Πειραιώς, η οποία έχει λάβει σε κάθε έκθεση σοβαρού αναλυτή που έχουμε διαβάσει το τελευταίο δίμηνο, στην καλύτερη περίπτωση σύσταση hold και στη χειρότερη σύσταση πώλησης. Αντιθέτως, η Eurobank αποτελεί, κατ’ εξακολούθησιν, μαζί με την Εθνική, την προτιμώμενη του κλάδου, αλλά στις ημέρες τέτοιων ράλι είναι πάντα ο ουραγός της ομάδας.

    Το οποίο μας οδηγεί και πάλι στην γνωστή αιτιολόγηση της στοχοποίησής της από τα ξένα funds που τη shortάρουν, τα οποία παρεμπιπτόντως, λογικά θα τρίβουν τα χέρια τους βλέποντας τους ισολογισμούς των ελληνικών τραπεζών να φουσκώνουν τόσο απότομα και χωρίς κανένα λόγο, βλέποντας ίσως την ευκαιρία να βελτιώσουν τις τιμές κτήσης τους στις περίφημες αρνητικές τους θέσεις και έχοντας πολύ καλύτερη γνώση της χώρας από τον μέσο Έλληνα επενδυτή.

    Εν ολίγοις, πολύ ευχάριστα ήταν για αρκετούς επενδυτές τα κέρδη που αποκόμισαν τις τελευταίες ημέρες, αλλά ακόμη πιο ευχάριστο για αυτούς (και αναμενόμενο) ήταν το πέρασμά τους από το ταμείο από το μεσημέρι και μετά. Άλλωστε, ποιος τολμά να κρατήσει ελληνική τράπεζα πάνω από 3 μέρες;



    ΣΧΟΛΙΑ